ထင်းရှူးမြေမှာ လွမ်းရိပ်တို့ဝေ ထင္းရွဴ းေျမမွာ လြမ္းရိပ္တို႔ေ၀

7

စစ်​လိုင်းမတက်​နိုင်​သည်​မှာ တပတ်​ကျော်​နေပြီဖြစ်​သော်​လဲ​သွေး ဆီက စာတစ်​ကြောင်း​လောက်​သော်​မျှ ဖုန်းတစ်​ကောလ်​လောက်​သော်​မျှ​ရောက်​မလာပါ။ ကိုကိုလာတဲ့​နေ့က စစ်​ဖုန်းမကိုင်​ဖြစ်​ခဲ့သည့်​အတွက်​ကို စိတ်​ဆိုးသွားသည်​လားမသိ​ပေမယ့်​အိမ်​ရောက်​ပြီး ပြန်​ခေါ်​သော်​လည်းစက်​ပိတ်​ထား​လေသည်​မို့ စစ်​လဲ ထပ်​မ​ခေါ်​တော့။
မက အဲ့လိုမဟုတ်​တရုတ်​တွေကို စိတ်​ဆိုးစိတ်​ကောက်​တတ်​တဲ့ က​လေးဆန်​တဲ့သူမျိုးလဲမဟုတ်​။
အ​ကြောင်းအမျိုးမျိုး​ကြောင့်​စစ်​ကို စာမပို့တာလဲဖြစ်​နိုင်​သည်​။ လိုင်း​ပေါ်မှာ စာပို့ခဲ့​ပေမယ့်​ဖတ်​လဲမဖတ်​မီးစိမ်း​တော့မြင်​နေသည်​ပဲ။ သို့​သော်​ဘာဖြစ်​လို့ဖြစ်​နေမှန်းမသိ။
ခုရက်​ပိုင်းမှ ကိုကိုနဲ့လဲ အဆင်​မ​ပြေ။ စစ်​ကပဲအချိုး​ပြောင်း​နေသည်​လား ကိုကိုကပဲအချိုး​ပြောင်း​နေသည်​လားမသိ။
ကိုကို့ကို မထားခဲ့ပါနဲ့ချည်း​နေ့စဉ်​ရက်​ဆက်​ပြော​နေသည်​။ ပြီး​တော့ သူ့မိသားစုဘာ​တွေအခက်​တွေ့​နေသည်​မသိ။ ဘီယာ​တွေလဲ​သောက်​တတ်​လာပြီ။
"မမစစ်​..."
ဆိုင်​အတွင်း ဒီ​နေ့မှ လူကိုရှင်း​နေ​တော့ ဆိုင်​ထဲကလူ​တွေအကုန်​လုံးသာယာ​နေ​တော့သည်​။ စစ်​တစ်​ယောက်​လဲ​ကောင်​တာခုံ​လေးမှာထိုင်​၍ ပျင်းပျင်းနှင့်​လက်​ဖက်​သုပ်​စား​နေစဉ်​နန်းနန်း​ရောက်​လာ​သော​ကြောင့်​
"ဘာလဲ"
"နန်းနန်းတို့​ရှေ့အပတ်​ကျရင်​လေ မူဆယ်​ဖက်​သွားကြမလို့"
"အဲ့​တော့ဘာဖြစ်​"
သူတို့ဟာသူတို့မူဆယ်​သွားကြမှာကို ဘာလို့တကူးတကလာ​ပြော​နေကြသည်​မသိ။
"မမစစ်​များ လိုက်​ချင်​မလားလို့"
"မလိုက်​ချင်​ပေါင်​ရှုပ်​ရှုပ်​ယှက်​ယှက်​ငါမအားဘူး"
နန်းနန်းက စစ်​ထိုင်​နေ​သော ထိုင်​ခုံမှာပင်​တိုး​ဝှေ့ကာလာထိုင်​ရင်းစစ်​လက်​ထဲကဇွန်းကိုယူကာလက်​ဖက်​သုပ်​စား​နေ​သေးသည်​။
"မမစစ်​က မူဆယ်​ကို သိလို့လား"
"မသိဘူး​လေ..."
"မသိပဲမလိုက်​ချင်​ဘူး​ပေါ့"
"ငါက ဘယ်​မှကိုမလိုက်​ချင်​တာ....အိမ်​ကလွဲပြီးဘယ်​မှမသွားချင်​ဘူး"
"အာ့​ကြောင့်​မမစစ်​ဘာ​ဗဟုသုတမှမရှိတာ....လူဆိုတာ ခရီးထွက်​မှပြင်​ပ​ဗဟုသုတ​တွေအ​တွေ့အကြုံ​တွေရတာ"
လာပြန်​ပြီ..ဒါ စစ်​ကို မ​ပြောဖူးတဲ့ စကား​တွေ။ မ စကားလား..နန်းနန်းကူးချသည်​လား။ ဒါမှမဟုတ်​ဖတ်​ဖူး​သောစာ​တွေထဲပင်​ပဲ ပါ​လေသလားမ​ပြောတတ်​။
"​အေ​ဟေ့...နင့်​ခရီးသွားတာက ပိုက်​ဆံရလို့လား...ငါဖြင့်​အိမ်​မှာ​နေတာ​တောင်​ရ​နေပ"
"မမစစ်​တစ်​ရက်​တစ်​သောင်းခွဲစု​ဗူးထဲထည့်​ပြီး အဲ့ပိုက်​ဆံ​တွေကို တစ်​နေ့ကျဘာလုပ်​မှာလဲ"
အတွင်း​ရေးကိစ္စ​တွေဆို ဒီက​လေးမ မသိတာမရှိ။ ဘယ်​လောက်​ပဲ လူကျကျ စစ်​ကို​တော့ မမကြီးက တစ်​ရက်​တစ်​သောင်းခွဲ​တော့​ပေးသည်​လေ။ အစက ဒါကိုဘယ်​သူမှမသိ။​နောက်​ပိုင်း မိနန်း​ကြောင့်​အကုန်​သိသွားကြသည်​လေ။
"ငါ့ဟာငါလုပ်​ချင်​ရာလုပ်​မှာ​ပေါ့ အဲ့မူဆယ်​ဆိုတာ ဘာများကြီးကျယ်​ခမ်းနား​နေလို့"
"ဟယ်​...တရုတ်​ပြည်​နယ်​စပ်​မမစစ်​ရဲ့...အဲ့မှာတရုတ်​ဖြစ်​အထည်​တွေ​ပေါတယ်​ကွယ့်​...ဝယ်​လာပြီး ဒီဖက်​ပြန်​ရောင်းရင်​ခရီးစရိတ်​ပါမက​ငွေပို​ငွေလျှံ​လေး​တွေရဦးမှာ"
"စိတ်​မဝင်​စားဘူး တစ်​သောင်းခွဲ​လောက်​နဲ့ပဲတင်းတိမ်​နိုင်​တယ်​"
"တစ်​ခု​တော့ရှိတယ်​...မမစစ်​စိတ်​ဝင်​စားမယ့်​အ​ကြောင်း"
"နိုးပါ....ဘာမှစိတ်​ဝင်​စားတာမရှိ"
"သီ​ပေါမြို့ကိုလဲ ဖြတ်​သွားရတယ်​...စိတ်​ပါရင်​အဲ့မှာလည်​လဲရတယ်​...သီ​ပေါမှာလဲ လည်​စရာအများကြီး...ဒုဋ္ဌဝတီမြစ်​ကြီးနဲ့ဘယ်​လောက်​တောင်​သာယာလိုက်​မလဲ...လားရှိုးလဲဝင်​လို့ရ​သေးတယ်​"
သီ​ပေါ..လားရှိုး ဆိုတာနဲ့ ခုဏ​လေးတင်​နန်းနန်းဆီကဆွဲလုထားတဲ့ စစ်​လက်​ထဲက ဇွန်း​တောင်​ပြုတ်​ကျမလိုဖြစ်​သွားရသည်​။
"ဟယ်​..မူဆယ်​ကလဲအဲ့ဖက်​ကလား"
ခု​ခေတ်​က​လေး​တွေနဲ့စာရင်​စစ်​ဟာ အ​တော့်​ကို​ဗဟုသုတနည်းပါးသူတစ်​ယောက်​ပါ​ပေ။ မြန်​မာပြည်​မှာ​နေ မြန်​မာ​ရေ​သောက်​ပြီး ဘယ်​နေရာဘာရှိပြီး ဘယ်​နေရာကထင်​ရှား​ကျော်​ကြား​နေသလဲဆိုတာ ကိုယ်​နေတဲ့မြို့​တောင်​ဘယ်​နားဘာရှိသည်​မသိ၊​လေ့လဲမ​လေ့လာ။ တခြားမြို့​တွေဆို​ဝေလာ​ဝေး။
စစ်​လှုပ်​လှုပ်​ရွရွနဲ့ထထကြွကြွရှိလာပြီဆိုမှ နန်းနန်းက ဆိုင်​အဝဆီတချက်​ကြည့်​ပြီး
"​ဟော...လူလာပြီ...သွား​မေးလိုက်​ဦးမယ်​နော်​"
​ပြော​ပြောဆိုဆိုနဲ့ ထ​ပြေးခဲ့​တော့ စစ်​မှာ တန်းလန်းကျန်​ခဲ့​တော့သည်​။
"ဘုရားသိကြားမ လို့​ခေါင်း​လျှော်​တဲ့သူ​တွေပဲဖြစ်​ပါ​စေ"
စိတ်​ဝင်​စားမိတဲ့အ​ကြောင်း​ပေါ်လာတာနဲ့ စစ်​တုိ့စိတ်​ထားအကျင့်​ပုပ်​ချက်​။ ကိုယ့်​ဆိုင်​ရဲ့ဝင်​ငွေလာမှုကို​တောင်​ပိတ်​ပင်​တဲ့သူမျိုး။​ခေါင်း​လျှော်​ရုံပဲဆို ကျန်​တဲ့သူ​တွေပဲခိုင်းပြီးနန်းနန်းနဲ့ခဏကကိစ္စဆက်​ဆွေး​နွေးရုံပင်​။
သို့​သော်​.ကံမ​ကောင်းအ​ကြောင်းမလှစွာ ဖြင့်​
"မမစစ်​ရေ....ဒီမှာလာဦး...အကုန်​ဆံပင်​လုပ်​ကြမှာတဲ့"
သွားပြီ။ အသက်​ငယ်​ငယ်​ကောင်​မ​လေး​လေး​ယောက်​တောင်​မှ။
ထိုင်​ရာကထပြီး အပြင်​ဖက်​တွင်​ချထား​သောခုံတွင်​ထိုင်​ရန်​လက်​ဟန်​ပြပြီး
"ထိုင်​ကြပါဦး​နော်​အစ်​မတို့က အကုန်​ဆံပင်​ဖြောင့်​မှာလား ညှပ်​ကြမှာလား"
ပျင်းရိ​နေတဲ့စိတ်​ကိုအ​ပေါ်ယံအပြုံးများနဲ့ဖုံးကွယ်​ကာ အချိုသာဆုံး​မေးလိုက်​တော့ အရပ်​ပုပုနဲ့သွက်​သွက်​လက်​လက်​ရှိ​သော​ကောင်​မ​လေးတစ်​ယောက်​က
"အစ်​မက​ဖြောင့်​ပြီးအ​ရောင်​ဆိုးချင်​တယ်​..သူက​တော့ညှပ်​ပြီး​ဖြောင့်​မှာ...တစ်​ယောက်​က​ဖြောင့်​ရုံပဲ"
ဟမ့်​အကုန်​လုံး​ဖြောင့်​မှာဆို​တေ့ာ တ​နေကုန်​မယ့်​ပုံ။
"ဪ..ဟုတ်​ကဲ့ ဘယ်​လိုပုံ​တွေညှပ်​ပြီး ဘာအ​ရောင်​ဆိုးချင်​ပါသလဲရှင်​"
"ဘယ်​လိုပုံရယ်​တော့မ​ပြောတတ်​ဘူး "
"နန်း ပုံစံစာအုပ်​တွေသွားယူလိုက်​လေ...အဲ့ထဲကြည့်​ပါ​စေ"
နန်းအထဲဝင်​ပြီးစာအုပ်​ယုလာပြ​တော့
"ဟို​လေ...ဒီဆိုင်​က မျက်​နှာနဲ့လိုက်​ဖက်​မှုရှိ​အောင်​ဆံပင်​ပုံ​လေးသွင်း​ပေးတတ်​တယ်​လို့သူငယ်​ချင်းတစ်​ယောက်​ပြောလိုက်​တယ်​အာ့ ပုံမကြည့်​တော့ပဲ ညီမပဲကြည့်​ပီးလိုက်​ဖက်​သလို လုပ်​ပေးပါလား"
"ဟုတ်​ညီမ လုပ်​ပေးမယ်​တခြား​ကော"
"​ဈေး​လေး​ပြောပါဦး"
​ဈေးနှုန်း​လေး​တွေ​ရေးထား​သော စာရွက်​လေးကို​ဗီရို​ပေါ်မှာဆွဲယူပြီး​ပေးလိုက်​လေသည်​။ သူတို့အချင်းချင်း​ခေါင်းချင်းဆိုင်​ဘာ​တွေတိုင်​ပင်​ကြသည်​မသိ။ တိုးတိုးသာသာနဲ့​ပြော​နေကြသည်​ကို မကြား​ယောင်​ပြုကာ
"နန်း​ရေ​နွေးအသင့်​ရှိရဲ့လား"
"ဟုတ်​...လုပ်​ထားပြီးသား"
ဟိုဟာ​လျှောက်​ကိုင်​ဒါ​လျှောက်​ကိုင်​နဲ့​နေရခက်​တာ။ ထွက်​သွားရ​အောင်​လဲမဟုတ်​။ သူတို့ဟာသူတိူ့တိုင်​ပင်​နေတာကို နား​ထောင်​နေရ​အောင်​လဲမဟုတ်​။
"ဟို​လေ ညီမ အစ်​မတို့က သုံး​ယောက်​လုံးလုပ်​မှာကို​ဈေး​လေးညှိ​ပေးလို့ရဦးမလား နည်းနည်း​လောက်​"
"ဟုတ်​ကဲ့ အစ်​မ ဒီ​ဈေး​တွေက ပုံမှန်​ပါပဲ.....ကိုယ်​သုံးချင်​တဲ့​ဆေးအမျိုးအစားအလိုက်​ဈေး​တွေကကွာပါတယ်​....စိတ်​ချပါ..ညီမတို့ဆိုင်​က အာမခံနဲ့ စိတ်တိုင်းကျ​အောင်​လုပ်​ပေးတာပါ...​ဆေး​တွေလဲအ​ကောင်းပဲတင်​ထားတာမို့​ဈေး​တွေက​တော့အဲ့​လောက်​ပါပဲရှင့်​"
"နည်းနည်း​လေး​လျှော့​ပေးလို့မရ​တော့ဘူးလား"
"​ဈေး​တော့​လျှော့လို့မရပါဘူး ဒါ​ပေမယ့်​အများကြီးအား​ပေးတာဆို​တော့ လက်​ဆောင်​လေး​တွေ​တော့​ပေးမှာပါရှင့်​ဟုတ်​ကဲ့...အစ်​မတို့ အချင်းချင်း ညှိကြည့်​ပါဦးရှင်​"
​ခေါင်းချင်းဆိုင်​နေကြပြန်​ပြီ။​နောက်​ဆုံး​တော့လဲ တညီတည်းကို လုပ်​ကြမည်​ဆို​တော့ စစ်​တို့အလုပ်​များပါ​တော့သည်​။ ညှပ်​စရာမှန်​သမျှ စစ်​ပဲကျွမ်းကျင်​တော့ ကျန်​သူ​တွေ​ခေါင်း​လျှော်​ဖို့ပြင်​သူကပြင်​ဆေးစပ်​သူကစပ်​နဲ့ ခုဏကသာယာ​နေသ​လောက်​ချက်​ချင်းအလုပ်​များရ​တော့သည်​။
"နန်း မမစစ်​က အဲ့လို​နော်​"
အ​နောက်​ခန်းထဲ​ဆေးစပ်​ရင်း​ကောင်​မ​လေး တစ်​ယောက်​က နန်းနန်းကို​ပြော​လေသည်​။
"ဟင်​ဘာလို့လဲ"
"မမချစ်​ကြီးသာဆို​လျှော့​ပေးမှာ​လေ....မမစစ်​က​တော့ ဘယ်​သူ့မှကို​လျှော့မ​ပေးဘူး "
"အဲ့ဒါသူ့ပုံစံဟဲ့...ကြည့်​ပါလား...သူ့စိတ်​ထားမ​ကောင်းလို့ မမချစ်​လောက်​မ​ချောာတာ"
"မမစစ်​ကပို​ချောပါတယ်​နန်းရယ်​"
"ဟဲ့ စကားပဲများမ​နေကြနဲ့ ခဏကျ​အော်​တော့မယ်​နော်​"
အပြင်​ကတ​ယောက်​လာ​အော်​သွား​တော့မှပါးစပ်​ပိတ်​သွားကြ​တော့သည်​။
.....
​နွေ​လေရူးတိုက်​ခတ်​မှု​ကြောင့်​အိမ်​ရှေ့​မြေတလင်းတွင်​ပြန့်​ကျဲ​နေ​သော သရက်​ရွက်​အ​ခြောက်​များကို တံမျက်​စည်းကြမ်းဖြင့်​လှဲကျင်း​နေ​သော​သွေးကို သရက်​ပင်​အရိပ်​အောက်​ကွပ်​ပျစ်​ပေါ်တွင်​ထိုင်​နေ​သော ငြိမ်းက ကြည့်​ပြီး တစ်​ခုခုကို​ဝေခွဲမရဖြစ်​နေဟန်​ဖြင့်​လက်​ထဲက​ရေ​နွေးခွက်​ကို ချလိုက်​ကိုင်​လိုက်​ဖြစ်​နေ​လေသည်​။
"ငြိမ်း မ​သွေးကို မီးဖိုထဲက မီးခြစ်​သွားယူ​ပေးဦး"
တစ်​ခါ​ပြောလဲ တုန့်​ပြန်​ခြင်းမရှိ​သော​ကြောင့်​နောက်​တစ်​ခါထပ်​ပြောရန်​လှည့်​ကြည့်​တော့ ဂဏှာမငြိမ်​ဖြစ်​နေ​သော ငြိမ်းကို​တွေ့လိုက်​ရ​လေသည်​။
"ဟဲ့ ငြိမ်း​ဝေ...ငါ​ပြော​နေတာမကြားဘူးလား"
​သွေး​အော်​လိုက်​မှ အလန့်​တကြား​မော့ကြည့်​ကာ
"ဟင်​မ​သွေး ဘာ​ပြောလိုက်​တယ်​"
"အိမ်​ထဲကမီးခြစ်​သွားယူ​ပေးဦးလို့"
"ဟုတ်​ဟုတ်​ကဲ့"
သုတ်​ခနဲဆင်းကာအိမ်​ထဲ​ပြေးသွား​သော ငြိမ်း​ဝေအား
"ဒီက​လေး ခရီးကပြန်​လာပြီးဂဏှာမငြိမ်​ဘူး ရည်းစားပူမိ​နေတာလား မဟုတ်​သေးပါဘူး ခုမှကိုးတန်းရှိ​သေးတာကို"
တစ်​ယောက်​တည်း​ရေရွတ်​ရင်း အမှိုက်​ပုံလိုက်​သည်​။
"​ရော့ မ​သွေး ဒါတစ်​ခါတည်းမီးရိှု့မလား"
"အင်း​ပေး"
အရွက်​ခြောက်​တွေကို မီးရှို့ပြီး တံမျက်​စည်းကို သရက်​ပင်​၌မှီ​ထောင်​ခဲ့ကာ ကွပ်​ပျစ်​ပေါ်ထိုင်​လိုက်​သည်​။ ငြိမ်း​ဝေက​တော့​သွေးနှင့်​ပင်​မျက်​နှာချင်းမဆိုင်​။
"ငြိမ်း..နင်​ဘာဖြစ်​နေတာလဲ"
မျက်​နှာကိုစူးစိုက်​ကြည့်​ပြီး​မေး​တော့ငြိမ်း​ဝေပြန်​လည်​လှည့်​ကြည့်​ကာ မျက်​နှာပျက်​လှစွာဖြင့်​
"ဘာ...ဘာမှမဖြစ်​ပါဘူး"
"မဖြစ်​ဘူးသာ​ပြော​နေတယ်​နင်​စာ​မေးပွဲ​ဖြေပြီး အဲ့ညပဲဆရာမ​တွေနဲ့ ဘုရားဖူးလိုက်​သွားတာ....မ​နေ့ညကပဲပြန့​ရောက်​တယ်​ခု ဒီမနက်​ဘယ်​လိုပုံစံ​ပေါက်​နေတာလဲ"
"ကျွန်​တော်​ဘာဖြစ်​လို့လဲ"
"ကိုယ့်​ကိုကိ်ုယ်​သိ​ပေါ့....မဟုတ်​မှ နင်​ရည်းစား​တွေများ ထားတတ်​နေတာလားဟင်​"
"ဟာ...ဘယ်​ကလာ ထားရမှာလဲ"
မျက်​နှာကြီးနီရဲပြီး ရှက်​ရိပ်​သန်းသွား​သော​ကြောင့်​သွေးမ​နေနိုင်​တော့ပဲ ငြိမ်း​ဝေနားရွက်​တစ်​ဖက်​ကို လိမ်​ဆွဲထားကာ
"မှန်​မှန်​ပြောစမ်း ငြိမ်း တကယ်​ရည်းစားထား​နေတာလား"
"အ...နာတယ်​တကယ်​မထားပါဘူး​ဗျာ"
"ဘာလို့နင့်​မျက်​နှာကြိးနီ​နေတာလဲ"
"ဟာ...အိပ်​ရေးပျက်​တာကိုး​ဗျ...နီ​နေတာ​ပေါ့"
"နင့်​အရွယ်​က ခုမှက​လေးရှိ​သေး ထား​နေလို့က​တော့အတွယ်​ခံရမယ်​မှတ်​..."
"မထားပါဘူး ကျွန်​တော်​စိတ်​မဝင်​စားဘူး"
-အခုက ဘာဖြစ်​နေလဲ​ပြော"
နားရွက်​ဆွဲထားတဲ့ လက်​ကိုလွှတ်​ပြီး​မေးကာမှ မဝံမရဲအသံတိုးတိုး​လေးဖြင့်​
"ကျွန်​တော်​ပြောရင်​မ​သွေးမဆူရဘူး​နော်​"
"မ​ပြောတတ်​ဘူး​လေ ဆူစရာကိစ္စဆိုရင်​ဆူရမှာ​ပေါ့"
"ဟူတ်​ပါပြီ...ဆူရင်​လဲဆူပါ​တော့...ရိုက်​ချင်​လဲရိုက်​ပါ​ဗျာ"
မျက်​နှာငယ်​လေးနဲ့​ပြော​နေ​တော့​သွေးမှာစိတ်​ပူစပြုလာကာ
"အဲ့လိုချည်း​ဝေ့ပတ်​လုပ်​မ​နေနဲ့​ပြောစရာရှိတာ​ပြော ငါခြံထဲသွားရဦးမှာ"
"ဟို​လေ...ကျွန်​တော်​မ​သွေးရဲ့ဖုန်းကိုယူသွားတာ"
"​အေ့​လေ နင်​ပဲပုံရိုက်​ချင်​တယ်​ဆိုလို့ငါထည့်​ပေးလိုက်​တာ​လေ ဘာဖြစ်​လို့လဲ "
"ဟုတ်​အဲ့ဒါ ဟို...​ပျောက်​ပျောက်​ကျကျန်​ခဲ့လို့"
"ဘုရား​ရေ..."
ငြိမ်း​ဝေ​တော့​ပြောပြပြီး ဘယ်​လို​နေမယ်​မသိ။​သွေးမှာ​တော့ ဘုရားပဲတနိုင်​တော့သည်​။ တက္ကသိုလ်​စတက်​စဉ်​က သူများ​တွေလိုဖုန်းမကိုင်​နိုင်​ခဲ့၍ ဒုတိယနှစ်​လောက်​တော့ကိုင်​နိုင်​ကောင်းရဲ့ ဆိုပြီး ပန်းတစ်​ခေါက်​ပို့လျှင်​ဘယ်​လောက်​ဆိုပြီးအ​မေ​ပေးသမျှ မုန့်​ဖိုး​တွေစု က​လေး​မိဘ​တွေ​ပေးတဲ့မုန့်​ဖိုး​လေး​တွေကိုစု စု​ဗူး​လေးထဲထည့်​မစားရက်​မ​သောက်​ရက်​ဖြင့်​စုသမျှ​ငွေ​ကြေးရှစ်​သောင်း​လေးကို အကိုကလိုတာစိုက်​ပြီးဝယ်​ပေးရှာတဲ့ဖုန်းက​လေး။ သုံး​လေးနှစ်​ရိုရို​သေ​သေသုံးတာမို့အပြစ်​အနာဆာမရှိတဲ့ဖုန်းက​လေး။ ခု​တော့​ပျောက်​ပြီ။ ဒီမြို့မှာလို​ပျောက်​ရင်​ရှာ ကံ​ကောင်းရင်​ပြန်​ရ​သေး​ပေမယ့်​အခု​တော့တစ်​ခြားတ​နေရာကြိးမှာ။
အလုပ်​ဘယ်​လောက်​မော​မော ဖုန်းထဲကသီချင်း​လေးဖွင့်​နားကျပ်​တပ်​ပြီးနား​ထောင်​လိုက်​လျှင်​ကို စိတ်​ချမ်းသာသည်​။ ဘယ်​လောက်​ပဲစိတ်​ညစ်​ညစ်​လိုင်း​ပေါ်က​ဗျာစာ​လေးတ​ကြောင်းနှစ်​ကြောင်းတင်​...သူများအမြင်​သိပ်​ကိုအဆင်​ပြေ​နေသူကြီး...ဒီလိုပဲစိတ်​ညစ်​မှု​ပြေ​ပျောက်​နေကျ။
ခုလိုဖုန်းမရှိ​တော့ ဘယ်​လို​နေရမည်​နည်း။ ချက်​ချင်းလဲဝယ်​မကိုင်​နိူင်​။
​တွေးရင်း မျက်​ရည်​များပင်​ဝေ့သီလာ​တော့သည်​။
"ကျွန်​တော်​တောင်းပန်​ပါတယ်​မ​သွေး...ကျွန်​တော်​ပေါ့ဆခဲ့မိပါတယ်​...ကျွန်​တော့ကိုရိုက်​ပါ​ဗျာ"
​သွေးလက်​က​လေးဆွဲယူ၍ သူ့ကိုယ်​သူပြန်​ရိုက်​နေ​သော ငြိမ်း​ဝေ။
"နင့်​ကိုရိုက်​နေလဲ အသားနာရုံပဲရှိမှာ​ပေါ့ ပြန်​မှမရနိုင်​တော့တာ"
"ကျွန်​တော်​ကျောင်းပိတ်​တုန်းအလုပ်​လုပ်​ပြ်ိး ပြန်​ဝယ်​ပေးပါ့မယ်​ဗျာ​နော်​မ​သွေး အဲ့မျက်​ရည်​တွေမကျပါနဲ့​ဗျာ"
​ပေါက်​ခနဲကျလာ​သော မျက်​ရည်​စက်​အချို့....ထပ်​မံ၍​ဝေ့ဝဲလာပြန်​သောမျက်​ရည်​အချို့ကို လက်​ခုံဖြင့်​သုတ်​ပစ်​လိုက်​သည်​။
"ရတယ်​...ငြိမ်း...ကိုယ့်​ပစ္စည်းမို့ နှ​မြောမိရုံပဲရှိတာပါ ပြန်​ဝယ်​ဖို့မလိုပါဘူး ပြီး ငါကလူကြားထဲသွားစရာလဲမှမလို​တော့တာ​လေ...စိတ်​မ​ကောင်းဖြစ်​မ​နေနဲ့..."
"အ​မေတို့ဆူရင်​ရော"
"မဆူပါဘူး ငါ့ဟာငါ ပန်းပို့သွားရင်းကျ​ပျောက်​ခဲ့တာလို့​ပြောလိုက်​မယ်​"
"မ​သွေး အရိုက်​ခံ​နေရပါဦးမယ်​ကျွန်​တော့အပစ်​ကျွန်​တော်​ခံပါ့မယ်​"
"ငါ နင့်​ကိုစိတ်​မဆိုးချင်​ဘူး သွား အိမ်​တံခါးပိတ်​....ငါ ခြံထဲလိုက်​သွား​တော့မယ်​"
ကွပ်​ပျစ်​ပေါ်က ပုဆိုးအပိုင်းစ​လေး​ခေါင်းမှာ​ပေါင်းပြီးအ​ပေါ်က ဝါးခ​မောက်​ချွန်​လေး​ဆောင်းကာ အိမ်​ခြံလမ်းက​နေ နှင်းဆီခြံဖက်​ထွက်​လာလိုက်​သည်​။ ငြိမ်းကို စိတ်​မပူနဲ့လို့ပဲ​ပြောသာ​ပြောလိုက်​ရတာရယ်​....အ​ဖေသာသိရင်​သူ့ကိုရိုက်​မှာကိုး...ခုလဲ​တော့ မထူးပါဘူး......အရိုက်​ခံရသူ​နေရာမှာ​သွေးဖြစ်​သွားတာပါပဲ။
..
ဖြန်း....ဖြန်း
​ခြေသလုံးသားမှာ ရှိန်းခနဲ ဖိန်းခနဲ ပူကျစ်​နေ​အောင်​ခံစားနာကျင်​နေပါ​သော်​လဲ လက်​က​လေးပိုက်​လို့ မျက်​ရည်​တောင်​မကျမိ။ အသိစိတ်​ကင်းမဲ့​နေသူအလား အ​ဖေ့ရဲ့အားပါတဲ့ရိုက်​ချက်​အောက်​မှာငြိမ်​သက်​စွာ ခံယူ နေမိသည်​။
"နင်​ဟာ​တော်​တော့်​ကို အမှတ်​မရှိတဲ့ သမီး....ငြိမ်းက ဖုန်းယူသွားတာဖြင့်​တပတ်​တောင်​ပြည့်​ရဲ့လား..ဒါကိုပြန်​လာလာချင်းမနက်​ပန်းပို့ရုံ​လေးကို ဖုန်းယူသွားပြီး ကျ​ပျောက်​ခဲ့တယ်​ပေါ့......ဖုန်းထဲမှာ သိပ်​အားကိုးရတဲ့ နင့်​အ​ကောင်​များရှိ​နေသလား"
​ပြောလဲ​ပြော ရိုက်​လဲရိုက်​။ ဘယ်​သူကမှ ဝင်​မဆွဲရဲကြ။ အ​ဖေ​ဒေါသကြီးတာလူတိုင်းသိကြသည်​ကိုး။ တဖက်​ခြံက ကြက်​ဥ​ကောက်​နေတဲ့​ကောင်​လေးအချို့ကွက်​ကြည့်​ကွက်​ကြည့်​နဲ့။ အမှန်​တော့​သွေးတအားရှက်​လှပါသည်​။
အ​ဖေကစိတ်​တို​နေရင်​ပတ်​ဝန်းကျင်​ကို ဂရုမစိုက်​။ ခုလဲ​သွေးကဖုန်း​ပျောက်​ကျတယ်​ပြောပြီးချင်းနီးရာတုတ်​နဲ့ဆွဲရိုက်​တော့တာ။
"​ဖြေ​လေ....အမြဲ န​မော်​နမဲ့နဲ့ နင့်​အသက်​ဘယ်​လောက်​တောင်​ရှိ​နေပြီလဲ....နင့်​အကိုကိုကြည့်​စမ်း...ဆယ်​တန်း​ဖြေပြီးတည်းက သူ့အလုပ်​နဲ့သူ​ကျောင်းဆက်​တက်​အိမ်​ကိုလဲ​ထောက်​ပံ့ရနဲ့...သူ့မှာအရွယ်​ရောက်​နေတာ​တောင်​အိမ်​မိသားစုငဲ့ပြီး မိန်းမမယူ​သေးဘူး....သူ့လုပ်​ခနဲ့နင့်​ကိုမရှိမဲ့ရှိမဲ့ဝယ်​ထား​ပေးရတာ နင်​ကတန်​ဖိုးမထားဘူး အမြဲလုပ်​ချင်​ရာ​လုပ်​တယ်​"
အကိုတို့​ခေတ်​က အလုပ်​တစ်​ခုရဖို့လွယ်​တယ်​အ​ဖေရဲ့။​သွေး သူများအလုပ်​လိုက်​လုပ်​နေမယ်​ဆိုရင်​ဒီခြံကိုဘယ်​သူရှင်းမလဲ....ပန်းပို့တဲ့ကိစ္စ ဘယ်​သူတာဝန်​ယူမလဲ....အိမ်​မှုကိစ္စ ဘယ်​သူအ​မေ့ကိုကူမှာလဲ....​နေ့တိုင်းဇယ်​စက်​လို့ အလုပ်​နဲ့လက်​ပြတ်​တဲ့အချိန်​ဆိုလို့ညအိပ်​ချိန်​လေးပဲရှိတာကို....​သွေး လုပ်​နေတာ အ​ဖေမမြင်​လေ​ရော့သလား။
"​တော်​ပါ​တော့...ကို​အောင်​....သမီး​သွေး ပြန်​ချေ​တော့"
အ​ဖေ့လက်​ထဲကတုတ်​ကို အတင်းဆွဲယူ​ပြီး အ​မေငိုယို​ပြောကာမှ​သွေးလွတ်​ငြိမ်းချမ်းသာခွင့်​ရသည်​။ ထိုအခါမှ ငြိမ်းနဲ့​ဋ္ဌေး မျက်​ရည်​အရွှဲသားနဲ့​သွေးကိုလာတွဲကာ အိမ်​ဖက်​ပို့​ပေးကြ​လေသည်​။ အ​ဖေက​တော့ ခြံထဲမှာဆူညံပွက်​လောရိုက်​နေ​အောင်​ကိုသူ့အသံနြု့ချည်းဖုံးလွှမ်းပစ်​နေသည်​။
ဒါ​သွေးဘဝအစစ်​အမှန်​ပါပဲ။
ဆယ်​တန်း​အောင်​ပညာတတ်​တစ်​ယောက်​....တစ်​ချို့လူ​တွေကဲ့သို့ဝင်​ငွေ​လေး​တွေမရှာ​ပေးနိုင်​တဲ့အခါ အိမ်​မှာဘယ်​လောက်​တောင်​သိမ်​ငယ်​လိုက်​သလဲလို့။ အကြီး​တွေနဲ့နှိုင်းနှိုင်းပြီးအ​ပြောခံ​နေရတဲ့ဘဝက ဖြစ်​ချင်​ရာဖြစ်​ဆိုပြီး ရုန်းထွက်​ချင်​ပေမယ့်​ပုံစံခွက်​ထဲကျ​ရောက်​ဆဲသမီးကြီးတစ်​ဦးဖြစ်​နေခဲ့၍သာ....​သွေး ခုလိုအဖြစ်​မျိုးကို ကိုဟိန်းက​တော့မသိရှာ....ရွာ​တွေဖက်​အလုပ်​ကိစ္စသွားခဲ့၍ပင်​။အကိုရှိ​နေရင်​တော့အ​ဖေယခုကဲ့သို့ပြင်းထန်​စွာအပြစ်​ပေးရဲမည်​မဟုတ်​။
...
ခြံထဲက အဝတ်​တွေကို သိမ်း ပြီးတာနဲ့ ဆိုင်​တံခါးပိတ်​။ အိမ်​ပေါ်လဲမတက်​ချင်​သေးသဖြင့်​အောက်​ကဒန်း​လေးမှာပင်​အဝတ်​ထိုင်​ခေါက်​နေလိုက်​သည်​။​ဒန်း​လေးအ​ပေါ် မိုးထား​သော စက္ကူ ပန်းပင်​တွင်​ရောင်​စုံမီးလုံးက​လေး​တွေ လင်း​နေမှုက မိုး​ပေါ်မှ လခြမ်း​ကွေးရဲ့အ လင်းကို​တောင်​မမှီ။
အဝတ်​တွေ​ခေါက်​ပုံပြီးတာနဲ့ ဒန်းရဲ့​နောက်​မှီကို ကိုယ်​လုံး​လေးမှီချလိုက်​ပြီးမျက်​နှာချင်းဆိုင်​က လခြမ်း​ကွေး​လေးကို​မော့ကြည့်​မိသည်​။အ​တွေးတို့က မနဲ့သိစက​ပြောခဲ့တဲ့ ဖုန်း​ပြောည​လေးတညဆီသို့....
"မ ရှိတဲ့ ရှမ်း​မြောက်​ဆီလဲ လာလည်​ပါဦး စစ်​ရဲ့"
"လာမယ်​လေ မိန်းမ​တောင်း"
"ဟား စစ်​ကဘယ်​သူ့အတွက်​လဲ စစ်​တူ​လေးအတွက်​လား"
"မဟုတ်​ဖူး စစ်​အတွက်​ပေါ့ မရဲ့"
"အမ်​...​ယောက်ျား​တောင်းရမှာ​ပေါ့ ဘယ့်​နှယ်​မိန်းမ​တောင်းတုန်း"
"မကလဲ စစ်​ပြောဖူးတယ်​လေ...မမကြီးက တစ်​နေ့ဆို တစ်​သောင်းခွဲ​ပေးတယ်​လို့ အဲ့ဒါ​တွေစစ်​စု​ဗူးထဲထည့်​ထားတာ "
"အင်း​လေ....တရက်​တ​သောင်းခွဲဆို​တော့အများကြီးမြတ်​တယ်​လား အိမ်​အတွက်​ကျန်​သေးလား"
"ကျန်​တာ​ပေါ့မရဲ့...တစ်​ရက်​ကိုတစ်​ယောက်​လောက်​လာလုပ်​ရင်​တောင်​ဖြောင့်​ရင်​အနည်းဆုံးနှစ်​သောင်းခွဲ ပြီးရင်​ဆိုင်​က​ခေါင်း​လျှော်​ရည်​ပေါင်း​ဆေး ဆံပင်​နဲ့ပတ်​သက်​တာ​တွေအမျိုးမျိုး​အပြင်​မျက်​နှာ​ပေါင်းတင်​တဲ့ mask​တွေပါ​ရောင်းတယ်​လေ အဲ့ဒါ​ပြောပြရင်းကြိုက်​သူ​တွေဝယ်​သွားကြတာပါပဲ အဲ့ဒါဆို တစ်​ခါတည်းနဲ့သူံး​လေး​သောင်း​တော့​အေး​ဆေးပဲ"
"အားကျချက်​...ဒါ​ကြောင့်​ခု​ခေတ်​က အလှပြင်​ဆိုင်​တွေ​ထော​နေကြတာကိုး"
"အင်းပ တစ်​ခါတ​လေ မမကြီးက မ​တောက်​တ​ခေါက်​အလှလဲပြင်​သေးတာရီး"
"စစ်​ကစုတာဆို​တော့ တင်​တောင်းဖို့အတွက်​ပေါ့"
"အဲ့လိုပဲ​ပေါ့ စစ်​က ကိုယ့်​ဘ၀နဲ့ ကိုယ်​ရပ်​တည်​နိုင်​တယ်​ယောက်ျား​တော့မယူချင်​ပါဘူး မရယ်​...."
"အင်းပ အားကိုးစရာမလို​တော့ မပူရဘူးပ....တကယ်​လို့ အားကိုးဖို့ဆိုပြီး​ယောက်ျားယူထားတဲ့အခါသူတသက်​လုံးရှာ​ကျွေးမယ်​လို့ယတိပြတ်​ပြောနိုင်​တာလဲမဟုတ်​....ကိုယ်​ကလဲရှာမစားတတ်​သူ့လုပ်​စာစား က​လေး​မွေးရင်း အ​ကြောင်းမလှပဲသူ​အရင်​သေသွားရင်​ကိုယ့်​မှာက​လေး​တွေနဲ့ခွက်​လက်​စွဲရကိန်းပဲ...မယူတာပဲ​ကောင်းတယ်​"
"ဒါ​ပေါ့ မရဲ့ ဒါ​ပေါ့​ယောက်ျား​တွေကိုမယုံနဲ့"
"မက အချစ်​ကိုလဲ မယုံပါဘူးကွယ်​"
"ဒါနဲ့ မ လသာလား"
"အင်း စစ်​ဖက်​က​ကော "
"စစ်​က အခု လနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်​လက​တောင်​ဖက်​မှာ​ပေါ့"
"မ ဖက်​လဲမျက်​နှာချင်းဆိုင်​ပဲ မတို့ဖက်​တော့​မြောက်​ဖက်​မှာ ဒါဆို စစ်​နဲ့မ လမင်းမှာ မျက်​နှာချင်းဆိုင်​နေကြတာ​ပေါ့"
"ဟုတ်​တယ်​နော်​မက​ပြောတတ်​လိုက်​တာ...မ ရှိရာကိုစစ်​လာခဲ့မယ်​နော်​"
"အချိန်​မ​ရွေးလာခဲ့ပါ စစ်​ရယ်​"
.....
အခုကျ​တော့ ဘာအဆက်​အသွယ်​မှမရ​တော့ပါလား မရယ်​။ ဖုန်း​ကေ်​တော့လဲအမြဲစက်​ပိတ်​တာချည်းကြုံ​နေရတယ်​။ နန်းနန်းကို​တော့​သေချာ​မေးကြည့်​ပါဦးမယ်​....
မ ရှိရာကို စစ်​လာခဲ့ပါ့မယ်​။
.....
Next