ထင်းရှူးမြေမှာ လွမ်းရိပ်တို့ဝေ ထင္းရွဴ းေျမမွာ လြမ္းရိပ္တို႔ေ၀

4

ရုတ်​တရက်​လေတိုးသံနဲ့အတူ ဒုန်းခနဲ အသံ​ကြောင့်​စစ်​လန့်​နိုးသွားရသည်​။ နိုးတဝက်​အိပ်​မက်​နဲ့ ထပြီး ပိတ်​ရ​တော့သည်​။ ဖုန်းအားသွင်းထားတာမို့ ဖြုတ်​ရ​သေးတာ။ ဖုန်းဖြုတ်​စဉ်​သတိတရနဲ့ viber chat wall ဖွင့်​လိုက်​မိ​တော့​ဘေလ်​လွှဲထားတဲ့ အ​ကောင့်​မှအပ တခြားဘာမှမရှိ။
ဟူး....ဘယ်​လို​တောင်​စွဲလမ်းမှုမျိုးလဲ မရယ်​....
အိမ်​မက်​ထဲမှာ စကား​ပြောဖြစ်​တာကို အပြင်​မှာတကယ်​ကြီးလိုမှတ်​နေယူ​နေမိတာ စစ်​တော့ ရူး​နေပါပြီထင်​ပါရဲ့
မ​နေ့ညက မ အ​ကောင့်​လေး​တွေ့မိတာ။ ဖုန်းနံပတ်​နဲ့ ရှာထားတာကိုး။ လိုင်း​ပေါ်မရှိတာကပင်​စစ်​တို့​တောငဲ်​ကြီးကိုမ​ရောက်​လာခင်​ကတည်းကဆိုပါ​တော့။
ပြတင်း​ပေါက်​လေး​သေချာပြန်​ပိတ်​ပြီး အ​မေ့​ဘေးဝင်​ကှာပြန်​လှဲလိုက်​ရသည်​။
ခဏကလို အိမ်​မက်​မျိုးကို အပြင်​မှာမနဲ့ထပ်​ဆုံရတဲ့အိမ်​မက်​လေး ထပ်​မက်​ပါ​တော့လား ...
....
"မိ​သွေး....နင်​ခုထိ အိမ်​သာထဲက ထွက်​မလာ​သေးဘူးလား"
"မထွက်​သေးဘူး ခဏ"
မနက်​လင်းတည်းက​သွေးတစ်​ယောက်​ချမ်းချမ်းစီးစီးဖြင့်​အိမ်​သာထဲဝင်​ထိုင်​နေတာ ခုဆို ခုနှစ်​နာရီပင်​ရှိ​နေပြီ။ ဒီ​နေ့ စာ​မေးပွဲ​ဖြေရမယ့်​နေ့။ ဒါက်ုအ​ရေးမထားပဲ ညက ဟို​ကောင်​ထည့်​ပေးထားတဲ့​ဘေလ်​ကို ညက U Tube ထဲ ဝင်​နေတာကို ဆယ်​မိနစ်​တောင်​မကြည့်​ရ​သေးပဲ ကုန်​သွား​တော့ အမ်​ပီတီကိုကျိန်​ဆဲလို့အားမရ လိုင်း​ပေါ်မှာ​ပေါက်​ကွဲလိုက်​သေးတာ။​ဘေလ်​ကုန်​သွား​တော့လဲ အ​ဆောင်​သူ​တွေဆီက ကူးထားတဲ့ဇာတ်​ကား​တွေကို လက်​စသတ်​ကြည့်​နေတယ်​ဆိုပြီး စာကျက်​ဖို့​နေ​နေသာသာ စာအုပ်​တောင်​မကိုင်​ခဲ့တဲ့​သွေးတစ်​ယောက်​အခုအိမ်​သာတလုံးကို မယ်​ပိုင်​စီး​နေပြီ​လေ။
​သွေးက လူများရင်​အသံဆူရင်​ကို စာမကျက်​တတ်​တော့။ မရ​သေးသည့်​စာများကို အိမ်​သာလိုတိတ်​ဆိတ်​တဲ့​နေရာမှာလာမှတ်​နေတာပင်​။ ပြင်​ပကိစ္စ​တွေမမြင်​ရတာမို့ ငါးမိနစ်​တပုဒ်​နှုန်းဖြင့်​အသဲအသန်​မှတ်​လိုက်​ရင်​ကို​သွေးတို့စာရ​နေပြီ။
"​သွေး ထွက်​လာ​တော့ ငါ​ဗိုက်​တအားဆာ​နေပြီ....ခဏ​နေ​ကျောင်းသွားရ​တော့မှာကို"
"​အေ့ပါ လာခဲ့မယ်​တပုဒ်​ပဲကျန်​တော့တယ်​"
"နင်​က ခဏခဏနဲ့ ကြာ​နေပြီ ငါ​ခြေ​တောင့်​နေပြိဟ ညတုန်းကကျမကျက်​ချင်​ပဲနဲ့"
"နင့်​ထက်​ငါကပိုဆိုး​ခြေ​ထောက်​မတရားကျဉ်​နေပြီ သွား ငါ ထွက်​လာတာနဲ့တန်းသွားစားမယ်​အသင့်​ပြင်​ထား"
"မြန်​မြန်​နော်​"
"အင်းပါ"
​သွေးက အင်္ဂလိပ်​စာဆိုရင်​ညံ့ကိုညံ့တာ။ အဲ ညံ့တယ်​သာ​ပြောတာ သူ့ရဲ့လိုင်း​ပေါ်မှာ စကား​ပြောထားတဲ့လူ​တွေက နိုင်​ငံခြားသား​တွေခပ်​များများရယ်​မို့ အီးစာ​တွေနဲ့​ရေးတာချည်း၊ အဲ့လိုမဟူတ်​တာ​တွေ​တော့ သိပ်​ကျွမ်း....စာနဲ့ပတ်​သက်​ရင်​အောင်​မှတ်​တောင်​မနည်းဆွဲယူရ​အောင်​လုပ်​ရတာ။
"နှင်း​ရေ သွားလို့ရပီ"
အိမ်​သာထဲက ထွက်​ပြီး လက်​တွေ​ဆေးပြီးတာနဲ့ စာအုပ်​ကိုနီးရာစားပွဲ​ပေါ်တင်​ကာ နှင်းအား​အော်​လိုက်​သည်​။ နှင်းကလဲ ဘယ်​လောက်​ဆာ​နေပြီလဲမသိ ချက်​ချင်းကို​ပြေးထွက်​လာ​တော့တာ။
"သွားမယ်​"
"ခိုင်​နဲ့ မာလာ​ကော"
"မစား​သေးဘူးတဲ့ စာလုပ်​နေကြတယ်​သူတို့ကဖြင့်​မျက်​နှာ​တောင်​မသစ်​ရ​သေးဘူး ထပ်​ခေါ်ရင်​ကြာဦးမှာ"
"​အေ့ပါ​နောက်​မှသူတို့ဟာသူတို့ သွားစားကြပါ​စေ"
"ငါက​ကော်​ဖီ​တောင်​သောက်​ထား​သေးတာ​ဗိုက်​ကလဲဆာတုန်း"
နှင်းက လူသာ ဂျပိန်​။ အစားနဲ့ပတ်​သက်​ရင်​တော့ အမြဲဆာပြီးစားသ​လောက်​လဲကို ဝင်​နေတဲ့သူပင်​။ နှစ်​ယောက်​သား အ​ဆောင်​အောက်​ဖက်​က ရှမ်း​ခေါက်​ဆွဲဆိုင်​လေးမှာ မနက်​စာကို ဖြည့်​တင်းလိုက်​သည်​။
မနက်​ဖြေရမယ့်​သူအချို့​တော့ စား​နေတာ​တောင်​စာအုပ်​နဲ့လက်​ကမချတမ်း။ ဒါမျိုး​လူ​တွေကိုများ စာဂျပိုးလို့မထင်​လိုက်​ပါနဲ့။ one night one subject သမား​တွေ။
စား​နေရင်း ခိုင်​တစ်​ယောက်​အ​ဆောင်​အ​နောက်​ပေါက်​မှ​နေ၍
​ရောက်​လာကာ
"​သွေး နင့်​ဖုန်းလာ​နေလို့ လာ​ပေးတာ"
"အမယ်​ထူး​ဆန်း​နေပါလား အိမ်​ကဆက်​တာလားမသိ"
​ပြောသာ​ပြောရတာ။ အိမ်​က အ​ထွေအထူးကိစ္စမရှိပဲတခါမှကိုမဆက်​လာတာ။ ကိုနိုင့်​ဖုန်းဆိုလဲမှတ်​ထားပြီးသားကို။
"နာမည်​မ​ရေးထားလို့ လာ​ပေးတာ​ပေါ့ဟ အိမ်​ဖုန်းဆို ငါကိုင်​လိုက်​ပြီ"
"မှန်း​ပေးဦး"
"​ရော့ အစ်​မ​ရေ တို့ဟူး​နွေးတပွဲ အီကြာ​ကွေး နဲ့​နော်​"
​သွေးကို ဖုန်း​ပေးရင်း စားဖို့လဲ လှမ်းမှာလိုက်​သည်​။
ဖုန်းယူပြီး နံပတ်​ကြည့်​တော့ တကယ့်​အစိမ်းဖြစ်​လို့​နေသည်​။
"သိလား "
​ခေါက်​ဆွဲပန်းကန်​ထဲ ဝက်​ခေါက်​ကြော်​ဖောက်​ထည့်​နေတဲ့ နှင်းက​မေးသည်​ကို​ခေါင်းခါပြရင်း
"မသိဘူး​လေ"
"နင့်​လိုင်း​ပေါ်က လူ​တွေပဲလားမသိ"
"ဘယ်​ကလာ ငါ လိုင်း​ပေါ်က လူ​တွေကို ဖုန်းနံပါတ်​မ​ပေးပါဘူး "
"ပြန်​ခေါ်ကြည့်​လေ နင့်​ရဲ့ ပထမနှစ်​တုန်းက ခင်​တဲ့သူ​တွေ​ခေါ်မှန်းမသိ"
"နင့်​မှန်း​နေတာလဲ တိကျ​သေချာလိုက်​တာဟယ်​...ထားလိုက်​ပါ မ​ခေါ်ချင်​ဘူး လိုရင်​သူထပ်​ခေါ်လိမ့်​မယ်​"
"​အေ့ပါ အ​ချေမရယ်​"
ခိုင်​ရဲ့ အ​ငေါ်ထူးစကား​ကို ပခုံးနှစ်​ဖက်​တွန့်​ရင်း ဖုန့းကို ပြန်​ချလိုက်​ကာ​ခေါက်​ဆွဲဆက်​စားရန်​ပြင်​သည်​။​ရေ​နွေးကပူ​နေ​တော့​ခေါက်​ဆွဲဖတ်​တို့က ပူးကပ်​ပြဲထုံး​နေ​လေပြီ။
အ​ချေ ...ဟုတ်​သည်​။​သွေးကို ခင်​ကြတဲ့လူတိုင်း​ပြော​နေကြ စကား​တွေ။ ဘယ်​သူနဲ့ပဲဖြစ်​ဖြစ်​စသိသိချင်း​သွေးတို့ကစနှုတ်​ဆက်​တတ်​သူမဟုတ်​။ သိတဲ့သူချင်း လမ်းမှာ​တွေ့ရင်​တောင်​စတင်​ပြုံးပြနှုတ်​ဆက်​ဖို့ ဝန်​လေး​နေတတ်​သူပင်​။ အ​နေ​အေးတာလဲမဟုတ်​။ အ​နေတည်​တာလဲမဟုတ်​။​ချေတာရယ်​ဆိုလဲ မဟုတ်​ပါဘူး​လေ။ ခိုင်​မာလာ နှင်းဆီ​တောင်​တစ်​ယောက်​တည်းစကားမ​ပြောပဲ​နေ​နေတတ်​တဲ့​သွေးကို အစက မာနကြီးပြီးဘဝမြင့်​နေတဲ့သူလို့​တောင်​သတ်​မှတ်​ကြပါသတဲ့။ ဒါ​တောင့သူတို့စကား​ပြော​မေးပါများလို့သာ အရင်းနှီးဆုံးသူငယ်​ချင်း​တွေဖြစ်​သွားကြတာ​လေ။
ဖုန်းလာလို့များ မသိတဲ့နံပတ်​တွေဆို လုံးဝမကိုင်​။ သိတဲ့သူ​ခေါထားတဲ့မစ်​ကောလ်​တွေထပ်​နေတာမြင်​ရင်​တောင်​သွေးမှာပြန်​ခေါ်ရိုးထုံးစံမရှိ၊
တကယ်​တော့​သွေးက စကား​ပြောရမှာ ပျင်းတဲ့အလုပ်​လို့​တောင်​တွေးတဲ့သူမျိုး။
📱📱📱📱
​ဟော ဝင်​လာပါပြီ။ ဒီတစ်​ခါ​တော့ဖြင့်​သွေး ကိုင်​လိုက်​ပါသည်​။
ဟို နှစ်​ယောက်​က​တော့ အစား​ရောက်​လာတာနဲ့ ကို အ​ရေးမပြုအား​တော့။
"ဟလို "
"မ​သွေးလားရှင့်​"
ငင့်​။ မ​သွေး ဆိုပါလား အိမ်​က အငယ်​မ အသံလဲမဟုတ်​။
အသံ​လေးက မြူးသွက်​သွက်​ကိုမှ ကြည်​ကြည်​လင်​လင်​လေး။​သွေး​တောင်​လက်​ထဲကတူကို ပြန်​ချလိုက်​ပြီး ဖုန်း​ခေါ်ဆိုခြင်းကို အသံသွင်းခလုပ်​နှိပ်​ထားလိုက်​မိသည်​။
"ဟုတ်​ပါတယ်​ရှင့်​ဘယ်​သူများလဲမသိ​နော်​"
"ဟီး မှန်းကြည့်​လေ ဘယ်​သူလဲဆိုတာ"
အမယ်​။ အဟီးဆိုပါလား။​သွေး ဦး​နှောက်​က ကမ္ဘာပတ်​ပြေးပြီး စဉ်းစားအ​ဖြေရှာကြည့်​ပါ​သော်​လဲ အ​ဖြေရှာမရ။​သွေးအသိထဲမှာ မ​သွေးဆိုပြီး​ခေါ်တတ်​သူလဲမရှိ။ ဂျူ နီယာ​လေး​တွေနဲ့လဲမခင်​။
ဒီလို အသံစွာ​သေး​သေး​လေးလဲ မရှိ။
"​ဆောရီး​နော်​ကျမ​မမှန်းတတ်​ဘူးရှင့်​စိတ်​မရှိပါနဲ့"
"ဟုတ်​ရပါတယ်​ဟို​လေ​ဘေလ်​ရောက်​လားဟင်​"
"အမ်​"
သူ​ပြောကာမှ ဖုန်းထဲ ပြန်​ကြည့်​မိ​တော့ ဟုတ်​ပေသား။
ဖုန်း​ဘေလ်​သုံး​ထောင်​ဆိုပါလား​။
"​ရောက်​လား ဖုန်းနံပါတ်​မှားမစိုးလို့"
"အင်း​ရောက်​တယ်​"
"​တော်​သေးတာ​ပေါ့ ဟီး "
"အခုက ဘယ်​သူများလဲဟင်​"
"စစ်​ပါ မှတ်​မိရဲ့လား"
စစ်​တဲ့။​သွေး ဦး​နှောက်​က​တွေးရပြန်​ပါပြီ။
စစ်​စစ်​စစ်​......
"​မေ့​နေပြီမလား...ထားပါ​တော့ "
ထိုအခိုက်​ညိုးငယ်​တဲ့အသံမှိန်​မှိန်​လေး ကြားလိုက်​ရ​တော့မယ့်​အသိညဏ်​တို့ဝင်းခနဲလင်းလက်​သွား​တော့သည်​။
"ဆံပင်​ညှပ်​တဲ့က​လေးမ​လေး မလား စစ်​ဆိုတာ"
"ဟုတ်​တာ​ပေါ့"
"​တောင်​ကြီးက​လေ အား....ရုတ်​တရက်​မို့ပါ​နော်​ဆောရီးပါ"
"ရပါတယ်​မရဲ့ အ​ကောင့်​အပ်​ထားတယ်​လက်​ခံ​ပေးဦး​နော်​"
"ဟုတ်​ပီ လက်​ခံ​ပေးမယ်​နော်​"
"ခု မ ဘာလုပ်​နေလဲ"
"မနက်​စာစား​နေတာ​လေ"
"ဪ စား​လေ မ ဖုန်းချလိုက်​ပြီ ဘိုင့်​ဘိုင်​"
​ခေါ်တုန်းကလဲသူ။ ချသွားတာလဲသူ။ ချမယ့်​ချ​တေယ့လဲချက်​ချင်းကြီးဂွမ်​ကနဲချ​ပြေးသွား​တော့တာ။
​သွေး​တောင်​ဘာမှသိပ်​မ​ပြောလိုက်​ရ။ အဓိကက​ဘေလ်​ကိစ္စ။ ကိုယ့်​မှာ​တောင်​ဝယ်​ထည့်​ဖို့မ​ပြေလည်​တဲ့ဥစ္စာကို သူလာထည့်​ပေးတာ​တော့​ကျေးဇူးတင်​မိ​ပေမယ့်​လဲ သူစိမ်းဆီကမို့လို့အဲလိုအလကားကြီး​တော့မလိုချင်​ပါ။ ဒုက္ခပါပဲ။
လိုင်းကို ဖွင့်​ကြည့်​တော့ ကိုးရီးယား အဆို​တော်​အမည်​လားမသိ။ လာအပ်​ထားတာ​တွေ့ရသည်​။​တွေ့ပါပြီ။ သူ့ပုံကြီး က အဖြူ​ရောင်​တီရှပ်​က​လေးနဲ့ မျက်​နှာမှာလဲ သနပ်​ခါးတချို့က ဟိုခြစ်​သည်​ခြစ်​နဲ့မညီမညာ။ ဘယ်​တုန်းကပုံလဲ​တော့မသိ။ ဆံပင်​က အနက်​ရောင်​ပခုံး​ကျော်​ရုံ​လေး။ တစ်​ခါမှလဲအရှည်​မထားဘူးထင်​ရဲ့။
​ဝေါလ်​ထဲဝင်​ကြည့်​တော့ က​လေးမ​လေးက အ​တော်​စွာမယ့်​ပုံ။ ဘီယာ​တွေလဲ​သောက်​သည်​။ စီးကရက်​လဲခဲတာပဲ။ ပုံ​တွေတင်​သ​လောက်​ကို ဟူဒီ​လေး​တွေ ရှပ်​လေး​တွေနဲ့ မိန်းမ​လေးပီပီသသဝတ်​ထားတာဆိုလို့ ရှမ်းဝတ်​စုံအနီ​ရောင်​လေးနဲ့ကားအဖြူ​ဘေးမှာရပ်​နေတဲ့တပုံရယ်​ကား​မောင်း​နေတဲ့ပုံရယ်​။
ငယ်​တော့အ​တော်​ငယ်​သေးမယ့်​ပုံ။
သူ့အ​ကောင့်​လေး လက်​ခံလိုက်​တော့မှ မီးစိမ်း​လေးပြလာသလို မက်​ဆင်​ဂျာမှာစာလာပို့​တော့သည်​။
"Hi​ကျေးဇူး​နော်​မ😁"
အ​တော်​မျက်​နှာ​ပြောင်​တဲ့ က​လေးမ။ ရုပ်​ကိုက​ပြေးကုပ်​ချင်​စရာ။သိတာလဲမဟုတ်​ခင်​တာလဲမဟုတ်​နဲ့။​သွေးအ​ကောင့်​ကိုဘယ်​လိုရှာ​တွေ့လဲမသိ။
"ခဏ​နေ​ဘေလ်​ဝယ်​ပြီးပြန်​လွှဲ​ပေးမယ်​နော်​"
"ဘာလို့လွှဲမှာတုန်း မကို​ပေးတာ​လေ"
"မလိုပါဘူး​လေး​ထောင်​ပြန်​လွှဲ​ပေးမယ်​လေ​နော်​ကျမအဲ့လို သူများဆီကမယူချင်​ဘူး​နော်​"
"မကလဲ စစ်​ကခင်​လို့ချစ်​လို့​ပေးတာပါ မလဲ​ဘေလ်​ကုန်​နေတာပဲမလား​နော်​လက်​ခံပါမရဲ့"
​လော​လောဆယ်​တော့​သွေးဖုန်းထဲမှ​ဘေလ်​တစက်​က​လေးမှရှိမ​နေ။ သူ့ကိုပြန်​ပေးဖို့ဆ်ုရင်​လဲ ဝယ်​ရဦးမည်​။
ပြန်​ပေးလဲပြန်​လွှဲမည့်​ပုံ။
"​နောက်​အဲ့လိုမလွှဲပါနဲ့"
"ဟုတ်​ကဲ့မ စစ်​မအား​တော့ဘူး ဆံပင်​လုပ်​သူ​တွေလာလို့"
အမယ်​။ မိ​သွေးတို့က​တော့ ခပ်​ချေ​ချေပဲ။ အလကားရ​တောင်​ကျေးဇူးမတင်​တဲ့အပြင်​ကို အထက်​စီးက​နေအကြီးသြဇာပြလိုက်​သေးတာ။
ဖုန်းချပြီး​ခေါက်​ဆွဲဆက်​စားမယ်​လဲကြည့်​လိုက်​တော့ စိတ်​ပျက်​စရာ​ကောင်း​လောက်​အောင်​ကို​ခေါက်​ဆွဲတို့က တူမှာစီးကပ်​နေ​ပေပြီ။ နှင်းတို့က​တော့စားလို့ပြီးလို့တစ်​သျှူး​တွေ​တောင်​ဆွဲထုတ်​သုတ်​နေကြ​လေပြီ။
"စားမ​နေနဲ့​တော့​သွေး​ရေ....​နောက်​တစ်​ပွဲသာမှာလိုက်​"
"စားမ​နေ​တော့ဘူး အ​ဆောင်​ပြန်​မယ်​ငါအိပ်​ချင်​နေပြီ"
"ဒါနဲ့ ခုဏကဆက်​တာဘယ်​သူလဲ"
"​တောင်​ကြီးက ဆံပင်​ညှပ်​တဲ့က​လေးမ​လေး​လေ"
"ဟယ်​နင့်​ကိုသိလို့လား ငါတို့အဖွဲ့ကအများကြီးကို"
"မ​ပြောတတ်​ဘူး ဖုန်းနံပတ်​တောင်းလို့​ပေးထားခဲ့တာပဲ​လေ...သွားမယ်​မြန်​မြန်​"
ဆက်​ပြော​နေရင်​ပြီးမည်​မဟုတ်​။ ဒီနှစ်​ကောင်​က ကမ္ဘာ​ကျော်​စုံ​ထောက်​တွေလို အချိုးမျိုချိုးတတ်​ကြတာကိုး။
အ​ဆောင်​ပြန်​ပြီးမနက်​ပိုင်းကိုအိပ်​။ အစာစားချိန်​ထ​ရေချိုးပြီးစာသွား​ဖြေလိုက်​ရုံ။​ဖြေခါနီးကျမှ တြ​ဗြဲ​ဗဲထ​အော်​တတ်​တဲ့ သူမျိုး​သွေးမဟုတ်​။
.....
ဆံပင်​အ​ရောင်​တင်​ရန်​အတွက်​အ​နောက်​ဖက်​ခန်းထဲမှာ ကာလာစပ်​ရင်း စစ်​ပြုံး​နေမိသည်​။ အပြုံးက ခါတိုင်း​နေ့​တွေနဲ့ကိုမတူ။ အရင်​ကထက်​ပိုချိုမြ​နေ​သေးသည်​။
​ဖေ့ဘွတ်​ခ်​မှာ မ အ​ကောင့်​ကို​တွေ့သည်​။ ဖုန်းနံပတ်​နဲ့ရှာလိုက်​တာမို့​တွေ့ခြင်းပင်​။
စစ်​က​လေး​တော်​လိုက်​သည့်​ဖြစ်​ခြင်း။
မကလဲ​ခေသူမဟုတ်​။ သူ့အ​ကောင့်​မှာ စာ​တွေက​ဗျာ​တွေလဲအစဉ်​လိုက်​ကြီးကိုတင်​ထားပြီး လိုက်​ခ်​များစွာကိုလဲပိုင်​ဆိုင်​သူတစ်​ယောက်​။
တစ်​ယောက်​တည်း​ပုံ​တွေ​တေ့ာ မရှိသ​လောက်​ရှားပြီး သူတို့သူငယ်​ချင်းအုပ်​စု​တွေနဲ့သာတင်​လေ့ရှိသည်​။ ထူးထူးခြားခြား ပါးမှာ စတစ်​ကာ​လေးကပ်​လို့ ပရိုဖိုင်​ချိန်းထားတဲ့တစ်​ယောက်​တည်းပုံ​လေးက်ု ဖုန်းထဲသိမ်းထားလိုက်​သည်​။
မကစပြီး Tag တွဲတာမရှိ။ သူများကလာတွဲထားတာ​တွေပဲ​တွေ့ရသည်​။
ဘယ်​လိုပဲ​ပြော​ပြောအခုဆို မနဲ့စကား​ပြောလို့ရ​နေပြီ​လေ။
တကယ်​တော့ကမ္ဘာကြီးကကျဉ်းကျဉ်း​လေး။ တခါဆုံပြီးရင်​နောက်​တကြိမ်​ကြိမ်​တော့ပြန်​လည်​တွေ့ခွင့်​ပေး​သေးသည်​မဟုတ်​ပါ​ပေလား။​ဘေလ်​ကုန်​သွား​ကြောင်းစ​တေးတပ်​တင်​လိုက်​တာ​ကြောင့်​စောစီးပင်​တန်းလွှဲ​ပေးလိုက်​တာ။ အရဲစွန့်​ပြီးဖုန်း​ခေါ်​တော့လည်းပထမတကြိမ်​နဲ့မကိုင့။​နောက်​မှပဲကိုင်​တော်​မူတာ။
သူ့စာ​တွေ​အောက်​လိုက်​မန့်​တဲ့စာသားများအရ မသည်​လဲ အ​ချေမင်းသမီးတစ်​ယောက်​။
ဒါ​တောင်​စစ်​ကို​ငေါက်​သွား​သေးတာ။
အသံ ပြတ်​ပြတ်​လေးနဲ့ ဘယ်​လို​တောင်​ဆွဲ​ဆောင်​မှု​ကောင်း​နေ​သော မ ပါလိမ့်​ကွယ်​။
"ဟယ်​စစ်​စစ်​ဒီမှာ ဘာလာလုပ်​နေတာလဲ"
ရုတ်​တရက်​အ​နောက်​က​နေ မကြီးအသံ​ပေါ်လာတာ​ကြောင့်​လန့်​ဖျပ်​သွားရသည်​။
"ဟင်​....အဲ မမ မကြီး စစ်​ဆေးလာစပ်​နေတာ​လေ"
လက်​ထဲက​ဆေးပန်းကန်​ကို ထိုးပြတာ​တောင်​မကြီးက မယုံသလိုနဲ့ မျက်​ခုံး​လေးနှစ်​ခုဆက်​သွား​အောင်​ကြုံ့ဝင်​သွား​သေးသည်​။
"ငါ မနက်​တည်းက ကြည့်​နေတာ တမနက်​လုံး ပျားရည်​မြိုချထားသလိုဖြစ်​နေတာ"
​ပြောတတ်​ပ​လေ....မမကြီးရယ်​
"မမကလဲ စစ်​ကဘာဖြစ်​နေလို့တုန်း "
မမကို တွန်းဖယ်​ပြီး ဆိုင်​ထဲပြန်​ဝင်​လာ​တော့ နန်းနန်းကလဲ
"မကြီး​ပြောတာမှန်​တယ်​မမစစ်​ကို လာတည်းကကြည့်​နေတာ....ပြုံး​နေတာပဲ"
"အမ​လေး​တော်​ငါအမြဲ ပြုံး​နေတာကြီးကို ခုမှအဆန်း​တွေလုပ်​နေတယ်​"
"ပြုံးတာ အရင်​လိုမှမဟုတ်​ခုအပြုံးကချိုအီ​နေတာပဲ"
"ဒိနှစ်​ယောက်​တော့ ဖြစ်​ရမယ်​....နင်​တို့ပဲထူးခြား​နေတာ ငါကအရင်​အတိုင်းပဲ"
"မဟုတ်​ပါဘူးဆို မမစစ်​ကလဲ​နော်​နန်းတို့နှစ်​ယောက်​လုံးသာမကဘူး တစ်​ဆိုင်​လုံးကလူ​တွေအမြင်​မှာ သိသာ​နေတဲ့ဟာကို"
'​တော်​တော်​စကားမများနဲ့ လက်​အိတ်​လာစွပ်​ပေးဦး"
ပန်းကန်​ကို စင်​ပေါ်တင်​ပြီး လာစကားများ​နေတဲ့ နန်းနန်းအားခိုင်းစားရ​ပေ​တော့သည်​။ နန်းနန်းတို့များ စစ်​အ​ကြောင်းဆို အကုန်​လိုက်​စုံစမ်းစပ်​စု​နေ​တော့တာ။ ဘာ​ကြောင့်​လဲဆို စစ်​ဟာ မိန်းက​လေး​တွေကိုနှစ်​သက်​ကြောင်း သူပိုသိ​နေတဲ့အပြင်​သူ့သူငယ်​ချင်းမ ဆိုတာလဲ စစ်​ကို ကြိတ်​ခွက်​နေသူမို့လို့ စစ်​ကိုလဲခဏခဏနားချ​နေတာ။ စစ်​ဆိုသည်​မှာလဲ​စော်​ကြည်​စော်​ကိုဖြစ်​လို့။
ဒါ​ကြောင့်​ကိုကိုက​ပြောတာ။ စစ်​ကို သူတွဲခွင့်​ရသ​လောက်​ကံ​ကောင်းတယ်​တဲ့။
"မမစစ်​ပြုံး​နေပြန်​ပြီ"
"အလုပ်​မလုပ်​ပဲ ငါ့ပဲလိုက်​ကြည့်​နေတယ်​သွား​ရေ​နွေးလုပ်​ထား​ပေးဦး​ခေါင်း​လျှော်​ရ​တော့မှမပူပဲ​နေမယ်​"
"အရင်​ဆေးပဲ ထည့်​ပါ မမစစ်​ကြီးရယ်​"
ဒီက​လေးမက​တော့ မမ​မြှောက်​ပေးထားလို့လားမသိ။ စစ်​ကိုဆို အ​ကြောက်​ကိုမရှိတာ။ သူ​ပြောချင်​သလိုပဲ​ပြော​နေ​တော့တာ။
အန်​တီိကြီးတစ်​ယောက်​လဲ အသက်​လေးဆယ်​ကျော်​မှ ဘာစိတ်​ဝင်​သည်​မသိ။ ဆံပင်​အ​ရောင်​တင်​ချင်​တယ်​ဆိုပဲ။
အင်း​ပေါ့။ သူသည်​လဲမိန်းမ​ပေပဲ။ မိန်းမဆိုတာမျိုးကလဲ​သေခါနီး​တောင်​လှချင်​နေ​သေးတာမျိုး။
​ဆေးထည့်​ပြီး ခဏနားတုန်း လိုင်းတက်​မလို့ဖွင့်​လိုက်​တော့ မ​အ​ကောင့်​လေး မီးစိမ်း​နေသည်​ကို မြင်​ရ​တော့ လက်​ကအလိုလို ဟိုင်းလိုက်​မိပြန်​သည်​။
"Hi "
စစ်​ဒီလအတွင်း ထီထိုးရင့​တောင်​ပေါက်​နိုင်​မယ့်​ကံမျိုးလားမသိ။ မ ဖက်​က ချက်​ချင်းကို စာဖတ်​လာတဲ့အပြင်​စာပြန်​ပို့လာသည်​။
"​အင်း"
​တော်​တော်​ကိုမှ​ဖော်​ရွေတတ်​သော မပါလား။
"မ ဘာလုပ်​နေလဲ"
"စာကျက်​နေတာ"
အမ်​။ စာကျက်​နေတာဆိုပြီး လိုင်းတက်​နေတဲ့အပြင်​စကားကလဲ​ပြောနိုင်​နေ​သေးတာ။ ဘယ်​လို​တောင်​စာကျက်နည်းမျိုးပါလိမ့်​။
"ဪ စာ​မေးပွဲ​ဖြေရ​တော့မှာလား ဘယ်​နေ့​ဖြေမှာလဲ"
"တစ်​နာရီ​လေ ဒီ​နေ့လယ်​တစ်​နာရီ​ဖြေရမှာ"
"ဟင်​အာ့ကိုလိုင်းသုံး​နေ​သေးတယ်​ပေါ့ မနက်​ပိုင်းကျက်​ချိန်​ရတာပါ့​နော်​"
"မနက်​အ​စောက ခဏထကျက်​တာ​လေ ပြီး စားပြီးအိပ်​တယ်​ခုဏနိုးလာ​ရေချိုးပီးလိုင်း​ပေါ်ကသူငယ်​ချင်းစာတပုဒ်​ပို့​ပေးလို့ကြည့်​နေတာ"
"ဒါ​ကြောင့်​ကိုး....​နေ့လယ်​စာစားပြီလား"
"စားရ​သေးဘူး​ကျောင်းသွားရင်းမှ စား​တော့မယ်​ညီမ​ကော"
ငင့်​။​ခေါ်တာကြီးကလဲ ညီမတဲ့။ ဘယ်​သူဘယ်​လို​ခေါ်​ခေါ် ဂရုမစိုက်​ပေမယ့်​လဲ မက စစ်​ကို ညီမလို့​တော့ မ​ခေါ်​စေချင်​။
"ဘာလို့ညီမလို့​ခေါ်တာလဲ မကလဲ "
"ညီမလို့မ​ခေါ်ပဲအစ်​မလို့​ခေါ်ရမှာလား"
",မ အသက်​ဘယ်​လောက်​ရှိပီလဲ"
"၂၀"
"စစ်​က.ဆယ့်​ရှစ်​ပြည့်​တော့မှာ"
"အများကြီးငယ်​သေးတယ်​ဒီ​တော့ညီမမ​ခေါ်ပဲ ဘယ်​လို​ခေါ်ရမတုန်း"
"မကလဲ စဉ်းစားကြည့်​ပေါ့ မ တခြားသူကိုမ​ခေါ်ရ​သေးတဲ့အမည်​လေ"
"အင်း​နောက်​မှစဉ်းစားမယ်​လော​လောဆယ်​စာခဏကြည့်​လိုက်​ဦးမယ်​"
"ဟုတ်​မ​ဖြေနိုင်​ပါ​စေ​နော်​"
"​ဖြေနိုင်​မှာပါ​နေ့လယ်​စာစား​တော့​လေ​နောက်​တောင်​ကျ​နေပြီ"
"ဟုတ်​ဒါနဲ့ မ"
"အင်း​ပြော​လေ"
"​နောက်​နေ့လဲ မနဲ့စကားလာ​ပြောလို့ရလားဟင်​တောင်းဆိုတာပါ​နော်​"
"ရတာ​ပေါ့ ခင်​တတ်​ပါတယ်​စကား​ပြောရတာလဲကြိုက်​တယ်​သိလား"
"​ရေး.....​ပျော်​လိုက်​တာ ဒါဆိုမ စာကျက်​တော့​နော့ စစ်​လဲထမင်းစား​တော့မယ်​"
"အင်း အင်း စားလို့မြိန်​ပါ​စေ က​လေး​ရေ"
အဲ။ စစ်​ဆင်းခါနားနီး မ နှုတ်​ဆက်​ပုံ​လေးကလဲ ဘယ်​လို​လေးပါလိမ့်​။ စား​ကောင်းပါ​စေတို့​ဖြေး​ဖြေးစားတို့ကို မ​ပြောပဲ စားမြန်​ပါ​စေတဲ့။ ဒါ​ကြောင့်​စစ်​ဘဝထဲကို မ တစ်​ယောက်​တည်းကသာ သူများနဲ့မတူပဲ ဝင်​ရောက်​လာတာမို့ စစ်​က ဒီလိုအ​ချေမ​လေးကို တွယ်​တာ​နေရ​ပေါ့။
​ဆေးထည့်​ပြီးသားကို​ခေါင်း​လျှော်​ဖို့တွက်​ကောင်​မ​လေး​တွေကို အပ်​ခဲ့ပြီး အိမ်​ထဲဝင်​ထမင်းစားဖို့မြန်းရပါ​လေသည်​။
....
စာ​မေးပွဲ သုံးဘာသာ​ဖြေပြီးလို့ စ​နေ တနင်္ဂ​နွေ ပိတ်​ရက်​မို့လို့​သွေးတို့တစ်​တွေမှာ တစ်​ခါတည်းကိုအပြီးပိတ်​တဲ့အတိုင်း ပန်းခြံက ကာရာအို​ကေဆိုင်​မှာ ဟဲ​နေကြပြီ။ ည ခွန်​ခွဲ​နေပြီ။ ဘယ်​သူမှပြန်​မယ်​မ​ပြောကြ​သေး။ ခိုင်​တို့လို အိမ်​မှာစည်းကမ်းတကျ​နေလာခဲ့ကသူ​တွေကများ ငြိမ်​သလား​အောက်​မေ့တယ်​။ ဝိုင်​ပုလင်း​တွေနဲ့ နည်းနည်းမက​ထွေ​နေကြပြီ။ နှင်းဆီတစ်​ယောက်​များဆို လက်​ထဲက မိုက်​ကိုမချတမ်း။ နီနီခင်​ဇော်​သီချင်း​ခွေတစ်​ခွေလုံးကိုမကုန်​ကုန်​အောင်​ဟစ်​နေကြတာ။
​သွေးကသာ ဆိုဖာ​လေးမှီလို့ ပျင်းပျင်းနဲ့​ကျော်​ဥိးဖုန်းထဲက ဇာတ်​ကား​တွေကူး​နေတာ။​သွေးက သီချင်း​တော့ဆိုချင်​သား။ ဒါ​ပေမယ့်​ဘယ်​သီချင်းကိုမှအသံ​နေအသံထားဖြင့်​အကုန်​ရ​အောင်​မဆိုနိုင်​။ ဘယ်​ဝိုင်​မှကိုလဲ မ​သောက်​တတ်​။​သောက်​လဲမ​သောက်​ရဲ။ မူးပြီးသူများ​တွေပတ်​ရမ်းတတ်​နေရင်​ဖြင့်​မိန်းက​လေးတန်​မဲ့ခက်​ရချည်​ရဲ့။ ခိုင်​က မူးရင်​ရစ်​တတ်​သလို မာလာက​တော့ ရီ​နေတတ်​သူ ...နှင်းက​တော့ စကားအင်​မတန်​များလာသူ ပြီးခဲ့သမျှရည်းစား​ဟောင်းအ​ကြောင်း​တွေ​ပြောရင်းလဲငိုတတ်​သူ။
သူတို့က​တော့​သွေး မူးတဲ့အခါ ဘယ်​လိုပုံစံမျိုးလဲ သိချင်​ကြသည်​တဲ့။​သွေးလဲသိချင်​သား။ သို့​ပေမဲ့လဲ မ​သောက်​ရဲတာပင်​။
ထိုစဉ်​စာတစ်​စောင်​ဝင်​လာတာမို့ အမ်​ပီတီက ထင်​ပြီးဖွင့်​မကြည့်​ပေမယ့်​တန်းဖျက်​ဖို့ လက်​ရွယ်​လိုက်​တဲ့အချိန်​မှာ​တော့
ဟမ့်​ဟိုက​လေးမ
" မ​ဘေလ်​ရှိလား လိုင်း​ပေါ်တက်​ခဲ့​လေ​ဘေလ်​မရှိရင်​စစ်​ကို​ပြော​နော်​စစ်​ထည့်​ပေးမယ်​"
ဒီက​လေးက​တော့ စကား​ပြောဖြစ်​တာဖြင့်​သိပ်​မကြာ​သေး​ပေမယ့်​သွေးကိုတအားခင်​တွယ်​လွန်းသည်​။​သွေးမှာလဲ လိုင်း​ပေါ်က ခင်​တဲ့သူ​တွေအများကြီးရှိ​ပေမဲ့ ဘယ်​သူတစ်​ဦးတစ်​ယောက်​ကမှ​တော့​ဘေလ်​တွေကိုမ​ပြောမဆိုရပါပဲနဲ့ ထည့်​ပေးတတ်​တဲ့သူ​တော့မရှိ။
​သွေးဖက်​က ဘယ်​လောက်​မှ​တောင်​အ​ရောမဝင်​မိ​သေး။ သူ​ပြောမှပြန်​ဖြေရုံ​လောက်​သာကို သူကမတရားကိုခင်​နေတာ​လေ။
လိုင်းက​တော့တက်​မှပဲရမည်​။ မဟုတ်​ရင်​ထိုက​လေးမက​ပြောမရဆိုမရနဲ့​ဘေလ်​လွှဲလိုက်​ဦးမှာ။
"ဟဲ့​သွေး တပုဒ်​လောက်​ထဆိုကွာ "
နှင်းကမိုက်​ကြီး ကို​သွေးလက်​ထဲလာထည့်​သည်​။
လုပ်​ပီ ဒီငမူးက​တော့
အားတီသီချင်းနဲ့ အပြတ်​ဒွန့်​နေတဲ့ ခိုင်​ကော မျိုးသွင်​ပါ​သွေး​ဘေး​ရောက်​လာကာ ဆွဲထူကြသည်​။
"​အေ့​လေ​ပျော်​ချင်​လို့လာပါတယ်​ဆိုမှ နင်​က ဖုန်းပဲ ကြည့်​နေတယ်​အဲ့ဖုန်းက ဘယ်​ချိန်​ကြည့်​ကြည့်​ရတယ်​လာ ဆို တစ်​ပုဒ်​
​နောင်​နောင်​နင်​သီချင်း​ရွေး​ပေးလိုက်​ဘာဆိုမှာလဲ​သွေး"
လိုင်းဖွင့်​ပြီးသား ဖုန်းကို ခိုင်​ကဆွဲယူပြီး ဆိုဖာ​ပေါ်က မာလာအိတ်​ထဲ ထည့်​လိုက်​သည်​။​သွေးမှာမိုက်​ကြီးကိုင်​ပြီးသကာလ
"ငါ ဘာမှမတတ်​တာကို​အေ"
"တတ်​တယ်​နင့်​ဖုန်းထဲက ဟို သီချင်း​လေ နင်​ဖွင့်​ဖွင့်​ပြီးနား​ထောင်​တတ်​တာ"
"ဘာတုန်း ငါနားသာ​ထောင်​တာ မဆိုတတ်​ဘူးဟဲ့"
'​နောင်​နောင်​ရေ သူတတ်​တဲ့သီချင်းက အင်း​လေး​နောင်​အင်း​လေးသီချင်း လုပ်​လုပ်​အဲ့ဒါ"
"အဲ့​လောက်​ဆွဲရတဲ့ဟာ ငါတတ်​ပါ့မလားဟဲ့ "
"ဒါဖြင့်​ဟိုဟာ မိစန္ဒီကွာ​ရေခဲရိုက်​ဟာ အာ့ဖွင့်​ငါနဲ့ဆိုမယ်​"
​နောက်ဆုံး​တော့လဲ ဘယ်​လိုမှ ငြင်း၍မရ​တော့တဲ့အဆုံး မိုက်​ခဲမလုပ်​လိုက်​ရပါ​တော့သည်​။
စာ​တွေ​တော့ တစ်​စောင်​ပြီးတစ်​စောင်​ဝင်​လို့​ပေါ့။
အသံတိတ်​လုပ်​ထားတာမို့ ဘယ်​သူမှလဲမသိ။ တဖက်​က​တော့ ဖတ်​မယ့်​သူမရှိ​သေးတဲ့ စာ​တွေကိုသာ တန်းစီပို့​နေ​လေ​တော့သည်​။
......
Next