ထင်းရှူးမြေမှာ လွမ်းရိပ်တို့ဝေ ထင္းရွဴ းေျမမွာ လြမ္းရိပ္တို႔ေ၀

33

ကျယ်​လောင်​သော ဖုန်းမြည်​သံ​ကြောင့်​တစ်​နေကုန်​လည်​ပတ်​ထားသဖြင့်​ပင်​ပင်​ပန်းပန်းနဲ့အိပ်​ပျော်​နေရာမှလန့်​နိုးလာသည်​။
စစ်​နိုးမည်​စိုး၍ လက်​မောင်း​ပေါ်မှအသာ​လေးထကာဖုန်း​ကောက်​ကိုင်​လိုက်​သည်​။ ထူးထူးဆန်းဆန်းကိုဟိန်းဖုန်းအဝင်​ကော​လေး။
စစ်​မနိုး​စေရန်​ဖုန်းကိုင်​လိုက်​ပြီး​ပြတင်း​ဘေးသို့သွားရပ်​ပြီးမှ
"ကိုဟိန်း...​သွေးပါ"
"​အေ..​သွေး....ခု နင်​ဘယ်​သူနဲ့ရှိ​နေလဲ"
"စစ်​အိမ်​မှာပါ....ကိုဟိန်း....ဘာဖြစ်​လို့လဲ"
"မသိပါဘူး...နင်​အဲ့မှာရည်းစားများရှိ​နေလားလို့....အ​ရေးတကြီးသွားခဲ့လို့"
ခါတိုင်းလို ကိုဟိန်းအသံက ချိုမြမ​နေ။ စိတ်​တို​နေတဲ့အသံဖြစ်​နေပုံရသည်​။
"မဟုတ်​ပါဘူး တခြားကိစ္စပါ စစ်​နဲ့​တွေ့​နေလို့စစ်​အိမ်​တရက်​လောက်​လည်​နေတာပါ "
"​အေ..နင်​တော့သာယာ​နေတယ်​....ခုအိမ်​မှာအ​ဖေနင့်​အတွက်​နဲ့​သောင်းကျန်း​နေတယ်​....ခု ငြိမ်းလဲငါ့ဆီ​ရောက်​နေတယ်​"
"ဟင်​....ငြိမ်းကဘာလို့လဲ....အ​မေ​တို့​ကော"
နင့်​အတွက်​နဲ့​သောင်းကျန်း​နေတယ်​ဆို​တော့ အ​မေတို့​တွေဘယ်​လို​တောင်​ကမ္ဘာပျက်​နေမလဲမသိ။
"ဆူ​နေလို့တဲ့...ငါကရုံးမှာ....အ​မေတို့​တော့မသိဘူး....ငါ​ပြောမလို့ အဲ့မှာရည်းစားရှိ​နေရင်​လဲခိုးရာလိုက်​ပြေးလိုက်​တော့ဟာ"
ဟင်​...ဘယ်​လို​တောင်​လဲ...သူမကိစ္စကို အကုန်​လုံးကိုဟိန်းလဲမှမသိ​သေးတာကို။ စကား​တွေကလည်း​သွေး​တောင်​နား​ထောင်​နေရင်းနားမလည်​။
"​သွေး​တောင်​ကြောင်​တောင်​တောင်​ဖြစ်​နေပြီ​နော်​...ကိုဟိန်း ဘာ​တွေ​ပြော​နေတာလဲ"
"အ​ဖေက နင့်​ကိုဟို​လောပန်​ကြီးနဲ့​ပေးစားချင်​နေတာ....နင်​ဘွဲ့ယူပြီးတာနဲ့ယူခိုင်း​တော့မယ်​ဆိုပဲ....ငါ​တော့သ​ဘောမတူဘူး....အ​မေက​တော့သိတဲ့အတိုင်း....အ​ဖေ့ကိုလွန်​ဆန်​ရဲတာမဟုတ်​"
ထင်​သားပဲ။​လောပန်​နဲ့အ​ဖေတတွဲတွဲဖြစ်​နေတည်းက အ​ကြောင်းတစ်​ခုခု​ကြောင့်​ဆိုတာ သိနှင့်​နေပြီးသား။ ဒါမဲ့လဲ​လောပန်​ကိုဆို​ကျေးဇူးရှင်​တစ်​ယောက်​ဆိုတဲ့အသိကလွဲပြီးကျန်​တာဘာအ​တွေးစိတ်​ကူးမှမရှိ။ ဒါ​ကြောင့်​ကိုဟိန်းအသံကစိတ်​တို​နေသလိုဖြစ်​နေတာ​နေမှာ။
"ကိုဟိန်းကလဲ....​အ​ဖေသိပ်​ပေးစားချင်​နေတာ​တောင်​သွေးဆန္ဒမပါပဲဘာမှလုပ်​လို့မရပါဘူး....စိတ်​မပူနဲ့"
"ဟူး....ခု​လော​လောဆယ်​နင်​အိမ်​မပြန်​လာရင်​ကောင်းမယ်​....သားသမီး​တွေလိမ်​မာသားနဲ့ အ​ဖေကဘာ​တွေများစိတ်​ညစ်​စရာရှိ​နေလဲမသိပါဘူး"
"​အေး​ဆေးပါ....ရုံးမှာချည်းမ​နေနဲ့ဦး....အ​မေတို့ချည်းရှိ​နေရင်​အ​ဖေပိုဆိုးတယ်​...ကိုဟိန်းအိမ်​မှာရှိ​နေရင်​သိပ်​မဆူရဲဘူး"
"မနက်​ဖြန်​မပြန်​လာဘူးဆို"
"အင်း....မနက်​ဖြန်​မပြန်​သေးဘူး သဘက်​ခါမှပြန်​လာမယ်​"
​သွေး​ပြောပြီး ကိုဟိန်းအကြာကြိးတိတ်​ဆိတ်​နေသည်​။ အ​ဖေတစ်​ယောက်​အိမ်​မှာဘယ်​လောက်​တောင်​သောင်းကျန်း​နေခဲ့ပြီလဲ။
"နင်​....ရှုပ်​ထွေး​ပွေလီပြီး​နွေး​ထွေးမှုမရှိ အမိုးမလုံတဲ့ငါတို့အိမ်​ကို ဘယ်​တော့ပြန်​မလာရင်​ကောင်းမယ်​ငါ့ညီမ​လေးရယ်​....."
ရုတ်​တရုတ်​ငိုရှိုက်​သံ​တွေနဲ့အံကြိတ်​ပြီး​ပြောလိုက်​သော ကိုဟိန်းစကားသံတို့​ကြောင့်​သွေးမှာနှလုံးခုန်​သံပင်​ရပ်​တန့်​သွား​တော့မလို။
"ဘာလို့....ဟလို....ကိုဟိန်း....ဟ....ဟလို"
ဖုန်းချသွား​လေပြီ။ အိမ်​ရဲ့အ​ခြေအ​နေက​သွေး​ကြောင့်​ပြိုယိုင်​လဲ​နေပြီလား။ ဘယ်​လမ်းပဲ​လျှောက်​လျှောက်​ဘဝဆက်​တိုင်း​နောင်​တတရားကင်းရှင်းချင်​တဲ့သူပါ။
ဘာပဲလုပ်​လုပ်​အ​နောက်​ကိုလှည့်​မကြည့်​ပဲ​နောင်​တမရှိဖြတ်​သန်းချင်​ခဲ့တာ။ ခုလဲပဲအိမ်​ကခွင့်​မပြု​တောင်​အတင်းဇွတ်​ထွက်​လာတဲ့ခရီးမှာ တခြားကိစ္စမဖြစ်​ပဲအိမ်​မှာပဲပွဲဆူကျန်​ခဲ့ရသတဲ့လား။
​သွေးစိတ်​နဲ့ဆ်ုရင်​အခုချက်​ချင်းအိမ်​သို့သာ အ​ပြေးပြန်​ချင်​လှ​တော့သည်​။ အရမ်းချစ်​ရတဲ့စစ်​နဲ့ဘယ်​လောက်​တောင်​ခွဲ​နေရဥိးမည်​မှန်းမသိလို့သာ တရက်​က​လေးပို​နေ​ပေးဖြစ်​တာ။
ပါးပြင်​ပေါ်ပူ​နွေးစွာစီးဆင်းလာတဲ့ မျက်​ရည်​စီး​ကြောင်းကို လက်​ဖြင့်​ဖွဖွသုတ်​ပြီး စစ်​ရှိရာဖက်​သို့ကိုယ်​ကိုလှည့်​လိုက်​တော့
ဟင်​....စစ်​ဘယ်​ရောက်​သွားတာလဲ
ကုတင်​ပေါ်မှာစစ်​ရှိမ​နေ။ ညအိပ်​မီး​ရောင်​ဝါမှိန်​မှန်​က​တော့ ဖွင့်​လျှက်​သား။ ဖုန်းမီး​လေးထွန်းပြီး​အောက်​ထပ်​သို့ဆင်းလာ​တော့လဲ​အောက်​မှာမရှိ။ ဂီတာသံ​လေးတိုးသက်​သက်​ကြားရသဖြင့်​ဆိုဖာ​ပေါ်မှာ​ခေါက်​ထားတဲ့​စောင်​ပါး​သေး​သေးကိုယူပြီး အပြင်​ထွက်​လိုက်​တော့သည်​။
ခြံမီး​ရောင်​အောက်​ဝယ်​သင်​ဖြူးဖျာ​လေးခင်းလို့​ဘေးမှာလဲမီးဖို​လေးကအရှိန်​ကောင်းစွာဖြင့်​တောက်​လောင်​နေသည်​။
အိမ်​ဖက်​ကို​ကျောခိုင်းလျှက်​သားဖြင့်​ဂီတာတီး​နေတဲ့စစ်​ကို​သွေးတိတ်​ဆိတ်​စွာ​ငေး​နေမိသည်​။ အသည်းခိုက်​အောင်​အေးစက်​နေတာ​တောင်​ရင်​ထဲကအပူ​တွေ​တော့မ​အေးနိုင်​။
ပါးစပ်​ကမညည်းဆိုပဲ တီးခတ်​နေတဲ့စစ်​ရဲ့သံစဉ်​တို့က တစ်​ခုခုကိုလွမ်း​နေသလိုမျိုး။
အကြာကြီးအ​အေးပတ်​နေမှာစိုးသဖြင့်​စောင်​ပါး​လေးကို စစ်​ကျောဖက်​မှစ၍ခြုံ​ပေးလိူက်​သည်​။
"ဟင်​..မ...ဘာလို့ထွက်​လာတာလဲ"
တီးခတ်​နေတာ​လေးရပ်​ပြီး​နောက်​သို့လှည့်​မော့ကြည့်​ရင်း​ပြော​တော့​သွေးကစစ်​နား​ဘေးကပ်​ရပ်​တွင်​ဝင်​ထိုင်​ပြီး​စောင်​ကိုတဝက်​ဆွဲယူခြုံလိုက်​သည်​။
"စစ်​က​ကော...မ ဖုန်း​ပြောသံ​ကြောင့်​နိုးလာတာလား"
"မဟုတ်​ပါဘူး မရယ်​....ဒီအတိုင်း နိုးလာတာပါ....မ အိမ်​ကတရက်​လေး​နေ​တော့ဘာ​ပြော​နေ​သေးလဲဟင်​"
စိတ်​ဆင်းရဲစရာအ​ကြောင်း​တွေကို စစ်​ကို​ပြောပြမ​နေချင်​။ ထို့​ကြောင့်​ပြုံးပြရင်း
"ဘာမှမဟုတ်​ဘူးကွယ်​ဘယ်​နေ့ပြန်​လာဖြစ်​မလဲပဲ​မေးတာပါ....စစ်​သီချင်းဆိုမယ်​ဆိုဆက်​ဆို​လေ....မ နား​ထောင်​မယ်​"
"မရယ်​....​အေး​နေတာကို....အ​နွေးထည်​လဲမပါပဲနဲ့....အိမ်​ပေါ်က​နေပဲနား​ထောင်​လေ....​နော်​"
"မီးအရှိန်​နဲ့ စစ်​ဆီက​အချစ်​မေတ္တာ​တွေ​ပေါင်းပြီး မရဲ့ကိုယ်​ခန္ဓာအတွင်းအပြင်​ကအလိုလို​နွေးပါတယ်​ကွယ်​"
"စကား​တွေသိပ်​တတ်​တာပါပဲ....ဒါဖြင့်​နား​ထောင်​နော်​"
နှင်းစက်​အချို့တ​တောက်​တောက်​ကျပြီး ည​လေ​အေး​တွေအဆက်​မပြတ်​တိုက်​ခတ်​နေတာ​တောင်​အရှိန်​ဖြင့်​လောင်​ကျွမ်း​နေတဲ့ထင်းမီးပုံ​လေး​ဘေးမှာ အပူ​တွေကိုတတ်​နိုင်​သ​လောက်​မေ့ပြီး ချိုသာမှုကိုရှာ​ဖွေ​နေတဲ့သူနှစ်​ယောက်​။
ညရဲ့တိတ်​ဆိတ်​ခြင်း​တွေထဲမှာ လွမ်း​မောစရာဂီတာကြိုးခတ်​သံတို့က​ပျော်​ဝင်​နေ​လေသည်​။
ဒီညပြီးလျှင်​နောက်​ည​တွေအတူမရှိနိုင်​တော့​ကြောင်းလဲသိသိကြီးနဲ့​မေ့နိုင်​ဖို့ကြိုးစားရ​ပေဦးမည်​။
​အေးစက်​လို့လက်​ထိပ်​တွေနီရဲနာကျင်​နေတာ​တောင်​သွေး ငြိမ်​ပြီးနား​ထောင်​နေ​တော့ တီး​နေတာကိုရပ်​မပစ်​ရက်​။ အားနဲ့ဖိထားရတဲ့လက်​ကွက်​တွေ​ကြောင့်​လက်​ချောင်း​တွေမှာကြိုးရာ​တွေအတန်းလိုက်​။
နာ​တော့နာတာ​ပေါ့၊ သို့​သော်​ရင်​ဘတ်​ကထဲကပို​နေသည်​။
မ ပြန်​သွားတဲ့အခါကျရင်​ဒီလိုထင်းရှူးနံသင်း​နေတဲ့လတ်​ဆတ်​တဲ့ည​လေပြည်​တွေကို စစ်​တစ်​ယောက်​တည်းခံစားရ​တော့မှာ​လေ။ ဘယ်​လောက်​တောင်​မှအတူ​နေရဖို့အ​ရေး​ဝေးရဦးမှာလဲ။
.....
ညက ညဉ့်​အ​တော်​နက်​မှ အိပ်​ယာဝင်​ခဲ့ကြတာဆို​ပေမယ့်​စစ်​က​တော့​သွေးထက်​အရင်​နိုး​နေ​လေပြီ။ စစ်​လက်​မောင်း​ပေါ်မှာ အသက်​ရှူ မှန်​မှန်​နဲ့အိပ်​မောကျ​နေတဲ့ မရဲ့မျက်​နှာ​လေးက​နေ့အလင်း​ရောင်​အောက်​မှာ ကြည်​စင်​တောက်​ပ​နေသည်​။ မိန်းက​လေး​တွေလှမလှကို မနက်​အိပ်​ယာထရင်​ကြည့်​တဲ့။ တစ်​ချို့လူ​တွေကိုစစ်​မသိ။ ဒါမဲ့ မကလှသည်​။ ဆံပင်​ပွ​ယောင်း​ယောင်းကို လက်​တစ်​ဖက်​ဖြင့်​သပ်​သပ်​ရပ်​ရပ်​ဖိပြား​ပေးလိုက်​သည်​။ မျက်​စိ​ထောင့်​မှာအနည်းငယ်​ကပ်​နေတဲ့မျက်​ချေးအချို့ကိုလဲ ဖွဖွ​လေးယူ​ပေးလိုက်​သည်​။ မျက်​ခွံ​ပြေ​ပြေ​လေးပိတ်​လို့မရယ်​မပြုံးတိတိ​လေးပိတ်​ထားတဲ့ နှုတ်​ခမ်းလှလှ​လေး။ သူများအမြင်​တော့မဟာ လှချင်​မှလှမည်​။ စစ်​အတွက်​တော့မရဲ့အရာရာတိုင်းဟာလှပ​နေသည်​ချည်းပါပဲ။
မက အိပ်​ရင်​မ​ဟောက်​တတ်​၊ အသက်​ရှူ သံလည်းမပြင်း
တညလုံး ကိုယ်​စောင်းလဲမပြန်​ဘူးလားမသိ။ အိပ်​ရင်​လဲအဲ့တိုင်း နိုးလာရင်​လဲသည်​အတိုင်း။
စစ်​စိုက်​ကြည့်​နေလို့လားမသိ။ မ မျက်​လုံး​တွေပွင့်​ဟလာသည်​။ စစ်​အကြည့်​တွေနဲ့ဆုံမိ​တော့ ပြုံးပြသည်​။
",ဘယ်​တည်းကနိုး​နေတာလဲ"
ဒီအခါကျ မရဲ့အသံ​လေးကအိပ်​ယာထစ ဝိုးတဝါးမဟုတ်​ပဲ ကြည်​လင်​နေသည်​။
ကြည်​နေမှာ​ပေါ့....စစ်​မနိုးခင်​တည်းက​သွေးကနိုး​နေပြီးသား​လေ။ စစ်​နဲ့အတူအိပ်​ပြီးတညပဲအိမ်​မက်​ဆိုးမက်​ခဲ့တာ။ ညကမှညနက်​မှအိပ်​ပျော်​တာ​တောင်​ခဏ​လေးအိပ်​ဖြစ်​တာကိုမက်​ဖြစ်​အောင်​မက်​သေးသည်​။ ဒီတစ်​ခါမက်​တာ​တော့ စစ်​ကိုတမင်​တကာကြီးခွဲသွားသူက​သွေးကိုယ်​တိုင်​ပဲဖြစ်​သည်​မို့တညလုံးရင်​တလှပ်​လှပ်​နဲ့အိပ်​လို့မရ​တော့။
"ခဏ​လေးတင်​နိုးတာ....မက​လေး အိပ်​နေတာ​လေးကိုကြည့်​ပြီးချစ်​မဝဖြစ်​နေတာ"
"ပိုပြီ....စစ်​က​တော့ ကဲ ထကြမယ်​လေ....စစ်​ကို မ ချက်​ကျွေးချင်​တယ်​"
စိတ်​လိုလက်​ရချက်​ရင်​လက်​ရာသိပ်​ကောင်းတဲ့​သွေး။ စစ်​ကိုချက်​ကျွေးချင်​သည်​။
"မ ပင်​ပန်း​နေပါဦးမယ်​....မ စားချင်​တာသာ​ပြော...ဆိုင်​ကောင်း​ကောင်းမှာစစ်​လိုက်​ကျွေးမယ်​လေ​နော်​"
"အာ....မ လက်​ရာ​လေး စစ်​ကိုစား​စေချင်​လို့ပါ....ဘာလဲ အိုး​တွေမရှိလို့လား"
"ဟာ ရှိပါတယ်​....နန်းတို့လာတဲ့အခါတစ်​ခါတ​လေချက်​ဖြစ်​တာ​ကြောင့်​အိုး​တွေခွက်​တွေအစုံရှိတယ်​....အစာပလာ​တွေပဲမရှိတာ ချက်​ဖို့"
"မနက်​ရောင်းတယ်​မလား....သွားဝယ်​ကြမယ်​လေ"
​သွေးက​ပြောပြီးတာနဲ့ ချက်​ချင်းထထိုင်​ကာ ခြုံထားဆဲဖြစ်​သော စစ်​ကိုယ်​ပေါ်က​စောင်​ကိုဆွဲယူ​ခေါက်​သည်​မို့
"ဟင်​...မ...ခုချက်​ချင်း ကြီးလား"
"အင်း​လေ....ခုသွားမှချက်​ဖို့ပြုတ်​ဖို့အချိန်​ရမယ်​လေ"
"စစ်​က မနဲ့တူတူအိပ်​ယာထဲ​နေချင်​သေးတာကို"
"က​လေးလိုလုပ်​မ​နေနဲ့....ခဏ​နေ​အောက်​ဆင်းခဲ့​တော့ မ အရင်​ဆင်းနှင့်​ပြီ"
အိပ်​ယာထဲမှာ ဇိမ်​နဲ့နှပ်​ပြီးတူနှစ်​ကိုယ်​စကား​တွေချိုသာကြင်​နာရမလားမှတ်​တယ်​။ နိုးပြီဆိုတာနဲ့ချက်​ချင်းကိုအိပ်​ယာကထဖို့အသင့်​ဖြစ်​နေတာ။
အိပ်​ယာ​ပေါ်ဝယ်​မကိုတမင်​ညစ်​ပြီး​စောင်​ပြန်​ဆွဲယူကာ မှိန်း​နေလိုက်​သည်​။​သွေးက​တော့ လုပ်​စရာရှိတာလုပ်​ပြီးအပြင်​သွားဖို့အဆင်​သင့်​ဖြစ်​နေပြီ။​အ​ပေါ်ထပ်​မှစစ်​ဆင်းမလာ​သေးတာ​ကြောင့်​စိတ်​ရှည်​မ​နေပဲ အ​ပေါ်တက်​တော့
"အယ်​....စစ်​နော်​....မထပဲပြန်​တောင်​အိပ်​နေ​သေးတယ်​....ဟုတ်​လား"
​ပြော​ပြောဆိုဆိုနဲ့​စောင်​ကိုတကိုယ်​လုံးပတ်ုခုံထား​သောစစ်​ကိုယ်​ပေါ်တက်​ခွထိုင်​ပြီး​ရေကိုင်​ထား​သော​ကြောင့်​အေးစက်​နေတဲ့လက်​တွေနဲ့ စစ်​မျက်​နှာပြင်​လိုက်​ကိုင်​တော့
"အား...​အေးတယ်​...မရဲ့"
"ထ​တော့​လေ....သွားပါမယ်​ဆို ထမလာဘူး ကျမကအသင်​ဖြစ်​နေပြီ"
"ခဏ​လေးပဲအိပ်​ပါရ​စေဦးလား"
"စစ်​က​လေးရယ်​...ခဏ​လေးပဲ​ဈေးလိုက်​ပြ​ပေး​နော်​...မ...မသွားတတ်​သေးလို့ပါ....​နော်​....မ ဟင်း​တွေချက်​နေတုန်းစစ်​ကပြန်​အိပ်​နေ​လေ....​နော်​....လိမ်​မာပါတယ်​က​လေးက"
​နွေး​နေတဲ့နဖူးပြင်​အ​ပေါ်​အေးစက်​စက်​နှုတ်​ခမ်းတစ်​စုံကျ​ရောက်​လာ​တော့ အိပ်​ချင်​စိတ်​တွေအလိုလို​ပျောက်​ကွယ်​ကာ ကြည်​လင်​စွာနိုးထလာရ​တော့သည်​။ တခြားအတွဲ​တွေလို မ ရဲ့ခါး​လေးဖက်​ပြီး အနမ်း​တွေဆင့်​ကဲ​တောင်းဆိုဖို့​တော့စစ်​တို့အတွဲကမဖြစ်​နိုင်​။ မမှာ နိုးပြီးပြီးချင်းစစ်​ကိုကုတင်​ပေါ်အတင်းဆွဲချပြီး​စောင်​ကို​ခေါက်​နေ​တော့တာ။
​ဈေး​ရောက်​တော့လဲ အသား​တွေအသီးအရွက်​တွေနည်းနည်းစီဝယ်​ခြမ်း​နေလိုက်​တာများ တကယ့်​အိမ်​ရှင်​မ​လေးတစ်​ဦးနှယ်​။ မက​တော့​ရှေ့က​နေတမျိုးပြီးတမျိုးဝယ်​နေ​ပေမယ့်​နောက်​ကလိုက်​ရတဲ့စစ်​မှာမသက်​သာ။ မ ဝယ်​ထားသမျှ ကို​နောက်​ကကိုင်​ပြီးလိုက်​နေရတာတကယ့်​ကိုကိုးရိုးကားယားနိုင်​လှသည်​။
"ဟိတ်​...မ...နှစ်​ယောက်​တည်းစားမှာ​လေ....ဘာလို့များကြီးဝယ်​နေတာလဲ"
"နန်းတို့လာမယ်​ဆို...ပိုချက်​ထားမှာ​ပေါ့"
"ဟာ...မကလဲ...သူတိူ့နဲ့ချိန်းထားတာက တခြား​နေရာမှာ.."
."ဟင်​....ဟုတ်​လား ဒါဖြင့်​အများကြီးဖြစ်​နေပြီ....ရပြီ ပြန်​ကြမယ်​နော်​..​ပေး....မကိုတဝက်​....စစ်​က​လေးလက်​တွေနာ​နေ​လောက်​ပြီ"
ဟူး...ခုမှပဲ ကိုင်​ကူဖို့သတိရ​တော့တယ်​။
"မပဲ​အေး​ဆေးသွား ....စစ်​ပဲယူခဲ့မယ်​နော်​...."
"ဘယ်​ဟုတ်​မလဲ ဆိူင်​ကယ်​လဲမပါတာကို....မကိုလဲ​ပေးပါ အတူတူစားမှာပဲကို"
အတင်း​တွေတစ်​ဝက်​ခွဲယူချင်​နေ​တော့​ပေါ့မယ်​ပစ္စည်းထုတ်​လေး​တွေ​ပေးလိုက်​သည်​။ စစ်​ရဲ့အ​နွေးထည်​ကြီးကြီးနဲ့​ရှေ့က​နေလမ်း​လျှောက်​နေတာကို​နောက်​မှကြည့်​ရင်းချစ်​မဝနိုင်​ဖြစ်​နေရသည်​။ အထုတ်​တွေစုစည်းပြီးလက်​တစ်​ဖက်​တည်းကိုင်​ကာ ကျန်​တစ်​ဖက်​ကမ ပုခုံး​ပေါ်တင်​လိုက်​သည်​။
"ဟယ်​ဘာလုပ်​တာလဲ လူ​တွေများ​နေတာကို"
ပါးစပ်​ကသာငြင်း​နေတာ။ သူ့လက်​အေးစက်​စက်​နဲ့စစ်​လက်​ကို​တောင်​ပြန်​ကိုင်​ထားလိုက်​သေး။ လမ်းကျဉ်း​လေးမှာလူ​တွေတိုး​နေရတာ​တောင်​မကိုဖက်​ပြီးသွား​နေဆဲ။
​တော်​တော်​ကြာလမ်း​လျှောက်​ပြီး အိမ်​ဖက်​လမ်းကြားကုန်းတက်​လေး​ရောက်​တော့
"မ...ဒီလိုကျ​တော့လဲ သာယာတယ်​နော်​"
"မက​တော့ စစ်​နဲ့အတူရှိ​နေတဲ့စက္ကန့်​တိုင်းကသာယာတယ်​...စစ်​နဲ့အဆင်​ပြေ​နေတဲ့အချိန်​တိုင်းကလဲ မအတွက်​ပျော်​စရာကြီးပ"
"မနက်​တိုင်း ဒီလို​လေးနှစ်​ယောက်​အတူ​ဈေးဝယ်​ထွက်​ရရင်​ကောင်းမယ်​...မနက်​စောထရတာတစ်​ခုပဲ"
"အရင်​ကအ​စောထ​နေကျသူကဘယ်​လိုအကျင့်​ပျက်​သွားတုန်း"
"အရင်​ည​တွေက အပူမရှိဘူး ပြီးခဲ့တဲ့ရက်​တွေကညမအိပ်​ဖြစ်​တာများလို့​လေ"
ဘာလို့ မအိပ်​ဖြစ်​တာလဲဆိုတဲ့အ​ကြောင်း​တော့​သွေး မ​မေးဖြစ်​တော့တာထက်​မ​မေးရက်​တော့။ ရုတ်​တရက်​ခြေလှမ်းအစုံရပ်​ပြီး​ခြေဖျား​လေး​ထောက်​ကာ စစ်​မေးဖျားကိုနမ်း​တော့ စစ်​က​နောက်​သို့ဆုတ်​လိုက်​သဖြင့်​အနမ်းက​လေထဲမှာဖြစ်​သွား​တော့သည်​။
'အကျင့်​ပုပ်​ဘာဖြစ်​လို့လဲ ချစ်​လို့နမ်းမလို့ကို ဘာလဲလူမြင်​မှာစိုးလို့လား"
"ဘယ်​ကလာ....စစ်​မှမျက်​နှာမသစ်​ရ​သေးတာကို.."
"ဘာရယ်​..မျက်​နှာမသစ်​ပဲ​ဈေးလိုက်​လာတာ...လူကြားထဲကို​လေ....အံသြပ"
​သွေး တတွတ်​တွတ်​ဖြင့်​စကားဆိုရင်း စစ်​ကျောပြင်ြေ​ဗာတင်​လေ​တော့ စစ်​မှာ​ရှောင်​ရင်းတိမ်းရင်းလမ်းပြည့်​သွားစဉ်​
တီ....တီ....
အိမ်​အ​နောက်​ဖက်​လမ်းကြားထဲမှကားတစ်​စီး​ကွေ့ဆင်းချလာပြီး အရှိန်​ဖြင့်​ဝင်​ချလာ​တော့လမ်းလယ်​ခေါင်​ရောက်​နေ​သော စစ်​အား
"အမ​လေး....စစ်​....​ရှောင်​"
နှင်း​တွေတအားကျဆင်း​နေ​လေ​တော့ ကားမီး​ဖွင့်​မောင်းထားသည်​မို့ မီး​ရောင်​က​သွေးမျက်​စိထဲမှာစူး​တောက်​နေသည်​။ စစ်​အားစိုးရိမ်​တကြီးအာ​ခေါင်​ခြစ်​အော်​လိုက်​ရင်း လူလဲအရုတ်​ကြိုးပြတ်​လဲကျသွားသည်​။
​ဖောင်း
ဆို​သောအသံနဲ့ကားဘရိတ်​နင်းသံတို့ဆူညံစွာတပြိုင်​နက်​တည်းဖြစ်​ပေါလာ​လေသည်​။
မှိတ်​ထား​သော မျက်​လူံးအစုံတို့ပွင့်​ဟမလာ​သေးခင်​ပါးပြင်​တစ်​ခုလုံးရွှဲရွှဲစို​နေ​လေပြီ။
​သွေးအိုင်​ထဲတွင်​လဲကျ​နေ​သောစစ်​ပုံရိပ်​ကို စိတ်​ကူးဝယ်​မြင်​ယောင်​နေမိသဖြင့်​
"အမ​လေး....စစ်​က​လေးရဲ့.....မ အိမ်​မက်​တွေတကယ်​ဖြစ်​လာပြီလား....မ ဘုရား​ရှေ့အကြိမ်​ကြိမ်​ဆု​တောင်းခဲ့ရက်​နဲ့...မကိုမထားသွားပါနဲ့...အီး...ဟီး"
မကြည့်​ရဲ။ ကားတံခါးဖွင့်​သံကြားရသည်​။ မျက်​စိကမှိတ်​ထားတုန်း။
ပခုံး​ပေါ်လက်​တစ်​စုံလာတင်​သည်​ကိုခံစားမိသည်​။ ခုထိလဲကျ​နေရာကထပြီးစစ်​ဆီမသွားရဲ​သေး။ ကြည့်​လဲမကြည့်​ရဲ။ တကိုယ်​လုံးတုန်​ယင်​နေသည်​။
'မရဲ့ကံကြမ္မာနဲ့လဲယူပါလို့​ပြောရက်​နဲ့ ကံတရားရယ်​လုပ်​ရက်​တယ်​စစ်​ကိုပြန်​ခေါ်​ပေး ဟီး.."
"မျက်​စိလဲဖွင့်​ကြည့်​တော်​မူပါဦး မရဲ့....​စောစီးဘာလို့အကျယ်​ကြီး​အော်​ငို​နေရတာလဲ"
စစ်​အသံကြားမှ​နောက်​လှည့်​ကြည့်​မိ​တော့ စစ်​ရယ်​ကား​မောင်းသူဦး​လေးတစ်​ယောက်​ရယ်​က​သွေးကိုပြူးကြည့်​နေကြသည်​။
"စစ်​သေပြီထင်​လို့...ဟင့်​"
"ဟာ မရယ်​....ဘယ်​ကလာ ကြည့်​ပါဦးမျက်​ရည်​တွေရွှဲ​နေတာပါပဲ..."
စစ်​သုတ်​ပေး​သော မျက်​ရည်​တွေက မခမ်း​ခြောက်​နိုင်​သေး၊ စစ်​ကိုင်​လာ​သောငံပြာရည်​ပုလင်းက​တော့ ကားလမ်း​ပေါ်မှာ ကွဲကျ​နေ​လေပြီ။ အသံ​တွေထွက်​တာအဲ့က​နေမယ်​။
"ဘာဖြစ်​သွား​သေးလဲ...သမီးတို့..."
"ဘာမှမဖြစ်​ဘူး ဦး​လေး....သွားလို့ရပြီ​နော့"
"ဟိုပစ္စည်း​တွေ​ကော ဦး​လေး​လျော်​ပေးမယ်​လေ"
"ဟာ ရတယ်​....အ​ရေးမကြီးဘူး​နော်​...သွားလို့ရပြီ"
ဦး​လေးမှာ​ကျေးဇူးတင်​ကြောင်း​ပြောပြီးထွက်​သွား​လေမှမကိုတွဲချီကာ အိမ်​ထဲသို့ဝင်​လာရ​တော့သည်​။ ဒါ​တောင်​ဒူး​တွေတုန်​နေလို့လမ်းမ​လျှောက်​နိုင်​ဘူးတဲ့။ သိပ်​ကိုအသည်းငယ်​တဲ့မပါ​လေ။ နိုးလာတုန်းက​တော့ စစ်​ကိုထမင်းဟင်းသိပ်​ချက်​ကျွေးချင်​သတဲ့။ ခု​တော့ ဆိုဖာ​ပေါ်မှာ​ခွေလို့မျက်​နှာလဲမ​ကောင်း။ စစ်​ကိုယ်​တိုင်​ချက်​နေတာကိုလဲဘာမှမ​ပြောပဲစစ်​သွား​လေရာကို လိုက်​ကြည့်​နေ​တော့တာ။
"မ​က​လေး....ဘာဖြစ်​နေတာလဲ...ဟင်​..."
"မ စိတ်​ထဲတစ်​မျိုးကြီးပဲ...ရင်​ထဲမှာဘာမှမရှိသလို လှပ်​လှပ်​လှပ်​လှပ်​နဲ့ဖြစ်​နေတယ်​"
"မှန်း​နေများမ​ကောင်းလို့လား "
မ နဖူးပြင်​ပေါ် လက်​တင်​တော့လဲ​ပုံမှန်​အပူချိန်​။ မက စစ်​လက်​ကိုယူပြီးသူ့ပါးနဲ့အပ်​ထားလိုက်​သည်​။
"​နေ​ကောင်းပါတယ်​... ဘာလိုလိုနဲ့ မ ပြန်​ရ​တော့မယ်​...စစ်​တော့လွမ်းကျန်​ခဲ့မှာပဲ​နော်​"
"မရယ်​...မ အလုပ်​ရရင်​ဘယ်​နေရာ​ရောက်​ရောက်​စစ်​ကလိုက်​လာမှာမို့လို့ စိတ်​မပူနဲ့​နော်​....လွမ်း​ပေမယ့်​လဲအလွမ်း​ဖြေဖို့ ဖုန်း​လေး​တွေရှိ​နေတာပဲ မက​လေးရဲ့"
"ဒီတစ်​ခါခွဲခွာရမှာ မ သိပ်​ကြောက်​တာပဲကွယ်​..."
"အကြာကြီး ပြတ်​မလိုကွဲကွာသွားပြီးမှ ခုလိုပြန်​ချစ်​ကြ​တော့ ခွဲရမှာစိုးရိမ်​လို့​နေမှာပါ....စိတ်​ချ​နေ​နော်​....မ ဘာ​တွေပဲဖြစ်​ဖြစ်​စစ်​ဆီကိုအချိန်​မ​ရွေးလာခဲ့လို့ရတယ်​... စစ်​ကမအတွက်​ဆိုအချစ်​တွေအပြည့်​နဲ့အမြဲကြို​နေမှာ အမြဲလက်​ကမ်း​ပေးထားမှာ....စစ်​လေ....မကိုသိပ်​ချစ်​တာ"
မ လက်​က​လေးဆွဲယူပြီး နှုတ်​ခမ်းနှင့်​အသာအယာနမ်းလိုက်​သည်​။ အိမ်​ထဲမှာ​တောင်​မ လက်​က​လေး​တွေ​အေးစက်​နေသည်​။ ခဏက ကားတိုက်​မလိုဖြစ်​သွားတာ​ကြောင့်​လန့်​သွားတာဖြစ်​ပေမည်​။ မ ဘာမှပြန်​မ​ပြောပဲ စစ်​ကိုဖက်​ပြီးအသံတိတ်​ကြိတ်​ငို​နေသည်​။ စစ်​မှာတိတ်​ပါ မငိုပါနဲ့ဆိုပြီးနှစ်​သိမ့်​စရာ စကားလုံးလဲမရှိ​တော့ပြီမို့.....။
...
ဒီ​နေ့တ​နေကုန်​စိတ်​တွေ​လေးလံ​နေသည်​။ ညနက်​မှအိပ်​ပြီး အိမ်​မက်​ဆိုး​ကြောင့်​နိုးလာကာ ပြန်​၍အိပ်​မ​ပျော်​နိုင်​တာ​ကြောင့်​အိပ်​ရေးပျက်​လို့များလား။ ဒါမှမဟုတ်​ချစ်​သူနဲ့ခွဲခွာဖို့အချိန်​သိပ်​မကျန်​တော့တာမို့များလား။ မနက်​စာ​ကောင်း​ကောင်းချက်​ကျွေးမယ်​ဆိုပြီးမှ​သွေး​ကြောင့်​ကားတိုက်​မိမလိုဖြစ်​သွားတဲ့စစ်​။
အကယ်​၍သာ အဲ့​နေရာမှာ တကယ်​ပဲ စစ်​တစ်​ခုခုဖြစ်​သွားခဲ့လျှင်​သွေး​တော့ဒီတစ်​သက်​စိတ်​ဖြေနိုင်​တော့မည်​မထင်​။ ဘာမှမဖြစ်​ခဲ့တာ​တောင်​တစ်​ကိုယ်​လုံးရင်​တုန်​ပန်​တုန်းဖြစ်​ပြီး အားလုံးဝမရှိသလို နုံးချိသွား​တော့တာ။
မနက်​စာချက်​ကျွေးမယ့်​စိတ်​ကူး​လေး​တောင်​အ​ကောင်​အထည်​မ​ဖော်​ဖြစ်​တော့။ စစ်​ခမျာ လိုင်းက​နေဟင်းချက်​နည်း​တွေကြည့်​ပြီး တတ်​သ​လောက်​မှတ်​သ​လောက်​ချက်​နေရှာတာ။ ဒါကိုလဲ​ငေးကြည့်​နေရုံမှအပ​သွေး မကူညီနိုင်​။
ခွဲရ​တော့မယ့်​အချိန်​တွေ နီးကပ်​လာ​လေ​လေ စိတ်​တွေပိုပြီး​လေးလာ​လေ​လေပဲ။ အခုမှသိပ်​ချစ်​မိသွားတာမျိုးလဲ ဖြစ်​နိုင်​သည်​။
"မက​လေး....အဝတ်​အစားလဲလို့​ပြော​နေတာကြာလှပြီကို....စစ်​တောင်​ရေမိုးချိုးပြီး လဲပြီးသွားပြီ​ကော"
အပြင်​သွားဖို့​ဆိုပြီး စစ်​က အဝတ်​အစားထုတ်​ပေးပြီးတာနဲ့​ရေချိုးဆိုပြီး​ဆင်းသွားခဲ့တာ။ အဲ့ဒါကို​သွေးက စစ်​အ​ပေါတက်​လာသည်​အထိ ဘာမှမလုပ်​ရ​သေးပဲ အိပ်​ယာ​ပေါ်မှာ​ခွေ​နေတုန်း။
အပြာ​နု​ရောင်​ရှပ်​အင်္ကျီနှင့်​အနီရင့်​ရောင်​ဂျာကင်​ကိုအ​ပေါ်ထပ်​ဝတ်​ပြီး ဂျင်းအပြာ​လေးနဲ့ လိုက်​ဖက်​နေပါ​သော စစ်​ကအဆင်​သင့်​ဖြစ်​နေ​လေပြီ။
"မ....​နေမ​ကောင်းဘူးလား...​ဆေးခန်းသွားပြမလားဟင်​"
​သွေး ကိုယ်​လေးကို​ဖေး​ဖေးမမဖြင့်​ထူ​ပေးတဲ့ စစ်​မျက်​နှာကစိုးရိမ်​မကင်းဖြစ်​နေဟန်​မို့ ဟန်​ဆောင်​အပြုံး​လေးဖုံးကာ
"​ကောင်းပါတယ်​....နည်းနည်း​အေးလို့​စောင်​ထဲဝင်​ခွေ​နေတာကို....မထချင်​တာနဲ့"
"ဒီမှာ စစ်​သွားဝယ်​လာ​ပေးတဲ့အင်္ကျီ​တွေ ဝတ်​ကြည့်​ဦး....မ​တော့ဂျာကင်​မကြိုက်​လောက်​ဘူးထင်​လို့ အ​နွေးထည်​ကောင်း​ကောင်း​လေးဝယ်​လာ​ပေးတယ်​...ဂျင်း​ကောပဲ....မကအပြဲ​လေး​တွေကြိုက်​ပေမယ့်​ဒီ​နေ့ဝတ်​ရမှာဆို​တော့​အေးမှာစိုးလို့ အပြဲမဝယ်​လာဘူး....ဖိနပ်​လဲ ဝယ်​လာတယ်​... ထပြီး စီးကြည့်​ဝတ်​ကြည့်​ပါဦး"
အိတ်​တွေတစ်​ခူပြီးတစ်​ခုယူပြီး​သွေးကို ထုတ်​ပြ​နေသည်​။ လူသိမခံရဲတဲ့​သွေးဆိုတာဖြစ်​ခဲ့ဖူးတာမို့ တမင်​တကာ ဆင်​တူဖြစ်​မ​နေ​အောင်​ရွေးဝယ်​ခဲ့တာလားမသိ။ တစ်​ခါတ​လေ စစ်​ကသိပ်​သနားဖို့​ကောင်းသည်​။ သူ့ဖင်​သူမကြည့်​ပဲ​သွေးဖက်​ချည်းကြည့်​ကာလိုက်​၍ ကိုယ်​ချင်းစာ​ပေးတတ်​လေသည်​။
"မ လဲလိုက်​နော်​....စစ်​ဆိုင်​ကယ်​ထု​တ်​ပြီး​စောင့်​နေမယ်​"
စစ်​သွား​တော့မည်​ဆို​တော့​သွေး စစ်​လက်​ကိုလိုက်​ဆွဲထားမိသည်​။ အိပ်​ယာ​ပေါ်ပြန်​ထိုင်​ပြီး​သွေးနဖူးပြင်​မှဆံစအချို့ကိုသပ်​တင်​ပေးကာ
"မက​လေး....ဘာဖြစ်​နေတာလဲ....တစ်​ခုခုအဆင်​မ​ပြေဘူးလား"
"မဟုတ်​ပါဘူး....စစ်​ကို မ​ပြောစရာရှိတယ်​"
​လေး​လေးနက်​နက်​သွေးကဆို​လေ​တော့ စစ်​ကနားမလည်​သလို ပြန်​ကြည့်​နေသည်​။
"​ပြော​လေ....မ..."
"စစ်​....မကို ရယူပိုင်​ဆိုင်​ချင်​လားဟင်​"
"ဘယ်​လို.....မ"
​သွေးစကားကို ချက်​ချင်းနားမလည်​၍ အူ​ကြောင်​ကြောင်​ပြန်​မေးသည်​။​သွေးဘာမှပြန်​မ​ဖြေပဲ စစ်​မျက်​ဝန်း​တွေလိုက်​ကြည့်​နေမှ သ​ဘော​ပေါက်​သွားဟန်​ဖြင့်​သွေးတကိုယ်​လုံးကိုသိမ်းကျုံး​ပွေ့ဖက်​ကာ
"ပိုင်​ချင်​တာ​ပေါ့....မရဲ့....ဒါ​ပေမယ့်​ခုလိုအ​ခြေအ​နေမျိုးမှာ မဟုတ်​သေးဘူး....မ အ​ခြေခိုင်​မှ မကိုရယူမယ်​နော်​"
​ကျောပြင်​ကိုလက်​ဖြင့်​အသာပု​တ်​ပေးပြီး ကုတင်​ပေါ်မှချက်​ချင်းဆိုသလိုထကာ​အောက်​ဆင်းဖို့ပြင်​သည်​။
"စစ်​...မတို့မှာ အချိန်​သိပ်​မကျန်​တော့ဘူး​နော်​...."
ဆက်​ပြောလိုက်​သော​သွေးစကား​ကြောင့်​လှေကားမှာဆင်း​နေတဲ့စစ်​ခြေလှမ်းတို့ ခဏရပ်​တန့်​သွားသည်​။ ထို့​နောက်​နောက်​သို့လှည့်​မကြည့်​ပဲ
"အချိန်​အများကြီးရှိပါ​သေးတယ်​....တကယ်​လို့ မ​ပြောသလိုတကယ်​ခဏ​လေးပဲကျန်​မယ်​ဆိုရင်​တောင်​ဒီလိုအ​ခြေအ​နေမျိုးမှာ မကိုစစ်​မပိုင်​ရဲ​သေးပါဘူး....အမှန်​ပြောရရင်​မနဲ့အတူရှိ​နေတဲ့အချိန်​တွေမှာ စစ်​ရဲ့စိတ်​တွေမတရားလွတ်​ထွက်​ချင်​နေတာကို သိပ်​ထိန်းထားရတာ....မသိစိတ်​ကသိပ်​ကိုမှ ရယူပိုင်​ဆိုင်​ချင်​နေတာ...ဒါ​ပေမယ့်​မရယ်​..ချစ်​သူဆိုတာ ဆိုင်​ပဲဆိုင်​ရ​သေးတာ...တရားဝင်​မှမပိုင်​ရ​သေးပဲကို....အ​တွေးများမ​နေနဲ့​တော့....အချိန်​သိပ်​မရှိဘူး"
စကားပြတ်​ပြတ်​ပြောပြီး​အောက်​သို့​ဆင်းသွား​လေပြီ။​သွေးမှာအင်္ကျီ​တွေကိုင်​ပြီး တအိအိနဲ့ရှိုက်​ငိုရင်းကျန်​ခဲ့​လေသည်​။​ကျောခိုင်းသွားတဲ့စစ်​ကျောပြင်​ကိုမြင်​ရင်​တသက်​တာပဲဘယ်​တော့မှမဆုံရ​တော့မယ့်​သူလိုလို။
နာရီဝက်​လောက်​နေ​တော့ မျက်​ဆံ​တွေနီရဲ​နေပြီး မျက်​လုံးမို့အစ်​နေတဲ့​သွေးတစ်​ယောက်​အိမ်​တံခါးပိတ်​ပြီးတာနဲ့ စစ်​ရှေ့​ရောက်​လာပြန်​သည်​။ ဘွတ်​ဖိနပ်​ကြိုးကို​သေချာမချည်​ပဲစိတ်​မပါလက်​မပါလုပ်​လာတာမို့လို့ ကြိုးအရှည်​ကြီးက​နောက်​မှာတန်းလန်း။
"မက​တော့​လေ...က​လေး​လေးကျ​နေတာပဲ....ဖိနပ်​ကြိုးကို​သေချာမချည်​ဘူး....လူကြားထဲ​ရောက်​လို့ဒီကြိုးကိုသူများနင်းမိရင်​မပဲလဲကျမှာ"
​ပြောရင်းဆိုင်​ကယ်​ခွထားရာမှဆင်းကာ မုဆိုးဒူး​ထောက်​ထိုင်​ပြိး​သွေးဖိနပ်​ကြိုး​လေးကို​သေ​သေချာချာချည်​ပေး​နေ​လေသည်​။
"ဦးထုတ်​ကော...စစ်​"
"မပါဘူး...မ...မ​ဆောင်းလဲရတယ်​လေ....အ​ဝေးကြီးသွားမှာမှမဟုတ်​တာကို"
"မရဘူး​လေ....​ဆောင်းမှရမယ်​"
"မ​နော်​....​ခေါင်း​လေးလို့ပါ....မပဲ​ဆောင်း ...လာ....တက်​...."
​သွေးဦး​ခေါင်းထက်​သို့ ဦးထုတ်​စွပ်​ပေးပြီး​မေးသိုင်းကြိုးတပ်​ကာဆိုင်​ကယ်​ပေါ်တက်​စေလိုက်​သည်​။ သူကိုယ်​တိုင်​တော့မ​ဆောင်း။ ဆိုင်​ကယ်​အမြင့်​ကြီး​ပေါ်မှာ​လေတလွှင့်​လွှင့်​နဲ့ချစ်​ရသူခါး​လေးဖက်​လို့ စီး​နေရ​သော်​လဲ​ပျော်​စရာရှားလို့စိတ်​ထဲ​လေးလံ​နေရတုန်း။
​သွေးစိတ်​နဲ့သာဆို ဒီ​နေ့တ​နေကုန်​အပြင်​မထွက်​ပဲအိမ်​မှာပဲ​နေချင်​သည်​။ ခုကဘာအ​ရေးတကြီးရှိလဲမသိ။ မစွားလို့ကိုမရဘူးတဲ့​လေ။ ကံမ​ကောင်းတာတစ်​ခုခုကဆီးကြို​နေမယ့်​ပုံလိုစိတ်​ထဲမှာအလိုလိုခံစား​နေရသည်​။ ဒါကိုဥိးထုတ်​ဆောင်းဆိုလဲမ​ဆောင်းတာ​ကြောင့်​စိတ်​ကပိုထင့်​ရော။
စစ်​ဘယ်​ကို​ခေါ်သွားမလဲဆိုတာ မ​မေးမိ။ တကယ်​ရောက်​မယ့်​ရောက်​လာ​တော့လဲ အရင်​ပထမတစ်​ခေါက်​စ​ရောက်​ဖူးတည်းက လမ်း​ဘေးက​နေသာ​မျှော်​ငေးခွင့်​ရခဲ့တဲ့​အေးသာယာဝိုင်​ခြံကိုတဲ့။ တစ်​ခြံလုံးက တိတ်​ဆိတ်​နေသ​ယောင်​။ ဆိုင်​ကယ်​ရပ်​ခဲ့ပြီး​ကောင်​တာကိုဖြတ်​ကာ ခြံထဲဆက်​ဆင်းခဲ့သည်​။
"စပျစ်​ခြံလို့လဲ​ပြော​သေးတယ်​....ဘယ်​မလဲ....ဘာပင်​မှလဲမ​တွေ့ဘူး"
"ဟိုး​အောက်​ထဲမှာ​လေ....မရဲ့....မြင်​ရပါလိမ့်​မယ်​"
​သွေးလက်​လေးဆုပ်​ကိုင်​လို့​ရှေ့က​နေသွက်​သွက်​လျှောက်​နေ​သော စစ်​နောက်​သို့အမှီလိုက်​နေရသဖြင့်​ဘေးဘီကိုလှည့်​မကြည့်​နိုင်​အား။
"​ဟေး....မမစစ်​တို့ လာပြီ....​မျှော်​နေတာကို"
​ကောင်​မ​လေးတစ်​သိုက်​ဟေးခနဲ​အော်​သံနဲ့အတူ ချုံ​တွေပန်းပင်​တွေကြားမှထွက်​လာကြသည်​။ ထိုအထဲဝယ်​နန်း​ကောခမ်းအိမ့်​ကောပါ ပြုံးလို့ရယ်​လို့။
"အားလုံးပဲ​နော်​....ဒါ....ငါရဲ့ချစ်​သူ​ကောင်​မ​လေး​သွေးတဲ့....သိပ်​ကိုသိချင်​လွန်းလှပါရဲ့....မြင်​ဖူးချင်​လှပါရဲ့လို့​ပြောကြလွန်းလို့တမင်​ခေါ်လာပြတာ"
စစ်​က ရှက်​နေ၍လားမသိ။ မျက်​နှာနီနီကြီးနဲ့​သွေးရဲ့လက်​ကိုအများမြင်​အောင်​မြှောက်​ပြပြီး သွား​တွေအကုန်​ပေါ်​အောင်​ရီပြကာ မိတ်​ဆက်​လိုက်​လေသည်​။ စစ်​ရဲ့ချစ်​သူထုတ်​ပြနည်းကား ခမ်းနားမ​နေ၊ ဆန်းပြားမ​နေ။​ထွေ​ထွေထူးထူး ဘာမှစပရိုက်​ဖြစ်​မ​နေ။ သူ့အသိုင်းအဝိုင်းမှာရှိ​နေကြတဲ့​ကောင်​မ​လေး​တွေကိုသိ​စေချင်​လို့သာ တမင်​တကာထုတ်​ပြခြင်းသ​ဘော။
နန်းနဲ့ခမ်းအိမ့်​က​တော့ ပြုံးစိစိဖြင့်​စစ်​လက်​ထဲက​သွေးကိုအတင်းဆွဲကာ
"မ​သွေး....လာခဲ့ဦး...."
ရုတ်​တရက်​မို့ စစ်​လက်​တွင်းမှလွတ်​ထွက်​သွား​တော့ ရင်​ဘတ်​ထဲမှာဟာခနဲဖြစ်​ပြီး မျက်​နှာပင်​ညိုးသွားရသည်​မို့ ခမ်းအိမ့်​ကသတိထားမိဟန်​ဖြင့်​
"ဘာလဲ...မျက်​နှာကြီးက ညိုးကျသွားလိုက်​တာ....ခဏပဲ​ခေါ်တာပါ​နော်​"
ထိုအခါမှ သူတို့ကိုအာစနာသွားသဖြင့်​မျက်​နှာပြန်​ပြင်​လိုက်​ကာ
"အာ...မဟုတ်​ပါဘူး....စစ်​က စပျစ်​ပင်​တွေအများကြီးရှိတယ်​ဆိုပြီးရှိလဲမရှိပဲနဲ့ကို ညာများ​ခေါ်လာသလားလို့"
"ဟယ်​....အညာခံရ​အောင်​မ​သွေးက က​လေးလား....မမစစ်​ကမညာတတ်​ပါဘူး​နော်​....ဟိုးမှာ....​အောက်​ထဲကြည့်​လိုက်​"
ရပ်​နေတဲ့ပန်းခြံလို​မြက်​ခင်းပြင်​လေးက​နေ​နန်းညွှန်​ပြရာ​အောက်​ဖက်​သို့ ကြည့်​လိုက်​တော့ စိမ်းစို​နေ​သောအပင်​ပု​လေး​တွေအတန်းလိုက်​ကိုမှအကျယ်​ကြီးမျက်​စိတစ်​ဆုံးမြင်​နေရ​လေသည်​။
"မြင်​လား....အဲ့ဒါ စပျစ်​ခင်း​လေ...."
​ခေါင်းသာငြိမ့်​ပြပြီး ဘာမှပြန်​မ​ပြောနိုင်​။​သွေးသိ​နေတာကစပျစ်​ပင်​ဆိုတာ ချုံနွယ်​လိုမျိုးဖြစ်​ပြီးစင်​တွေထိုးထားမှသီး​နေတယ်​မှတ်​တာ။ ခု​တော့အပင်​ပု​လေး​တွေကအတန်းလိုက်​အစီအရီ။ ဘာစင်​မှလဲမထိုးထား။
"အဲ့ဒါ​တွေလား...နွယ်​ပင်​မျိုးမဟုတ်​ဖူးလား....လဲမကျဘူး​နော်​အပင်​က"
"​ဘေးနားကြိုး​တွေနဲ့ဆိုင်းထားတယ်​လေ....မလဲပါဘူး"
ကြည့်​နေရင်းမှ နန်းတို့​ခေါ်​ဆောင်​ရာခြံအတွင်းမှ​ရေကန်​လေးအလယ်​တည့်​တည့်​တွင်​နားခိုရာစားပွဲနှင့်​အ​ဆောင်​လေးတစ်​ဆောင်​သို့။ သစ်​သားတံတား​လေးမှဖြတ်​ပြီးသွားရ​သေးသည်​။ တံတား​ပေါ်ဝယ်​မီး​တွေအလှဆင်​ထားသဖြင့်​ညအချိန်​ဆိုဘယ်​လောက်​တောင်​လှ​နေလိမ့်​မည်​မ​ပြောတတ်​။
"ကဲ....စပရိုက်​ရယ်​ဘာရယ်​လုပ်​မ​နေ​တော့ဘူး....ဒီမှာ....မ​သွေးနဲ့မမစစ်​အတွက်​လက်​ဆောင်​ဆိုပြီး ဂီတာတီးတတ်​တဲ့မမစစ်​နဲ့သီချင်းလိုက်​ဆိုတတ်​တဲ့မ​သွေးတို့နဲ့လိုက်​ဖက်​မယ့်​အရာ​လေး"
အ​ဆောင်​အတွင်း​ထောင့်​မှာ​ထောင်​ထားတဲ့ အနက်​ရောင်​ဂီတာအိတ်​အတိုင်း​သွေးကို​ပေးလာ​လေသည်​။​သွေးဖြင့်​လက်​တောင်​မလှမ်း​သေးခင်​ဘယ်​တည်းက​နောက်​ကပါလာမှန်းမသိတဲ့စစ်​က လှမ်းယူသည်​။
"အ​တော်​ပဲ...ငါ့က​လေး ကီး​ကြောင်​နေတာနဲ့အသစ်​ရတာနဲ့​တော့အို​ကေမှစိုပြည်​လို့"
သူ့ဟာသူသ​ဘော​တွေကျပြီး အိတ်​ထဲကထုတ်​ကာ ကြိုး​တွေစမ်း​နေ​လေသည်​။
"ဒီ​နေရာကို​ခေါ်တယ်​ဆိုမှ​တော့ သ​ဘော​ပေါက်​နော်​....​တောင်​ကြီးကထွက်​တဲ့ဝိုင်​အ​ကောင်းစား​တွေကိုမြည်းစမ်းချင်​လို့ဆိုတာကို"
ဝိုင်​ဆိုတာနဲ့​သွေးမျက်​ခမ်းကခပ်​လှုပ်​လှုပ်​ရယ်​။​နောက်​လှာ့်​ကြည့်​တော့​ကောင်​မ​လေးအငယ်​လေး​တွေငအများကြီး။​နောက်​မှတစ်​ယောက်​ချင်းမိတ်​ဆက်​ပေး​လေသည်​။ အကုန်​လုံးက​တော့ဆိုင်​နှစ်​ဆိုင်​လုံးက​ကောင်​မ​လေး​တွေ။
"မကြီးက ကြိုသိ​နေသလားမသိဘူး....ဘာရယ်​အ​ကြောင်းကြချက်​မ​ပြောပြပဲနဲ့ဆိုင်​ပိတ်​တယ်​တဲ့....မနက်​ကအဲ့ဖက်​က​နေလာ​တော့ဆိုင်​ကပိတ်​မထားဘူး ဖွင့်​ထားတာ"
"​အေ့ဆို...မ​နေ့က ငါတို့​ပြောတာကြားသွားလို့​နေမယ်​"
"ဒီတစ်​ခါ​တော့ မမစစ်​နဲ့မ​သွေးကို သ​ဘောတူ​နေပြီထင်​တယ်​"
"တအားလိုက်​ဖက်​တာပဲ...​ဝေးသွားပြီးမှခုလိုပြန်​အဆင်​ပြေကြတာ တကယ့်​အချစ်​စစ်​နဲ့ချစ်​ကြလို့ဖြစ်​မယ်​"
"​အေ့​လေ ....​နောက်​တစ်​ခါထပ်​ဝေးသွားဖိူ့ဆိုတာ မဖြစ်​နိုင်​ဘူး.. .​သေမင်းကခွဲကာမှပဲ...."
"ဟဲ့...က​လေး​တွေ....ဘာ​တွေ​လျှောက်​ပြော​နေတာတုန်း..."
တစ်​ယောက်​တစ်​ပေါက်​တိုးတိုးကြိတ်​ကြိတ်​ပြော​နေတုန်း မ​ကေသီတစ်​ယောက်​ဟောက်​လိုက်​မှ ငြိမ်​သက်​သွားကြသည်​။ စားပွဲ​ပေါ်မှာ ဝိုင်​တွေပြည့်​နေပြီ။ နန်းကတစ်​ခွက်​ချင်းငှဲ့​ပေးရင်းမှ
"​သောက်​ကြမယ်​နော်​...ဒီကမမစစ်​က ဒကာခံမှာမို့လို့....​ပေးရတဲ့ဂီတာလက်​ဆောင်​နဲ့တန်​အောင်​သောက်​ပြီး သူတို့အချစ်​တွေခိုင်​မြဲဖို့နဲ့အမြန်​ပေါင်းစည်းနိုင်​ဖို့.....ချီးယား"
စစ်​အပါအဝင်​အကုန်​လုံးခွက်​တွေ​မြှောက်​ပြီးတိုက်​ကြ​ပေမယ့်​သွေးက​တော့ဖြင့်​ပြုံး​နေတဲ့စစ်​မျက်​နှာကိုပဲကြည့်​နေ​တော့
"ဟာ....မ​သွေး...မ​သောက်​ဘူးလား...လုပ်​လေ...ဘယ်​နှယ့်​ကြည့်​နေတာတုန်း"
"ဟုတ်​သားပဲ...မ....လုပ်​ရ​အောင်​လေ....​နော်​....မမူးပါဘူး"
စစ်​ကပါ ဝင်​တိုက်​တွန်းမှ ခွက်​လေးကိုင်​ပြီးချီးယားလုပ်​လိုက်​သည်​။ ပြီးတာနဲ့ တရှိန်​ထိုး​မော့​သောက်​လိုက်​သည်​။ ဒီတစ်​ခါမူးဖြစ်​ခဲ့ရင်​တောင်​စစ်​ရင်​ခွင်​ထဲမှာမို့လို့ ဘာဖြစ်​ဖြစ်​ယုံကြည်​စိတ်​ချလိုက်​မည်​။ တစ်​ဝိုင်းလုံးဆူညံပွက်​လောရိုက်​နေသည်​။ ခြံအတွင်းမှာလူသိပ်​မရှိလို့သာ​တော်​သေးသည်​ဆိုရမည်​။
"မမစစ်​....ဂီတာတီးပြ​လေ...."
"ဟုတ်​သား....ဆိုင်​မှာတစ်​ခါမှမတီးပဲနဲ့...ခုနား​ထောင်​ရ​အောင်​"
တစ်​ယောက်​တ​ပေါက်​နဲ့ဝိုင်း​တောင်းဆိုကြ​တော့ စစ်​မှာမငြင်းသာ။ မက​တော့စစ်​ကိုယ်​ကိုမှီပြီး ပြုံးလျှက်​သာကြည့်​နေသည်​။
"အို​ကေ...ဆိုပြမယ်​...တိတ်​တိတ်​လေးနား​ထောင်​ကြ"
ဂီတာ​လေးကို တယုတယထုတ်​ပြီး အသံစမ်းကြိုးညှိ​နေ​တော့​ကေသီကထပြီး​ဗီဒီယိုရိုက်​နေ​လေသည်​။ နန်းက
"မ​ကေသီ...ရိုက်​ပြီးရင်​လဲ လိုင်း​ပေါ်မတင်​နဲ့ဦး​နော်​....​ရှော့ရှိတယ်​..."
"အင်းပါ....ဘယ်​သူမှမတင်​ကြဘူး အမှတ်​တရပဲရိုက်​ထားမှာ"
"ကဲ...ကဲ...မ​သွေးကဆို​နော်​.... လာ...လာ....လူ​တွေကဒီဖက်​ကို သူတို့နှစ်​ယောက်​ကိုအဓိကထားရိုက်​မှာ"
"မ​သွေးနဲ့စစ်​ကွ"
လက်​ခုပ်​တွေပါ တီးပြီး​နေရာဖယ်​ပေးလိုက်​ကြသည်​။ ဝိုင်​တန်ခိုးနဲ့ ပါး​တွေနား​တွေလဲနီ​နေပြီ။ စစ်​ကပါအလိုတူအလိုပါဆို​စေချင်​နေတဲ့သ​ဘောမို့ သူစိမ်း​တွေ​ရှေ့ရှက်​ပေမယ့်​လဲ ဆိုပြရ​တော့မည်​။
"မ....ဘာသီချင်းရလဲ...ဒီချိန်​မှာ အလွမ်းသီချင်း​တွေ​တော့မဆို​ကောင်းဘူး​နော်​"
"သီချင်း​တွေကသိပ်​ရ​နေတာမဟုတ်​ဖူး...စစ်​ရဲ့"
"ဒီ​မြေဒီ​နေရာနဲ့ လိုက်​ဖက်​အောင်​လို့ သီချင်းလုပ်​မှရမယ်​....ဒါနဲ့ မ​တောင်​ကြီးဧည့်​သည်​သီချင်းရလား"
"ဘယ်​ဟာလဲ....​တောင်​ကြီးမြို့ကိုအလည်​တစ်​ခေါက်​ကိုယ်​ရောက်​တယ်​...ဆိုတာလား"
အသံ​နေအသံထားဖြင့်​အစဆိုပြ​တော့ စစ်​ကအားပါးတရ​ခေါင်းငြိမ့်​သည်​။ ဒါမဲ့​သွေးက​ခေါင်းခါလက်​ကာရင်း
"အဲ့တစ်​ကြောင်းပဲရမယ်​....မရဘူး....တစ်​ခြားဟာလုပ်​"
ရမယ့်​သီချင်း​လေး​တော်​တော်​ကြာ​အောင်​စစ်​ထုတ်​ပြီး​နောက်​ဂီတာသံငြိမ့်​ညောင်းစွာ ထွက်​ပေါ်လာ​တော့သည်​။ ခဏကဆူညံ​နေ​သောအဖွဲ့ကားခု​တော့ ပါးစပ်​လေး​တွေပိတ်​လို့ သာယာနာ​ပျော်​ဖွယ်​ကောင်း​သောသီချင်းနဲ့သံဇဉ်​ရေယာဉ်​ကြောမှာ စီး​မျှောခံစား​နေ​လေ​တော့သည်​။
...​ဆောင်းနှင်း​ဖွေး​ဖွေး​လေး....​တောင်​တန်းများကြားမှာ...​အေးချမ်းလှတဲ့ ကျ​နော်​တို့မြို့​လေးကို...အ​လည်​တစ်​ခေါက်​ရောက်​လာပါလားလို့ ဟန်​ဆောင်​မှုကင်းတဲ့​စေတနာရင်​မှာ တကယ်​ရင်းနှီးမယ့်​စိတ်​ထား​တွေ...
ဪ...ရှမ်းပဲပုပ်​လို့​ခေါ်ချင်​ခေါ်ပါ​စေ...ဒါကိုေ​ဗွမယူနိုင်​ပါဘူး​လေ...ကျ​နော်​တို့ရှမ်းမျိုးရဲ့တည်​မြဲတဲ့ရိုးရာ...ကျ​နော်​ဟာ​လေ ရှမ်းပဲပုပ်​ပါပဲ
ခင်​မင်​တယ်​...အားလုံးကို​လေ လာလည်​စေချင်​သေး
ချမ်း​အေးတဲ့တို့ရှမ်းမြို့ကို​လေ...
ရှမ်းသီချင်း​လေးလဲဆိုပြဦးမယ်​...ရှမ်းတို့ရဲ့ရိုးရာအက ကပြမယ်​...လဖက်​တောတန်းမှာ လဖက်​ခူးတဲ့ ပျိုဖြူ​တွေများနဲ့...
.....
သီချင်းစာသား မှန်​သလား မှားသလား​တော့မ​ပြောတတ်​။ စစ်​တီး​နေတဲ့ဂီတာသံနဲ့သာ​မျှောလိုက်​၍ဆိုလိုက်​ရ​တော့သည်​။ တကယ်​ကသည်​သီချင်းလဲအလုံစုံအကုန်​ရ​နေတာ​တော့မဟုတ်​။ ကိုဟိန်းအိမ်​မှာနားတဲ့ရက်​ဆိုခဏခဏဖွင့်​လွန်းလို့သာ နားရည်​ဝပြီးနည်းနည်းရ​နေတာ။
တပုဒ်​ပြီးတပုဒ်​ဆက်​တီးပြီး ဆိုချင်​ရာဆို​နေကြ​တော့သည်​။ စစ်​က​တော့ဒိုင်​ခံတီး​ပေးသမား​ပေါ့။​နောက်​ကျ​တော့ကျန်​တဲ့လူ​တွေဆက်​စား​သောက်​နေကြပြီး​သွေးနဲ့စစ်​ပဲ စပျစ်​ခင်းထဲဝင်​ပြီးလမ်း​လျှောက်​ကြရ​တော့သည်​။
"​ပျော်​လား...မ"
စစ်​ပုခုံးမှာ​ခေါင်း​လေးမှီရင်း သဘာဝရှုခင်းအလှကြာ့်​နေတုန်းဟာလဲဘဝဟာပြည့်​စုံ​နေသလို။
"​ပျော်​တာ​ပေါ့..အသံ​တောင်​နည်းနည်း​လောက်​နာချင်​နေသလိုပဲ"
"ဟုတ်​မှာ​ပေါ့...စစ်​တောင်​လက်​ထပ်​တွေနာတယ်​"
"ဟုတ်​လား ပြပါဦးမကို"
စစ်​လက်​နှစ်​ဖက်​ကိုဆတ်​ခနဲသွားဆွဲပြီးကြည့်​တော့ စစ်​က ညာဖက်​လက်​သီးဆုပ်​ကို​ဖြည်​ပြလိုက်​စဉ်​
"ဟင်​...ဒါက..."
အဖြူ​ရောင်​အနား​လေး​တွေကပန်းခက်​တွေလိုတွန့်​တွန့်​လေး​တွေနဲ့ ဒီဇိုင်းဆန်းလှ​သော​ငွေလက်​စွပ်​တစ်​ကွင်းကား စစ်​လက်​ပေါ်ဝယ်​အခံ့သားရှိ​နေ​လေသည်​။
"မက​လေး အတွက်​...အင်းထဲကဝယ်​ခဲ့တာ"
"ဟယ်​...မအတွက်​မလိုပါဘူး...အဲ့လိုတန်​ဖိုးကြ်ီးတာ​တွေ မ လက်​မခံချင်​ဘူး"
ငြင်းဆို​သော မအား ဘာမှမ​ပြော​တော့ပဲ ဘယ်​လက်​လက်​ခလယ်​မှာ စွပ်​ပေးလိုက်​တော့သည်​။ ဒီလို​တေယ့လဲအံဝင်​ဂွင်​ကျဖြစ်​နေတဲ့အပြင်​မ လက်​က​လေးနဲ့သိပ်​ကိုလိုက်​ဖက်​နေ​တော့သည်​။
"စစ်​အ​ပေါ်ကိုချစ်​ပေးတဲ့မရဲ့အချစ်​နဲ့စာရင်​ဒီလက်​စွပ်​ကဘာတန်​ဖိုးမှမရှိပါဘူး...မ..."
"ဒါဖြင့်​စစ်​အတွက်​ကော"
"တကွင်းပဲဝယ်​တာပါ...​စေ့စပ်​လက်​စွပ်​မှမဟုတ်​တာ...ဒါက ချစ်​သူအဖြစ်​တရားဝင်​ဆိုင်​ပြီဖြစ်​ကြောင်းအသိအမှတ်​ပြုတဲ့လက်​စွပ်​ပါ...​နှစ်​ယောက်​အတူဝတ်​မယ့်​လက်​စွပ်​က​ငွေဝယ်​စရာလား မရဲ့...ဘာပဲဖြစ်​ဖြစ်​စစ်​တို့ ဘယ်​တော့မှမခွဲကြ​တော့ဘူး​နော်​"
"စစ်​ရယ်​...မ​လေ..စစ်​ကိုသိပ်​ချစ်​တာပဲကွယ်​"
"စစ်​လဲအများကြီးပိုချစ်​ပါတယ်​ရှင်​"
"မကို မထားခဲ့နဲ့​နော်​.."
"စိတ်​ချ...ဘယ်​တော့မှမထားခဲ့ဘူး....စစ်​အသက်​ရှင်​နေသ၍မ အနားပဲတွယ်​ကပ်​နေဦးမှာ"
"ကျန်းကျန်းမာမာ​နေပါ...စစ်​ရယ်​...​နော်​...စစ်​ကိုအား​ဆေး​တွေသွင်း​နေတာမ ရင်​ထဲခံစားရတာမ​ကောင်းဘူး မမြင်​ချင်​ဘူး"
"ဟုတ်​....မသာအနားရှိရင်​စစ်​ကအလုံးစူံ​ကောင်း​နေပြီးသား...ဒါ​ကြောင့်​မကပဲစစ်​အနားကထွက်​သွားဖို့ မကြိုးစားနဲ့.. ."
"မ စစ်​ဘေးကထွက်​သွားဖို့ဘယ်​တော့မှမကြိုးစား​တော့ပါဘူး အမြဲတမ်းစစ်​အတွက်​အသင့်​ရှိ​နေမှာပါ"
"မှတ်​ထား​နော်​...စစ်​ရဲ့အသက်​က မ ရှိခြင်းမရှိခြင်းနဲ့သက်​ဆိုင်​သွားပြီ မ ရှိရင်​စစ်​ရှိမယ်​....မ မရှိရင်​တော့စစ်​လဲ​ကောင်း​ကောင်းအသက်​ရှင်​နိုင်​မှာမဟုတ်​ဖူး"
အဲ့​လောက်​တောင်​ပဲ ချစ်​တတ်​သလား က​လေးရယ်​။
မ ချစ်​တယ်​ဆိုတာက​လေး​ခြေဖဝါး​အောက်​က​မြေမှုံစာ​လောက်​ပဲရှိပါ​သေးတယ်​လို့​ပြောတာအမှန်​ပါကွယ်​။
​ခြေဖျား​လေး​ထောက်​ပြီး စစ်​ကိုမမှိမကမ်းနဲ့လှမ်းနမ်း​တော့​မေးဖျား​လေးနမ်းမိသွားသည်​၊ အဲ့လို မမှီမကမ်းနဲ့နမ်းရတဲ့စစ်​မေးဖျား​လေးဟာလဲ ချစ်​ဖို့​ကောင်းတဲ့အနမ်း​ဧရိယာပါပဲ။ စစ်​ဖက်​ကတမင်​တကာကြီးငုံ့ပြီးနမ်းရတဲ့​သွေးရဲ့နဖူးပြင်​ဟာလဲ ကြင်​နာစရာ​နေရာ​လေးတစ်​ခု။
​နေ့တပိုင်းလုံးခြံမှာ​ပျော်​ပါး​နေကြပြီး ပြန်​မယ်​လုပ်​ကြ​တော့ နန်းက​စ​ဖောက်​လာသည်​။
"ဟင်​....ဘယ်​လိုလုပ်​မလဲ..."
ဆိုင်​ကယ်​ဦးထုပ်​ကို​သွေးအား​ဆောင်း​ပေးမည်​လုပ်​တော့နန်းဆီမှ အသံထွက်​လာတာနဲ့ စစ်​ကလှမ်း​မေးလိုက်​သည်​၊
"ဘာဖြစ်​လို့လဲ နန်း"
"ဆိုင်​ကယ်​ဘရိတ်​မမိဘူးဖြစ်​နေတယ်​...ဘယ်​လိုလုပ်​ရမလဲ မသိဘူး"
"ဖယ်​...ငါစမ်းကြည့်​မယ်​"
ဦးထုပ်​ကို ဆိုင်​ကယ်​ပေါ်ပြန်​တင်​လိုက်​ပြီး နန်းဆိုင်​ကယ်​ကိုတစ်​ချက်​စစ်​ပေး​နေ​လေသည်​။ နန်းနဲ့ခမ်းအိမ့်​က တစ်​စီးစီးလာကြတာဆို​တော့ အခက်​တွေ့​နေကြပြီ။
"အန္တရာယ်​များတယ်​...နန်း...ငါ့ဆိုင်​ကယ်​မောင်းတတ်​လား နင်​"
စစ်​စကား​ကြောင့်​သွေးရဲ့ဆံပင်​မွှေး​တွေ​တောင်​ထောင်​တက်​သွားရသလို နန်းကလဲမျက်​လုံးပြူးသွား​ချေပြီ။
"​မောင်းတတ်​တယ်​လေ...နန်းဆိုင်​ကယ်​မောင်းတာနဲ့တူတူပဲကို...ပြီး​တော့ ကိုကိုလာတုန်းကလဲသူ့ဆိုင်​ကယ်​မောင်းဖူးတယ်​...ဟီး"
"ဒါဆို နင်​စီးသွားလိုက်​...နင့်​ဆိုင်​ကယ်​ကို ငါ​ဖြေး​ဖြေး​မောင်းလာခဲ့မယ်​...ဒီမှာထားခဲ့လို့လဲမရဘူးဆို​တော့"
"ဟင်​လူကသုံး​ယောက်​လေ...မမစစ်​ရဲ့...နန်းနှစ်​ယောက်​တင်​ရမှာလား"
"အင်း​လေ...ခွစီးရင်​စီးလို့ရတယ်​...ခမ်းနဲ့မကို နင်​တင်​သွားလိုက်​...​ဖြေး​ဖြေး​မောင်း"
ဘရိတ်​မမိတဲ့ဆိုင်​ကယ်​နဲ့ စစ်​တစ်​ယောက်​တည်းစီးလာမည်​ကို​သွေးနည်းနည်း​လေးမှမကြိုက်​တာ​ကြောင့်​
"စစ်​...စစ်​ပဲစစ်​ဆိုင်​ကယ်​ကို နန်းနဲ့ခမ်းကိုတင်​ပြီး​မောင်းသွား​လေ...နန်းဆိုင်​ကယ်​ကို မ စီးလာမယ်​...မ ဆိုင်​ကယ်​လဲ တစ်​ခါတ​လေဘရိတ်​မမိဘူး...မပါပဲလဲစီး​နေကျ..."
နန်းဆိုင်​ကယ်​ကိုတက်​ခွပြီး​ပြောလိုက်​သည်​ကိုကျန်​သုံး​ယောက်​ကအံ့သြ​နေကြသည်​။ တကယ်​တမ်းမှာ​တော့​သွေးသည်​ရိုးရိုးဆိုင်​ကယ်​သာစီးတတ်​ပြီး ကလစ်​ဘီးကိုမ​မောင်းဖူး​သေး။ ဘယ်​နေရာဘရိတ်​ရှိလို့ရှိမှန်းလည်းမသိ။
"မကလဲ...အန္တရာယ်​များတယ်​ဆို​နေမှ...ပြီး လမ်းကလဲ မ ကျွမ်း​သေးတာမဟုတ်​ဖူး..."
"ရပါတယ်​မ​မောင်း​နေကျပါဆို"
"လာ​လေ...မ​သွေး...မမစစ်​ပဲထိန်းစီးလာပါ​စေ​နော်​....နန်း​မောင်းနိုင်​တယ်​လို့...လာပါ"
စစ်​တစ်​ခုခုဖြစ်​မှာကို​သွေး အဖြစ်​မခံနိုင်​ပါ။ ထို့​ကြောင့်​
"အာ့ဆို စစ်​နဲ့မ အတူတူစီးမယ်​...​နော်​..စစ်​ကိုလဲ မ စိတ်​မချတာမို့လို့​လေ...တစ်​ခုခုဖြစ်​မှာစိုးတယ်​"
​နောက်​ဆုံးတဖွဖွ​တောင်းဆိုမှု​ကြောင့်​စစ်​မှာလက်​မခံချင်​ပဲလက်​ခံရ​တော့သည်​။ နန်းတို့ကလဲ​ပြောမရသည့်​အဆုံး​ရှေ့ကသွား​နောက်​က​ဖြေး​ဖြေးလိုက်​ခဲ့​ပေးမယ်​ဆိုပြီး​နောက်​ကလိုက်​လာသည်​။
​သွေးက​နောက်​ကထိုင်​ပြီးစစ်​ကိုဦးထုပ်​ဆောင်း​ပေးလိုက်​လေသည်​။
"မရယ်​...မပဲ​ဆောင်းပါ....လဲရင်​နောက်​လူကပိုနာတယ်​"
"မနာပါဘူး...စစ်​ကအ​မောင်းကျွမ်းတာပဲကို"
"လိုလိုမယ်​မယ်​ပေါ့...နန်းဆိုင်​ကယ်​ခုလိုကျဘရိတ်​မိ​နေသားပဲကို....တချက်​တချက်​လွတ်​နေတာပဲဖြစ်​မယ်​"
"အင်း မ စမ်းကြည့်​တုန်းကလဲ မိ​နေတာပဲကို...ဖက်​ထားမယ်​နော်​...ကျခဲ့ရင်​မ​ကောင်းဘူး​လေ"
စစ်​ဘာမှပြန်​မ​ပြောပဲ နှစ်​နှစ်​ကာကာပြုံး​နေသည်​။​တောင်ကြီး​အတက်​မ​ရောက်​ခင်​အထိ​တော့ဆိုင်​ကယ်​ကသ​ဘော​ကောင်း​နေ​သေးသည်​။ စိမ်းစိုညို​မှောင်​နေ​သော သစ်​ပင်​အုပ်​ဆိုင်းဆိုင်းဖြင့်​သာယာတဲ့လမ်းတစ်​လျှောက်​ကိုစစ်​ခါး​လေးဖက်​ပြီး လိုက်​ပါလာ​နေ​လေ​တော့သည်​။ စစ်​ကလဲ​ဗိုက်​ပေါ်​ရောက်​နေ​သော​သွေးလက်​တစ်​ဖက်​ကို ပြန်​အုပ်​ကိုင်​ထားလိုက်​သည်​။
"ဟိတ်​...မကိုင်​နဲ့​လေ...နှစ်​ဖက်​ကိုင်​မောင်းပါ...တစ်​ခုခုဖြစ်​မယ်​"
"ဖြစ်​စရာလား...မကလဲ အတက်​ကြီးကို...ဘရိတ်​မလိုပါဘူး"
"ဒါမဲ့ သတိထား​မောင်း​လေ​တော်​"
"စစ်​ကျွမ်းတာကို မကမယုံလို့လား"
"ယုံ​ပေမယ့်​ကြောက်​တယ်​...​ရှေ့ပဲကြည့်​ပါ....ဘက်​မှန်​ကမ မျက်​နှာပဲချိန်​ပြီးအဲ့က​နေခိုးကြည့်​နေတာမသိတာမှတ်​လို့"
"မကလဲ...ကြည့်​ရ​တာ​ပေါ့လို့ အတူတူရှိတုန်း​လေးသာယာရတာကို"
​သတိထားပါလို့​သွေးကစိတ်​တထင့်​ထင့်​နဲ့သတိမပြတ်​ပေး​နေတာ​တောင်​စစ်​က လှည့်​နမ်း​သေးသည်​။​ကွေ့​တွေမှာဆိုအသည်းတ​အေး​အေးဖြစ်​လို့။ မ​တော်​တဆ တစ်​ခုခု
"ဟာ....စစ်​...​ရှေ့မှာ....အင်​ဂျင်​ဝိုင်​တွေလားမသိ...."
​ရှေ့​ကွေ့နား​လေးမှာ ကားလမ်းတစ်​ဖက်​ခြမ်းအညို​ရောင်​အရည်​များစိုရွှဲ​နေတာကဆိုင်​ကယ်​လမ်းတည့်​တည့်​မှာမို့​သွေးအ​ဝေးက​နေ လှမ်းမြင်​လိုက်​ရစဉ်​မှာပဲ​သွေးပျက်​သွား​တော့သည်​။
"ဘရိတ်​....မ...မမိ​တော့ဘူး....မ...​သေချာကိုင်​ထား​နော်​"
စစ်​က​တော့ တတ်​နိုင်​သ​လောက်​ဆိုင်​ကယ်​ကိုထိန်း​နေရှာသည်​။ ဆိုင်​ကယ်​ရှေ့ဘီးမှာ ဘရိတ်​လဲမမိ​တော့ သွားမြဲသွားလျှက်​ဖြစ်​သလိုလီ​ဗာမဆွဲ​တော့​ပေမယ့်​အင်​ဂျင်​ဝိုင်​တွေ​မှောက်​နေတဲ့အလယ်​မှာ ဦးတည်​ရာ​တွေ​ပြောင်းပြန်​ဖြစ်​နေပြီ။​သွေးမှာ​တော့ စစ် ခါးကို တင်း​နေ​အောင်​ဖက်​ပြီး အထိတ်​ထိတ်​အလန့်​လန့်​နဲ့​သွေးပျက်​နေပြီ။ ထိုအခိုက်​
"မမစစ်​....မ​သွေး"
တီ...တီ....
အ​နောက်​ဖက်​ခပ်​လှမ်းလှမ်းမှ စူးရှကျယ်​လောင်​သော နန်းနဲ့ခမ်းတို့၏ သံပြိုင်​အော်​လိုက်​သံနဲ့အတူ ဆူညံလှစွာ​သော ဟွန်းသံဆက်​တိုက်​တီးကာ​မျက်​စိ​ရှေ့တိုးဝင်​လာ​သောကုန်​ကားတစ်​စီး။
ဒုန်း....
ကျွီ...
အမ​လေး...မမစစ်​....
လွှင့်​ခနဲကိုယ်​ကောစိတ်​ပါဆိုင်​ကယ်​နဲ့ကင်းကွာသွားသလို​လေဟာနယ်​ထဲမှာ​ရောက်​နေတာ​တောင်​စစ်​ခါးကိုဖက်​လျက်​သား။ သတိစိတ်​တွေ အပြည့်​နဲ့​မြေပြင်​သို့ ကျလာခိုက်​အရှိန်​ပြင်းပြင်းနဲ့ကျမယ့်​ကတ္တရာလမ်း​ပေါ်သို့မ​ရောက်​မီ စစ်​ခါးမှ​သွေးလက်​ကိုလွှတ်​လိုက်​သည်​။ ပြီး​နောက်​ခွပ်​ခနဲ မြည်သံနှင့်​တပြိူင်​နက်​နာကျင်​မှုကိုဦး​နှောက်​ကချက်​ချင်းခံစားသိရှိလာသည်​။ ဆန့်​ချလိုက်​သော လက်​မောင်းတဖက်​ပေါ်သို့ဆိုင်​ကယ်​ဦးထုပ်​ဆောင်းထားတဲ့ စစ်​ခေါင်း​လေးပြုတ်​ကျလာပြီး​နောက်​နောက်​ဆုံးအသိစိတ်​တို့မလွှင့်​ခင်​မှာပဲ
ပြုသမျှကူသိုလ်​အ​ပေါင်းတို့အား အမှီပြု၍ တပည့်​တော်​ချစ်​ရသူစစ်​တစ်​ယောက်​ဘာမှကြီးကြီးကျယ်​ကျယ်​မဖြစ်​ပဲ အသက်​ဘေးမှ လွတ်​ကင်းရပါ​စေ....
...
Next