ထင်းရှူးမြေမှာ လွမ်းရိပ်တို့ဝေ ထင္းရွဴ းေျမမွာ လြမ္းရိပ္တို႔ေ၀

6

"​မနီ်​ငါ့ကို လာနင်း​ပေးဦး..."
ဒီအာ​လေးလျှာ​လေးအသံကြားလိုက်​တာနဲ့​သွေး မျက်​နှာပျက်​သွားရသည်​။ အဘယ့်​ကြောင့်​ဆို​သော်​သွေးရယ်​ဒေါ်​နီ်​ရယ်​က ခြံထဲက နှင်းဆီပန်း​တွေကို ခူးညှပ်​ပြီး​ဖောက်​သည်​ကိုယ်​တိုင်​အခင်းထဲထိလာယူမယ်​ဆို​တော့အ​ပြေးအလွှားလုပ်​နေရတာကို။ ခုဖြင့်​ဖောက်​သည်​ကလာယူ​နေပြီ​သေတ္တာထဲထည့်​လို့မပြီး​သးတဲ့အပြင်​စည်းလို့ကလဲမပြီး​သေး။ ဒါကို အ​ဖေကတစ်​မှောင့်​။
"မနီ လာနင်း​ပေးဦးလို့"
"ဒီမှာ မအား​သေးဘူး ရှင်​မြင်​တယ်​မလာ:"
"ထားခဲ့ ငါ့သမီး​သွေးလုပ်​လိုက်​မယ်​"
လူ​တွေရှိ​နေတာကိုမှ အ​ဖေကအခွင့်​ကောင်းယူပြီး အ​မေ့ကို ခိုင်းစားချင်​နေတာပင်​။ သူစိမ်း​ယောက်ျား​တွေရဲ့အ​ရှေ့မှာ သမီးပျို​လေးအ​နေနဲ့ ဒီပုံစံမျိုးဖြစ်​လာ​တော့ ရှက်​မိပါသည်​။
"မ​သွေး ဒီ​သေတ္တာ တစ်​လုံးပဲကျန်​တယ်​ကျွန်​တော်​နဲ စည်းထည့်​လိုက်​မယ်​အ​မေ့ကိုပြန်​ခိုင်းလိုက်​လေ"
​မောင်​လေး ငြိမ်း​ဝေ က​တော့ သူလဲ မ​နေတတ်​လို့​ပေလားမသိ ။ မျက်​နှာငယ်​လေးနဲ့​ပြောရှာပါသည်​။
"​နေပါ​စေ ငြိမ်း အ​မေ ကူလုပ်​တော့မြန်​မြန်​ပြီးတာ​ပေါ့ ဟိုဖက်​က ပန်းခက်​တွေဒီဖက်​ပို့​ပေးဦး"
အ​မေကလဲ အ​ဖေ့ဆီ သွားချင်​ပုံမ​ပေါ်။ အ​ဖေက​တော့ ခြံစပ်​က တစ်​ဖက်​ရပ်​အကာအရံမရှိတဲ့ တဲရဲ့ ကွပ်​ပျစ်​လေး​ပေါ်မှာ​မှောက်​ရက်​ကြီးလှဲလို့ ဇိမ်​ယူ​နေလိုက်​ပုံများ။ မမူးတဲ့အချိန်​ဆိုရင်​တော့​ဖောက်​သည်​တွေလာမယူခင်​အပြီးသပ်​ပြီး​နေရ​အောင်​သေတ္တာ​တွေရိုက်​ပေး​သွေးတို့ ညှပ်​ထားပုံချထားတဲ့ပန်းခက်​တွေကို အခင်းစပ်​စည်းမယ့်​နေရာထိ လိုက်​ချ​ပေးနဲ့ အ​ဖေ​ကောင်း​နေတဲ့ရက်​ဆို​ဖောက်​သည်​လာယူတာနဲ့​ကောက်​တင်​သွားရုံပင်​။
"အဖြူ​တွေ သိပ်​မများပါလား ဒီ​နေ့က"
​ဖောက်​သည်​တရုတ်​ကြီးက​တော့​သေတ္တာ​တွေထဲ ထည့်​နေတာကို လိုက်​ကြည့်​ရင်း​ပြော​နေသည်​။
"ဟုတ်​တယ်​အဖြူ က သိပ်​မရှိ​သေးဘူး မနက်​ဖြန်​သဘက်​လောက်​မှရမယ်​....ခု​တော့ အပန်းရယ်​နီညိုရယ်​ပဲ"
"​စေ်းက​ရော"
​မေး​နေတာက​သွေးမျက်​နှာကိုပဲ ကြည့်​ကြည့်​ပြီး​မေး​နေသလို အ​မေကလဲ သူပဲဒိုင်​ခံ​ဖြေ​နေ​တော့တာ။ ဒီတရုတ်​ကို ပန်းသာ​ရောင်း​နေရတာ ။​မောင်​ဖြစ်​သူ ငြိမ်း​ဝေက​တော့​သွေးကိုပဲ ဘူး​နေတဲ့ ဒီလူကြီးကို တစ်​စက်​က​လေး​သော်​မှ ကြည့်​မရ။
"​ဈေးက ဦး​လေးတိုး​ပေးချင်​ရင်​တိုး​ပေး​ပေါ့​ဗျ...အရင်​ဈေးကို​တော့​လျှော့မယ်​မထင်​နဲ့ဦး ပန်း​ဈေး​တွေအဲ့​လောက်​ကောင်း​နေတဲ့ဟာကို"
ငြိမ်း​ဝေရဲ့ ဘုဆတ်​ဆတ်​အ​ပြော​ကြောင့်​သုံးဆယ်​နီးပါးလူရွယ်​လောက်​က​နေ ဦး​လေးတပ်​ခံလိုက်​ရ​တော့မျက်​နှာရှုံ့မဲ့သွာရသည်​။
"ငါ့ညီကလဲကွာ​ဖောက်​သည်​ပဲကို...တစ်​စည်းနှစ်​စည်းပို​တော့ လက်​ဆောင်​ပေးလိုက်​ပေါ့"
"ကျွန်​တော်​တို့က လက်​ဆောင်​ပေး​တောင်​ဦး​လေးက ပြန်​ရောင်းမယ့်​သူကြီးကို။ ဘုရားလှူတဲ့သူ ကို​ပေးတာကမှ ကုသိုလ်​ရဦးမယ်​ဗျာ...တစည်းဆို အပွင့်​က ဆယ်​ပွင့်​ရှိတာ...ဆယ်​ပွင့်​က ဆယ်​ပင်​....​ပေးပါဘူး​ဗျာ....လက်​ဆောင်​သ​ဘောနဲ့ယူပြီးဦး​လေးကပြန်​ရောင်း​တော့ပိုမြတ်​မှာက ဦး​လေးပဲကို"
"​ပြောတတ်​ပ​ဗျာ..."
တဲ​ပေါ်က အ​ဖေက​လဲ ဘာ​တွေ​ပြော​နေမှန်းမသိ။ တစ်​ယောက်​တည်းကို အ​မေသွားမနင်း​ပေးလို့လား မ​ပြောတတ်​ဆဲဆို​နေ​လေသည်​။ ပန်းစည်းတာကို မြန်​မြန်​စည်းပြီး ပန်း​သေတ္တာထဲ​ရေတွက်​လို့ ထည့်​ပေးပြီး ပိုက်​ဆံရှင်းတာ​စောင့်​မ​နေပဲ အိမ်​ကိုသာ ပြန်​လာလိုက်​သည်​။
အိမ်​နဲ့ နှင်းဆီခြံက သုံးမိနစ်​လောက်​လမ်း​လျှောက်​ရ​သေးတာပင်​။ အနီးအနား ဖြတ်​လျှောက်​တဲ့ ခြံ​တွေလဲ ကြက်​ခြံတို့ ပြုလုပ်​ထားမှု​ကြောင့်​ကြက်​သံတို့ဆူညံ၍​နေ​လေ​တော့သည်​။
"​ဟော...မ​သွေး ပြန်​လာပြီလား အ​မေတို့​ကော"
အိမ်​ရှေ့​ရောက်​တော့ အငယ်​မ က ထွက်​ကြိုရင်း​မေးသည်​။
"ခြံမှာပဲ....နင်​ထမင်းချက်​ပြီးပြီလား"
"ခု ဟင်းအိုးတည်​ထားတယ်​မ​သွေး ကြည့်​ထား​ပေးပါလား အ​မေ့ဆီ လိုက်​သွားချင်​လို့ ကိုငြိမ်းလဲ ရှိတယ်​မို့"
"ငါ နား​တော့မလို့...နင်​လိုက်​သွားချင်​ရင်​အဲ့ဟင်းအိုးချပြီးမှသွား ငါ မကြည့်​ချင်​ဘူး"
"မ​သွေးကလဲ..."
အငယ်​မ မျက်​နှာက အလိုမကျစွာဖြင့်​နှုတ်​ခမ်းတို့စူထွက်​နေသည်​။ ဂရုမစိုက်​ပဲ အ​ပေါ်ထပ်​အိပ်​ခန်းငယ်​လေးဆီသို့သာ​ခြေလှမ်းတို့ဦးတည်​လိုက်​သည်​။​သွေးတို့အိမ်​က ပျဉ်​ထောင်​သွပ်​မိုး​ခြေံတံရှည်​အိမ်​က​လေး။​အောက်​ထပ်​ကိုအုတ်​ကာထားပြီး​အောက်​မှာ အိပ်​ခန်းကျဉ်း​လေးတစ်​ခန်းကို ကိုဟိန်းနဲ့ ငြိမ်းက အိပ်​ပြီး အ​ပေါ်ထပ်​မှာ​တော့ အ​ဖေနဲ့အ​မေက ဘုရားစင်​ရှေ့မှာ အိပ်​၍ အခန်းကို​တော့​သွေးနဲ့ အငယ်​မ​ဋ္ဌေးတို့အိပ်​ကြ​လေသည်​။
"အကိုပြန်​မလာ​သေးဘူးလား"
"မလာ​သေးဘူး ဒီည​နေ​ဘောလုံးကန်​မယ်​ဆိုပြီး ဝတ်​စုံ​တောင်​ယူသွား​သေးတယ်​"
"ဪ....နင်​ဟင်းအိုးချပြီးလို့ ခြံထဲလိုက်​သွားမယ်​ဆို​အောက်​ထပ်​တံခါး ပိတ်​ထားခဲ့​နော်​"
"အင်းပါ"
​ဋ္ဌေးကို မှာစရာရှိတာ မှာပြီး အခန်းထဲဝင်​လာလိုက်​သည်​။
ဘွဲ့ရပြီးရင်​တော့ အလုပ်​တစ်​ခုခု ရှာမှဖြစ်​တော့မည်​။ အိမ်​မှာလဲ ဒီပုံစံအတိုင်းဆို မ​နေချင်​တော့။ အခု​နောက်​ပိုင်းအသက်​ကြီးမှ အ​ဖေကလဲအရက်​ကို​ဆေးတစ်​မျိုးလို စွဲ​သောက်​လာခဲ့သလို အကိုကလဲ အိမ်​ပြန်​ချိန်​တွေ​နောက်​ကျတတ်​လာပြီ။ အကိုက မြို့နယ်​အ​ထွေ​ထွေအုပ်​ချုပ်​ရေးရုံးမှာ အလုပ်​လုပ်​နေပြ်ိး​သွေးက ခုမှ​ကျောင်းပြီးကာစ
ငြိမ်းက ကိုးတန်း​ဋ္ဌေးက​ခြောက်​တန်း ဒီက​လေး​လေး​ယောက်​စလုံးကို အ​မေတစ်​ယောက်​တည်း​ထောက်​ပေး​နေရတာကိုမှ အ​ဖေက ကြည့်​နေရက်​လေသလား။ အလုပ်​မလုပ်​ဘူးဆိုရင်​လဲ ဘာမှကို မလုပ်​ပဲ အရက်​ချည်းဖိ​သောက်​နေတတ်​တာ။ ည​နေပဲဖြစ်​ဖြစ်​နေ့ခင်းပဲဖြစ်​ဖြစ်​အရက်​က ပါးစပ်​ထဲဝင်​ပြီဆိုတာနဲ့​သွေးတို့အိမ်​လေးဟာ​နေ၍မ​ကောင်း​တော့။
ခု ဒီည​နေလဲ ထုံးစံအတိုင်း အရက်​သောက်​ထားပြီဆို​တော့ အကျဉ်းတန်​တော့မည်​ကို ကြိုသိထားပြီ။ အကို အိမ်​ပြန်​နောက်​ကျတာကပဲ ခပ်​ကောင်း​ကောင်း။ မဟုတ်​ရင်​ဖြင့်​အရွယ်​တူလာသလို လူပျိုဆို​တော့ ပတ်​ဝန်းကျင်​ကိုရှက်​တတ်​လာပြီမို့ အ​ဖေ့ကို ပြန်​ခံ​ပြောတတ်​လာ​ပေပြီ။ အကို့နည်းတူ​သွေးသည်​လည်းပဲ မြင်​မြင်​သမျှကို ရှာကြံရစ်​တတ်​တဲ့ အ​ဖေ့နဲ့ အဆင်​မ​ပြေချင်​တော့။
​နောက်​ဆုံးကျ ခင်​ပွန်းနဲ့သားသမီး​တွေကြား အ​မေကပဲ​ဗျာများပြီး စိတ်​ဆင်းရဲကျန်​ခဲ့ရတာချည်း။ အိမ်​မှာလဲ​သွေး မ​နေချင်​တော့။ အ​မေ့ကို နားနား​နေ​နေ​နေခိုင်းပြီး အကိုနဲ့​သွေးနှစ်​ယောက်​လုပ်​အားခနဲ့ အငယ်​နှစ်​ယောက်​စရိတ်​အပြင်​အ​မေ့တို့အတွက်​အ​ဝေးက​နေပဲ​ထောက်​ပံ့​ပေးချင်​မိသည်​။ အဲ့လို သွားမယ်​ဆိုပြန်​ရင်​လဲ အ​မေ့တစ်​ယောက်​တည်းကပဲ အ​ဖေ့ဒဏ်​ကို လှိမ့်​ခံ​နေရ​တော့မှာမို့​နောက်​ဆံတင်း​နေရ​သေးတာ။
ဟူး.....ကိုယ့်​မွေးသဖခင်​ကျေးဇူးရှင်​ပေမို့သာပဲ....
​ရှေ့ဆက်​ဘယ်​လို​နေထိုင်​သင့်​လဲ​လောကကြီးရယ်​...
လူကသာ အိပ်​ယာ​ပေါ်လဲ​လျောင်း​နေတာ။ စိတ်​အစဉ်​က ဟို​တွေးသည်​တွေးနဲ့​ယောက်​ယက်​တွေခတ်​လို့။
အသိစိတ်​တွေ ကိုယ်​မှာပြန်​ကပ်​တော့မှာ တစ်​စောင်း​လေးလှဲ​နေစဉ်​မျက်​လုံးနှစ်​ဖက်​မှ စီးကျလာတဲ့ မြစ်​နှစ်​သွယ်​ကြောင့်​အဝါ​ရောင်​ခေါင်းအုံး​လေးပင်​ရွှဲနစ်​နေ​လေပြီ။
အိပ်​နေရာမှ ထထိုင်​လိုက်​ပြီး မျက်​ရည်​သုတ်​ကာ အိပ်​ယာ​ဘေးကဖုန်းကို​ကောက်​ယူလိုက်​သည်​။
မနက်​က​နေ့ခင်းမအားဘူးလို့​viber မှာ​ပြောထားခဲ့​သော​ကြောင့်​စစ်​ဆိုတဲ့​သွေးကို ထူးထူးခြားခြား သံ​ယောဇဉ်​လာနွယ်​ဆက်​နေတဲ့ က​လေးမ​လေးကို​တော့ သတိကလာမိသည်​ပဲ။ လိုင်းတက်​ကြည့်​တော့​သွေးနဲ့​ပြောပြီးတည်းက ဆင်းထားတာခုထိပြန်​တက်​မလာရ​သေး။
ထို့​ကြောင့်​စိတ်​လိုလက်​ရပင်​စစ်​ရဲ့ ဖုန်းနံပတ်​လေးကို​ခေါ်လိုက်​သည်​။
...ဟိုးကတည်းက မင်းရှိတယ်​....ဒီရင်​ဘတ်​ဘယ်​ဖက်​တစ်​ခြမ်းမှာ​နေရာယူ...မင်းသာ ငါ့အချစ်​ဦး....
ဖုန်းဝင်​တော့ ဂီတာသံငြိမ့်​ညောင်းလှစွာဖြင့်​ယောက်ျားတစ်​ယောက်​ရဲ့ သီချင်း​လေးက သြဇာရှိစွာ ထွက်​ပေါ်လာ​တော့​သွေး သ​ဘောကျစွာ နား​ထောင်​နေမိသည်​။ ဒီသီချင်း​လေးက ကြည်​နူးဖို့​ကောင်းသည်​။ စစ်​က ဖုန်းမကိုင်​ပါ။ စစ်​ဖုန်းမကိုင်​တာပဲ ခပ်​ကောင်း​ကောင်းဟု​တွေးမိ​သေးသည်​။ သည်​သီချင်း​လေးကို​သွေး နှစ်​သက်​မိသည်​။ ဖုန်းဝင်​တုန်းထွက်​ပေါ်တဲ့သီချင်းမို့လို့ အဆုံးလဲမပါ။
​သွေး တစ်​ခါမှ မကြားဖူး​သေး​သော သီချင်းအသစ်​ကို တစ်​ခါကြားဖူးရုံနဲ့တင်​ရင်​ထဲစွဲသွားပြီမို့ ထပ်​နားဆင်​လိုသဖြင့်​ထပ်​ခေါ်ပြန်​သည်​။
...ဟိုးကတည်းက မင်းရှိတယ်​...ဒီ ရင်​ဘတ်​ဘယ်​ဖက်​တစ်​ခြမ်းမှာ​နေရာယူ....
"ဟလို မ "
အ...​သေ​သေချာချာကြီး ဖီးလ်​အပြည့်​နဲ့ နား​ထောင်​နေတဲ့ဟာကို သီချင်းသံ​ပျောက်​ပြီး မြူးကြွသွက်​လက်​ကြည်​လင်​နေတဲ့ စစ်​အသံ​ပေါ်လာ​တော့​အောင့်​ခနဲကို ဖြစ်​ရော...
"အဲ စစ်​.."
"စစ်​တော့ ထီ​ပေါက်​တော့မှာပဲ မရဲ့....ထူးထူးခြားခြား မက​ခေါ်လာတာဆို​တော့"
စစ်​အသံ​လေးက​သွေး ဖုန်း​ခေါ်လာလို့​ပျော်​နေတဲ့ပုံအပြည့်​။
"ထိုး​ကော ထိုးလို့လား​နော်​"
"ဟား....မထိုးပါဘူး မရဲ့...စစ်​က ထီထိုးမယ့်​အစား ဒီတိုင်းထီထိုးမယ့်​ပိုက်​ဆံကို စုပစ်​တာမှ ကိုယ့်​အတွက်​ကျန်​သေးတယ်​လို့ မှတ်​ယူတာ"
"ဟုတ်​လား...မ​တော့ အရင်​ပတ်​ကထိုးထား​သေးတာ သုံး​ထောင်​တောင်​မှ​ပေါက်​လဲ​ပေါက်​ဘူး"
"အာ့​ကြောင့်​ပေါ့ မထိုးနဲ့ မ ... စုတာဖြစ်​ဖြစ်​တစ်​ခုခုဝယ်​တာဖြစ်​ဖြစ်ကမှ ကိုယ့်​အတွက်​ကျန်​သေးတာ"
"ဒီလိုစစ်​ရဲ့....လူတစ်​ယောက်​ချင်းစီမှာ တသက်​တာအတွက်​ကို ထီ​ပေါက်​ကိန်းတကြိမ်​ရှိတယ်​...မ ဒီလမှာထီ​ပေါက်​ကိန်းရှိ​ပေမယ့်​မ မထိုးလိုက်​ရင်​ရှုံးပြီ​ပေါ့....ကံကို တစ်​ခါတစ်​လေ စမ်းသပ်​ကြည့်​ရတာပ"
"ဟား....ဟုတ်​ပါပြီ မရဲ့....​နောက်​လ​ပေါက်​ချင်​ပေါက်​မှာ​ပေါ့​နော်​...ဒီ​နေ့ ဘာလုပ်​နေလဲ ပန်းညှပ်​ပဲလား"
"အင်း​ပေါ့...ပန်းက​ဖောက်​သည်​ခြံထိလာပြီးကားနဲ့တင်​သွားပြီ မနက်​ဖြန်​မနက်​ကျရင်​ဈေးသွားပို့ဖို့​တောင်​ရှိချင်​မှရှိ​တော့မယ်​"
စစ်​တောင်​သွေးရဲ့ တစ်​နေ့တာလုပ်​ငန်း​တွေကို​ကောင်း​ကောင့းသိ​နေပြီပဲ။​တော်​တော့်​ကို​သွေးအ​ပေါ် ခင်​တွယ်​ရှာ​သော သူစိမ်းသက်​သက်​ကောင်​မ​လေးတစ်​ယောက်​။ ပြီး​တော့​သွေးရဲ့အ​ရေးတယူဖုန်းစ​ခေါ်ခွင့်​ကို ပိုင်​ဆိုင်​တဲ့ လူသားမ​လေးတစ်​ဦး။
"မရှိ​တော့လဲ​ကောင်းတာ​ပေါ့...မဟုတ်​ရင်​မက အိပ်​ပျက်​နေဦးမှာ​လေ....မက​သေး​သေး​လေးကို အိပ်​ပျက်​တော့​ပို​သေးမှာပ"
"အဲ့​လောက်​လဲမ​သေးပါဘူး ဒါမဲ့ စစ်​နဲ့ယှဉ့်​ရင်​တော့​သေးတာပ"
"စစ်​က အရပ်​ရှည်​တဲ့သူ​တွေဆိူ သ​ဘောကျတာ မရဲ့"
ဟွန့်​...​သွေး ခန့်​မှန်းသ​လောက်​တော့ စစ်​အရပ်​က​တော့်​တော့်​ကို ရှည်​တဲ့အထဲမှာပါသည်​။ ငါး​ပေ​လေး​လောက်​တော့ ရှိ​လောက်​မှာပဲ။​သွေး​တောင်​စစ်​နဲ့အတူယှဉ်​မိရင်​စစ်​ရဲ့ ပါးစပ်​လောက်​တောင်​ရောက်​မလားမသိ။
"အာ...မိန်းက​လေး​တွေ အရပ်​ရှည်​လွန်းရင်​လိုက်​ဖက်​မယ့်​ယောက်ျားရှားတာ​ပေါ့...မိန်းက​လေး​တွေအ​နေနဲ့ ငါး​ပေက​နေငါး​လေး​လောက်​ဆို အ​တော်​အသင့်​ပဲ...ရှည်​လွန်းရင်​လဲကလန်​ကလားကြီးဖြစ်​နေ​ရော ကြည့်​မ​ကောင်းဘူး"
ငါး​ပေ​ကျော်​....ငါး​ပေကို စင်​တီမီတာ​လောက်​ပဲ​ကျော်​တဲ့​သွေးက​တော့ အရပ်​တအားရှည်​တဲ့လူ​တွေကို မကြိုက်​ပေ။
ကိုယ်​တိုင်​ကပဲပုလို့လားမသိ။ ကိုယ့်​ထက်​ခေါင်းတစ်​လုံး​လောက်​ပိုရှည်​ထွက်​နေတဲ့ သူနဲ့ဆို မိန်းက​လေးချင်း​တောင်​သိပ်​မတွဲသွားချင်​။ တွဲသွားရင်​ကိုယ်​ကပုဝင်​နေ​တော့ကြည့်​ရဆိုးသည်​ကိုး။
"Myanmar Idol​လေ မ သိလား"
"အင်း သိတယ်​လေ​စောလား​ထော်​ဝါးတို့"
"ဟုတ်​...ဒါမဲ့ အဲ့အဖွဲ့ထဲ​တော့ မဟုတ်​ဖူး အခုအပတ်​စဉ်​မှာ ချမ်း​မြေ့​မောင်​ချိုဆိုတဲ့တစ်​ယောက်​....အရပ်​ကလဲအရှည်​ကြီးပဲ အသံလဲ အရှိန်​အဝါကောင်းချက်​...ရုပ်​လဲချစ်​စရာ​လေး...သူ့ကို စစ်​တအားကြိုက်​တာ"
"ဟုတ်​လား မသိဘူး​ကော​စောလား​ထော်​ဝါး​တောင်​သီချင်းထွက်​မှသိတာ မက အဲ့အစီအစဉ်​တွေကို မကြည့်​ဘူး​လေ"
စစ်​ကြိုက်​တယ်​ဆိုပါမှ ထိုသို့​သော နာမည်​မျိုးကြားဖူးခြင်းပင်​။ ချမ်း​မြေ့​မောင်​ချိုဆိုတာ စစ်​မ​ပြော​သေး​တော့​ယောက်ျားလားမိန်းမလား​တော့မသိ။
"အယ်​...အဲ့​လောက်​နာမည်​ကြီးတာ...သူ့ဖန်​တွေဆို အများကြီး"
"​ယောက်ျား​လေးလား"
"ဘယ်​ကလာ မိန်းက​လေးပါ မရဲ့....ဟုတ်​တာ​ပေါ့​နော်​မ​မေးလဲ​မေးသင့်​တယ်​...​တော်​တော်​များများ​ပြောကြတယ်​...အမည်​လေးကဆန်းလို့တဲ့....​ယောက်ျားဆန်​လို့​လေ...​မောင်​ချိုလို့ပဲ​ခေါ်ကြတာရယ်​"
"ဪ...ဒါနဲ့​လေ...စစ်​ဖုန်းထဲက သီချင်း​လေး​ကောင်းတယ်​နော်​....သီချင်းကဘယ်​သူဆိုတာလဲဟင်​"
အရင်​ဆုံး​သွေး သိချင်​နေတာပဲ​မေးလိုက်​သည်​။
"ဘယ်​သီချင်းလဲ မ"
"ဖုန်း​ခေါ်တုန်းလာ​နေတဲ့သီချင်း"
"ဪ...အဲ့ဒါ ကိုယ့်​စောင့်​နတ်​လေ...ဖိုးပြည့်​ဆိုတာ....မကမသိဘူးလား အဲ့​လောက်​နာမည်​ကျော်​နေတဲ့သီချင်းကို"
"မသိလို့​မေးတာ​ပေါ့​ကောင်းတယ်​နော်​ကြိုက်​တယ်​"
"Viberက​နေပို့​ပေးမယ်​လေ မ လိုချင်​လား"
"​ကျေးဇူး​နော်​လိုချင်​တာ​ပေါ့....ဒီ​နေ့ နားရတာလား စစ်​"
"ဘယ်​ကလာ နားရမှာ...ခုလဲ ဆံပင်​ညှပ်​ရင်း​ပြော​နေတာကို"
"ဟယ်​တော်​...ဖုန်းကိုင်​ရင်း ဘယ်​လို​ပြောတာလဲ စပီကာဖွင့်​ပြီး​ပြောတာလား အသံ​တွေသူများကြား​တော့မှာပဲ"
"လုပ်​ပီ မက​တော့...တက္ကသိုလ်​ကျောင်းသူကြီး ဖြစ်​ပြီး​တော့​ခေတ်​လဲမမှီပြန်​ဘူး ဘလူးတု နားကျပ်​နဲ့​ပြော​နေတာပါရှင့်​"
"သြ...ဒါဖြင့်​ဆက်​လုပ်​လေ ဖုန်းချ​တော့မယ်​ပို့​ပေး​နေယ်​မေ့​နေမယ်​"
"မ​မေ့ပါဘူး​နော်​ဘာလဲ စကား​ပြောတာ ကြာသွားလို့​ညေလ်​ကုန်​မှာ​ကြောက်​နေတာလား မ"
"မဟုတ်​ပါဘူး စစ်​ကအလုပ်​လုပ်​နေတာကို စစ်​အစ်​မမြင်​ရင်​ဆူ​နေပါဦးမယ်​"
​ပြောသာ​ပြောရတာ။ အခုမှ မိနစ်​ကြည့်​မိ​တော့မိနစ်​သုံးဆယ်​တောင်​စွန်း​နေပြိ။ မ​နေ့က မှ တစ်​ထောင်​ဖိုးထည့်​ထားတဲ့​ဘေလ်​တွေ​တော့ကုန်​လိုက်​မယ့်​ဖြစ်​ခြင်း။ တကယ်​တမ်း ဖုန်းကမချချင်​သေး။ ဆက်​ပြောချင်​နေ​သေးတာ။
"ဟုတ်​ပါပြီ...ချရင်​ချလိုက်​တော့ မ စစ်​လက်​မအားလို့...ညကျ​ခေါ်လိုက်​မယ်​"
"အွန်း"
ဖုန်းချပြီး လက်​ကျန်​ငွေကို ကြည့်​လိုက်​တော့​သွေး တက်​မတတ်​ကိုဖြစ်​သွား​တော့တာပင်​။
​တော်​ပြီ....တလစာ​တော့ သွားပါပြီဟယ်​။
​ဘေလ်​သာကုန်​ပေမယ့်​လဲ​သွေးခုဏက စိတ်​ညစ်​နေတဲ့အ​ကြောင်း​တွေ​တော့ တစ်​ဒင်္ဂ​ပြေ​ပျောက်​သွားတာ​တော့အမှန်​။
အ​မေတို့​တွေ ခြံထဲကပြန်​လာသံကြား​တော့ ညစာအတွင်​ပြင်​ဆင်​ပေးရင်း ကိစ္စဝိစ္စပြီးတာနဲ့ အ​ပေါ်တက်​ဘုရားရှိခိုးပြီးအိပ်​ယာဝင်​တော့ သီချင်းပို့​ပေးမယိ​ပြောလို့ လိုင်း​ပေါ်တက်​ရန်​ဖုန်းဖွင့်​လိုက်​စဉ်​ဘေလ်​သုံး​ထောင်​လွှဲ​ပြောင်းတာလက်​ခံရရှိ​ကြောင်း စာဝင်​နေသည်​ကို​တွေ့​တော့ အားနာခြင်းများစွာဖြင့်​ကြည်​ဖြူစွာ လက်​ခံယူလိုက်​ရပါ​တော့သည်​။ (စစ်​က​လေး အလိုက်​သိချက်​....ဒီလို ချစ်​သူမျိုးဆိုမဆိုးဘူး​နော်​)
....
​နေ့စဉ်​နေ့တိုင်း တိတ်​ဆိတ်​ပြီး ပျင်းစရာ​ကောင်းလွန်းလှတဲ့​သွေး ဘဝထဲသို့ တကူးတက ဂရုစိုက်​ပြီး​နွေး​ထွေးတတ်​တဲ့ စစ်​ဆို​သော​ကောင်​မ​လေးက တစ်​စတစ်​စနဲ့ ချင်းနင်းဝင်​ရောက်​လာခဲ့ပါ​တော့သည်​။
တ​လောက စစ်​ရဲ့​ဖေ့ဘွတ်​စာမျက်​နှာမှာ​လေးလပြည့်​အမှတ်​တရဆိုပြီး တစ်​ခြားအ​ကောင့်​တစ်​ခုမှ လာတက်​တွဲကာ ပို့စ်​တင်​သွား​တော့မှ​သွေးတစ်​ယောက်​စစ်​မှာချစ်​သူရှိမှန်းသိ​တော့သည်​။
ပုံမှန်​ဆို​သွေးစိတ်​ထဲကိုက​သွေးခင်​တဲ့သူမှန်​သမျှ​သွေးလိုပဲရည်းစားကိုမထား​စေချင်​ပါ။ သိပ်​ချစ်​ခင်​ကြတဲ့ မိန်းက​လေးနှစ်​ယောက်​ရဲ့ခင်​မင်​မှုအကြား​ယောက်ျားတစ်​ယောက်​ဝင်​လာလျှင်​တော်​တော့်​ကိုရှုပ်​ထွေးတတ်​မှန်း ပြင်​ပ​လောကမှာ ကြုံခဲ့ဖူး​နေကျမို့ အလိုမရှိတာပင်​။​ကျောင်းမှာခင်​တဲ့ သူငယ်ချင်း​တွေ​တောင်​ကျောင်းပြီးတာနဲ့ အတွဲကိုယ်​စီ​တွေဖြစ်​သွားတဲ့အချိန်​မှာ​သွေးတစ်​ယောက်​သာပဲ​ခေါင်းမာစွာ လာ​ကြောင်​သမျှ​ကောင်​လေးတိုင်းက မျက်​နှာချင်းဆိုင်​ပြီး မကြိုက်​ဘူးရည်းစားမလိုဘူးဟု ဒဲ့ငြင်းပစ်​ခဲ့သူ။
​လောကမှာ ချစ်​စရာ​ယောက်ျားသားဟူ၍ အ​ဖေရယ်​ကိုဟိန်းရယ်​ငြိမ်းရယ်​ပဲ ရှိသည်​။
အရက်​တွေ​သောက်​ပြီး ဖဲလဲရိုက်​တတ်​အ​မေ့ကိုလဲစိတ်​ချမ်းသာ​အောင်​မထားတဲ့ အ​ဖေ့လို​ယောက်ျားမျိုးကို​တော့​သွေးစိတ်ပင်​မကူး...အ​ဖေ့ကို အ​ဖေမို့လို့သာ ချစ်​တာပါ...
အကို့လိုမျိုး မိန်းက​လေး​တွေနဲ့​ပွေရှုပ်​တတ်​တဲ့​ယောက်ျားမျိုးကိုလဲ သ​ဘောမကျ....
ငြိမ်းက​တော့ က​လေးမို့လို့...သူလဲကြီးလာရင်​ဘယ်​လိုပုံစံရှိမလဲမ​ပြောတတ်​။
စစ်​ကို ခင်​သည်​။ စစ်​ပြောပြ​သော သူ့ရဲ့ မိသားစုအ​ကြောင်း​တွေ သိရသည်​။ သို့​သော်​စစ်​မှာ ချစ်​သူရှိတယ်​ဆိုတဲ့အ​ကြောင်း​သွေးက မ​မေးဖူးသလို သူလဲမ​ပြောဖူး။
Fb မှာ tag တွဲပြီး​တင်​ထားတဲ့ သူ့ချစ်​သူဆို​သော အ​ကောင့်​ကိုလဲ​ယောင်​၍​တောင်​မှ ဝင်​မကြည့်​ခဲ့ပါ။ စစ်​နဲ့ ပတ်​သက်​ပြီး​သွေးကို လာပတ်​သက်​မိတာမျိုးမလိုချင်​။
တစ်​ခု​တော့ ဘဝင်​မကျဖြစ်​မိတာ​တော့ ရှိသည်​။
သူငယ်​ချင်းရှားတယ်​လို့​ပြောဖူး​သော စစ်​ရဲ့ဘဝမှာ​သွေးကသာ အခင်​တွယ်​ရဆုံးမိန်းမတစ်​ယောက်​ဖြစ်​နေလို့​ကျေနပ်​နေခဲ့ရ​ပေမယ့်​အခုမှ စစ်​မှာ ချစ်​သူရှိတဲ့အ​ကြောင်းသိသွား​တော့ အလိုလို​နေရင်း ဒုတိယဆိုတဲ့​နေရာကို​ရောက်​သွားတာ​တော့နည်းနည်း​လေးမှမကြိုက်​။
သို့​သော်​ဘယ်​လို​နေ​နေ စစ်​က​တော့ ဂရုစိုက်​မြဲ။
​သွေး လိုင်းမတက်​တဲ့ရက်​တွေ ဖုန်းမကိုင်​တဲ့အချိန်​တွေဆို ရိုးရိုးစာပို့လာတတ်​သည်​။
"မ လိုင်းမတက်​ဘူးလား စစ်​စောင့်​နေတာ"
"စစ်​ရေ...မ မနက်​ပန်းပို့ရမှာမို့ ည လိုင်းမတက်​တော့ဘူး​နော်​"
"မ​...အားရင်​လိုင်းတက်​ခဲ့​နော်​ဘေလ်​ကောရှိ​သေးလား"
"မ...ပန်းပို့သွားရင်​ဆိုင်​ကယ်​ဂရုစိုက်​မောင်းဦး​နော်​...အရမ်း​အေးမှာ မ​ရေ...​နွေး​နွေး​ထွေး​ထွေး​လေး ဝတ်​သွား"
"မ စစ်​တို့ဖက်​ဆောင်းတွင်းကြီး မိုးရွာ​နေတာ တအား​အေးတာပဲ "
မ အားရင်​မစ်​ကော​ပေး​နော်​
ဖုန်း​ပြောချင်​တယ်​
​ကောမီဘက်​ပို့​ပေး​နော်​မ
"မ​ရေ...ဒီ​နေ့ ခဲအိုနဲ့​ညောင်​ရွှေမှာ ကားပျက်​သွားလို့ထားခဲ့တာကို သွားယူရမှာ"
"မ ဖုန်းကိုင်​ဦး​နော်​..."
"ခုချိန်​ထိ မတို့ ပန်းစည်းလို့မပြီး​သေးဘူး ဒီည အိပ်​ရပါ့မလား​တောင်​မသိ​တော့ဘူး စစ်​ရေ...."
ဘာလိုလိုနဲ့ နှစ်​ယောက်​စလုံး လုပ်​စရာရှိတာပဲဖြစ်​ဖြစ်​သွားစရာရှိတာပဲဖြစ်​ဖြစ်​တစ်​ယောက်​ကို တစ်​ယောက်​အသိ​ပေးတတ်​အကြံ​တောင်းတတ်​လာသည်​။
​သွေးဖက်​က အိမ်​တွင်း​ရေးအမျိုးမျိုး​ကြောင့်​စိတ်​ညစ်​မှု​တွေကို စစ်​ဆီမှာရင်​ဖွင့်​နေကျ။
စစ်​က​တော့​ခင်​မင်​ပြီးသည့်​နောက်​ပိုင်း သူ့အ​ကြောင်း​တွေကို သိပ်​မ​ပြော​တော့...​သွေးဖက်​ကအ​ကြောင်း​တွေကို တ​နေ့တမျိုးမရိုးရ​အောင်​ကို​မေး​နေ​တော့တာ။
မြူးသွက်​နေ​တော့ စစ်​မှာ​တော့ စိတ်​ညစ်​စရာဆိုတာ ဂျိုနဲ့လား​မေးရမည့်​ကိန်း။
....
"ခမ်းအိမ့်​ရှိလား"
စစ်​အသံ​ကြောင့်​အိမ်​ရှေ့မှာ အမှိုက်​သိမ်း​နေတဲ့ ခမ်းအိမ့်​အ​မေ လှည့်​ကြည့်​လာသည်​။
"ဟင်​....စစ်​ပါလား....ဘာ်​လို​တောင်​မျက်​စိလည်​လာတာလဲ အိမ့်​က အိမ်​ထဲမှာရှိပ လာလာ"
ဆိုင်​ကယ်​ကို​သော့​သေချာခတ်​ပြီး အိမ်​ထဲဝင်​လိုက်​သည်​။
"ဘယ်​ကမှမျက်​စိလည်​မလာဘူး အန်​တီရ....ခမ်းဆီပဲသက်​သက်​လာတာ"
"ဪ ထိုင်​ဦး​နော်​ခမ်းကသူ့အခန်းထဲမှာမို့သွား​ခေါ်လိုက်​မယ်​"
"အာ ရတယ်​စစ်​ပဲ အခန်းထဲလိုက်​ဝင်​တော့မယ်​နော်​"
"​အေး သွား သွား"
အိမ်​အ​နောက်​ဖက်​ထောင့်​ဆုံးအခန်းက ခမ်းအိမ့်​အခန်း။ စစ်​အရင်​ကလဲ လာ​နေကျမို့လို့အန်​တီကအလွယ်​တကူခွင့်​ပြုလိုက်​ခြင်းပင်​။ ခမ်းအိမ့်​တို့များ သာယာချက်​။ ဘာအလုပ်​မှမလုပ်​ပဲစားလိုက်​အိပ်​လိုက်​လုပ်​နေတာဖြင့်​ကြာပြီ။
အခန်းတံခါးက ဂျက်​ချမထား​တော့ စစ်​လဲ​ခေါက်​မ​နေ​တော့ပဲ အထဲသို့ လှမ်းအဝင်​
"ခမ်း​ရေ အိမ့်​ရေ...ငါလာပြီ​နော်​"
ဟင်​....
အခန်းထဲ လှမ်းဝင်​ပြီးတံခါးကို​လှည့်​ပိတ်​ပြီး စကား​ပြောရင်း​နောက်​ပြန်​လှည့်​လာ​တော့
အဲ....စစ်​
ရုတ်​တရက်​မို့ နှစ်​ဦးသား​ကြောင်​စီစီအကြည့်​ဖြင့်​ဆွံ့အ​နေကြသည်​။
ဖြစ်​စဉ်​ကား စစ်​ကတံခါးအစပ်​မှာဖြစ်​ပြီး အရင်​က ခမ်းမိတ်​ဆက်​ပေးဖုးတဲ့ မိုးရည်​ချို​ဆို​သော​ကောင်​မ​လေးက​ရေချိုးပြီးစ တဘက်​ဖြူ ကို မလုံ့တလုံ​လေးပတ်​ထားပြီးကုတင်​ဘေးမှာရပ်​နေတာ။
"ဟို မိုးရည်​ချို....စစ်​ခဏ ထွက်​...'
ထွက်​မည်​ဟန်​ပြင်​နေ​သော စစ်​ဘေးနားသို့ မိုးရည်​ချိုလှစ်​ခနဲ​ရောက်​လာကာ စစ်​လက်​ကို လှမ်းဆွဲထား​လေသာ်​။ ထို့​နောက်​
"မလိုပါဘူး စစ်​ရဲ့...မိန်းက​လေးချင်းပဲ လာ​ထိုင်​ပါ..."
"မလွတ်​လပ်​မှာစိုးလို့ပါ ဒါနဲ့ခမ်း​ကော"
"​ရေချိုး​နေတယ်​....လာ​လေ ထိုင်​"
အတင်းဆွဲ​ခေါ်​တော့​စွေ့ကနဲ ကုတင်​ပေါ် ပစ်​ထိုင်​လျက်​သားဖြစ်​သွားရသည်​။
စစ်​အိတ်​ထဲက ဖုန်းကိုထုတ်​ရင်း ဂိမ်း​ဆော့​နေလိုက်​သည်​။ အခန်းထဲမိုးရည်​ချိုက​တော့ စစ်​ကိုဘယ်​လိုမှသ​ဘောမထားတာလားမသိ...လွတ်​လွတ်​လပ်​လပ်​ကို အဝတ်​တွေလဲ​နေ​တော့တာ။ မိုးရည်​ချို​နေရာမှာ ခမ်းအိမ့်​သာဆို စစ်​ခုလို မျက်​နှာလွှဲပြီး​တော့​နေမည်​မဟုတ်​တဲ့အပြင်​တွေ့သမျှကိုအပစ်​လိုက်​ပြော​နေမိဥိးမှာ။
"ဟယ်​စစ်​ရောက်​နေတာလား"
စကားသံနဲ့အတူ​ရေချိုးခန်းထဲမှ ခမ်းအိမ့်​ထွက်​လာ​တော့မှ စစ်​မှာ အချုပ်​ထဲက လွတ်​လာသူတစ်​ယောက်​လိုလွတ်​လပ်​သွားရ​တော့သည်​။
"​အေ့ ကြာလှ​ပေါ့ နင်​ကလဲ ငါလာမှ​ရေချိုး​နေရလား"
"နင်​က ကြိုမှမ​ပြောတာကိုး ထူးဆန်းလိုက်​တာ"
စကားလဲမ​ပြောရင်း အဝတ်​အစား​တွေဝတ်​နေ​လေသည်​။ မိုးရည်​ချိုက​တော့ အဝတ်​ဝတ်​ပြီးမှန်​တင်​ခုံ​ရှေ့က​နေကိုမထ​တော့၊
"ငါလဲ ပျင်းတာနဲ့ ထွက်​လာတာ"
"ဆိုင်​ပိတ်​လို့လား"
"မပိတ်​ပါဘူး မကြီးက ငါ့ကို နားချင်​လဲနားဆိုတာနဲ့ နင့်​ဆီထွက်​လာခဲ့တာ"
"ဟုတ်​ရဲ့လား နင့်​ကိုကို​ရောက်​နေတယ်​ဆိုလို့အပြင်​လစ်​ထွက်​လာလားမသိပဲနဲ့"
"အဲ့လိုမဟုတ်​ရပါဘူးလို့​ပြောရင်​လဲ ညာတယ်​ဖြစ်​ဦးမယ်​...ဒါမဲ့ လစ်​လာတာ​တော့မဟုတ်​ဖူး မကြီးကိုကခွင့်​ပြုတာမို့"
စစ်​ဘေးကိုကပ်​ရပ်​စွာ လက်​တစ်​ဖက်​က စစ်​ပုခုံး​ပေါ်လက်​တင်​ပြီးစကားလာဆို​နေ​သော ခမ်းအိမ့်​ကြောင့်​မိုးရည်​ချို​ရှေ့မှာ​နေရခက်​နေသည်​ကအမှန်​။
"​တွေ့ပြီးပြီလား နင့်​ကိုကိုနဲ့"
"မ​တွေ့ရ​သေးဘူး ငါ့ကို​တွေ့ချင်​လို့ သူအလုပ်​ကိစ္စနဲ့ နမ့်​စန်​လာရင်း​တောင်​ကြီးဝင်​လာတာ"
"​အေ့​လေ သွားမ​တွေ့ပဲဘာလို့ငါ့ဆီလာလဲ"
"​ရော်​...အာ့​ပြောမလို့ ငါ့တ​ယောက်​တည်းမသွားချင်​လို့ နင့်​လာ​ခေါ်တာပ"
"ငါ မအားဘူး ဧည့်​သည်​ရောက်​နေတာမြင်​လား"
,အလှပြင်​နေ​သော မိုးရည်​ချိုအား​မေး​ငေါ့ပြီး​ပြောသည်​။
"​ခေါ်ခဲ့​လေ အတူသွား​တွေ့ရ​အောင်​ငါ့မြို့​ရောက်​လာမှ​တော့မ​တွေ့ရင်​မ​ကောင်းဘူးဟ"
"နင်​ကလဲ ကိုယ့်​ချစ်​သူပဲကို နှစ်​ယောက်​တည်း​အေး​ဆေး​တွေ့စမ်းပါ"
"မ​တွေ့ချင်​ပါဘူးဆိုမှ ညကားနဲ့သူကပြန်​မှာ လာပါ သွားရ​အောင်​..."
"နင်​ကြိုချိန်းထားပြီးသားလား"
"သူအသိ​ပေးဖုန်းဆက်​လာ​တော့ ငါ လာ​တွေ့မယ်​လို့လဲမ​ပြောရ​သေးပါဘူး မကြီးက လွှတ်​မလွှတ်​မ​သေချာဘူး​လေ"
"နင့်​ဟာကလဲ နင့်​အစ်​မက အပြင်​ပေးမထွက်​ရင်​သူ့ကိုမ​တွေ့ဘူး​ပေါ့"
"အင်း​ပေါ့"
"လိမ်​မာလိုက်​တာ ငါတို့လိုက်​ရင်​ဒီ​နေ့စရိတ်​ကို နင်​တာဝန်​ယူမှာ လား "
"အင်းပါ ငါ ပဲ ကတိ​ပေးပါတယ်​သွားကြမယ်​"
"ခဏ ငါ လှလှပြင်​ဦးမယ်​နင်​နဲ့မိုး​အောက်​က​စောင့်​နေ"
"Ok"
ခမ်းအိမ့်​အလှပြင်​နေတာကို စစ်​နဲ့မိုးရည်​ချိုတို့ အိမ်​အောက်​မှာ ဆင်း​စောင့်​နေလိုက်​သည်​။ သူတို့က အပျံစား​တွေနဲ့​ပေမယ့်​တကူးတကလာ​တွေ့​သော ချစ်​သူနဲ့​တွေ့ရမည့်​စစ်​က​တော့ စတိုင်​ပင်​န်​ဘောင်းဘီရှည်​နဲ့ အထဲကစပို့ရှပ်​ကို အ​ပေါ်က ရှပ်​အင်္ကျီအပြာနု​လေးကို ကြယ်​သီးမတပ်​ပဲထပ်​ဝတ်​ထားတဲ့ သာမာန်​ဝတ်​နေကျပုံစံမျိုး။ မျက်​နှာကလဲ အိမ်​မှာ​နေသည့်​အတိုင်းဘာမှထူးထူးခြားခြားမလိမ်းလာ။
",အ​မေ​ရေ....စစ်​နဲ့အပြင်​သွားဦးမယ်​နော်​"
ဟု မီးဖို​ချောင်​ထဲ မျက်​နှာမူပြီး​အော်​ထည့်​ကာ ကလစ်​ဘီး​လေး​ပေါ်တက်​ခွ​နေတဲ့ ခမ်းအိမ့်​အ​နောက်​သို့မိုးရည်​ချိုက တက်​ထိုင်​ပြီးသည်​နှင့်​စစ်​လဲ​မောင်းထွက်​လိုက်​တော့သည်​။
ချစ်​သူနဲ့လာ​တွေ့တာကိုလဲ ရင်​ထဲဘယ်​လိုမှထူးပြီးခုန်​မ​နေသလို​ပျော်​လဲမ​ပျော်​....ကိုကိုက​တော့ စစ်​တို့ လိုက်​ပို့​သော​နေရာ​တွေထက်​စစ်​နဲ့​တွေ့ရခြင်းကို ပို​ပျော်​နေပုံရသည်​။
ချယ်​ရီ​တွေ​ဝေ​နေ​သော​ရွှေဘုန်းပွင့်​ဘုရား​တောင်​အတက်​လမ်းတွင်​ဆိုင်​ကယ်​ရပ်​ပြီး စကား​ပြောဖြစ်​ကြသည်​။
ခမ်းအိမ့်​နဲ့ မိုးရည်​ချိုက​တော့အလိုက်​သိစွာဖြင့်​တောင်​ပေါ်တက်​သွား​လေပြီ။ စစ်​နဲ့ ကိုကိုနဲ့သာကျန်​ခဲ့​တော့သည်​။
"ခ​လေး​နေမ​ကောင်းဘူးလား"
ဆိုင်​ကယ်​ကို မှိရပ်​နေတဲ့ စစ်​ကို ကိုကိုက စိုက်​ကြည့်​ပြီး​ပြောလာ​တော့ ခပ်​ပါးပါးပြုံးပြလိုက်​ရင်း
"​ကောင်းပါတယ်​ကိုကိုရဲ့ ဘာလို့တုန်း"
ဖုန်းထဲမှာ ဘယ်​လိုပဲနှုတ်​ကျိုး​နေ​နေ အပြင်​မှာတကယ်​တမ်း​ခေါ်ဖြစ်​တော့ တစ်​မျိုးကြိးကို​အောင့်​သက်​သက်​ဖြစ်​လို့​နေတာပါပဲ။ ကိုကိုက​တော့မသိ။ စစ်​က​တော့ ခင်​မင်​ရင်းနှီး​နေတဲ့သူငယ်​ချင်းတစ်​ယောက်​နဲ့ လာ​တွေ့ရသလိုခံစားချက်​မျိုးသာ ရှိသည်​။
"မ​ပျော်​ဘူးလား....ဟင်​...ခ​လေးကြည့်​ရတာ တစ်​မျိုးကြီးပဲ"
"အဲ့လိုမဟူတ်​ပါဘူး ခ​လေးက ကိုကို မ​ပျော်​မှာစိုးတာပါ တကူးတကကြ်ိးလာ​တွေ့ရတာဆို​တော့​လေ"
"ဟား....​ပျော်​တာ​ပေါ့ ခ​လေးရဲ့...​တွေ့ချင်​လွန်းလို့ဆိုတာ​လေ....ဘယ်​လို​တောင်​ပြောရမှန်း​တောင်​မသိ​တော့ဘူး"
"ဒီလိုကြားရတာ ဝမ်းသာပါတယ်​...တက်​ရ​အောင်​လေ...အ​ပေါ်​ရောက်​မှ ရှု့ခင်းကြည့်​တော့ ကိုကိုတို့ရန်​ကုန်​မှာချယ်​ရီ​တွေရှိလား"
"မ​ပြောတတ်​ဘူး ကိုကိုက​တော့ခုမှမြင်​ဖူးတာပဲ အရမ်းလှတယ်​နော်​ပြီး​တော့အရမ်းလဲချမ်းတာပဲ​အေးလွန်းတယ်​"
"ရှမ်းပြည်​လေကွယ်​....သွားမယ်​ခမ်းတိူ့​စောင့်​နေ​ရော့မယ်​"
"​နေဦး ခ​လေး"
ဆိုင်​ကယ်​ကို တစ်​ပတ်​ပတ်​ပြီး​မောင်းမလို့ရွယ်​စဉ်​ကိုကိုကလက်​ဆွဲလိုက်​သဖြင့်​စစ်​ကိုယ်​တစ်​ချက်​တုန်​သွား​လေသည်​။ ကိုယ့်​ချစ်​သူဆို​ပေမယ့်​လဲ ဒီလို လက်​ကိုင်​တာမျိုး​တောင်​တွန့်​သွားရတဲ့အဖြစ်​။
စစ်​ပုံစံကို ကိုကိုကသတိထားမိဟန်​ဖြင့်​
"​ဆောရီး ခ​လေး ခဏ​လေးရပ်​နေဦး"
ကိုကို​ရှေ့​ခြေစုံရပ်​လိုက်​စဉ်​ကိုကိုကဒူး​တစ်ဖက်​ထောက်​လိုက်​တော့
"ဟင်​ဘာလုပ်​မလို့လဲ"
ကိုကိုက ဘာမှပြန်​မ​ပြောပဲ စစ်​ရဲ့ ရှူးဖိနပ်​ကြိုး​ပြေ​နေတာကို​သေချာပြန်​ချည်​ပေး​နေ​လေသည်​။
"ငရဲ​တော့ကြ်ိး​တော့မှာပဲ ကိုကိုရယ်​"
"ကိုယ့်​ချစ်​သူကို လုပ်​ပေးတာပဲခ​လေးရယ်​....ဘာငရဲမှမကျပါဘူး ကဲ သွားမယ်​"
ရန်​ကုန်​မှာ​နေပြီး ဆိုင်​ကယ်​မ​မောင်းတတ်​တဲ့ ကိုကိုတစ်​ယောက်​တော့​စစ်​အ​နောက်​က​နေ လိုက်​စီးရ​တော့သည်​။ တွန်​ဘွိုင်း​ပေမယ့်​အရပ်​က​တော့စစ်​ကပင်​ပိုရှည်​တော့မ​ယောင်​။
ဘုရားအ​ပေါ်က​နေပြီး ရှူ့​မျှော်​ခင်းကို​နေဝင်​ချိန်​ထိ​စောင့်​ကြည့်​နေပြီးမှ​တောင်​အောက်​ဆင်း ဆိုင်​တစ်​ခုခုတွင်​ညစာ​ကျွေးလိုက်​သည်​။ ချစ်​သူနဲ့လာ​တွေ့တာဆိုပြီး လက်​က​လေးပင်​ဆုပ်​ကိုင်​ခွင့်​မရ​ပေမယ့်​လဲ ကိုကိုက​တော့​ပျော်​နေရှာသည်​လား ဝမ်းနည်း​နေသည်​လားမ​ပြောတတ်​။ ခမ်းတို့​ရှေ့မှာ​တော့ ကျ​နော်​ကျ​နော်​ဆိုပြီး မွန်​မွန်​ရည်​ရည်​စကား​ပြော​နေတာပါပဲ။ စစ်​ကလဲ လိုက်​မချွဲသလို ကိုကိုကလဲရိုးရိုးတန်းတန်း​လောက်​သာ။ ဘာမှလဲ​တောင်းမဆိုခဲ့။
ညကားစီးရလို့ ချမ်း​နေမယ့်​ကိုကို့အတွက်​တော့ လမ်း​ဘေးကဖွင့်​တဲ့စတိုးဆိုင်​ထဲမှ အ​နွေးထည်​တစ်​ထည်​ကို​တော့ စစ်​က လက်​ဆောင်​ဝယ်​ထည့်​ပေးလိုက်​သည်​။
စစ်​ရဲ့လက်​ဆောင်​မို့လားမသိ။ ကိုကိုကငြင်းမ​နေပဲဝမ်းပန်းတသာယုယုယယလက်​ခံယူလိုက်​သည်​။
ဂိတ်​ထိကို ခမ်းတို့ကသစ္စာရှိစွာလိုက်​ပို့ပြီး ကား​ပေါ်တက်​ခါနီး​တော့ကိုကိုလွတ်​လပ်​စွာနှုတ်​ဆက်​ရ​စေရန်​ခပ်​လှမ်းလှမ်းမှာ​နေရစ်​ခဲ့ကြသည်​။
"ခ​လေး​တောင်​ကြီးက အရမ်း​အေးတယ်​ဂရုစိုက်​နော်​"
"ဟုတ်​ကဲ့ပါ​တောင်​ကြီးသူပါ​နော်​....ဒီ​လောက်​အ​အေးက​တော့ မမှုပါဘူး"
ပြန်​ခါနီးမှ ကိုကိုလွယ်​ထား​သော​ကျောပိုးအိတ်​ထဲက ဘူး​သေး​လေးတစ်​ဘူးထုတ်​ယူကာ
"ခ​လေးအတွက်​ကိုကိုရန်​ကုန်​ကရင်းယူလာခဲ့တာ "
"ဒါ ဘာလဲ ကိုကို တန်​ဖိုးကြီးတာဆို ခ​လေးလက်​မခံဘူး​နော်​"
"နာရီ​လေးပါ ခ​လေးရဲ့ ယူလိုက်​နော်​ရော့"
ကိုကိုက စစ်​လက်​ထဲကိုထည့်​ပေးလိုက်​သည်​။ ဒီည​တော့ အိမ်​ပြန်​နောက်​ကျလို့ မမဆူတာခံရ​ပေဦးမည်​။
"ခ​လေး...ကိုကို​လေ...ခ​လေးကို..."
"ခဏ"
ကိုကို့ စကား​လေးမဆုံးခင်​ဖုန်းမြည်​လာတာ​ကြောင့်​ဘောင်းဘီအိတ်​ထဲက ဖုန်းကိုထုတ်​ယူပြီးကြည့်​မိစဉ်​
Ma❤ ဆိုတဲ့ contact name​လေး​ကြောင့်​ကိုကို့အား အလန့်​တကြားကြည့်​လိုက်​မိစဉ်​ကိုကိုကမမြင်​တာလားမသိပဲ
"အိမ်​ကထင်​တယ်​က​လေး ဖုန်း​ပြောလိုက်​ဥိး ကိုကို ကား​ပေါ်တက်​တော့မယ်​....နှုတ်​ဆက်​ခဲ့တယ်​နော်​"
ဖုန်း​တောင်​မကိုင်​ရ​သေး...ကိုကိုကကား​ပေါ်တက်​သွားခဲ့​လေပြီ။ စစ်​မကိုင်​ဖြစ်​လိုက်​တဲ့ ဝင်​နေတဲ့ဖုန်း​လေးကျသွားခဲ့​လေပြီ။
.....
Next