ထင်းရှူးမြေမှာ လွမ်းရိပ်တို့ဝေ ထင္းရွဴ းေျမမွာ လြမ္းရိပ္တို႔ေ၀

25

တစ်​နေကုန်​သွေး သွားချင်​တဲ့​နေရာသို့ စစ်​တို့အုပ်​စုက စိတ်​ရှည်​လက်​ရှည်​ပို့​ပေးခဲ့သည်​မို့​ကျေးဇူးအထူးတင်​နေရသည်​၊ လူကြီးဖြစ်​တဲ့ မလဲ့ကလဲ​နေရာတိုင်းကို​အေး​အေး​ဆေး​ဆေးလည်​နိုင်​ပတ်​နိုင်​ရန်​သည်းခံ​စောင့်​ပေးရှာသည်​။​သွေးလိုသာချည်းဆို ဂူနဲ့ကန်​ကလွဲ၍ ဘယ်​နေရာမှမသွားတတ်​တော့။ ခု​တော့ အနီးအနားတစ်​ဝိုက်​ပါမကျန်​အကုန်​လည်​ပတ်​ခဲ့ရပြီ။
ဒီ​နေရာမှာ​ကျေးဇူးအတင်​ဆုံးက စစ်​ကိုပါပဲ။​ရောက်​သည့်​နေရာတိုင်း​သွေး လက်​ကအထုတ်​က​လေး​တွေကိုင်​ပြီး​နောက်​ကလိုက်​ပေးတတ်​သူပင်​။ သူများတကာ​တွေဖုန်းတစ်​လုံးနဲ့ဓာတ်​ပုံရိုက်​ရန်​အလုပ်​ရှုပ်​နေကြ​သော်​လဲ စစ်​ကမရှုပ်​။ အမြဲအရိပ်​တကြည့်​ကြည့်​နဲ့မို့ လူကြားထဲ​တော့​သွေးရှက်​မိသည်​။
​သွေး လက်​ကိုကိုင်​နေ​သော်​လဲ မသိမသာရုန်းထွက်​ရသည်​။ ရုန်းပါများ​တော့စစ်​ကအလိုက်​သိစွာခပ်​ခွာခွာ​နေ​ပေးသည်​။
ခုလဲ​ရေမိုးချိုးပြီးတာနဲ့ လာအိပ်​တော့မည်​။ တစ်ခြားသူ​တွေ​တော့ဘယ်​လိုထင်​မည်​မသိ။ အရင်​ကလဲအတူအိပ်​နေကျဆို​ပေမယ့်​ဒီအ​ခြေအ​နေကြီးမှာ​တော့ နှစ်​ယောက်​တည်းညတညကိုအတူဖြတ်​သန်းပြီးမ​နေချင်​ပါ။ စိတ်​ထဲဘယ်​လိုမှန်းမသိခံစားချက်​တွေနဲ့ အတူရှိ​နေရမှာကိုရှက်​သလို။
​ဒေါက်​....​ဒေါက်​
​ဟော....​တွေး​နေတုန်း ရှိ​သေး​ရောက်​လာပြီ
ဖြန့်​လက်​စ​စောင်​ကိုချထားခဲ့ပြီး တံခါးသွားဖွင့်​ပေးလိုက်​တော့ အပြုံးနဲ့အတူစစ်​ကဝင်​လာသည်​။
"​ရေချိုးပြီးပြီလား....မ"
"အင်း...​အေးလို့ခဏပဲ​ရေစိုရုံ​လေး....စစ်​ဆံပင်​လျှော်​ထားတာလား"
ပစ်​စလက်​ခတ်​ဆံပင်​ကိုဖွထားပြီး​ပေမယ့်​ရေစက်​ကျ​နေတုန်းမို့​မေးလိုက်​သည်​။ စစ်​က သူ့ဆံပင်​တွေကို လက်​ဖြင့်​ပြန်​ဖွရင်း
"ဟုတ်​....မ....ပင်​ပန်းလို့​လေ လန်းသွားမလားဆိုပြီး​လျှော်​ပစ်​တာ"
​ရေစက်​ကျန်​နေ​သေး​တော့ စစ်​က ကုတင်​ပေါတက်​မလာပဲအခန်းထဲပတ်​ပြီး လမ်း​လျှောက်​နေ​လေသည်​။
​သွေး စစ်​ဆံပင်​ကိုသုတ်​ပေးချင်​ပေမယ့်​မသုတ်​ပေးရဲ။ သုတ်​ပေးချင်​တဲ့အ​ကြောင်းကို ဘယ်​လိုလမ်းခင်းရပါ့မလဲ။
"တဘက်​နဲ့သုတ်​လေ....စစ်​....ဒီပုံအတိုင်းဆို ည အိပ်​လို့ရပါ့မလား...​ရော့"
ကိုယ်​တိုင်​မသုတ်​ပေးရဲ​ပေမယ့်​သွေးရဲ့မျက်​နှာသုတ်​တဘက်​အနီကြီးကို သွား​ပေးလိုက်​လေသည်​။ စစ်​ကလှမ်းယုရင်း
"ဒါ​ကြောင့်​ဆံပင်​ဆို အရှည်​မထားချင်​တာ...​နေရာတကာသိပ်​ရှုပ်​တာကြီး"
ဟု​ပြောကာ သူ့ဆံပင်​လေးတိုနံ့နံ့ကို စိတ်​မရှည်​လက်​မရှည်​သုတ်​နေ​လေသည်​။ ခဏကြာ​အောင်​သုတ်​နေပြီးမှ
"​တော်​ပြီ....မသုတ်​တော့ဘူး .... လက်​တောင်​ညောင်းတယ်​....အိပ်​ချင်​နေပြီ"
တဘက်​ကို တန်း​ပေါ်လွှားတင်​လှန်းပြီး ကုတင်​ပေါ်တက်​လာကာထိုးအိပ်​လိုက်​သည်​မို့​သွေးက
"စို​နေ​သေးတယ်​လေ....မ​ခြောက်​ပဲအိပ်​ရင်​စစ်​နေမ​ကောင်းဖြစ်​လိမ့်​မယ်​"
"ရတယ်​....စိတ်​မရှည်​လို့....စစ်​အိပ်​တော့မယ်​နော်​"
​ခြေရင်းမှ​ခေါက်​ထား​သော​စောင်​ကိုဆွဲခြုံကာ အိပ်​နေ​လေ​တော့သည်​။​သွေး ထိုင်​နေရာမှ ထကာ စစ်​လွှားတင်​ထားတဲ့တဘက်​ကို သွားယူလိုက်​သည်​။ ပြီး​နောက်​စစ်​ဘေးသို့လာကာ
"အပျင်းကြီးမ​နေနဲ့...ခဏ ထဦး....သုတ်​ပေးမယ်​"
"အာ...အားနာစရာ မရဲ့...စစ်​ခါတိုင်းလဲဒီတိုင်းအိပ်​နေကျကို"
"မရဘူး....အကုန်​စိုကုန်​လိမ့်​မယ်​....ထ ခဏ​လေးပဲ​နော်​....ဒီ​လောက်​အေး​နေတာကို ဆံပင်​က​လျှော်​ဖြစ်​အောင်​လျှော်​လိုက်​ရတယ်​လို့"
စစ်​ထလာ​တော့ စစ်​နောက်​က​နေရပ်​ပြီး ဆံပင်​နုနု​လေး​တွေကိုတဘက်​နဲ့အသာအယာသုတ်​ပေး​နေလိုက်​သည်​။
"မ...မ စာ​မေးပွဲ​အောင်​သွားရင်​သင်​တန်းတက်​ပြီးအလုပ်​ထဲတန်းဝင်​ရမှာလား"
"အင်း​ပေါ့....သင်​တန်းပြီးတာနဲ့ခဏနားပြီး​အော်​ဒါကျလာတဲ့အခါ အလုပ်​ဝင်​ရမှာ​ပေါ့"
"ဒါဆို စစ်​တို့​နောက်​ထပ်​တွေ့လို့ရပါဦးမလားဟင်​"
​နောက်​သို့လှည့်​မလာပဲ​ပြော​နေတဲ့​ရှေ့ကစစ်​ရဲ့မျက်​နှာ​လေးညိုးငယ်​နေမည်​ဆိုတာ မကြည့်​မိပါပဲ​သွေးသိ​နေသည်​လေ။ ထို့​ကြောင့်​ဆံပင်​ကိုသာ မြန်​မြန်​ခြောက်​အောင်​သာ သုတ်​ပေး​နေလိုက်​သည်​။
"​တွေ့ဖို့ပိုနီးသွားတာ​ပေါ့....တသက်​တာနီးဖို့တစ်​ခဏတာ​ဝေးသွားရတယ်​လို့ပဲ မှတ်​ယူပါ စစ်​"
"တကယ်​ကော အဲ့လိုဖြစ်​လာမှာလား....တကယ်​သာတသက်​စာနီးရမယ်​ဆိုရင်​ကမ္ဘာပဲခြားရပါ​စေ စစ်​စောင့်​နိုင်​ပါတယ်​....မအတွက်​အနာဂတ်​သစ်​ကိုဖန်​ဆင်း​ပေးဖို့ စစ်​ဖက်​ကအမြဲတမ်းအသင့်​ဆိုတာ​တော့ မ ယုံထား​ပေး​နော်​"
"အင်းပါ....ယုံကြည်​ပေးထားပါတယ်​ကွယ်​...ဒီမှာ အိပ်​တော့ "
မျက်​နှာချင်းဆိုင်​မ​ပြောရ၍သာ ဒီစကား​တွေ​သွေးပါးစပ်​ကထွက်​လာနိုင်​သည်​၊ အလိုက်​သိလှ​သောစစ်​ကလဲ လှည့်​မလာခဲ့ပါ။ ငို​နေ​လေမည်​လားမသိ​ပေမယ့်​ချထားတဲ့လက်​ခုံမှာစို​နေသည်​။ စစ်​အိပ်​မယ့်​ခေါင်းအုံး​ပေါ်သို့တဘက်​လေး ဖြန့်​ခင်း​ပေးလိုက်​ပြီး​ပြောလိုက်​သည်​။ စစ်​ကဘာမှမ​ပြောပဲ ဆံပင်​လေးကိုင်​ပြီးဖြန့်​ချထားလျှက်​အိပ်​သွားသည်​။
"မ​ကော....မအိပ်​သေးဘူးလား"
"အိပ်​မှာ...ခဏ​လေးလိုင်းတက်​ပြီးပုံတင်​ချင်​လို့"
"ဟုတ်​ကဲ့...မ...ညမနက်​စေနဲ့...​စောင်​ထဲ​နေပြီးသုံး​နော်​...အပြင်​မှာ​အေးတယ်​"
"အွန်း...အိပ်​တော့"
ချစ်​သူနှစ်​ဦးအတွက်​အကြင်​နာ​တွေပြည့်​စုံတဲ့ ညဖြစ်​မယ့်​အစား ရင်​တွင်းမှစကား​တွေမထွက်​နိုင်​လေ​တော့ တိတ်​ဆိတ်​လျက်​ရှိနေသည်​။ ကုတင်​တစ်​လုံးတည်းမှာမှ တစ်​ယောက်​ကပက်​လက်​လိုက်​အိပ်​ပျော်​နေပြီး တစ်​ယောက်​က​ကျောခိုင်းလျှက်​ဖုန်းသုံး​နေသည်​တဲ့။ အဲ့ဒါ သိပ်​ချစ်​ကြတဲ့အ​နေ​ဝေးချစ်​သူအတွဲရဲ့ ကုန်​ဆုံးဖြစ်​တဲ့ ညတညဆိုရင်​ယုံနိုင်​စရာလား။
....
မနက်​စာ ထွက်​စားပြီး ပြန်​တာနဲ့​သွေးအထုတ်​တွေ သိမ်း​နေ​တော့ စစ်​က
"ဟင်​....မ...ဒါ ဘယ်​လဲ"
"ပြန်​တော့မယ်​လေ...."
"ဟာ....ရွာငံမလိုက်​ဖူးလား....မ ပဲလိုက်​မယ်​ဆို "
"မလိုက်​တော့ဘူး အားနာလို့​လေ....အိမ်​မှာလဲ အလုပ်​ကရှိ​သေးတာကို"
"ဘာကိုအားနာရမှာလဲ...အားနာစရာမှမလိုတာ မကလဲ.."
..တကယ်​က ပိုက်​ဆံမ​လောက်​တော့တာပါ။​သွေး သိပ်​ရာက်​ဖူးချင်​သိပ်​လည်​ချင်​တဲ့​နေရာ​တွေကို သိပ်​ကိုမှလိုက်​ချင်​တာ​ပေါ့။ ဒါ​ပေမယ့်​နေရာစုံလိုက်​လည်​နိုင်​ရ​လောက်​အောင်​ကြိး​သွေးမှာပိုက်​ဆံကကျန်​တော့တာမဟုတ်​။ ဟိုတယ်​ခလဲ ရှင်းရဦးမည်​။ နှစ်​ညကြီး​တောင်​ဆို​တော့ ရှင်းတာနည်းမည်​မဟုတ်​။ စားသမျှကို စစ်​ကရှင်းမည်​ပြော​သော်​လဲ မ​နေ့ကသူတို့​ကောင်းမှု​ကြောင့်​နေရာစုံကို​အေး​အေးသက်​သာစွာ လည်​ပတ်​ခဲ့ရသည်​မဟုတ်​ပါလား။ ထိူ့​ကြောင့်​ဒီ​နေ့မနက်​စာစားသမျှကို​သွေးပဲဒကာခံရှင်း​ပေးခဲ့သည်​။ ခု လက်​ထဲမှာတည်းခိုစရိတ်​နဲ့အပြန်​လမ်းစရိတ်​ပဲကျန်​တော့မည်​။ လုံးလုံးကုန်​အောင်​လဲမသုံးရက်​သေးတာမို့ အိမ်​အပြန်​အတွက်​လဲချန်​ရဦးမည်​လေ။
"ကားလဲမူးတယ်​စစ်​ရဲ့....စစ်​တို့ပဲ​ပျော်​ပျော်​ဆက်​လည်​ကြပါ..."
"​ပျော်​မယ်​ထင်​လား...မ...စစ်​ခရီး​တွေထွက်​ရတာမကြိုက်​ဘူးလိူ့​ပြောခဲ့တယ်​နော်​....ဒီကိုလဲ မ​ကြောင့်​မို့လို့ စစ်​လာခဲ့တာ....မ မပါ​တော့ရင်​စစ်​လဲကိုယ့်​နည်းကိုယ့်​ဟန်​နဲ့​တောင်​ကြီးပြန်​မယ်​"
ဟုတ်​သည်​လေ။​နေမ​ကောင်းတာမကြာ​သေးတာမို့ အိမ်​က​တောင်​ပေးမလွှတ်​ချင်​တဲ့ကိစ္စ။ ဒါကိုအတိုက်​အခံလုပ်​ပြီး ရ​အောင်​ထွက်​လာခဲ့ရတာ​လေ။ စစ်​အခက်​အခဲမှန်​သမျှ မ မသိရ။
​သွေးကလဲ​သွေးဖက်​ကအခက်​အခဲရှိ​နေတာကိုစစ်​သိ​အောင်​မ​ပြောပြချင်​။
"စစ်​ဘယ်​မှမ​ရောက်​ဖူးဘူးဆို....သူတို့နဲ့အတူလည်​လိုက်​ပါ​နော်​...မက​ကားစီးရတာပင်​ပန်းလို့ပါကွယ်​"
​သွေး စကားဆုံးသည်​နှင့်​စစ်​ကုတင်​ပေါ် ထိုင်​နေရာမှထရပ်​ကာ
"စစ်​လဲမူးတယ်​....​တောင်​ကြီးပြန်​မယ်​....မ အတွက်​ဟိုတယ်​ခ ရှင်းပြီးသား​နော်​"
ဟု ဆိုပြီး အခန်းပြင်​သို့​ခြေလှမ်းကျဲကြီးနှင့်​ထွက်​သွား​လေသည်​။ နန်းနဲ့ခမ်းအိမ့်​တို့အခန်းထဲဝင်​ပြီး အဝတ်​တွေအိတ်​ထဲသို့ အတင်းထိုးထည့်​လိုက်​သည်​။ မနက်​စားပြီးအပြန်​ကို နန်းတို့နှစ်​ယောက်​က​စောင်​ပုံထဲတွင်​ပြန်​ပြီး ဖုန်းကိုယ်​စီနဲ့ဇိမ်​ကျ​နေ​လေ​တော့ စစ်​ဘာမှမ​ပြောဖြစ်​။​နောက်​မှ နန်းကသတိထားမိဟန်​ဖြင့်​
"ဟင်​မမစစ်​....အဲ့ဒါ ဘယ်​သွားမလို့လဲ "
"​တောင်​ကြီးပြန်​တော့မယ်​"
စစ်​အသံကြားမှ ခမ်းအိမ့်​လဲ ထထိုင်​လာပြီး
"ဘာဖြစ်​လို့လဲ ဟင်​...စစ်​....မ​သွေးနဲ့အဆင်​မ​ပြေဘူးလား"
"ဟုတ်​တယ်​....မက မလည်​တော့ဘူး ပြန်​မယ်​ဆိုလို့ ငါလဲပြန်​တော့မလို့"
"မဟုတ်​တာဟာ...အားလုံးအတူလည်​မယ်​ပြောထားပြီးမှကို....စစ်​လဲမပြန်​နဲ့ မ​သွေးလဲ မပြန်​ရဘူး"
"မက မိုးတိုိ့ကိုအားနာလို့တဲ့...ငါလဲ မ မပါပဲနဲ့ဘယ်​မှလိုက်​ချင်​တာမဟုတ်​ဖူးဟ ဒါ​ကြောင့်​ပဲပြန်​တော့မလို့"
စိတ်​လိုက်​မာန်​ပါဖြင့်​ပစ္စည်းပစ္စယအကုန်​သိမ်းကြုံးထည့်​ပြီး သကာလ အခန်းပြင်​သို့အိတ်​ဆွဲ၍ ထွက်​လာလိုက်​သည်​။ စစ်​နောက်​မှ နန်းနဲ့ခမ်းအိမ့်​တို့ကလဲလိုက်​ထွက်​လာသည်​။ မ ရှိ​နေတဲ့အခန်းက​တော့ တံခါးပိတ်​ထားဆဲ။ နှုတ်​မဆက်​ချင်​တော့။ အရာရာတိုင်းအတွက်​မအ​ပေါ် စစ်​ရဲ့သီးခံနားလည်​နိုင်​စွမ်း​တော့ အတိုင်းထက်​ကိုလွန်​နေပြီဟုထင်​သည်​။ စစ်​ဘက်​က ချစ်​ကြင်နာသ​လောက်​မဖက်​ကတည်​ငြိမ်​နေတာထက်​ကို​အေးစက်​လွန်း​နေသည်​။
စစ်​ဂရုစိုက်​တာကိုကျ​တော့ မမြင်​ချင်​ယောင်​ဟန်​ဆောင်​သည်​။ မသိသလို​နေသည်​။
လူ​တွေကြားထဲမဟုတ်​တောင်​နှစ်​ယောက်​တည်းရှိတဲ့အချိန်​လက်​က​လေးကိုင်​မိရင်​ကို ရုန်းဖယ်​တတ်​သည်​။
ကားစီး​နေလဲ မှန်​ပြတင်းဖွင့်​မှစီးတတ်​တဲ့ မ​ကြောင့်​အပြင်​မှ​လေ​အေး​တွေဝင်​ပြီး​အေးမှာစိုးလို့စစ်​ပဲအ​အေးခံပြီး ပြင်​တင်း​ဘေး​နေ​ပေးခဲ့ရတာပင်​။ ဒါ​တွေ မ မသိလဲမဟုတ်​။
​ကောင်​တာမှာ​ခြောက်​ယောက်​စာအတွက်​ကျသင့်​ငွေရှင်းလိုက်​ပြီး အိတ်​ဆွဲ၍ အပြင်​ထွက်​လာ​တော့ အပြင်​မှာ ဧည့်​သည်​တွေရဲ့ ကိုယ်​ပိုင်​ကားကလွဲပြီး ဘာမှရှိမ​နေ။
စိတ်​လိုက်​မာန်​ပါထွက်​လာခဲ့၍ ရုတ်​တရက်​ဘယ်​ဖက်​ကို သွားရမလဲမသိ။ သည်​နေရာ​တွေ၌လဲ စစ်​ကကျွမ်းကျင်​တာမဟုတ်​။ ဝင်းတံခါးအပြင်​ဖက်​တွင်​အိတ်​လေး​ထောင်​လိုက်​ပြီး အိတ်​ပေါ်ထိုင်​ကာ​ဆေးလိပ်​သောက်​ရန်​ပြင်​လိုက်​သည်​။
​အေး​နေ​ပေမယ့်​လို့ စစ်​ရှိုက်​သွင်းလိုက်​တဲ့​ဆေးလိပ်​အ​ငွေ့​တွေကို စိမ်​ပြေန​ပြေမှုတ်​ထုတ်​ရင်း​နေ​ရောင်​ဖျော့​ဖျော့​အောက်​မှာ အသားကျလာသည်​။
"စစ်​....ဘာလို့​ဆေးလိပ်​တွေ​သောက်​နေတာလဲ"
​နောက်​ကျောဖက်​ဆီမှ အသံ​ကြောင့်​လှည့်​မကြည့်​မိ။ ဘယ်​သူ့အသံလဲဆိုတာ ခန့်​မှန်းစရာမလို။ စစ်​အ​လျှော့​ပေးခဲ့သ​လောက်​သူကခါးခါးသီးသီးငြင်းပယ်​ခဲ့ပြီးမှ ခုမှဘာလို့စစ်​အ​ရှေ့ထပ်​ပေါ်လာတာလဲ။
ဘယ်​သူ့ကိုမှ ဂရုမစိုက်​ပုံဖြင့်​မီး​သေသွား​သော​ဆေးလိပ်​ကို​သောက်​ရန်​မီးခြစ်​ဖြင့်​ထပ်​ပြီး မီးညှိစဉ်​
​ဆေးလိပ်​ကို တစ်​စုံတစ်​ယောက်​ရဲ့​လက်​ဖြင့်​ယူပစ်​ခြင်းခံလိုက်​ရ​လေသည်​။
"မ​သောက်​နဲ့လို့​ပြော​နေတယ်​....ဒါလဲစိတ်​ပေါက်​တဲ့လား"
ခပ်​ကြိတ်​ကြိတ်​ပြော​နေတဲ့ စကား​တွေကို စစ်​ကြား​ပေမယ့်​ဘာမှပြန်​မ​ပြော။ အကြည့်​တို့ကဆန့်​ကျင်​ဘက်​ဆီသို့ပို့လွှတ်​ထားသည်​။
"စစ်​...​ဖြေစမ်း....ဒါဘာသ​ဘောလဲ...စစ်​က မကို နားလည်​မ​ပေးဘူး....ခုလဲ မ ရှိ​နေတာ​တောင်​ဆေးလိပ်​တွေ​သောက်​ပြ​နေတယ်​....မက မင်းအတွက်​စိတ်​ရှုပ်​စရာဖြစ်​နေလို့ ထွက်​ပေါက်​ရှာ​နေတာလား....ဟင်​..စစ်​"
​စိတ်​က မကြည်​လင်​ရတဲ့အထဲ မရဲ့​ဒေါသသံ​လေးနဲ့အကြည့်​တွေ​ကြောင့်​သောက်​နေတာ ထက်​ဝက်​ကျိုး​နေတဲ့​ဆေးလိပ်​ကို​အောက်​သို့ပစ်​ချရင်းမီး​သေရန်​ဖိနပ်​နှင့်​နင်း​ခြေပစ်​လိုက်​သည်​။
"မဟုတ်​ဖူး...မ....​ဆေးလိပ်​က စစ်​ရဲ့စိတ်​ထွက်​ပေါက်​မဟုတ်​ဖူး....ဒါ​ပေမယ့်​ကိုယ်​တစ်​ခုခုကိုစိတ်​မကြည်​ဖြစ်​တဲ့အခါ​ဆေးလိပ်​ကိုသိပ်​သောက်​ချင်​နေခဲ့တာ....ဒါလဲတစ်​ခါတ​လေမှပါ....ပြီး​တော့ ကြိုက်​လို့​သောက်​တာ ကြိုက်​လို့ဆိုတာတစ်​ခုတည်းနဲ့အမြဲတမ်းလဲမ​သောက်​ပါဘူး"
မ​ပြောခဲ့သလို​ဒေါသသံဖြင့်​စစ်​မဆိုခဲ့ပါ။ မက စစ်​နင်း​ခြေထားတဲ့​ဆေးလိပ်​ကိုယူပြီး နီးရာအမှိုက်​ပုံးထဲသွားပစ်​လိုက်​သည်​။
"မဟုတ်​ဘူးဆိုလဲ ပြီးတာပါပဲ...မ​ကြောင့်​စိတ်​မကြည်​ဖြစ်​သွားတာလား"
"မ​ကြောင့်​နဲ့ဆိုရင်​စိတ်​မ​ကောင်းဖြစ်​သွားတာ​တော့အမှန်​ပါပဲ....စစ်​မှာ မနဲ့ပတ်​သက်​ပြီး မ သွားချင်​တဲ့​နေရာ​လေး​တွေကိုဘာအပူအပင်​မှမရှိပဲ သွားရ​စေဖို့ အမြဲ​တွေး​ပေးထားတာ....လက်​တွေ့ကျ စစ်​ကပဲစိတ်​ကူးပြီးရူး​နေရတဲ့ သူပါပဲ....ဘာလို့ဆို စစ်​မအတွက်​ဆိုပြီးလုပ်​ပေးသမျှက အပို​တွေဖြစ်​ခဲ့တယ်​လေ.....မရဲ့"
တကယ်​စိတ်​မ​ကောင်းဖြစ်​မိ​လေခြင်းကြီးစွာနဲ့ ဒီစကားကို​တောင်​ဝမ်းနည်းမှု​တွေစုပြုံပြီး​ပြောလိုက်​မိလို့လားမသိ။ မ တိတ်​ဆိတ်​သွား​လေသည်​။ ပြီးမှ
"​တောင်းပန်​ပါတယ်​....ဒါ​ပေမယ့်​အလကားရတိုင်းယူ​နေ​တော့ မက အ​ပေါစားဆန်​မသွားဘူးလား....အ​ချောင်​စိတ်​ဓာတ်​ဖြစ်​မသွားဘူးလား...​ပေးတဲ့သူကစိတ်​သန့်​သန့်​နဲ့​ပေး​နေ​ပေမယ့်​လက်​ခံရသူဖက်​မှာ​တော့ အ​တော့်​ကိုခက်​ခဲလွန်းတယ်​...တစ်​ချိန်​ချိန်​ကျသူတစ်​ခုခုပြန်​တောင်း​လေမလား....ကိုယ်​သူ့အ​ပေါ်စကားတစ်​ခွန်း​လောက်​မှားသွားတာနဲ့​ကျေးဇူးရှင်​ကို​ကျေးစွပ်​မိပြီလား ဆိုတဲ့အ​တွေး​တွေနဲ့အမြဲစိတ်​အ​နှောင့်​အယှက်​ဖြစ်​နေသလိုပဲ ခံစားရတယ်​ဒါ​တွေ စစ်​က သိပါရဲ့လား"
"အဲ့လိုမ​တွေးရဘူး​လေ...စစ်​က မကို​ပေးချင်​လို့ကို​ပေးတာ....မဆီက ဘာတစ်​ခုမှပြန်​ယူဖို့ မ​တွေးထားဘူး မရဲ့....စစ်​ဖက်​က​ပေးလိုက်​တိုင်း စစ်​ကို​ကျေးဇူးရှင်​လို့လဲမသတ်​မှတ်​ထားပါနဲ့....ဒီအတိုင်း​လေးပဲ မကိုချစ်​လို့​ပေးတာ....သိပ်​ခက်​ခဲတဲ့အ​ခြေအ​နေ​ရောက်​ရင်​တောင်​မဆီကအကူအညီမျိုး စစ်​မ​တောင်းခံဘူး...ကိုယ်​ပေးထားလို့ပြန်​ပေးတာမျိုးမလိုချင်​ဘူး...စစ်​ဖက်​က စိတ်​သန့်​သန့်​နဲ့ မ လိုအပ်​တာ​လေးဖြည့်​ဆည်း​ပေးတာသက်​သက်​မို့လို့ အားနာစရာလဲမလိုဘူး...ပြီး​တော့ မကို​ပေးသမျှတိုင်းရဲ့တန်​ဖိုး​တွေကလဲ မိဘ​တွေဆီကရခဲ့တာမဟုတ်​ဖူး....စစ်​ကိုယ်​တိုင်​လုပ်​အားခနဲ့​ပေးတာ....မကိုချစ်​လို့ မရဲ့ချစ်​သူအ​နေနဲ့ကိုယ့်​ချစ်​သူကို​ပျော်​စေချင်​လို့​ပေးခဲ့တာ ...စစ်​လုပ်​ပေးခဲ့တာ​တွေက မကို​ပျော်​စေတာပဲဖြစ်​ဖြစ်​မ လိုအပ်​နေတဲ့အရာ​လေးကိုဖြည့်​ဆည်း​ပေးတာပဲဖြစ်​ဖြစ်​ရလိုက်​တိုင်းမှာ မ​ပျော်​နေတာမြင်​ရင်​စိတ်​ချမ်းသာ​နေတယ်​ဆိုရင်​စစ်​က​ကျေနပ်​တယ်​ဘာပဲဖြစ်​ဖြစ်​စစ်​လဲမနဲ့အတူဝမ်းသာရတယ်​သူစိမ်းအ​တွေး​တွေ မ​တွေးပါနဲ့လား မရယ်​"
"တကယ်​လို့ အ​ကြောင်းမတိုက်​ဆိုင်​ကံချည်း​သွေဖယ်​လို့လွဲခဲ့ကြရင်​ရော....စစ်​ရဲ့အတိတ်​မှာ မ ပါဝင်​ပတ်​သက်​မှုက အတိတ်​ဆိုးကြီးဖြစ်​နေခဲ့မှာမလိုလားဘူး"
"​တော်​ပြီ...မ...ဘယ်​အတိတ်​ကိုမှ စစ်​က ပြန်​မ​တွေးတတ်​ဘူး....​တွေးမိခဲ့ရင်​တောင်​မရဲ့ပါဝင်​ပတ်​သက်​မှုကစစ်​အတွက်​နောင်​တကင်းတဲ့ချစ်​ခြင်းပုံပြင်​လေးပဲဖြစ်​ခဲ့မှာ....​နောက်​ပြီး စစ်​ကြောင့်​နဲ့​တော့ ဒီလက်​တွဲတာကြီးကပျက်​စီးမှာမဟုတ်​ဖူး"
စစ်​နဲ့​သွေး စကားအ​ခြေအတင်​ဖြစ်​နေကြစဉ်​နံ​ဘေးဆို မလဲ့တို့ကားထိုးရပ်​လာသည်​။ နန်းနဲ့မိုးက ကား​ပေါ်မှာ ဆင်းလာပြီး
"ကဲ...စကား​တွေ​နောက်​မှ​ပြောမယ်​...လာကြ ကားထဲဝင်​....ရွာငံသွားကြမယ်​"
စစ်​ရဲ့အထုတ်​တွေကား​ပေါ်ယူတင်​မည်​လုပ်​တော့ စစ်​ကပြန်​ဆွဲထားရင်း
"နင်​တို့ပဲ သွားကြ....ငါ ပြန်​တော့မှာ"
"ဟဲ့...မ​သွေး ပစ္စည်း​တွေ​တောင်​တင်​ထားပြီးပြီကို....နင်​ကပြန်​မှာလား"
ကား​ပေါ်မှ​အော်​ပြောလိုက်​တဲ့ ခမ်းအိမ့်​စကားနဲ့တင်​အိတ်​ကိုလှမ်းဆွဲထားတဲ့လက်​တွေ​ပြေ​လျော့ကုန်​သည်​။ မကို လှမ်းကြည့်​တော့ မက နှုတ်​ခမ်းလှုပ်​ရုံ​လေးဖြင့်​မလိုက်​ဖူးလား ဟုအသံတိတ်​ပြောလိုက်​သည်​မို့
"မပြန်​ပါဘူး....မ ပါ​နေတာကိုး​လေ"
ဟု ဆိုကာ မ တက်​သွားတဲ့ဖက်​က​နေ ကား​ပေါ်အမြန်​တက်​လိုက်​ရ​လေ​တော့သည်​၊ ကား​ပေါ်​ရောက်​တော့ အကုန်​လုံးဝိုင်းကြည့်​နေကြသည့်​တိုင်​မ လက်​ကိုရဲရဲကြီးဆုပ်​ကိုင်​လိုက်​သည်​။
"​ကျေးဇူးတင်​ပါတယ်​"
စိတ်​ဆိုး​အောင်​လုပ်​သူက မ။ စိတ်​ညစ်​ရတာ စစ်​ဖြစ်​ပြီး မ​ချော့ရပါပဲ​ပြေ​နေရသည့်​အပြင်​မကိုပါပြန်​ချော့ရသည့်​စစ်​ပါ​ပေ။
....
မှုံပျပျ​လေး လှမ်းမြင်​နေရတဲ့​စေတီဘုရားအပြည့်​နဲ့​တောင်​ချွန်း​လေးက မိန်းမရဲသခင်​မ​တောင်​။ အရင်​ကဆို ဒီ​နေရာနယ်​ကြမ်းတယ်​လို့​ပြောသံကြားဖူးသည်​။ ခု​တော့​တောအုပ်​ကြီးနဲ့ဖြစ်​မ​နေပဲ ဆိုင်​လေး​တွေတန်းစီလို့တိုးလာပြီ။ လူလဲမပြတ်​။ လမ်းမကြီးနဲ့ အလှမ်းကွာ​ဝေး​ပေမယ့်​လို့
​တောင်​ဆီသို့ ကွန်​ကရစ်​လမ်းက အရှည်​ကြီးခင်းထား​လေသည်​။ ကားက​လေး သိမ့်​ခနဲရပ်​သွား​တော့​သွေးပုခုံးမှီပြီးအိပ်​ပျော်​နေတဲ့ စစ်​ကနိုးလာသည်​။
"ဟင်​....​ရောက်​ပြီလား"
မလဲ့နဲ့​သွေးကလွဲပြီး ကျန်​သူ​တွေအိပ်​နေ​လေ​တော့​သွေးကပဲ​ဖြေ​ပေးလိုက်​ရသည်​။
"​ရောက်​ပြီ​လေ"
"ဘယ်​ကို​ရောက်​တာလဲ ရွာငံလား"
"အင်း....မိန်းမရဲသခင်​မ​တောင်​တဲ့....ထ...ဆင်းရ​အောင်​လေ"
အမှန်​ဆို စစ်​ကို စိတ်​တိုပြီးစကားမ​ပြောချင်​ဖြစ်​နေ​ပေမယ့်​လဲ တကယ်​တမ်းကျ မ​ပြောလို့လဲမရ။ မ​ပြောပဲမ​နေနိုင်​တာလဲပါမည်​၊
"တက်​ရ​အောင်​လေ....​နေလဲသိပ်​မပူ​တော့​လေ​အေး​အေးနဲ့ရှယ်​ပဲ....မ...ထီးတစ်​ချောင်း​လောက်​ဝယ်​မလား....မွန်းတည့်​ကာနီးရင်​တော့​နေပူ​လောက်​မယ်​"
ဒီလို​တွေ ဂရုစိုက်​နေမှ​တော့​သွေးက ခံနိုင်​ရိုးလား။ သို့​သော်​သွေးကထူးပြီးလဲမ​ဆောင်းချင်​လေ​တော့
"မယူနဲ့​တော့...ဒီ​လောက်​လေတိုက်​ခံ​အေး​နေ​ပေမယ့်​နေအပူရှိန်​နဲ့ဆိုအဆင်​ပြေသွားမှာပါ....ဒီအတိုင်းတက်​ကြမယ်​....ဒါနဲ့....စစ်​တက်​မှာလား"
ကြားဖူးနားဝ ယုံတမ်းပုံပြင်​တွေ​ပြောကြသည်​က​တော့ ဒီ​နေရာကို အတွဲလာ ကွဲ​စေ ဆိုတဲ့စကားချင်းကထပ်​လို့​နေသည်​။ တကယ်​ကွဲမကွဲ​တော့ မသိ။ တစ်​ချို့​သောပုံပြင်​တွေထဲမှာလဲ တကယ့်​အမှန်​တရားဆိုတာကြီးကတစ်​ခုမဟုတ်​တစ်​ခုရှိ​နေ​သေးသည်​ပဲ။ ထို့​ကြောင့်​သွေးနဲ့စစ်​ကအတွဲ။ ဒီ​တောင်​ပေါ်ကိုအတူယှဉ်​တွဲတက်​ရောက်​ပြီးမှကွဲရသည်​ဆိုလျှင်​.....
စစ်​က​တော့​သွေးစကားကိုမျက်​လုံးအဝိုင်းသားနဲ့နားမလည်​သလိုကြည့်​နေရှာသည်​။
"မ တက်​ရင်​တက်​မှာ​ပေါ့....မ မတက်​ရင်​စစ်​လဲမတက်​ဘူး​ပေါ့"
​နောက်​နားမှာ တက်​ရနိုး ကျန်​ခဲ့ရနိုးနဲ့ တုန့်​ဆိုင်း​နေတဲ့​သွေးတို့​ကြောင့်​မလဲ့ကသ​ဘော​ပေါက်​သွားကာ
"မတက်​ကြဘူးလား...လာ​လေ"
"ဟို​လေ...မလဲ့....အတွဲ​တွေမလာသင့်​ဘူးဆို"
​သွေးအ​မေးကို မလဲ့ကအံ့သြဟန်​မပြပဲ အပြုံးဖြင့်​သာ​ခေါင်းငြိမ့်​သည်​။
"​ပြောကြတာပဲ....အတွဲ​တွေ​တော့သိပ်​မလာကြဘူး...ဒါမဲ့ လာတဲ့သူ​တွေလဲရှိပါတယ်​....အစွဲမထားပါနဲ့....စွဲ​နေရင်​တော့ချွတ်​ရခက်​မယ်​....တက်​လို့ရပါတယ်​...."
"ဖြစ်​ပါ့မလား"
"ဖြစ်​ပါတယ်​...အ​ဝေးကလာကြတဲ့သူ​တွေပဲကို....ပုံပြင်​တွေကိုအဲ့​လောက်​အ​ရေးမထားရဘူး....ကဲ တက်​ကြ"
​ပြောပြီး မလဲ့တို့​လေး​ယောက်​တက်​သွား​လေပြီ။ စစ်​နဲ့​သွေးကတွန့်​ဆုတ်​တွန့်​ဆုတ်​နဲ့။​သွေးကအ​တွေးနဲ့လန့်​၍​နှေး​နေတာဖြစ်​ပြီး စစ်​က​တော့​သွေးကို​စောင့်​တက်​ရင်း​ဖြေး​ဖြေးတက်​နေခြင်းသာ။
"လာပါ..မရဲ့....တစ်​နေရာစီကွဲပြီး​နေ​နေရတာကို....မကလဲ...အယူသီးရန်​ကောကွာ"
ေ​အးစက်​နေတဲ့​သွေး လက်​ကို​နွေး​ထွေးမှု​တွေနဲ့ စစ်​လက်​တစ်​ဖက်​က လာဆုပ်​ကိုင်​သည်​။ စိမ်းညို့​နေတဲ့​တောင်​ကြီးကို​မော်​ကြည့်​ရင်း ရင်​ဘတ်​ထဲမှာတစ်​ဆို့​နေသလို။
"မက​လေး....အဆင်​ပြေရဲ့လား....စစ်​ကို​ပြောပြဦး​လေ..ဒီနယ်​မြေကဘာလို့ကြမ်းတာလဲလို့...ပြီးဘာလို့အတွဲ​တွေအ​ပေါ် ကျိန်​စာတိုက်​ခဲ့ရတာလဲ"
"ဟိုးအရင်​က ဘုရင့်​သမီးနဲ့သာမာန်​လူတစ်​ဦးတို့ ချစ်​ကြိုးသွယ်​မိတဲ့အခါ​ပေါ့....ဘုရင်​ကသိသွား​တော့ ခွဲမှာစိုးတာနဲ့ခိုးရာလိုက်​ပြေးကြတဲ့အခါ ဒီ​တောင်​ရဲ့အ​ရှေ့ဖက်​မှာ ကင်း​တောင်​ဆိုတာရှိတယ်​....အဲ့ကင်း​တောင်​ကအခွန်​အ​ကောက်​တွေ​ကောက်​ခံတဲ့​နေရာ​လေ....ဒီ​တောင်​ရဲ့ ဟိုဖက်​အောက်​ခြေနား​လေးက​တော့ အရင်​ကမင်း​တွေစုပြီးတိုင်​ပင်​ခဲ့တဲ့​နေရာမို့လို့ မင်းတိုင်​ပင်​ရွာလို့​ခေါ်ခဲ့သတဲ့....အဲ့ကင်း​တောင်​မှာ ကင်း​ကြေးမ​ပေးနိုင်​လို့ ဘုရင့်​သမီးရဲ့​ကောင်​လေးကထွက်​ပြေးသွားတယ်​....အဲ့ဒီအခါ ဒီဖက်​တောင်​ကမိန်းမတစ်​ဦး​လှောင်​ရယ်​သတဲ့....အစကမိန်းမရယ်​တောင်​လို့​ခေါ်တာ ခုမှမိန်းမရဲ​တောင်​ဖြစ်​ရော....​နောက်​တစ်​ခုကျ​တော့ အဲ့ဘုရင့်​သမီးကသူ့နန်း​တော်​ဆီလဲမပြန်​ရဲ​တော့တဲ့အခါကျ ဒီ​တောင်​ပေါ်ကိုတစ်​ယောက်​တည်းမရမကတက်​ပြီး​ကျောက်​ဆောင်​ကြီး​တွေဖက်​က​နေ​အောက်​ဖက်​ဝဲထဲခုန်​ချသွားတယ်​တဲ့....မခုန်​ချခင်​သူ့ချစ်​သူကိုစိတ်​နာကျဉ်းပြီး ဒီ​နေရာကိုအတွဲလာကွဲ​စေ လို့ကျိန်​စာတိုက်​ခဲ့တာတဲ့...ည ည​တွေဆို ဒီနား​အောက်​ခြေကားလမ်းကဖြတ်​သွားသူတိုင်း မိန်းမရယ်​သံ​တွေကြား​နေရတယ်​တဲ့....သရဲလဲ​ခြောက်​တယ်​တဲ့....ဘုရားတည်​တုန်းကဆိုလင်​မယားနှစ်​ယောက်​လာပြီးအလုပ်​လုပ်​ရင်း​သေသွား​သေးတယ်​တဲ့....ညဖက်​ကြီးဆို အရင်​ကကားသမား​တွေသိပ်​မလာဝံ့ကြဘူး"
"ဒါဆို မင်းသမီး​လေးက ခုထိမကျွတ်​သေးဘူး​ပေါ့​နော်​"
"မ​ပြောတတ်​ဘူး....ဒါမဲ့ သူမကျွတ်​လို့လားမသိဘူး ဒီ​တောင်​တဝိုက်​မှာဘုရားတည်​သာသနာပြုဖို့ အိမ်​မက်​ပေး​သေးတယ်​တဲ့....ဒါ​ကြောင့်​မို့ဒီ​နေရာမှာ ဘုရား​တွေပြည့်​နှက်​နေတာ​ပေါ့"
"ကျွတ်​ပြီ​ပေါ့...ခုဆိုရင်​လူဖြစ်​ရင်​ဖြစ်​မဟုတ်​ရင်​နတ်​ပေါ့ "
"မသိ​တော့ဘူး....​မောပါတယ်​ဆို​နေ"
"​ရော့ အ​အေး​လေး​သောက်​ပါဦး"
ဘယ်​အချိန်​က သွားဝယ်​လာလဲမသိ။ သူ့​ကျောပိုးအိတ်​ထဲက အ​အေး​ဗူးကိုထုတ်​ယူဖွင့်​ပြီး​ပေးလာသည်​။
"ဒါ ဘယ်​ကယူလာတာလဲ"
"ဝယ်​ထားတာ​ပေါ့...​တောင်​တက်​ရင်​မောတယ်​လေ...ပြီး​တော့မကသိသမျှကို စစ်​ကို​ပြောရဦးမှာဆို​တော့ကြို​ဆောင်​ထားတာ....စိတ်​ချ....စစ်​က မ ကိုလွဲပြီးဘယ်​သူ့အတွက်​မှမဖြစ်​စေရဘူး​နော်​"
ဒီက​လေးမ​လေးဖက်​က အတိအကျလက်​တွဲဖို့​သေချာ​ပေမယ့်​လို့ အညွန့်​တလူလူတက်​နေတဲ့ မဖက်​ကို​တော့​သေချာ​ပေါက်​ကြီးလက်​တွမြဲမယ်​လို့ စစ်​မ​တွေးရဲခဲ့ပါ။ ဘဝအ​ရေး​တွေက ကွာခြားလွန်းသည်​လေ။ ဘယ်​သူမဆိုပညာချင်းထပ်​လို့ မြတ်​ချင်​ကြသူချည်းပဲ​ပေါ့။
"အင်းပါ...ဆက်​တက်​ရ​အောင်​...."
​ရှေ့မှ သုတ်​သုတ်​လေး​လှေကားထစ်​တွေကို ဖြတ်​ကျော်​သွား​လေ​သော​သွေး​နောက်​သို့အမှီလိုက်​ရပြန်​သည်​။​တောင်​ပေါ်တက်​ပြီး ဘုရား​ရှေ့ထိုင်​ကာ ဘာဆုပန်​ခြွေရမလဲမသိ။ လက်​အုပ်​လေးချီပြီးဦးသုံးကြိမ်​ချသည်​မှအပ စစ်​ဘာမှမလုပ်​ဖြစ်​။
​တောင်​ပေါ်က​နေကြည့်​လျှင်​ရောင်​စုံစွာ လှပ​နေတဲ့သဘာဝပန်းချီကားချပ်​များကို​ငေး​မော​နေလိုက်​သည်​။ အဝါ​ရောင်​နှမ်းပန်းခင်း​တွေရယ်​အပြာ​ရောင်​လိုပန်း​ဂေါ်ဖီခင်း​တွေရယ်​....အစိမ်း​ရောင်​သစ်​ပင်​လေး​တွေရယ်​နေရာအနှံ့ အကွက်​အကွက်​လေး​တွေနဲ့ပျံကြဲလို့​နေသည်​။
သာယာငြိမ်းချမ်းလှတဲ့ စိမ်းလန်းစိုပြည်​ဓနု​မြေပါ​ပေ။
"ဘာ​တွေ​တွေး​နေတာလဲ...စစ်​"
နံ​ဘေးသို့ ဖုန်းကင်​မရာကြီးချိန်​လျက်​ရောက်​လာပြီး​မေးလိုက်​သော မိုး​ကြောင့်​
"ဘာမှမ​တွေးပါဘူး.....မြင်​နေသမျှက စိတ်​ချမ်းသာဖို့​ကောင်းလွန်းလို့ပါ မိုး"
"ဟုတ်​တယ်​နော်​....ဒီဖက်​ကလူအ​တော်​များများ သဘာဝတရားကိုတန်​ဖိုးထားတတ်​ကြတယ်​နဲ့တူတယ်​....​နေရာအနှံ့ သစ်​ပင်​လေး​တွေမှစိမ်းလန်းလို့ပြည့်​နှက်​နေတာပဲ မြင်​ရတာမျက်​စိ​အေးစရာ​တွေချည်း"
"အင်း....စစ်​တော့ ခရီး​တွေမထွက်​လည်​ဖူးလို့လားမသိဘူး...ဆံပင်​အလှပြင်​ဖို့ကိစ္စကလွဲရင်​ကျန်​တာဘာမှမသိဘူး....ခုမှပဲခရီးသွားရတာစိတ်​ချမ်းသာဖို့​ကောင်းမှန်းသိလာ​တော့တယ်​"
"​နောက်​ဆို မကြာမကြာတစ်​နေရာပြီးတစ်​နေရာလည်​ပေါ့ဟာ"
"အိမ်​ကလဲ ကန်​ချထားပါဦးမယ်​"
နှစ်​ယောက်​သား တစ်​ယောက်​နဲ့တစ်​ယောက်​ကြည့်​ပြီးရယ်​မောလိုက်​ကြသည်​ကို​သွေးကမြင်​ဖြစ်​အောင်​မြင်​သွားသည်​။ စိတ်​ထဲမှာ မ​ကျေနပ်​သလိုမျိုးခံစားလိုက်​ရ​သေးသည်​။
ဒါ စစ်​အ​ပေါ်သဝန်​တို​နေတာများလား....မဖြစ်​နိုင်​တာ..ဘာ​ကြောင့်​သဝန်​တို​နေရမှာလဲ...စစ်​ကငါကလွဲပြီး ဘယ်​သူ့ကိုမှချစ်​မ​နေတာကို
ညစ်​ကျယ်​ကျယ်​အ​တွေးတစ်​ချို့ကို​မောင်းထုတ်​ပြီး ခပ်​တည်​တည်​ပဲ စစ်​တို့​နောက်​ဖက်​ခပ်​လှမ်းလှမ်းမှ​နေ၍
"ဟိုဖက်​မှာ​ခေါင်း​လောင်းသွားထိုးရ​အောင်​....စစ်​"
ဟု ခပ်​တိုးတိုး​ပြောလိုက်​ပေမယ့်​စစ်​ကဆတ်​ခနဲလှည့်​ကြည့်​လာသည်​နှင့်​တပြိုင်​နက်​သွေး​ဘေးသို့လှမ်းလာကာ
"သွား​လေ...မ....ပြီးရင်​အောက်​ဖက်​ကရှု့ခင်းလှလှ​လေး​တွေပုံရိုက်​သွားဦး​နော်​...လာ...မ"
ဘယ်​သူနဲ့ဘယ်​လိုပဲစကားလမ်း​ကြောင်းဝင်​နေပါ​စေ။ မ သာ​ဘေးနားရှိ​နေရင်​ကျန်​တာစစ်​အတွက်​ဘာမှအ​ရေးမကြီး​တော့။.ခုလဲမိုးက တစ်​ယောက်​တည်းပစ်​ထားခဲ့ပြီး​ခေါင်း​လောင်းထိုးမယ့်​တောင်​ချွန်း​ပေါ်သို့​သွေးလက်​ကိုင်​ပြီးတက်​သွား​လေပြီ၊ သူ့ချစ်​သူကလွဲပြီး ဘယ်​သူ့မှဂရုမစိုက်​တတ်​သော စစ်​ပါ​ပေ။
...
​တောရိပ်​တောင်​ရိပ်​သစ်​ပင်​ရိပ်​တွေကြားမှာ ထူးထူးဆန်းဆန်​ရေအိုင်​လေးတစ်​ခု။ အပြာ​ရောင်​ရေ​တွေက ကန်​ထဲဝယ်​ငြိမ်​သက်​နေသည်​။​ရေကန်​ထဲမှာလဲ ငါးအချို့ဟိုသည်​ကူးခတ်​နေကြသည်​။​သွေးက ကန်​ကိုသာ​ဘောင်​ခတ်​မထားလျှင်​ရေကိုလဲကိုင်​ကြည့်​ချင်​သည်​။ ငါး​တွေကိုလဲအစာ​ကျွေးကြည့်​ချင်​သည်​။
"မ ... ဒီ​နေရာမှာဘာလို့​ရေကပြာ​နေရတာလဲ"
"ပြာ​နေလို့​ရေပြာအိုင်​လို့​ခေါ်တာ​ပေါ့ စစ်​ရဲ့"
"မ ကြားဖူးတာ​လေးဘာ​လေးမရှိဘူးလား​ရေပြာအိုင်​နဲ့ပတ်​သက်​ပြီး​လေ"
"​နောက်​ထပ်​ပွင့်​မယ့်​ဘုရားရှင်​အတွက်​သပိတ်​တော်​က ဒီ​ရေ​အောက်​မှာရှိတယ်​တဲ့"
​သွေးအ​ပြော​ကြောင့်​စစ်​က အုတ်​ကာရံထားတဲ့အစပ်​ထိတိုးပြီး ကန်​ထဲကိုငုံ့ကြည့်​လိုက်​သေးသည်​။
"​အောက်​ခြေရှင်း​နေတာပဲ​နော်​...မြင်​တော့မမြင်​ရဘူး"
"ဟယ်​....ဘယ်​မြင်​ရမလဲ ဒါ ကြည့်​တော့ဖြင့်​ရေကတိမ်​မလိုနဲ့ သိပ်​နက်​တာ ဝါးနှစ်​ရိုက်​ထိုးကြည့်​တောင်​အောက်​ခြေကိုမ​ရောက်​ဖူးတဲ့"
"ဟုတ်​လား...."
စစ်​ကဲ့သို့​သွေးလဲကန်​ဘေးအစပ်​ထိသွားကြည့်​လိုက်​ကာ​ရေကန်​အနားစပ်​ဖက်​မှာ​ပေါ​လော​ပေါ်​နေ​သောသစ်​ရွက်​ခြောက်​လေး​တွေရှိရာသို့ လက်​ညိုးထိုးပြလိုက်​သည်​။ ပြီး​နောက်​
"ကြည့်​လိုက်​....အ​ပေါ်မှာသစ်​ရွက်​ခြောက်​တွေအများကြီးပဲ​နော်​....ဘာမြင်​လဲထူးဆန်းတာ​ပြောပြဦး"
​သွေး​ပြောတာကိုစစ်​က​ခေါင်းငြိမ့်​ရင်း ကန်​ဖက်​သို့​သေ​သေချာချာလိုက်​ရှာကြည့်​သည်​။​နောက်​ခေါင်​လေးယမ်းပြသည်​။
"ဘာမှမ​တွေ့ဘူး​ရေပြာ​တွေနဲ့သစ်​ရွက်​ခြောက်​နဲ့ပဲမြင်​တယ်​"
"​အောက်​ခြေမှာကြည့်​ဘာသစ်​ရွက်​မှမရှိဘူး....အမှန်​ဆိုကန်​အောက်​ခြေမှာသစ်​ရွက်​တွေပြည့်​နေရမှာ လူလဲမဝင်​ဆယ်​ရဲ​တော့ နှစ်​ကာလကအများကြီးကိုသစ်​ရွက်​တွေအများကြီးရှိပြီးညစ်​ပတ်​နေရမှာမလား....ခု​တော့ကြည့်​အောက်​ခြေမှာလဲမရှိ ကန်​အလယ်​မှာလဲမရှိပဲ​ဘေးမှာပဲ လာစု​နေကြတာ"
"ဟုတ်​သား​နော်​....ထူးဆန်းတယ်​.တကယ်​ပဲ မက​လေးကသိပ်​ကို​တော်​...."
"အရင်​ကဆို ဒီလို​တြွေံခမခတ်​ထား​တော့ အနားထိသွားကြည့်​လို့ရတယ်​တဲ့....လူသံ​တွေကြားရင်​ဒီ​ရေ​တွေကပွက်​လာတယ်​တဲ့"
"ဟုတ်​လား....ဒါ​ကြောင့်​အန္တရာယ်​ဖြစ်​မှာစိုးလို့ ခုလိုကာထားတာဖြစ်​မယ်​"
"အင်း...ခု​ခေတ်​လူ​တွေကလဲစည်းကမ်းကမရှိကြ​တော့ကန်​ထဲမကာထားရင်​အမှိုက်​တွေပြည့်​ရင်​ပြည့်​မဟုတ်​ရင်​လူ​တွေဝင်​ဆော့ကုန်​ဦးမှာ"
"ဒါ​ပေါ့...ဒီတစ်​ခါလဲ မက​တော်​ပြန်​ပြီ"
စကားများ​နေတဲ့​သွေးတို့အနားသို့ နန်း​ရောက်​လာပြီး
"ကဲ အကြည်​ဆိုက်​နေကြတယ်​ပေါ့...မလိုက်​ချင်​လိုက်​ချင်​နဲ့အတင်းဆွဲ​ခေါ်ခဲ့ရတာကို​တော့​မေ့ကုန်​ပြီ"
​သွေးက အားနာပြုံးဖြင့်​ပြုံးပြလိုက်​သော်​လဲ စစ်​က ပြုံးဖြီးဖြ်ိးပြကာ
"ဟီး...နန်း..နင်​အားကျ​နေတယ်​မလား"
"မကျ​ပေါင်​...လာ​တော့ အလယ်​ချောင်​ရေတံခွန်​သွားမယ်​တဲ်​"
"Ok လာ မ"
​လှေကားထစ်​လေးအတက်​ကို မ ကို​ပွေ့ချီသွား​ပေးချင်​စမ်းသည်​။ မက​တော့ လက်​ရန်း​လေး​တွေကိူင်​ကိုင်​ပြီးတက်​ရတာကိုသ​ဘောကျသည့်​အလား ပါးချိုင့်​လေး​ပေါ်​အောင်​ပြုံး​နေသည်​၊
...
ရွာငံမှာ​ကော်​ဖီအစစ်​တွေနာမည်​ကြီး​နေတဲ့ဆိုင်​လေးမှာ ထိုင်​ကြရင်း မကြာမီခွဲရ​တော့မည့်​ချစ်​ရသူ မအားမခွဲရက်​နိုင်​စွာဖြင့်​ငေး​နေမိသည်​။
"မမစစ်​ကလဲ .... လူ​ရှေ့သူ​ရှေ့လဲ​ရှောင်​ပါဉ်ိး...မျက်​ရည်​တွေထွက်​နေပြီ​နော်​"
နန်း အမြင်​ကပ်​ကပ်​နဲ့​ပြောလိုက်​တော့ စစ်​မျက်​တောင်​ခတ်​လိုက်​စဉ်​မှာ မျက်​ရည်​စက်​က​ပေါက်​ခနဲကျလာ​လေသည်​။ ဟုတ်​သားပဲ...ငိုလို့ငိုမှန်း​တောင်​မသိလိုက်​ရတဲ့စစ်​။
"စစ်​ရယ်​...ဘာလို့ငို​နေတုန်း....​ရော့​ကော်​ဖီ​သောက်​လိုက်​ဦး မလိုမကြိုက်​တဲ့သူ​တောင်​ကြိုက်​သွားသလိုပဲ"
ထူးထူးခြားခြား မ ဂရုတစိုက်​မွှေပြီးမှ စစ်​ရှေ့ပို့​ပေးလာတဲ့​ကော်​ဖီကိုယူ​သောက်​လိုက်​သည်​။​ကော်​ဖီအစစ်​ဖြစ်​ဖြစ်​မဖြစ်​ဖြစ်​စစ်​သောက်​ဖူးသမျှထဲမှာ​တော့ မ​မွှေ​ပေးတဲ့​ကော်​ဖီကအ​ကောင်းဆုံး။ ဝဲတက်​လာတဲ့​ငွေ့ရည်​တစ်​ချို့က မျက်​တောင်​ဖြင့်​အသာပုတ်​ထိန်းလိုက်​သည်​။
"အ​ကောင်းဆုံး​ကော်​ဖီပဲ အပြန်​ဝယ်​သွားရမယ်​နော်​....မလဲ့တို့အတွက်​ပါဝယ်​လိုက်​မယ်​"
"မဟုတ်​တာ စစ်​ရယ်​....မလဲ့လဲသ​ဘောကျလို့ အိမ်​ဝယ်​ပြန်​မလို့ လဖက်​ခြောက်​တွေ​ကောလိ​မ္မော်​သီး​တွေ​ကောပဲ"
"မလဲ ဝယ်​ပေးမယ်​မလား...စစ်​နဲ့​ပေါင်းဝယ်​လိုက်​မယ်​နော်​..မ."
ခရီးအတွက်​အစစအရာရာအဆင်​ပြေ​ချော​မွေ့ခဲ့မှု​ကြောင့်​မလဲ တစ်​ခုခုပြန်​ပေးချင်​နေမှာမို့ စစ်​ဝင်​ပြောလိုက်​ခြင်းပင်​။
"အင်း....စားစရိတ်​တွေပါအကုန်​ဘာမှမလို​တော့​သွေးပါလာတဲ့ပိုက်​ဆံ​တောင်​မသုံးရ​သေးဘူး....ဒါ​ကြောင့်​အကုန်​လုံးအတွက်​တော့လက်​ဆောင်​လေးဝယ်​ပေးပါရ​စေ"
​နောက်​ဆုံး ငြင်း၍မရ​တော့လက်​ခံလိုက်​ရသည်​။ ဒါ​တောင်​ကော်​ဖီမှုန့်​တစ်​ယောက်​တစ်​ထုပ်​စီပဲ လက်​ဆောင်​လက်​ခံတာ။ စစ်​က​တော့​သွေးအိမ်​အတွက်​အကုန်​လုံးဝယ်​ထည့်​ပေးလိုက်​သည်​။
ဒီက​နေမှ တညနားပြီး မကကြုံရာကားနဲ့လိုက်​ပြန်​တော့မည်​။ က​လော​အောင်​ပန်းသို့လဲ မလိုက်​လည်​တော့။ ဘယ်​လို​ခေါ်​ခေါ်မလိုက်​တော့၍ စစ်​လဲဘာမှမ​ပြောနိုင်​။
အဲ့လိုပါပဲ။ မထက်​စစ်​ကိုကပိုလို့ချစ်​နေတာဆို​တော့ မကိုစိတ်​လဲဆိုးချင်​ပေမယ့်​ဆိုးလဲမဆိုးရက်​။ စစ်​စိတ်​ဆိုးရင်​လဲမကပိုစိတ်​ဆိုးပြ​သေးတာဆို​တော့ မ​ကျေလည်​မှု​တွေကိုစစ်​ဟာစစ်​ပြေလည်​ရာ​ပြေလည်​ကြောင်း​တွေးပြီး​ဖြေ​နေရ​တော့တာပဲ။
ဒီတစ်​ခါ​ခွဲရပြီးလျှင်​ဘယ်​သောအခါမှ မနဲ့ဆုံရဦးပါမည်​နည်း။
.
Next