ထင်းရှူးမြေမှာ လွမ်းရိပ်တို့ဝေ ထင္းရွဴ းေျမမွာ လြမ္းရိပ္တို႔ေ၀

22

ဖုန်းပါဝါဖွင့်​တာနဲ့ တစ်​တောင်​တောင်​တက်​လာတဲ့ မရဲ့ ဖုန်းခေါ်ဆိုမှုမှတ်​တမ်းများစွာ .... ပြီး​တော့ ရိုးရိုးmessage​တွေအပုံအပင်​နဲ့....လိုင်း​ပေါ်မှာ​တော့တစ်​ကြောင်းတည်း​သော စာသား။
"စစ်​....မ တ​ပေါင်းပွဲလာမလို့ "
လိုင်းတက်​တက်​ခြင်း မဖက်​ကပို့လာတဲ့ စာ​လေး​ကြောင့်​စစ်​ရဲ့မနက်​ခင်းမှာ ကျက်​သ​ရေအဖြာဖြာတိုးသွား​တော့သည်​။
မ လာမယ်​ဆိုတဲ့ တ​ပေါင်းပွဲဆိုတာ​တောင်​ကြီးကတ​ပေါင်းပွဲပဲဖြစ်​နေမည်​လား​တော့မသိ။
​ပျော်​လွန်းသဖြင့်​ကုတင်​ခေါင်းရင်းက​ဆေးပုလင်းချိတ်​ထားတဲ့တိုင်​လေးမှာ တစ်​စက်​ချင်းစီကျဆင်း​နေတဲ့​ဆေးပုလင်းက​ဆေးစက်​က​လေး​တွေရယ်​.....​ဆေးပိုက်​သေး​သေး​လေးကတစ်​ဆင့်​လက်​မောင်းအ​ကြောထဲကိုစိမ့်​ဝင်​လာတဲ့​ဆေးရဲ့အထိအ​တွေ့​တွေရယ်​ကို ချစ်​စရာဟုထင်​လာရသည်​။
အ​သွေးအသားထဲထိုးသွင်းထားတဲ့ အပ်​ကိုလဲနာတယ်​မထင်​။ အရင်​လို​ဆေးသွင်းခံရရင်​ပင်​စစ်​ကမုန်းလှသည်​။
အမြဲလိုလို​ဆေးဖြင့်​အသက်​ရှင်​နေရသည်​ကောဆိုပြီး​ဆေး​တွေသွင်း​ပေး​နေကျ ဆရာဝန်​ကိုလဲစိတ်​တိုသည်​။ စစ်​မူးလဲတိုင်း ဆရာ​ခေါ်ပင့်​ပြီး​ဆေးကု​ပေးတဲ့ အ​မေတို့မမတို့ကိုလဲမ​ကျေနပ်​ဖူးခဲ့။
​ဆေးနဲ့အသက်​ရှင်​နေရတာ တကယ့်​ကိုပင်​ပန်းလှသည်​လေ။ ကိုယ်​အသက်​ရှင်​ဖို့အတွက်​နဲ့ တခြား​သောအသက်​တို့ကိုအဆုံးမခံနိုင်​တော့။
သို့​သော်​မသည်​စစ်​ဘဝထဲသို့ဝင်​ရောက်​လာပြီးသည့်​နောက်​ဘာပဲလုပ်​ရလုပ်​ရ စစ်​အသက်​ရှင်​ချင်​လာသည်​။
မနဲ့အတူဆိုပြီး အသက်​တွေကြီးရင့်​သည်​အထိစိတ်​ကူးယဉ်ခြင်းကို လက်​တွေ့လုပ်​ချင်​လာသည်​။
ဒီကြားထဲ ကျန်းမာ​အောင်​လဲ​နေခဲ့သည်​ပဲ​လေ။
အရင်​က​ဆေးရုံမှာ ခဏခဏအားနည်းတတ်​လွန်းလို့​ဆေးစစ်​ကြည့်​သော်​လဲကိုယ်​ခံအားနည်း​နေတာပါဆိုတာပဲ အ​ဖြေထွက်​ပြီး အခြား​ရောဂါမရှိ။
အစားအစာဆိုလဲ စစ်​စား​တော့စားတာပါပဲ။ တစ်​ခါတည်းအများကြီးမစားနိုင်​ရင်​တောင်​ခဏခဏထ ထပြီးစားတတ်​တာ။ မ​ပြောဖူးသည်​။ စစ်​သာအရပ်​ရှည်​ပြီးအသားပြည့်​ပြည့်​လေးနဲ့ဆိုသိပ်​စမတ်​ကျမှာတဲ့။
စစ်​လဲ ဝချင်​တာ​ပေါ့။ ဘယ်​လောက်​စားစားလဲ ဝမလာတဲ့အပြင်​ဆေးထိုး​ဆေး​သောက်​ကလဲအမြဲတမ်းလိုလို။
တ​ပေါင်းလ မ​ရောက်​ခင်​စစ်​ဝ​နေမှဖြစ်​မည်​။ ကျန်းမာ​နေမှဖြစ်​မည်​။
မကို စစ်​ရဲ့ပိန်​လှီလှတဲ့ လက်​ချောင်း​တွေနဲ့ဆုပ်​မကိုင်​ချင်​။
အားအင်​အပြည့်​နဲ့​မ လက်​က​လေးအစုံကို​ထွေးဆုပ်​ချင်​တာ​ပေါ့။
မ​နေ့ည​နေက ဆိုင်​ထဲမှာ ထိုင်​နေခိုက်​ဆိုင်​ဖုန်းဝင်​လာလို့သွားကိုင်​ရန်​အထမှာ မိုက်​ခနဲဖြစ်​ပြီးမူးလဲတာ​ကြောင့်​စားပွဲစွန်းနဲ့ခိုက်​မိထားတဲ့ နားသယ်​စပ်​က နာကျင်​မှုမှလွဲပြီး ကျန်​တာဘာမှသတိမရ​တော့။ နိုးလာ​တော့လဲ အရင်​ဆုံးသတိရမိတာက မ။ မ​နေ့ညက မနဲ့စကားမ​ပြောရဘူး​လေ။
​ဆေးသွင်းထား​သော​ကြောင့်​လက်​တဖက်​ဖြင့်​စာရိုက်​ရအဆင်​မ​ပြေ။ ထို့​ကြောင့်​လိုင်းဆင်းပြီး မကိုဖုန်း​ခေါ်လိုက်​သည်​။
"ဟလို...."
တူခနဲ ဝင်​တာနဲ့ တန်းကိုင်​လိုက်​သည့်​အပြင်​ယောက်ျားသံမို့ ဘဝင်​မကျဖြစ်​သွားသည်​။
"ငြိမ်းလား.....အစ်​မစစ်​ပါ...မ​သွေးရှိလား"
ခါတိုင်း​ယောက်ျားသံနှင့်​ဖုန်းလာကိုင်​ရင်​မရဲ့​မောင်​ငြိမ်းပဲဖြစ်​နေကျမို့လို့ ခုလဲငြိမ်းအမှတ်​နဲ့​ပြောလိုက်​သည်​။
"​ဟေး....မိ​သွေး....နင့်​ဖုန်းလာ​နေတယ်​ဟ....လာကိုင်​ပါဦး"
မိ​သွေးလို့​ခေါ်လိုက်​သံ​ကြောင့်​ငြိမ်း​ဝေမဟုတ်​တာ​သေချာသွားသဖြင့်​မ ဖုန်းကို ပိုင်​စိုးပိုင်​နင်းနဲ့ လာကိုင်​တဲ့​ကောင်​က ဘယ်​သူပါလိမ့်​။
"ဘယ်​သူလဲဟုတ်​လား...ငါ မသိဘူး​လေ....စစ်​ဆိုလား....ဘာစစ်​လဲ​တော့မသိဘူး....နင့်​အမည်​မှတ်​ပုံကြီးကလဲ အသဲပုံချည်းစီတန်း​နေတဲ့ဟာကို....မဟုတ်​မှလွဲ​ရော....နင့်​ရည်းစားလား.."
စပ်​စုရန်​ကော ဟု ဒီဖက်​က​နေတဲ့ စစ်​တောင်​စိတ်​တိုလာသည်​။ အဲ့သည်​မကလဲ ကိုယ့်​ဖုန်းလာ​နေတယ်​ဆိုတာ​တောင်​ချက်​ချင်းကိုလာမကိုင်​ဘူး။
"​သွေး နင့်​ရည်းစားလား.. .အမည်​မှတ်​တောင်​အသဲပုံနဲ့ဆို​တော့....မိန်းက​လေးအသံနဲ့ဆက်​လာတာလားပဲ"
ဟင်​....မလဲ စစ်​လိုပဲ ဖုန်းနံပတ်​ကို အသဲပုံ​တွေနဲ့ထားတတ်​တာလား။ ဘာပဲဖြစ်​ဖြစ်​ဒီလူစပ်​စုကြီးကိုမ​ကျေနပ်​ပေမယ့်​စစ်​နံပတ်​ကို မ ဘယ်​လိုမှတ်​ထားလဲဆိုတာ သိခွင့်​ရလိုက်​တဲ့အတွက်​ကျေးဇူးတင်​မိသည်​။
"​ပေးပါဟ....သူ့အမည်​သဲသဲမို့လို့ အသဲပုံမှတ်​ထားတာ...​ပေါက်​ကရ​လျှောက်​ပြောမ​နေနဲ့"
မ အသံစူးစူး​လေးကို ကြားလိုက်​ရသည်​။ ဖုန်းလာယူတဲ့မကိုဖုန်းမ​ပေးပဲစ​နေတာပဲဖြစ်​လိမ့်​မည်​ထင်​။
"နင်​.....မိန်းက​လေးချင်းများကြိုက်​နေသလားဟ....လျှိုထား​နေသလားလိူ့"
"​ပေါက်​တတ်​ကရ​ပြောတာ​တွေရပ်​ပြီး ငါ့ဖုန်း​ပေး​တော့....ငါက မိန်းမချင်းကြိုက်​စရာလား"
ဟိုလူ​မေးလိုက်​တာကို​ဖြေ​နေ​သော မရဲ့စကား​ကြောင့်​စစ်​တုန်​လှုပ်​သွားသည်​။ မ ဝန်​မခံရဲဘူးပဲ။
ဟုတ်​တာ​ပေါ့....​ကောင်​လေးတစ်​ယောက်​ရဲ့​ရှေ့မှာ ငါ မိန်းက​လေးတဟ်​ယောက်​ကိုကြိုက်​နေတယ်​လို့ ဘယ်​သူကဝန်​ခံရဲမှာလဲ.....ပြီး​တော့ မရဲ့ကိုယ်​ရေးကိုယ်​တာပစ္စည်းဖြစ်​တဲ့ မရဲ့ဖုန်းကို ကိုင်​တယ်​ဆိုတည်းကရင်း အဲ့လူနဲ့မရဲ့ပတ်​သက်​မှုဟာ သာမာန်​တော့မဖြစ်​နိုင်​။
ရင်​ထဲစူးခနဲဖြစ်​ကာ ဝမ်းနည်းမှု​တွေလှိုက်​တက်​လာသည်​နှင့်​အမျှ မျက်​ရည်​ကဝဲလာရသည်​။
ဖုန်းကိုလဲချမပစ်​။
"စစ်​....မ သိပ်​ကြာသွားတယ်​....စစ်​ကဘာလုပ်​နေတုန်း....ခါတိုင်း ဒီးအချိန်​ဖုန်းလဲမ​ခေါ်တတ်​"
မ အသံ​လေးကြားကာမှ အံကိုကြိတ်​မိရင်း
"မကို လွမ်းလာလို့ပါ...မ စစ်​ဖုန်း​ခေါ်တာ စိတ်​ဆိုးလားဟင်​"
ကိုယ့်​ချစ်​သူကို အချိန်​မ​ရွေးဖုန်း​ခေါ်ခွင့်​မရှိ​တော့ဘူးလား မရယ်​.....
"စိတ်​မဆိုးပါဘူး​နော်​....စစ်​ကော ဘာလုပ်​နေလဲ အသံကတစ်​မျိုးကြီးဖြစ်​နေတယ်​နေမ​ကောင်းဘူးလား"
မရဲ့ဂရုစိုက်​တဲ့အသံ​လေးကြားလိုက်​ရတာနဲ့တင်​စစ်​က​သေ​ပျော်​နေပါပြီ။
"​ကောင်းပါတယ်​....မရဲ့...မကခုအိမ်​မှာလားဟင်​"
"မဟုတ်​ဖူး မ ခု လားရှိုးမှာ....သူငယ်​ချင်း​တွေနဲ့ဆိုင်​ထိုင်​နေကြတာ...မ​နေ့ညကလိုင်း​ပေါ်မှာနန်းနဲ့စကား​ပြောဖြစ်​တယ်​....စစ်​မ​နေ့ည​နေက ဆိုင်​ထဲမှာမူးလဲသွားတာဆို....မကိုဘာလို့​နေ​ကောင်းတယ်​ဆိုပြီး ညာ​နေရတာလဲ"
မညာလို့ရမလား။ ဘယ်​သူကများ ကိုယ့်​ကြောင့်​ကိုယ်​ချစ်​ရသူကို စိတ်​ပူ​စေရက်​ပါ့မလဲလို့။ မကမချစ်​တတ်ေ​သးပါဘူး။
"ညာတာမဟုတ်​ပါဘူး ... မူးလဲတာကမှန်​ပါတယ်​....ဒါမဲ့အခုစစ်​နေ​ကောင်း​နေတယ်​လေ....မရဲ့"
"ညက မ ဘယ်​လောက်​စိတ်​ပူရလဲ သိလား....မနက်​ရောက်​လာ​တော့လဲ ဖုန်း​ခေါ်​နေတာကို....မရ​တော့ပိုစိတ်​ပူတယ်​...ဖြစ်​နိုင်​ရင်​စစ်​ရှိရာကို​ပြေးလာလို့ရရင်​ပြေးလာချင်​ခဲ့တာ"
အဲ့​လောက်​စိတ်​ပူတတ်​နေရင်​ခုဏကကျ ဘာလို့ဘာမှမသိသလိုစကား​တွေနဲ့နှုတ်​ဆက်​နေရတာလဲ မသိ။
"ခဏ​လေးမူးတာပါ....တအားမဟုတ်​ပါဘူး အရင်​ကနဲ့စာရင်​မနဲ့ပတ်​သက်​ပြီးစိတ်​ကူး​လေး​တွေရှိတာ​ကြောင့်​စစ်​ကပိုပြီးကျန်းမာ​အောင်​ဂရုစိုက်​နေလာတာပါ....မက​လေးရဲ့ တအား​တွေစိတ်​ပူမ​နေနဲ့"
"ခဏက သူငယ်​ချင်း​တွေရှိ​နေလို့ ပုံမှန်​စကား​ပြောလိုက်​တာ....စိတ်​မဆိုးနဲ့​နော်​စစ်​....မ တကယ်​စိတ်​ပူရတာပါ...​နောက်​ထပ်​မူးလဲတာ​တွေမဖြစ်​စေနဲ့​နော်​..."
"ရပါတယ်​....စိတ်​မ​ကောင်းမဖြစ်​နဲ့...စစ်​ကသိတာ​ပေါ့....ထပ်​မဖြစ်​စေရဘူး....စိတ်​ချ​နော်​...စစ်​ကစပြီးမကိုခွဲမသွားပါဘူးရှင့်​....သိလား...မနဲ့အတူအသက်​တွေကြီးတဲ့အ ထိ ကျန်းကျန်းမာမာနဲ့ နေသွားဦးမှာ မသာ စစ်​ကိုချစ်​နေ​ပေးဖို့ပဲလိုတယ်​"
"စကား​တွေသိပ်​တတ်​မ​နေနဲ့...စစ်​က ခွဲသွားရင်​မ လဲအသက်​မရှင်​နိုင်​တော့ဘူးဆိုတာ သ​ဘော​ပေါက်​ထား"
"ဟုတ်​ကဲ့ပါရှင့်​....ဒါနဲ့ခုဏကဖုန်းလာကိုင်​တာကဘယ်​သူလဲ"
အမှန်​က အဲ့​ကောင်​ကပိုင်​စိုးပိုင်​နင်းနဲ့....မနဲ့ဘာပတ်​သက်​လို့လဲဆိုပြီး​ဒေါသနဲ့​မေးလိုက်​ချင်​တာပါ။​မေးမိသွားရင်​စစ်​ကပဲသဝန်​တိုသလိုဖြစ်​နေတာဆို​တော့ သဝန်​တိုတာမကြိုက်​တဲ့မက ပြန်​ဆူဦးမှာ​လေ။
"အဲ့ဒါ မျိုးသွင်​လေ...မ သူငယ်​ချင်း.. ."
"ဪ....ဒါနဲ့ မကလားရှိုးကိုဘာသွားလုပ်​တာလဲ အလည်​လား"
"မဟုတ်​ဖူး​လျှောက်​လွှာလာတင်​တာ...ဆရာမ​လျှောက်​တာ​လေ....လားရှိုးမှာ မ အသိကမျိုးသွင်​ပဲရှိလို့ သူလိုက်​ပို့​ပေးတာ​ကောလိပ်​ထိ"
"ဟုတ်​လား....အဲ့လူကလားရှိုးသားလား"
"မဟုတ်​ဖူးရယ်​....သူကဒီမှာအလုပ်​လုပ်​နေတာနဲ့မကကြုံတုန်းဆိုပြီးအကူအညီ​တောင်းလိုက်​တာ....​ပြောဦးမယ်​....မ​တ​ပေါင်းပွဲလာမလို့...စစ်​လဲလာခဲ့ပါလား"
"ဘယ်​မှာလဲ...မ​တောင်​ကြီးကိုလား"
"မဟုတ်​ဖူး....ပင်းတယကို​လေ....ပင်းတယတ​ပေါင်းသွားဖူးလား...စစ်​လာခဲ့​လေ"
"ဘယ်​တော့လဲ မ ... စစ်​လာချင်​တာ​ပေါ့"
"ခုမှ ဇန်​နဝါရီရှိ​သေးတာ....​စောပါ​သေးတယ်​....လို​သေးတယ်​"
​တော်​သေးတာ​ပေါ့။ ခုများသာဆို စစ်​ကျန်းမာ​ရေးနဲ့အိမ်​ကအိမ်​သာ​သွား​တောင်​စိတ်​ချတာမဟုတ်​။ လို​သေးတာဆိုရင်​တော့ ဒီကြားထဲကျန်းမာလာ​အောင်​ကြိုးစားရ​ပေဦးမည်​။ ပြိးလျှင်​အိမ်​ကို သွားခွင့်​ပြု​အောင်​ခွင့်​ပန်​ရ​ပေဦးမည်​။ နန်းကိုလဲအ​ဖော်​ညှိရမည်​။
မက အ​ပြောရှိ​သေး။ စစ်​တော့ဖြင့်​ခေါင်းထဲမှာအစီအစဉ်​တွေဆွဲ​နေပြီဖြစ်​သည်​။
"ဟုတ်​ကဲ့....မ ...စစ်​လာခဲ့မယ်​....အမ​လေး....ရင်​တွေခုန်​လိုက်​တာ...မြန်​မြန်​တ​ပေါင်းလ​ရောက်​ချင်​ပြီ"
"ဘာလို့ရင်​တွေခုန်​နေလဲ..."
"ခုန်​တာ​ပေါ့....မနဲ့​တွေ့ရ​တော့မယ်​လေ....ဒီတစ်​ခါ​တွေ့ရင်​အ​ခြေအ​နေ​တွေကအရင်​လိုမတူ​တော့ဘူး​နော်​"
ဟုတ်​သည်​။ အရင်​ခါ​တွေက သာမာန်​အသိမိတ်​ဆွေအ​နေနဲ့သာ​တွေ့ဆုံခွင့်​ရခဲ့သည်​မဟုတ်​ပါလား။ ဒိတစ်​ခါ​တော့ချစ်​သူအဖြစ်​နဲ့အဆင့်​တိုးပြီး​တွေ့ခွင့်​ရမည်​လေ။
ဒါကို သ​ဘောမ​ပေါက်​တဲ့ မက​တော့
"ဘာ​တွေကွာ​နေလို့တုန်း စစ်​ရ"
"ဟယ်​...ချစ်​သူ​တွေ​လေ...ဒီတစ်​ခါကျ မရဲ့လက်​တွေကို စစ်​က ရဲရဲကြီးကိုင်​ရ​တော့မှာ​လေ...ပြီး​တော့ လူလစ်​တဲ့အခါ...အာဘွား​ပေးလို့လဲရပြီ​ပေါ့....မဟုတ်​ဖူးလား"
"ဟာ ဘာ​တွေ​လျှောက်​ပြော​နေတုန်း လူကသာ​နေမ​ကောင်းတာ သိလား...​ပေါက်​ကရ​ပြောဖို့ဆိုသိပ်​တတ်​နေတယ်​"
အခုချိန်​ထိ မက ချစ်​တဲ့အ​ကြောင်း​ပြောလိုက်​ရင်​ရှက်​သွေးဖြာ​ဝေလို့​ကောင်းဆဲ။ ဘယ်​တော့မှများစစ်​ရဲ့​ပေါ်တင်​အချစ်​ကိုလက်​ခံ​ပေးမည်လဲမသိ။
"မကလဲ...စစ်​ကမ ချစ်​သူ​လေ....လက်​လေး​တောင်​မကိုင်​ရဘူးတဲ့လား"
"ကိုင်​ရတာ​ပေါ့ အရင်​ကလဲကိုင်​သားပဲကို...ခုမှလာပြီးအဆန်းထွင်​"
"အရင်​ခါ​တွေကိုင်​တာကမဝံ့မရဲ​လေ....ခုကရဲရဲကြီးကိုင်​မလို့ကို....လက်​ကိုင်​တာ​တော့ရတယ်​ဆိုရင်​....ဟိုတစ်​ခုက​ကော"
"ဘယ်​တစ်​ခု"
"Kiss"
"အဲ့မှာတစ်​ယောက်​တည်း​ပေး​နေလိုက်​တော့....မ ဖုန်းချ​တော့မယ်​....မျိုးသွင်​စောင့်​နေတာအားနာဖိူ့​ကောင်း​နေပြီ"
အင်​မတန်​စကားလွှဲ​တော်​လွန်း​သော စစ်​ရဲ့ချစ်​သူပါတကား။
စကားဖြင့်​ပြောလို့မဝ​သေးဘူး။ မကဖုန်းချဖိူ့ပြင်​သည်​။ အနမ်းအ​ကြောင်းကို စစ်​အစပျိုး​ပေးခြင်း​ကြောင့်​ဖြစ်​မည်​မှန်းသိပြီးသား။ မကအမြဲအဲ့လိုစကားလွှဲတတ်​တာမို့ စစ်​က​နော​ကြေ​နေပြိ။
သူ့ဟာသူ​စောင့်​စောင့်​ပေါ့ ဟု ဘု​တောလိုက်​ချင်​ပေမယ့်​လဲ မ စိတ်​ဆိုးမှာ​ကြောက်​ရ​သေးတာ။
"ဪ.ဟုတ်​...မ....တင်​ပြီးပြီလား​လျှောက်​လွှာက"
"မသွားရ​သေးဘူး....ဒါစားပြီးမှသွားမှာ"
"ဟုတ်​...မ...ဂရုစိုက်​နော်​....ဆရာမ​တွေလိုအဖြူ အစိမ်း​လေးနဲ့မြင်​ချင်​ပြီ..."
"မြင်​ရမှာ​ပေါ့စာ​ဖြေရင်​အဖြူ အစိမ်းနဲ့​ဖြေရမယ့်​ဟာကို"
"မဟုတ်​ဖူး​လေ...ဆရာမအ​နေနဲ့​ပြောတာ...မကလဲ​နောက်​နေပြန်​ပြီ"
"ပါဦးမှ​ပေါ့ကွ....မပူပါနဲ့...စစ်​ရဲ့မက​လေးက​တော်​ပြီးသား...သိလား....စစ်​လဲဝလာ​အောင်​နေဦး...မကဝမှပိုချစ်​မှာ​နော်​....ပိန်​ညောင်​ရိုးဆိုရင်​လှည့်​တောင်​မကြည့်​ချင်​ဘူး"
"အမိန့်​တော်​အတိုင်းပါရှင့်​....အရမ်းချစ်​တယ်​...မ...ဖုန်းချလိုက်​တော့"
ချလိုက်​ဆိုတာနဲ့တန်းပြီးချသွား​လေပြီ။ သူများ​တွေလိုအရမ်းချစ်​တယ်​ပြောတာနဲ့ ပိုချစ်​တယ်​ဆိူပြီး ပြန်​မ​ပြောတတ်​သော မ ပါ​လေ။ မသည်​လိုင်းေ​ပ်ါက​နေ
စာသား​တွေနဲ့သာ​တော်​ကီ​ခြွေတတ်​သ​လောက်​ဖုန်းနဲ့​ပြောပြီဆိုလျှင်​ဖြင့်​ချစ်​တယ်​ဆိုတဲ့စကားကို​တောင်​ပြောချင်​မှ​ပြောတဲ့သူပင်​။ စစ်​ကစ​ပြော​ပေးလျှင်​လဲ စကားလွှဲပြီးဖုန်းကိုအရှက်​သည်းစွာချသွားတတ်​သူဖြစ်​လေ​သော​ကြောင့်​အကယ်​၍ အပြင်​မှာ​တွေ့ဖြစ်​လျှင်​ချစ်​သူအ​နေနဲ့လက်​ကိုင်​ရဖို့​တော့မှန်းရဲ​ပေမယ့်​လို့ မဆီကချစ်​တယ်​ဆိုတာများကြားရပါမည်​လား​တော့မသိ​တော့​ချေ။
လူသည်​အချစ်​နဲ့​တွေ့က အရွယ်​နဲ့မလိုက်​အောင်​နုပျိုသွားတတ်​သည်​ဟု စစ်​ကြားဖူးခဲ့​ပေမယ့်​မနဲ့​တွေ့မှတခြားစီ​တွေဖြစ်​လို့​နေသည်​၊
စခင်​တုန်းက​တော့မသည်​ပေါ့​ပေါ့ပါးပါး​ကောင်​မ​လေးတစ်​ယောက်​အ​နေနဲ့ဖြစ်​ခဲ့​သော်​လဲ ချစ်​သူဖြစ်​သွားတဲ့အခါကျ​တော့အဖွား​ပေါက်​စ​လေးလိုပဲအရာရာကို​ပေါ့​ပေါ့မ​တွေးပဲ အ​ပျော်​အ​နေနဲ့မ​တွေးပဲ​နေရာတကာကိုစိတ်​ပူတတ်​လာ​သေးသည်​။ မကို ချစ်​စကား​ပြော​နေရတာထက်​မ​ပြောပြတဲ့မရဲ့စိုက်​ခင်း​တွေအ​ကြောင်းကိုနား​ထောင်​ရသည်​ကများ​လေပြီ။ ချစ်​မိမှ​တော့လဲ......။
.....
"စာ သည်​အတိုင်း​လျှောက်​ကြည့်​နေလို့ အဆင်​ပြေရဲ့လား​သွေး....လိုင်း​ပေါ်မှာနာမည်​ကြီး​နေတဲ့ဟိုစာအုပ်​ဝယ်​ကြည့်​ပါလား...ဘာတဲ့....ချမ်း​မြေ့ဂုဏ်​ဝေ ဆိုတဲ့ဟာ​လေ"
​လျှောက်​လွှာသွားတင်​ပြီး အမြဲလိုင်းဖွင့်​ကာ လိုင်း​ပေါ်ကဂရု​တွေမှတင်​လာ​သော စာတို​ပေစ​တွေကိုပဲကြည့်​နေတဲ့​သွေးအား ကိုဟိန်းက​ပြောလာသည်​။
"စာအုပ်​က ဒီဖက်​မှာလဲမရှိတာ...အဲ့ဒါ​တွေက လိုင်း​ပေါ်ကမှာရတာ​လေ...ပြီးမှစာတိုက်​က​နေပို့​ပေးတာ"
"ဒါဆို မှာလိုက်​လေ....စာအုပ်​ထဲက​နေဆို​တော့ပိုစုံတာ​ပေါ့"
"မှာ​တော့ပါဘူး စာအုပ်​ကတစ်​သောင်းဆိုလားပဲ..​ဈေးကြီးလွန်းတယ်​....ဂရုထဲမှာတင်​တဲ့စာ​တွေကလဲချမ်း​မြေ့ဂုဏ်​ဝေစာအုပ်​ထဲကဟာ​တွေပဲကို"
"ဖုန်းနဲ့ကြည့်​တော့မျက်​စိပျက်​တာ​ပေါ့ဟာ....တစ်​သောင်း​လောက်​များ များတယ်​အောက်​မေ့​နေလား"
"မဟုတ်​ပါဘူး.....​သွေးက ဖုန်းက​နေကြည့်လဲအဆင်​ပြေပါတယ်​...ဘယ်​ဟာ​တွေ​မေးမယ်​မှန်းမသိလို့ဟိုဟာကြည့်​သည်​ဟာကြည့်​ပါပဲ....အပျင်း​ပြေ​ပေါ့"
"ပါ​အောင်​ဖြေ​နော်​....နှစ်​စဉ်​အလုပ်​ကြမ်း​တွေလုပ်​နေတဲ့ဘွဲ့ရတစ်​ယောက်​တော့မဖြစ်​စေချင်​ဘူး...ပြီး​တော့နင်​ကအ​ဖေနဲ့လဲအဆင်​ပြေတာမဟုတ်​တော့ အလုပ်​က​လေးရမှပဲဖြစ်​မယ်​"
ကိုဟိန်း​ပြောတာမှန်​သည်​။ အ​ဖေကလဲအရက်​သောက်​သည်​ဖြစ်​စေ မ​သောက်​သည်​ဖြစ်​စေ​သွေးနဲ့ကို သိပ်​ပြီးမတည့်​ချင်​။​သွေးဘာပဲလုပ်​ပေး​ပေး အ​ကောင်းလဲမမြင်​။ ကိုဟိန်း​တော့​သွေးကိုအလုပ်​သိပ်​ရ​စေချင်​နေသည်​။ အ​မေလဲအတူတူပင်​။​သွေးကိုယ်​တိုင်​လဲအမြန်​ဆုံးကိုယ်​ပိုင်​ရပ်​တည်​ချင်​နေပါပြီ။ အလုပ်​ရပြီးမှ စစ်​နဲ့လဲနီးစပ်​နိုင်​မှာပင်​။
"​သွေးလဲရချင်​တာ​ပေါ့....ပါ​တော့ပါမှာပါ "
"E များများ​လေ့လာ....grammar ပိုင်း​တွေအပိုင်​ကြည့်​ထား....အင်္ဂလိပ်​စာဆိုရင်​အဲ့ဒါ​တွေပဲ​မေးမှာ...မလွဲဘူး....ကျွမ်းကျင်​ဖို့ပဲလိုတယ်​"
"ဟုတ်​....အဲ့ဒါ​တော့ ရပါတယ်​....အ​ထွေ​ထွေ​ဗဟုသုတဆိုရင်​ကြည့်​စရာကများ​နေပြီ"
"ပညာ​ရေးနဲ့ပတ်​သက်​တာပဲ​မေးမှာပါ....​ဘောင်​ခတ်​ပြီးပဲကြည့်​....ရမယ့်​ဟာကိုအပိုင်​ကြည့်​လိုက်​....စာကြည့်​ချိန်​ကဘယ်​လောက်​မှမ​ပေးထားဘူး ဒီလ​လျှောက်​နောက်​လ​ဖြေ လကုန်​တာနဲ့​အောင်​ရင်​တန်းပြီးသင်​တန်းတက်​ရ​တော့မှာ"
"ဒါဖြင့်​တ​ပေါင်းပွဲမလိုက်​ရ​တော့ဘူးပ"
ဟုတ်​သည်​။ တ​ပေါင်းက မတ်​လလယ်​လောက်​မှစမှာကို။ ခု​လျှောက်​တာကဇန်​နဝါရီ....​ဖြေရမှာက​ဖေ​ဖော်​ဝါရီ....လကုန်​ခါနိး​အောင်​စာရင်းထွက်​ပြီး​နောက်​ရက်​ဆိုတန်းပြီးလ​တွေ့စစ်​ပြီးတာနဲ့သင်​တန်းတက်​နေရပြီ။
ဘယ်​လိုလုပ်​တ​ပေါင်းပွဲမှာနွှဲခွင့်​ရ​တော့မည်​နည်း။ ကိုဟိန်း​ပြောမှ​သွေးသတိထားပြီးစဉ်းစားကြည့်​ရ​တော့သည်​။ ဒါဆိုရင်​စစ်​နဲ့ဆုံခွင့်​ရဖို့မဖြစ်​နိုင်​တော့။
ပင်းတယတ​ပေါင်းပွဲကို မိသားစုအကုန်​လည်​ပတ်​ဖို့​လောပန်​ကကားစီစဉ်​ပေးမှာ။ ကိုဟိန်းရဲ့သူငယ်​ချင်း​တွေလဲလိက်​ကြဦးမှာ။
တကယ့်​ကို​ပျော်​ရွှင်​ဖွယ်​ခရီးတစ်​ခုအ​နေနဲ့​သွေးအများကြီးစိတ်​ကူးယဉ်​ထားခဲ့သည်​လေ။ ခု​တော့ဖြင့်​
"ဟုတ်​သားပဲ...​သွေး​မေ့​နေတာ....​သွေး​အောင်​ရင်​ပင်းတယမလိုက်​ရ​တော့ဘူး​နော်​"
"အင်းပ...တ​ပေါင်းပွဲလိုက်​ချင်​ရုံနဲ့​တော့ စာကိုကျ​အောင်​လဲမ​ဖြေခဲ့နဲ့ဦး​နော်​"
"ကိုဟိန်းကလဲ....​သွေးက ကျမယ့်​ရုပ်​လားလို့"
"ကျမယ့်​ရုပ်​လားဘာလား​တော့မသိဘူး...ပင်းတယကိုသိပ်​သွားချင်​တာ​တော့သိ​နေတယ်​လေ"
​သွေး ပင်းတယကိုတကယ်​ရောက်​ဖူးချင်​နေတာပင်​။ ဒဏ္ဍာရီ​တွေဖတ်​ပြီး​ရွှေဥမင်​ဂူတို့ ပုန်းတလုတ်​ရေကန်​တိူ့ကိုစိတ်​ကူးထဲမှာပင်​အကြိမ်​များစွာ လည်​ပတ်​ပြီး​နေပြီ။​သွေး နှင်းဆီပင်​မြေသြဇာလိုက်​ကျွေး​နေတုန်း​လောပန်​နဲ့အ​မေ စကားဝိုင်းထဲမှာ ခရီးစဉ်​လေးအ​ကြောင်းပါလာ​တော့ သိပ်​ကိုသွားချင်​နေသည့်​ပင်းတယကိုသာ
သွားချင်​တယ်​ပြောသံကြားသွားလို့ ပို့​ပေးမည်​ပြောခဲ့တာပင်​။
"ဒီနှစ်​မှမသွားရရင်​လဲ​သွေး​နောက်​ထပ်​တွေဆို သွား
းဖြစ်​မှာမဟုတ်​တော့ဘူး"
"သွား​ပေါ့...အ​ရေးကြီးတာအလုပ်​ရဖို့လိုတယ်​...အလုပ်​ရပြီးရင်​လစာ​တွေစုပြီးကြိုက်​တဲ့​နေရာနှံ့​အောင်​သွားပါ​လေ"
ကိုဟိန်းကလဲ အား​ပေးရှာသား။ သို့​သော်​သွေးစိတ်​ကိုက ခုဆိုမှခုချက်​ချင်း​ကောက်​သွားချင်​တာ။ စိတ်​ကူးယဉ်​ထားပြီးရင်​ကိုလုပ်​လိုက်​ရမှ။ မဟုတ်​ရင်​တဘဝလုံးလူဖြစ်​ရှုံးသွားသလိုခံစား​နေရ​တော့မှာ။
လိ​မ္မော်​သီး အကြွင်းအကျန်​လေး​တွေ ခူးရင်းတိတ်​ဆိတ်​သွား​သော​သွေးကိုကိုဟိန်းသတိထားမိလာလားမသိ။ တံချူ ဖြင့်​သွေး​ခေါင်းကိုဖွဖွ​လေးထုရင်း
"ဟိတ်​...​ကောင်​မ​လေး....မတရား​တွေပင်းတယကိုသွားချင်​နေသလား"
"သွားချင်​တာ​ပေါ့...​သွေးငယ်​ငယ်​ကအိမ်​မက်​ပဲကို"
ငယ်​တည်းက ရှမ်းပြည်​နယ်​တောင်​ပိုင်းကို ပါးစပ်​ရာဇဝင်​တွေနဲ့အတူ စပြီးရင်းနှီးခဲ့တာပင်​။ က​လောကဆိူမြင်းမထိဂူအ​ကြောင်း၊ ရွာငံကဆို မိန်းမရဲ​တောင်​တို့​ရေပြာအိုင်​တို့၊ ပင်းတယဆိုလဲ ပုန်းတလုတ်​ကန်​၊​ရွှေဥမှင်​ဂူ၊ သာ်​အ​ကြောင်း​တွေကို ငယ်​စဉ်​အခါမြန်​မာစာပုံနှိပ်​ထဲမှာသင်​ခဲ့ဖူးပြီးသည်​မို့ အ​တော်​လေးကိုမှသွားချင်​ခဲ့မိတာ။
ခု​တော့သွားခွင့်​ရပါလျက်​နဲ့လွဲရကိန်းဆိုက်​နေပြီ။ စာ​မေးပွဲကလဲကျ၍မဖြစ်​။ အလုပ်​က​လေးလဲပိုင်​ချင်​ပြီမို့။
ခုပုံစံနဲ့ဆို မိသားစုခရီးစဉ်​လေးထဲမှာ​သွေးမပါရ​တော့။
"နင့်​ကို​မွေးတာက သီ​ပေါမှာပါ....ဘယ့်​နှယ်​လုပ်​ပင်းတယကိုချစ်​လိုက်​တောင်​ကြီးကိုချစ်​လိုက်​နဲ့ ဘယ်​လို​တွေဖြစ်​နေတာ"
"အဲ့ဒါ​တော့မ​ပြောတတ်​ဘူး....​နောင်​ဘဝဆိုတာတကယ်​ရှိခဲ့ရင်​သွေးက​ရှမ်း​တောင်​ပိုင်းကလူပဲဖြစ်​တော့မှာ....အမြဲစစ်​ပွဲ​တွေနဲ့ကျီးလန့်​စာစား​နေရတဲ့ရှမ်း​မြောက်​မှာမ​နေချင်​ဘူး"
"​အေ့ပါကွာ...စာ​မေးပွဲက ဘယ်​ရက်​မို့လဲ"
"​နောက်​လကိုးရက်​နေ့"
"အချိန်​ရှိပါ​သေးတယ်​....​ဖြေပြီးသွား​ပေါ့"
"အ​မေတို့က တ​ပေါင်းပွဲလည်​ချင်​တာ​လေအဲ့အချိန်​သွားရင်​ဘာပွဲမှမရှိတာကို"
"အရူးမ​လေး....တစ်​ယောက်​တည်းမသွားရဲဘူးလား....တအားလည်​ချင်​နေတာမလား...သိပ်​သွားချင်​ရောက်​ဖူးချင်​နေတာမလား"
"အင်းပ သွားလို့ရရင်​တဟ်​ယောက်​တည်းလမ်း​လျှောက်​သွားဆိုလဲသွားမှာပဲ"
"လမ်း​လျှောက်​တော့မသွားပါနဲ့....လမ်းစရိတ်​ကိုငါက​ပေးမှာပါ....စာ​မေးပွဲ​ဖြေပြီးရင်​တန်းသွား​တော့....တအိမ်​လုံးလည်​နေတဲ့အချိန်​ကျနင်​ကစာသင်​နေရမှာဆို​တော့ တို့လည်​နေလဲမ​ပျော်​ဘူး​လေ....နင်​အရင်​သွားလိုက်​...."
မ​မျှော်​လင့်​သော စကားကို ကိုဟိန်းဆီမှကြားရ​တော့ ထခုန်​မတတ်​ဝမ်းသာသွားရသည်​။
"ဟင်​...တကယ်​လား...တကယ်​ပြောတာလား"
"တကယ်​ပေါ့...မဟုတ်​ရင်​နင်​ကစာ​တောင်​မ​ဖြေပဲ​နေမယ့်​ပုံကြီး...နင့်​လစာစားချင်​နေပြီ....ငါကအတိုးနဲ့လမ်းစရိတ်​ချေး​ပေးမယ်​...နင့်​လစာရရင်​ငါ့ကိုပြန်​ဆပ်​အဆင်​ပြေလား"
"​ပြေတယ်​...​ပြေတယ်​...ဆပ်​မယ်​"
​နောင်​ခါလာ​နောင်​ခါ​ဈေး....သွားရဖို့ကပိုအ​ရေးကြီးသည်​။
"ဟုတ်​ပြီ....ခု​တော့ အသီးလဲကုန်​ပြီ....နင်​ကစာဆက်​ကြည့်​တော့....ငါ​တော့​ရေချိုးပြီးရုံးကလူ​တွေကိုအသီးလိုက်​ဝေဦးမယ်​....အ​ပျော်​လွန်​ပြီးလဲစာမ​မေ့ခဲ့နဲ့ဦး"
"စိတ်​ချ....​အောင်​ရမှာ​ပေါ့...အ​ကြွေးနဲ့ကိုင်​တုပ်​ထားပြီကိုး"
ဘာပဲဖြစ်​ဖြစ်​သွားခွင့်​ရလိုက်​ပြိမို့လို့ရင်​ထဲတစ်​မျိုးရှင်းသွားသည်​ကအမှန်​ပင်​။ ဒါဆိုရင်​တော့စစ်​ဖက်​က အဲ့အချိန်​ကိုထွက်​ခွင့်​ရလားမရလား​တော့မသိ။ အ​ဖေတိူ့​တော့ တစ်​ယောက်​တည်းမသွားခိုင်းချင်​မှန်းသိ​ပေမယ့်​ကိုဟိန်းသာ​သွေးဖက်​ရပ်​တည်​လျှင်​တော့အရာရာအဆင်​ပြေနိုင်​ကောင်းရဲ့။
ဘာပဲဖြစ်​ဖြစ်​စစ်​နဲ့​တွေ့ရခြင်း မ​တွေ့ရခြင်းထက်​သွေးသွားရဖို့ကအ​ရေးကြီးသည်​။ စစ်​ဖက်​ကိုလဲ ဘယ်​လိုပြန်​ပြောရမည်​မသိ​သေး။
​လော​လောဆယ်​တော့ကတိအတိုင်းစာ​မေးပွဲကို​ကောင်း​ကောင်း​ဖြေဆိုနိုင်​ဖို့စာကြည့်​ရမည်​။
...
မ လာမည်​ဆို၍ စစ်​လဲပင်းတယသွားချင်​စိတ်​ကရုတ်​ချည်းဆိုသလို​ပေါ်လာသည်​။​မူးလဲပြီး​ဆေးသွင်းရတိုင်း မမ​ကောအ​မေပါစစ်​ကိုအလုပ်​မခိုင်းရဲကြ​သေး။ ဆိုင်​ထဲဝင်​လိုက်​ထွက်​လိုက်​အိမ်​ထဲအိပ်​လိုက်​နဲ့ စစ်​မှာအားယား​နေ​တော့တာပင်​။ နလန်​ထစမို့လို့ဟိုဟာလဲစားချင်​ဒါလဲစားချင်​။ တကယ့်​တကယ်​စားဖြစ်​တော့လဲ စိတ်​ကပဲစားချင်​ပြီး ပါးစပ်​ကမဝင်​။
ခမ်းအိမ့်​နဲ့မိုးရည်​ချိုက​တော့သူငယ်​ချင်း​ကောင်းပီသစွာဖြင့်​အိမ်​သို့လာပြီး စစ်​အတွက်​စားတတ်​သောအစားအ​သောက်​တွေလာပို့​ပေးရှာသည်​၊ အရင်​က​ခေတ်​ဆန်​လွန်း​သောခမ်းအိမ့်​ကိုသ​ဘောမကျတဲ့အ​မေတို့မမတို့​တောင်​အမြင်​ကြည်​လင်​နေပြီ။
ခုလဲ ဖက်​ထုပ်​ကြော်​အများကြီးဝယ်​လာပြီးစားဖို့​သောက်​ဖို့ပြင်​နေကြပြီ။
"စစ်​က စားပွဲတစ်​လုံးနဲ့ အ​ရှေ့နားကအပင်​ရိပ်​မှာသွား​စောင့်​နေ....ငါယူလာခဲ့မာ်​"
သူတို့လာရင်​မီးဖို​ချောင်​ကအ​မေ​တောင်​အပြင်​ထွက်​ပေးရသည်​။ သူတို့စိတ်​ကြိုက်​ကိုချယ်​လှယ်​နေ​တော့တာ။
ခမ်းအိမ့်​မောင်းထုတ်​သော​ကြောင့်​စစ်​လဲအိမ်​ရှေ့နဲ့ဆိုင်​အကြားက အပင်​ရိပ်​မှာစားပွဲနိမ့်​တစ်​လုံးနဲ့ဖျာတစ်​ချပ်​နဲ့ခင်းပြီးထိုင်​စောင့်​နေလိုက်​သည်​။
စားစရာ​တွေပန်းကန်​ထဲထည့်​ပြီး​ရောက်​လာချိန်​မှာ​တော့ မိုးရည်​ချိုက အချိုရည်​ပုလင်း​တွေစားပွဲ​အောက်​သွင်းလိုက်​သည်​။
"စစ်​....များများစား​နော်​....ကြည့်​ရတာအားကိုမရဘူး...ဖက်​ထုပ်​ကြော်​ကြိုက်​တယ်​မလား"
"ကြိုက်​ပါတယ်​မိုး....စားချင်​နေတာ...အပြင်​လဲမထွက်​ခိုင်းလို့....အမှန်​ကစစ်​ကအိမ်​မှာဝယ်​လာပြီးမစားချင်​ဘူး....ဒီအတိုင်းဆိုင်​မှာအားရပါးရသွားထိုင်​စားရတဲ့အရသာကိုလိုချင်​တာ"
"​ဒေါ်​လေးကမှ အပြင်​မထွက်​စေချင်​ပဲကွယ်​....ခမ်းအိမ့်​...မြန်​မြန်​ယူလာ"
စားပွဲ​ပေါ်ဖက်​ထုပ်​ကြော်​နဲ့တကွတခြားစားစရာ​တွေ​ကြောင့်​စားပွဲပြည့်​သွားသည်​၊ စားမယ်​ကြံ​နေတုန်း ဆိုင်​အတွင်းက​နေစစ်​ရဲ့ဘလူးတု​ဘောက်​က​လေးကိုင်​လို့ နန်းကထွက်​လာပြန်​သည်​။စစ်​တို့အနား​ရောက်​တော့စစ်​ဘေးမှာအတင်းတိုး​ဝှေ့ဝင်​ထိုင်​လိုက်​ပြီး
"အစ်​မတို့ချည်း​ပျော်​ပွဲစားမ​နေကြပါနဲ့....နန်းလဲပါပါရ​စေဦး တကယ်​ပါပဲ....အလိုက်​သိသိကိုမ​ခေါ်ကြဘူး....​"
"​ခေါ်မလို့ပါပဲ​နောင့်​ရဲ့...ခုမှပြင်​တုန်းကို"
အားနားပါးနာ ဖြင့်​ခမ်းအိမ့်​ပြန်​ပြောတာကိုနန်းကမျက်​နှာ​လေးတွန့်​ချိုးရင်းမ​ကျေမနပ်​ဖြစ်​လို့မဝ​သေး။ နန်းကိုအမြင်​ကပ်​ကပ်​ဖြင့်​စစ်​က
"ဟဲ့ မိနန်း....အငတ်​မ....အဲ့မှာမျို....နင်​က​တောင်းစားကံပါလို့​နေမယ်​"
"ဟာ​နော်​...​နောက်​မှ ပြန်​ဖဲ့မယ်​...​လော​လောဆယ်​အပူကပ်​စရာရှိ​သေးလို့"
"လူကြ်ိးစကားဝိုင်းထဲ က​လေးဝင်​မပါနဲ့....စားပြီးရင်​သွား...လစာနဲ့ခန့်​ထားတာ​နော်​..နင့်​ကို"
"ဟွန့်​...မခမ်းအိမ့်​ဘေးပဲထိုင်​တော့မယ်​...မမိုး​နေရာလဲ​ပေး​နော်​..."
စစ်​ဘေးမှာထိုင်​နေတာကို ထသွားပြီးစားပွဲတဖက်​က ခမ်းအိမ့်​ဘေးနားဝင်​ထိုင်​ကာ မိုးအားစစ်​ဘေးသို့​နေ​ရောင်​ပြောင်းခိုင်းလိုက်​လေသည်​။ မိုးနဲ့အိမ့်​တို့နှစ်​ယောက်​ကစစ်​တိူ့အဖြစ်​ကိုပြုံး၍သာကြည့်​နေကြသည်​။
"ဘီယာပါလား"
မိုးနားနားကပ်​မေးလိုက်​သည်​ကို ခမ်းအိမ့်​ကကြားသွားသဖြင့်​မျက်​လုံးကြီးပြူးကာ
"ဟဲ့ စစ်​မ ...ပါစရာလား..."
"မသိဘူး...ငါ သိပ်​သောက်​ချင်​နေတာ....ဒီအချိန်​မှာစည်​ဘီယာ​လေးတစ်​ခွက်​လောက်​မျိုလိုက်​ရရင်​ဖြင့်​ပြီးပြည့်​စုံ သွားမှာ...တကယ်​ပဲ"
"မမစစ်​အ​ကြောင်း မမချစ်​ကိုတိုင်​ပစ်​မယ်​နော်​..."
"ကမ...စားစရာရှိတာစား...နင့်​ကိုငါ သဒ္ဓါတာမဟုတ်​ဖူး...မိုး...ယူလာခဲ့ရမှာကို...​ဆေးလိပ်​ကောပါလား...​ချောကလက်​အနံ့နဲ့ဟာ​လေ...ငါ​သောက်​နေကျ"
စားပွဲ​အောက်​မှခမ်းအိမ့်​လက်​ကရှည်​ထွက်​လာပြီး​ဘောင်းဘီအတို​လေးဝတ်​ထားတဲ့စစ်​ခြေသလုံးသားကို အားပါပါနဲ့လိမ်​ဆွဲပစ်​လိုက်​သည်​။
"ကမ်းတက်​မလာနဲ့...​ကျွေးတာစား"
"နန်း သွားဝယ်​ပေးရမလား မမစစ်​....ဘယ်​ဆိုင်​မှာဝယ်​ရလဲဆိုတာသာ​ပြောလိုက်​"
"ဟိုက်​....ကျားသားမိုးကြိုး....မိနန်း နင်​စိတ်​ကောင်းဝင်​လှချည်​လား....တမင်​ပြော​နေတာမလား"
"မဟုတ်​ပါဘူး...​သောက်​ချင်​ရင်​မနက်​ဖြန်​ဝယ်​ခဲ့​ပေးမယ်​လေ....ဆိုင်​သာ​ပြော....ခု​တော့မရဘူးမမချစ်​မြင်​သွားရင်​နန်းနားရွက်​မီး​လောင်​မှာ"
"မနက်​ဖြန်​သေချာ​နော်​...နှစ်​ဘူး​လောက်​ဝယ်​ခဲ့လိုက်​ပေါ့"
"အင်း..."
ခဏကသတ်​နေသ​လောက်​ခုကျသူတို့မဟုတ်​ခဲ့တဲ့အတိုင်း အ​ပေးအယူမျှ​နေချက်​ကြောင့်​ထိုင်​ကြည့်​နေတဲ့မိုးနဲ့ခမ်းအိမ့်​တို့အံ့သြ​နေကြ​လေသည်​။
"ကဲ စား​တော်​မူကြ....​ပြောစရာလဲရှိတယ်​"
"​ပြော​စေ....စားရင်း​သောက်​ရင်း​ပြောကြ....ဘယ်​သူမှလာနားမ​ထောင်​ဘူး....​မှောင်​ခိုကူး​နေလဲရတယ်​"
"​နောက်​လကျရင်​မိုးတို့အိမ်​ကကားနဲ့ ပင်းတယဖက်​အလည်​ခရီးသွားကြရ​အောင်​လေ"
​နောက်​လအတွက်​ပင်းတယဆိုလို့ စစ်​ကိုယ်​လုံး​တောင့်​ခနဲဖြစ်​သွားရသည်​။ ဘယ်​လို​တောင်​တိုက်​ဆိုင်​မှုမျိုးပါလိမ့်​။ တ​ပေါင်းပွဲသွားရဖို့အ​ရေးစစ်​မှာအိမ်​ကိုဘယ်​လို​ပြောရမလဲဟု စဉ်းစား​နေရင်း​ခေါင်းသာပူလာတာ ဘာအကြံမှလဲမထွက်​လာ။ မက အရင်​နေ့ကပဲ တ​ပေါင်းပွဲမဟုတ်​တော့ပဲစာ​ဖြေပြီးရင်​လာမယ်​ဆို​တော့ မိုး​ပြောသလို​နောက်​လ​ပေါ့။ တ​ပေါင်းပွဲထက်​ရက်​ကပိုပြီးကပ်​လာသည်​။
စစ်​ထွက်​ရ​အောင်​ဘယ်​လိုလုပ်​ရမလဲ ။
"ဟဲ့ စစ်​...ငြိမ်​သွားပါလား...မိုး​မေး​နေတာကို"
"ဟင်​...ဘာ​မေးတာလဲ...စစ်​မကြားလိုက်​သလိုဖြစ်​သွားလို့"
"နင်​ပါလိုက်​ခဲ့လို့....ငါလဲပါတယ်​...ဒီမှာနန်းကပါလိုက်​မယ်​တဲ့....စတုန်းက​တော့သုံး​ယောက်​ပဲ ခုကနန်းပါတိုးလာပြီ...နင်​ကောလိုက်​မလား"
"ဘယ်​ရက်​သွားကြမှာလဲဟင်​"
"အဲ့ဒါက​တော့...မ​ပြောတတ်​သေးဘူး ရက်​ကောင်းတဲ့ရက်​သွားမယ်​လေ...ခဏပဲ​မောင်းရတာကို....မိုးက ထိုင်းကိုပြန်​တော့မှာ​လေ....အဲ့ဒါနဲ့မပြန်​ခင်​လေး လည်​ရ​အောင်​လို့ပါ"
"​နောက်​လ ဆယ့်​တစ်​ဆယ့်​နှစ်​လောက်​သွားကြမလား..."
ချက်​ချင်းကြီးရက်​စွဲပါတပ်​ပြောလိုက်​သော စစ်​ကြောင့်​သုံး​ယောက်​စလုံးအကြည့်​ကစစ်​ဆီစုပြုံလာသည်​။
နန်းက​တော့ စစ်​ကိုအိမ်​ပိုင်​တာမှတ်​လို့ဟူ​သောသ​ဘောနဲ့ကြည့်​နေတာမှန်းသိလိုက်​သဖြင့်​
"မိနန်း...ပူမ​နေနဲ့....နင်​ပြော​ပေးရင်​အိမ်​ကရပြီးသား...ဒါ​ပေမယ့်​နင့်​ကိုလဲအ​မေကသိပ်​ယုံ​တော့တယမဟုတ်​ဖူး​နော်​"
"အဲ့ဒါ​တော့ စိတ်​ချ စစ်​ရေ...ခုဏကမီးဖိုထဲမှာ​ဒေါ်​လေးနဲ့စကားစ​ပေးခဲ့ပြီးပြီ....စစ်​ပဲလိုတယ်​....စစ်​နေ​ကောင်းကျန်းမာအားပြည့်​မှသွားလို့ရမယ်​တဲ့"
"ဟင်​...တကယ်​လား...တကယ်​ပဲအ​မေကအဲ့လို​ပြောသလား"
"အင်း​ပေါ့ ငါနဲ့ချည်းဆိုလွှတ်​မှာမဟုတ်​ဖူး ခုကမိုး​ကြောင့်​...မိုးအစ်​မဝမ်းကွဲလဲပါတယ်​ဆိုလို့သာ စိတ်​ချတယ်​တဲ့...အားနာတာ​ကြောင့်​လဲပါမယ်​ထင်​တယ်​"
အမ​လေး....စစ်​အတွက်​တော့​ရွှေပြည်​တော်​တွေသာ​နေချက်​။ မက​လေးသာဒီသတင်းသိရင်​ဘယ်​လောက်​တောင်​ပျော်​နေရှာလိမ့်​မလဲကွယ်​။
မ​နေ့ညကပဲ စစ်​နဲ့​တွေ့ချင်​တဲ့အ​ကြောင်း​တွေတဖွဖွ​ပြော​နေရှာတာ။ အိမ်​ကိုဘယ်​လို​ပြောပြရမလဲမသိလို့သာ စစ်​ကနှစ်​သိမ့်​မ​ပေးနိုင်​ခဲ့တာ။
သို့​ပေသိ မလို လုပ်​ချင်​ရာလုပ်​တတ်​တဲ့သူက​တော့ စစ်​နဲ့မ​တွေ့ရလဲသူ​ပျော်​တဲ့​နေရာ​ရောက်​ရင်​စစ်​ကို​မေ့မယ့်​သူမျိုး။
"အင်း မင်းတို့ရဲ့ကမ္ဘာစစ်​ကြီး​နေပြန်​ကောင်း​အောင်​ကြိုးစားပါ့မယ်​...ဒါမဲ့​ဆေးလိပ်​တော့​သောက်​ပါရ​စေ​နော်​...နန်း​မေ့မလာနဲ့"
"အင်းပါ...တလိပ်​ပဲ​သောက်​...ဟို​ရောက်​မှ​သောက်​ပေါ့"
"ဟုတ်​ပြီ...​ကျေးဇူးတင်​လိုက်​တာမိုးရယ်​...စစ်​က ပင်းတယကိုသိပ်​ကိုသွားချင်​နေတာ အဟီး"
မိုးလက်​က​လေးကိုင်​ပြီး​ကျေးဇူးတင်​စကားကိုလှိုက်​လှိုက်​လှဲလှဲဆိုမိသည်​။ ရင်​ထဲမှာ​တော့​ရွှေစာရံဘုရားပွဲလှည့်​သကဲ့သို အ​ပျော်​လုံး​တွေဆို့။
ညကျရင်​တော့ ဒီအ​ကြောင်းကို မကိုပြောပြရ​ပေဦးမည်​။
....
Next...