5

680 54 0
                                    

"မကြီး စစ်​အိုးရှင်း ခဏသွားဥိးမယ်​"
မကြီး ညစာ ချက်​နေတဲ့ မီးဖို​ချောင်​အတွင်းမှာ ဝင်​လိုက်​ထွက်​လိုက်​လုပ်​နေပြီးမှ ဒီစကား​ပြောထွက်​တာ​လေ။ မကြီးက ဟင်းချက်​နေရာမှ လှည့်​မကြည့်​ပဲ
"ဘာသွားလုပ်​မလို့လဲ ဘယ်​သူနဲ့လဲ"
ထုံးစံအတ်ုင်း အပြင်​ထွက်​ဖို့အ​ရေးကို စီအိုင်​ဒီစစ်​သလို စစ်​မေးပြီးမှ ထွက်​ခွင့်​တောင်​ရချင်​မှရတာ။ ဒါမျိုး​တွေဆို စစ်​ပြန်​မ​ပြောရဲ​ပေမယ့်​လဲ အ​တော့်​ကို စိတ်​ကျဉ်းကျပ်​လှတာမို့ မကြိုက်​ပါ။ ဒီအသက်​ဒီအရွယ်​တစ်​ခါတ​လေ​လေး အပြင်​ထွက်​တာကို သူတို့စိတ်​တိုင်းကျမှ လွှတ်​တာ။ တစ်​ချို့​တွေလိုမျိုး သွားချင်​ရာသွား စားချင်​တာစားချင်​တာ​ပေါ့။ သူငယ်​ချင်း​တွေနဲ့ လွတ်​လွတ်​လပ်​လပ်​ပျော်​ပါးချင်​တာ​ပေါ့။ ဒါ​တောင်​စစ်​မှာအ​ပေါင်းအသင်းက သိပ်​ရှိလှတာ​မဟုတ်​။
"ခမ်းအိမ့်​နဲ့ သွား​တွေ့မလို့"
"အဲ့ က​လေးမနဲ့ပဲ များများ​ပေါင်း သိလား ပျက်​စီးလိမ့်​မယ်​"
မကြီးတို့​တော့ သူများသားသမီးကို မ​ကောင်းမြင်​စိတ်​နဲ့ ကြည့်​မြင်​နေပါပြီ။ ဒါ​ကြောင့်​မ​ပြောချင်​တာ။
"ဟာ ဘာလို့လဲ မဆိုင်​လိုက်​တာ"
"ဟဲ့ ဆိုင်​တယ်​သူနဲ့သွား​တွေ့ရင်​နင့်​ဆီက ဘီယာနံ့​တွေပါလာတယ်​ချောကလက်​ဆေးလိပ်​ဆိုလား အာ့လဲ​သောက်​တတ်​လာတယ်​"
"ဘီယာဆိုတာက တခါမှတ​လေပါ မမရာ...ခဲအိုတို့မမတိူ့နဲ့သွားတဲ့အခါလဲတခါတ​လေ​သောက်​မိတာပဲကို ပြီး​ဆေးလိပ်​ဆိုတာကလဲ မ​သောက်​သ​လောက်​ပါ"
"​တော်​ဆင်​ခြေ​တွေချည်းပဲ ဪ ပြီး​တော့ နင်​အမြဲဖုန်း​ပြော​ပြော​နေတာ​တွေ့တယ်​ဆင်​ခြင်​ဦး"
တစ်​ခုအ​ကြောင်း အစပျိုးမိတာနဲ့ ကွင်းဆက်​က​နောက်​မှာအတန်းလိုက်​ကြီးကို ပါလာ​တော့တာ။ မမဆိုသည်​မှာ အ​မေ့ထက်​ကို ပိုဆိုး​နေတာ။
"ဒါဖြင့်​အခုက သွားရမှာလား မသွားရဘူးလား"
"ဘာလဲ စိတ်​မရှည်​တာလား နင်​အဲ့​လောက်​အစ်​မကိုအခန့်​ရို​သေမရှိ​တော့တာလား"
"ဘယ်​ကလာ စစ်​ပြောတာအဲ့လိုမဟုတ်​ပါဘူး အို​ကေ ရပြီ "
ခွင့်​ပြုမိန့်​က မ​သေချာ​တော့တာမို့လိူ့ စစ်​ဘာမှဆက်​မ​ပြောချင်​တော့တာ​ကြောင့်​ဆိုင်​ဖက်​ပြန်​ထွက်​လာလိုက်​သည်​။
မနက်​တည်းက ခမ်းအိမ့်​က သူ့သူငယ်​ချင်းမိုးရည်​ချိုနဲ့အတူ စစ်​ကို​တွေ့ချင်​တယ်​ပြောတာမို့လို့ စစ်​ကလဲအားနာတာ​ကြောင့်​လာခဲ့မယ်​လို့ ကတိ​ပေးလိုက်​မိတာရယ်​။တကယ်​က အိမ်​ထဲနဲ့ ဆိုင်​ထဲကလွဲပြီး အပြင်​မသွားရတာ ကြာ​နေပြီမို့လို့ စစ်​ကိုယ်​တိုင်​ကလဲ သွားချင်​တဲ့စိတ်​ရှိ​နေပါသည်​။
ဆိုင်​ထဲ ပြန်​ရောက်​လာ​တော့​ကောင်​မ​လေးတစ်​ယောက်​ကို ဆံပင်​ညှပ်​ပေး​နေတဲ့ နန်းနန်းက
"မမစစ်​အပြင်​သွား​တော့မို့လား နန်း တွက်​ကြက်​ကြော်​ဝယ်​လာ​ပေးပါလား"
"နင့်​မကြီးကအလွယ်​တကူ ခွင့်​မ​ပေးဘူးဟ"
"ဟင့်​မကြီးကလဲ ဘာလို့များ မသွား​စေချင်​ရတာလဲ မမစစ်​က တခါတ​လေမှသွားတာကို"
"ငါလဲ မ​ပြောတတ်​ပါဘူးဟယ်​သွားဦးမယ်​လို့​ပြောတာကို သွားလို့မ​ပြောပဲနဲ့ဟိုဟာ​ပြောလိုက်​သည်​ဟာလှည့်​ပြောလိုက်​နဲ့ အ​တော့်​ကိုစကားရှည်​နေ​တော့ ငါလဲသွားချင်​စိတ်​ပျောက်​တယ်​"
"​အေ့​လေ သွားကာနီးလာကာနီး အဲ့လိုဂဂျီဂ​ဂျောင်​လုပ်​ရင်​တူတူပဲ နန်းလဲမသွားချင်​"
"ကဲပါ အလုပ်​သေချာလုပ်​ဦး ငါ အ​နောက်​ခန်းထဲ မှာ ရှိမယ်​ဆေးတင်​မယ့်​သူလာမှ ငါ့ကို​ခေါ် ကြားလား"
"ဟုတ်​မမစစ်​"
နန်းနန်းတစ်​ယောက်​သာလျှင်​အညှပ်​လောက်​တော့အားကိုးရသည်​မို့ ကျန်​တာက​တော့ မလာလိုက်​လာလိုက်​နဲ့ ပညာသင်​စဉ်​ဇွဲလုံ့လရှိလိုက်​ပုံများ။ စစ်​တောင်​သူတို့နဲ့ သိပ်​စကားမ​ပြောဖြစ်​။ သူတို့ကလဲ စစ်​နဲ့ဆို သူတို့ထက်​ငယ်​နေလို့လားမသိ သိပ်​ပြီး အဖတ်​လုပ်​တာမဟုတ်​။ မကြီးနဲ့ကျ​တော့ စကား​တွေ​ဖောင်​ဖွဲ့လိုက်​သည့်​ဖြစ်​ခြင်း။
ပျင်းရိ​လေးတွဲစာဖြင့်​အ​နောက်​ခန်းထဲက ခုံ​ပေါ်တွင်​ပစ်​ထိုင်​လိုက်​သည်​။ ကိုကိုနဲ့လဲ စကား​ပြောလို့ကမရ။ ကိုကို အလုပ်​ကိစ္စဖြင့်​နယ်​ဖက်​ဆင်းသွားတယ်​ဆိုပြ်ိး ဖုန်း​လေး​တောင်​တစ်​ချက်​မဆက်​။ စစ်​ခေါ်​တော့လဲ စက်​ပိတ်​ထားသည်​တဲ့။ မအားလပ်​ခြင်း​ပေလား ဖုန်းလိုင်းမရှိတာလား​တော့မသိ။
မ အ​ကောင့်​လေး ဝင်​ကြည့်​မိသည်​။ စာ​မေးပွဲ ပြီးတဲ့ရက်​ဆို​တော့ လည်​နေကြသည်​ထင်​ပ။ စစ်​တို့အိမ်​ရှေ့လမ်း​တောင်​ဆိုင်​ကယ်​တွေနဲ့ပြည့်​မတတ်​ဖြစ်​နေတာကို။ မ ဖက်​ကို​ဘေလ်​သုံး​ထောင်​လွှဲ​ပေးလိုက်​သည်​။ မက U Tube​တွေ အကြည့်​များ​တော့​ဘေလ်​ကုန်​တာ မြန်​လွယ်​ခြင်းပင်​။ fb​ပေါ်မှာလဲ ကြည့်​စရာဇာတ်​ကား​တွေမှ​ပေါလို့။ ဒါကို မက ဘာလို့ အဲ့​ဘေလ်​အကုန်​မြန်​တဲ့ထဲကိုမှသွားကြည့်​နေသည်​မသိ။ မက ပွင့်​ပွင့်​လင်းလင်း နဲ့ တကယ့်​ကို​ဖော်​ရွှေတတ်​သူပင်​။ သူများနဲ့ဆိုရင်​ဘယ်​လိုမှ​တော့စိတ်​ထဲမ​နေ​ပေမယ့်​မနဲ့​တွေ့တဲ့အခါမှာ​တော့ စစ်​စိတ်​ထဲမှာ စာတတ်​ချင်​စိတ်​တွေ နိုးကြား​ပေါက်​ဖွားလာတာပါပဲ။ မကြာခင်​မှာ မက ဘွဲ့ရပညာတတ်​ကြီးဖြစ်​တော့မယ်​။ တသက်​မှာတစ်​ခါ ပညာမတတ်​တဲ့ စစ်​ကိုယ်​စစ်​သိမ်​ငယ်​ဖူး​တော့သည်​။ အလိုက်​သိစွာ​သောမက စစ်​နဲ့စကား​ပြောလျှင်​စာအ​ကြောင်း​တွေ​ကျောင်းကိစ္စ​တွေ တခါမှ​တော့စ မ​ပြော။
မ ဘယ်​တွေလည်​နေပါလိမ့်​။ မ​နေ့ညတည်းက လိုင်းဆင်းထားတာ။ အ​ပျော်​တွေ လွန်​ပီး တစ်​ချို့မိန်းက​လေး​တွေလို ဝိုင့်​သောက်​မူး​နေသည်​များလား။
စိုးရိမ်​စိတ်​ဝင်​မိသွားတာနဲ့ လက်​တို့က အလိုလို မရဲ့ဖုန်းကို​ခေါ်လိုက်​မိသည်​။
တူ တူ တူ
ဝင်​တော့ ဝင်​နေ​ပေမယ့်​လဲ ပြန်​လည်​ဖြေကြားလာခြင်းမရှိ။ မနဲ့စကား​ပြောဖြစ်​တာ ဆယ်​ရက်​မပြည့်​သေး​ပေမဲ့ မအ​ကြောင်း တစ်​ခဏအတွင်းမှာ စစ်​သိနားလည်​လာသည်​။ မက ဟန်​ဆောင်​ခြင်းလဲမရှိ။ မကြိုက်​ရင်​မကြိုက်​တာကို​ပြောတတ်​သည်​။ စစ်​က လိုင်း​ပေါ်တွင်​သူများ​တွေသုံးသလို​ရေးသလို အလွယ်​တကူ စကားလုံးမပီမသ​တွေ​ရေး​နေကျ။ မြန်​မာစာကိုချစ်​မြတ်​နိုးတဲ့ မနဲ့​တွေ့မှ မ အမိန့်​ကြောင့်​ပြုပြင်​ပြောင်းလဲလိုက်​ရတာ။
အပြင်​သွားရင်​တော်​တန်​ရုံဖုန်းမယူတတ်​တဲ့ မ တစ်​ယောက်​ခုလဲဖုန်းပါသွားဟန်​မတူ။
တူ တူ
ထပ်​ခေါ်ကြည့်​တော့ ဝင်​နေပြန်​သည်​။
"ဘုရားသိကြားမ လို့ မ ဖုန်း​လေးကိုင်​ပါ​စေ"
ဟလို စစ်​.....
​ဗု​ဒ္ဓေါ​ရေ ထူးထူးခြားခြား စစ်​က​လေး ဆု​တောင်းပြည့်​နေချက်​
"မ...မလား"
"အင်းပ စစ်​ဘာဖြစ်​လို့လဲ"
"အာ...ဘာမှမဖြစ်​ပါဘူး မရဲ့ သတိရ​နေတာမို့​ခေါ်လိုက်​တာ အစက​ခေါ်တာ ဘာလို့မကိုင်​တုန်း"
"အိပ်​ပျော်​နေတာမို့​လေ သိ​တောင်​မသိ ခုမှနိုးလာလို့ ဖုန်းဝင်​နေတာနဲ့တိုးလိူ့ကိုင်​တာ"
ထင်​သားပဲ ။ မက အမြဲတမ်း silent လုပ်​ထားတတ်​တယ်​ဆိုတာကို။ မရဲ့အကျင့်​လေး​တွေကို မသင်​ပေးပါပဲနဲ့ အ​တော်​များများကို သိ​နေပြီ​လေ။
"စာ​မေးပွဲ​ဖြေနိုင်​ခဲ့ရဲ့လား"
"အမ​လေး စာ​မေးပွဲများလွယ်​လွယ်​လေးရယ်​စစ်​ရဲ့မပဲ​လေ ဒီ​လောက်​တော့​အေး​ဆေးပါ"
​ရေ့....မက​တော့ ဘယ်​လိုသ​ဘောထားပြိး​ပြေယလိုက်​သည်​မသိ။ စစ်​ရင်​ထဲမှာေ၊်​တော်​ကြီးကို​ပျော်​ပြီး ထ က ချင်​နေပါပြီ။ စစ်​ရဲ့မပဲ​လေ တဲ့။ အင်း​ပေါ့ စစ်​ရဲ့မပဲ​ပေါ့ ။ စစ်​တစ်​ယောက်​တည်းရဲ့ မက​လေး။
"လိုင်းမတက်​ဘူးလား မ "
"အိပ်​နေတာကို"
"ခု နိုး​နေပြီ​လေ....လိုင်းတက်​ခဲ့​လေ စကား​ပြောရ​အောင်​ဘေလ်​ကောရှိရဲ့လား မရှိရင်​စစ်​ထည့်​ပေးမယ်​"
"ရှိပါတယ်​နော်​...စစ်​က viber သုံးတယ်​မလား အဲ့ပဲလာခဲ့ fb မသုံးချင်​ဘူး"
"ဟုတ်​ကဲ့မ ခုတက်​ခဲ့​နော်​ဖုန်းချလိုက်​ပြီ"
ဒါမျိုးဆို စစ်​တို့ပိုသ​ဘောကျမိတာ​ပေါ့။ ဘာလို့ဆို စစ်​အ​ကောင့်​က ကိုကိုပါသုံးတာကိုး။
စစ်​ကိုယ်​စစ်​ဘာ​ကြောင့်​လဲ​တော့မသိ။ ချစ်​သူဖြစ်​တဲ့ ကိုကို့ထက်​မကိုပိုပြီးဂရုစိုက်​မိ​နေခြင်းပင်​။
​တောင်​တောင်​
Viber မှ မ အရင်​စာပို့လာ​တော့ စစ်​ပျော်​သွားရသည်​။
"ဘာ​တွေလုပ်​နေတာလဲ"
"အပြင်​ခဏသွားမလို့ မမဆီက ခွင့်​တောင်းတာကို မလွှတ်​ဖူးရယ်​အာ့​ကြောင့်​"
"ဘာလဲ စိတ်​ကောက်​နေတယ်​ပေါ့​လေ"
"ဘယ်​ကလာ မရာ စစ်​ကစိတ်​မ​ကောက်​တတ်​ပါဘူး ဆူ​နေသလိုပွစိပွစိ​ပြော​နေလို့ ကြားပျင်းကပ်​လာတာနဲ့ ဆိုင်​နောက်​ခန်းမှာ ဝင်​ထိုင်​နေတာ"
"အရမ်း​တွေ​အေး​နေပြီလား"
"​အေးတာ​ပေါ့ မ​ကော​ကျောင်းပြီး​တော့ ဘာလုပ်​မှာလဲ"
"မနက်​ဖြန်​အိမ်​ပြန်​ပြီး ခြံထဲပဲဆင်းရမှာ​ပေါ့"
ဟုတ်​သားပဲ။ မ​ပြောခဲ့ဖူးတာ။
မ တို့မိသားစု က သီ​ပေါမှာ​နေပြီး မြို့ပြင်​ဖက်​က ခြံရယ်​ဒုဋ္ဌဝတီမြစ်​ဘေးက နှင်းဆီခင်း​လေးကိုပဲ အားကိုးအားထားပြုကာ​နေထိုင်​စား​သောက်​ရတဲ့အ​ကြောင်း​တွေ မ​ပြောပြခဲ့ဖူးပြီးသား​လေ။
"မနက်​ဖြန်​ပြန်​ပီ​ပေါ့ မလည်​တော့ဘူးလား"
"လည်​တော့ပါဘူး "
"မ သူငယ်​ချင်း​တွေလဲ ဒီ​နေ့မလည်​ဘူးလား"
"လည်​ကြတယ်​သူတို့က ဒီ​နေ့​တော့ အတွဲကိုယ်​စီနဲ့မို့ မလိုက်​တော့တာ...အမှန်​က ပျင်း​နေတာလဲပါတယ်​အိပ်​ချင်​နေတာနဲ့အိပ်​ကျန်​ခဲ့တာ သူတို့​တော့​ခေါ်​နေကြသား"
"မ တစ်​ယောက်​ပဲ အတွဲမရှိတာလား "
"Single ပဲ ကြိုက်​တယ်​"
"ဟုတ်​လို့လား မက အဲ့​လောက်​ချစ်​ဖို့​ကောင်းတာကို"
"စစ်​ပဲအဲ့လိုမြင်​ကြတာ​လေ မက ဘယ်​နေ​ရောက်​ရောက်​အများ​တွေ ကွင်း​ရှောင်​တဲ့ ကွင်းမကြီးပဲဖြစ်​နေ​တော့တာ ဟားဟား"
ဟုတ်​သလား မဟုတ်​လား​တော့ မသိ..မ​သေချာ​ပေမယ့်​သူများတကာ အတွဲ​လေး​တွေနဲ့ လည်​ပတ်​ကြတဲ့အထဲ အတွဲမရှိလို့ အ​ဆောင်​မှာ အိပ်​ကျန်​ရစ်​ခဲ့တဲ့ မကို​တော့ စစ်​ယုံချင်​ပါသည်​။
"ရည်းစားတ​ယောက်​မှမထားဖူး​သေးဘူး​ပေါ့"
"အမ်း ဘယ်​လို​ပြောရမလဲ ဟိုး ငယ်​ငယ်​က​လေးဘဝတုန်းက​တော့ ကြိုက်​တဲ့သူရှိတာပ ရည်းစား​တောင်​မဖြစ်​လိုက်​ရဘူး မြစ်​ထဲ​ရေကူးရင်း​ရေနစ်​ပြီး ဆုံးသွားတာ....အဲ့တုန်းကအရမ်းငယ်​ကြ​တော့ သူငယ်​ချင်း တစ်​ယောက်​ထာဝရခွဲသွားပြီဆိုတဲ့အသိပဲရှိတာ"
"သူသာ အသက်​ရှိ​နေဦးမယ်​ဆိုရင်​ရော...မ"
"သူရှိ​နေရင်​တော့ မရဲ့​ကောင်​လေးဖြစ်​လာမှာ​ပေါ့ သူက မကိုအရမ်းသ​ဘောကျတာ​လေ...မကလဲ​တော့ နည်းနည်းကြိုက်​ပေမဲ့ ခင်​တာကြာပြီမို့ အချင်းချင်း ဆို​တော့အမြင်​ငပ်​နေတာရယ်​ကြောင့်​ကြိုက်​တယ်​လို့ဝန်​မခံခဲ့ဖူးဘူး ဒါမဲ့ မ သူ့ကိုမငြင်းဘူးဆိုတာလဲသူသိတယ်​ဒါ​ပေမဲ့ကွာ ဘယ်​လို​ပြောရမလဲ သူမှမရှိ​တော့တာ...ဆို​တော့ ထူးပြီးလဲ ခုမှ​တော့မလွမ်း​နေ​တော့ပါဘူး...ဘာလို့ဆို ငယ်​တဲ့အရွယ်​စိတ်​ကစားပြီးချစ်​ကြိုက်​ခဲ့တဲ့အရွယ်​လဲမဟုတ်​တော့သူငယ်​ချင်းတစ်​ယောက်​အ​ပေါ်လွမ်းတဲ့ခံစားချက်​ပဲကျန်​ပါတယ်​....တိုက်​ဆိုင်​မှု​တွေ ကြုံလာရင်​သူ့ကိုသတိရတယ်​အကယ်​၍ သူသာရှိ​နေမယ်​ဆို မတို့ အတွဲ​တော့ဖြစ်​နေမှာပဲ နှစ်​ဖက်​မိဘ​တွေကလဲ ခင်​နေကြတာဆို​တော့ လက်​ထပ်​ဖြစ်​မယ်​တချိန်​ကျရင်​ပေါ့"
အရိုးသားဆုံး အပွင့်​လင်းဆုံး ရင်​ဖွင့်​ချက်​ကို မ တစ်​ယောက်​စစ်​ကိုဖွင့်​ချပြလိုက်​လို့ မများ စိတ်​ပေါ့သွား​လေပြီလား။
ဒါဆိုရင်​တော့ မ အခုထိ အသည်းနင့်​အောင်​ချစ်​ရမယ့်​
သူ ရှာမ​တွေ့​သေးဘူးဆိုတာ လုံးဝကို​သေချာသွားပြီ​လေ။
"မမစစ်​ဒီမှာ ဆံပင်​ဖြောင့်​ချင်​လို့တဲ့ မိန်းက​လေးသုံး​ယောက်​ရောက်​လာပြီ"
အမ်း.....မနဲ့စကား​ပြော​နေတဲ့စာကို​သေချာဖီးလ်​အပြည့်​နဲ့ဖတ်​နေပါတယ်​ဆို နန်းနန်းတို့လုပ်​ချလိုက်​ပုံများ။ မယုံသဖြင့်​ရှေ့​ပေါက်​ကို လှမ်းကြည့်​လိုက်​တော့ မိန်းက​လေးသုံး​ယောက်​ကဆိုင်​အတွင်းသို့ကွက်​ကြည့်​ကွက်​ကြည့်​လုပ်​နေကြသည်​ကို​တွေ့ရ​တော့မှ စိတ်​မကြည်​မွေ့ဖြစ်​သွားရပါသည်​။
"သွား ငါလာခဲ့မယ်​"
"မရဘူး ခုလိုက်​မှ ဖြစ်​မှာ သူတို့က သုံး​ယောက်​စလုံးလုပ်​ကြမှာဆို​တော့​ဈေးညှိ​နေကြတာ နန်းကမမစစ်​ဆီ​ပြောဆိုလို့​စောင့်​နေကြတာ လာပါ"
"​အေ့ဟယ်​လာခဲ့မယ်​ခဏ​လေးပါဆို လာမယ်​လာမယ်​"
နန်းကို အတင်းအ​ပေါက်​ဝတွန်းလွှတ်​ပြီး မဆီ ကမန်းကတန်း စာပြန်​လိုက်​ရသည်​။
"​နောက်​မှ ဆက်​ပြောကြမယ်​နော်​မ ဖိုက်​တင်း....တ​နေ့​တော့ မဆီကို အချစ်​တွေ​ရောက်​လာ​တော့မှာ ."
'မအား​တော့ဘူးလား"
ကံတရားက အဆိုးဘက်​ကို ဘက်​လိုက်​နေတာလားမ​ပြောတတ်​။ စစ်​ပို့သမျှ စာတ်ုင်းကို မက တန်းပြီး ဖတ်​နေတာ။
"ဟုတ်​ဆံပင်​ဖြောင့်​ကြမလို့တဲ့ သုံး​ယောက်​တောင်​ရောက်​နေကြတာ"
"ဟုတ်​ပါပြီ သုံး​ယောက်​ဆို​တော့ စစ်​တို့ပွ​ကြောပဲ""
"​ဆေးနံ့နဲ့တင်​ပွတယ်​မထင်​ပါဘူး မရာ"
"အမယ်​ကဲပါ ဒါဖြင့်​မ ပြန်​အိပ်​လိုက်​ဦးမယ်​အေး​ဆေးလုပ်​"
"ဟုတ်​မ ညကျလဲ ဒီမှာပဲ စကား​ပြော ကြရ​အောင်​နော်​"
"Ok "
မ ဆင်းသွား​တော့မှ စစ်​လဲ ဆိုင်​ရှေ့ထွက်​လာရ​တော့သည်​။ ဒီည​တော့ ပင်​ပန်းရ​ပေဦးမည်​။​တော်​သေးတာ​ပေါ့
အပြင်​မထွက်​ဖြစ်​သေးလို့၊ မဟုတ်​ရင်​သုံး​ယောက်​နဲ့လွဲရမည့်​ကိန်း။
ကြံဖန်​၍ မကိုပင်​ကျေးဇူးတင်​ရပါသည်​။
......
လားရှိုး မှာ​သွေးတို့​ခြေရာထပ်​နေ​သော​နေရာ​တွေချည်းမို့ စာ​မေးပွဲပြီးပြီးချင်း​သွေး ပြန်​ဖို့ ဆုံးဖြတ်​ခဲ့တာ​တော့မဟုတ်​ပါ။ ကျန်​တဲ့ သူငယ်​ချင်း​တွေက​တော့​နောက်​ဆုံးနှစ်​မို့လို့​ပျော်​ပျော်​ရွှင်​ရွှင်​နဲ့ နှုတ်​ဆက်​ရင်း လည်​ကြပတ်​ကြ ရုပ်​ရှင်​တွေ ကြည့်​ကြဦးမှာ။ ဘယ်​သူကမှ​သွေးကို ပြန်​ရန်​ကားဂိတ်​လိုက်​ပို့​ပေးမယ့်​သူမရှိ။ အ​ကြောင်းမှာ​သွေး အိမ်​ပြန်​သည်​ကို သ​ဘောမကျ​သော​ကြောင့်​ပင်​။
ခိုင်​ကပိုဆိုး။​ပြောလိုက်​သေးတာ။
"​သွေးတစ်​ယောက်​တော့​လေးနှစ်​လုံး ငါတိူ့ကို ဘယ်​လောက်​တောင်​သည်းခံ​ပေါင်းဖြစ်​နေခဲ့ရလဲ မသိဘူး စာ​မေးပွဲပြီးတာနဲ့ တန်းကိုခွဲထွက်​တော့တာပဲ....​နောက်​လဲပြန်​ဆုံဖို့မ​သေချာတဲ့သူ​တွေမို့ အစိမ်းလိုက်​ကိုဖြတ်​ချတာပဲ"
တဲ့။ သူ့အဆိုကို​နောင်​နောင်​တိူ့​ယောက်ျား​လေးအုပ်​စုမှလဲ
"​အေး​လေ...တနယ်​စီ​နေ​နေရတာကို။​နောက်​လဲ မ​တွေ့နိုင်​တာလဲဖြစ်​နိူင်​တာ။​ပေါင်းလာတာကြာပြီကို​ကောက်​ကာငင်​ကာကြီး လည်​မယ်​ပြော​နေကာမှကားလက်​မှတ်​ဖြတ်​ထားရတယ်​လို့"
"အဲ့ ကားလက်​မှတ်​ဖိုးနှ​မြော​နေရင်​လဲ ငါတိူ့​ပေးပါ့မယ်​မနက်​ဖြန်​ကုန်​ကျစရိတ်​ကိုလဲ အားလုံးက မျှခံ​ပေးမယ့်​ဟာ။​သွေးက ဘာထ​ကြောင်​နေတာလဲ"
ဘယ်​သူတစ်​ဦးတစ်​ယောက်​ကမှ​သွေးကို အ​ကောင်းဘက်​လေးမျှမ​တွေး​ပေးကြ။
အမှန်​တကယ်​သွေးလဲ​ပြေလည်​ရင်​နေချင်​တာ​ပေါ့။ အမိ​ကျောင်း​တော်​ကြ်ိးနဲ့လဲ တသက်​စာခွဲရပြီ။ ဘယ်​တော့မှများပြန်​တွေ့ရမယ်​မ​သေချာတဲ့ အချစ်​ဆုံးသူငယ်​ချင်း​တွေကိုလဲ ခွဲရ​တော့မည်​ကို အတူတူ​တော့လည်​ချင်​သေးတာ​ပေါ့။
ခုဟာက​သွေးမှာ လက်​ထဲက ငါး​ထောင်​တန်​လေးတရွက်​ကို ကျစ်​ကျစ်​ပါ​အောင်​ဆုပ်​ကိုင်​ထားရတာ။ မ​နေ့ညက အကို က​တော့ ဖုန်းဆက်​ပြီး​မေးရှာပါတယ်​။ ပိုက်​ဆံမရှိရင်​သူလစာထုတ်​တုန်း လွှဲ​ပေးလိုက်​မယ်​။​အေး​ဆေးလည်​ပတ်​ပြီးမှပြန်​တဲ့။ လာခဲ့တဲ့ တလခွဲလုံးလုံးအတွက်​ကို အကို့လစာနဲ့ပဲ​ထောက်​ပံ့ပြီးလာ​နေခဲ့ရတာ။ ပြန်​စရိတ်​ကို​တောင်​ပြန်​တောင်းရမယ့်​အဖြစ်​မျိုး​သွေးမလိုချင်​။ လက်​ထဲပိုက်​ဆံမရှိပဲနဲ့လဲ အများသူငှါလို​ပျော်​ပျော်​ရွှင်​ရွှင်​လဲဖြစ်​မ​နေနိုင်​တာမို့လို့ ဘယ်​သူမှမသိ​အောင်​ကားလက်​မှတ်​ကြိုဖြတ်​ထားလိုက်​တာပင်​။
မနက်​အထုတ်​အပိုး​တွေပြင်​ကြ​တော့မှ​သွေး ပြန်​တော့မယ့်​အ​ကြောင်းသိကြရတာပင်​။
ခု အထုတ်​အပိုး​တွေကို အ​ဆောင်​ရှေ့ထုတ်​လိုက်​သည်​။
အ​ဆောင်​ရှေ့မှာ အပျံစားကြီး​တွေဝတ်​လို့ လည်​ကြပတ်​ကြ​တော့မယ့်​ခိုင်​တို့အုပ်​စု။
သူတို့ လိုက်​မပို့လဲ ဘာအ​ရေးလဲ။ ကားဂိတ်​ပို့ဖို့ သုံးဘီးခ​တွေ​ဈေးကြီးတဲ့အပြင်​ကို ထွက်​မငှါးတတ်​တဲ့​သွေးအဖို့ လိုက်​ပို့မယ့်​သူ​တွေမှ တပုံကြီး။ စီးပွား​ရေးက ဆယ်​တန်းတုန်းကအတူ​နေခဲ့တဲ့ သီ​ပေါသားတစ်​ယောက်​ရှိသည်​လေ။ သူက ကိုယ်​ပိုင်​ကားနဲ့ကို​ကျောင်းတက်​နေတာ။
အချိန်​က ကိုးနာရီ​ကျော်​နေပြီမို့ ဖုန်း​ခေါ်လိုက်​သည်​။
"​ဟယ်​လို"
"ရာဇာလား ငါပါ​သွေး"
​ထူးထူးခြားခြား​မောင်​ရာဇာတို့ ဖုန်း​ခေါ်တာနဲ့ကိုတန်းကိုင်​လာတာ။
"အင်း​သွေး​ပြော"
"ငါ အကူညီ​တောင်းမလို့ နင်​ခု ဘယ်​မှာလဲ"
"ရပါတယ်​ငါ အ​ဆောင်​မှာ အိပ်​ယာ​တောင်​မထ​သေးဘူး"
"​နောက်​ကျ​နေပြီကို ဘာလို့မထ​သေးတာ"
"ညက​လေ ကဲတာ များသွားလို့ဟ ခု​တောင်​ခေါင်းက သိပ်​မကြည်​ဘူး"
"ငါ ပြန်​မလို့ အဲ့ဒါ ကားဂိတ်​ကို လိုက်​ပို့​ပေးနိုင်​မလားလို့ပါ "
"ငါလဲ ဒီ​နေ့ပြန်​မှာ​လေ ငါနဲ့အတူ လိုက်​ပြန်​ပါလား ည​နေပြန်​မှာ"
"​ကျေးဇူးပါ ဒါမဲ့ ငါ ကားလက်​မှတ်​ဖြတ်​ထားပြိးပြီ အဆင်​ပြေရင်​ခု လာခဲ့ပါလားငါအ​ဆောင်​ရှေ့ထွက်​စောင့်​နေမယ်​ခဏ​နေ ကားကထွက်​တော့မှာမို့"
"​အေးပါ ဒါဖြင့်​လဲ ငါ ခုမျက်​နှာသစ်​ပြီးလာခဲ့မယ်​ငါးမိနစ်​စောင့်​"
ဖုန်းချသွားခဲ့ပြီးမှ အ​ဆောင်​မှူးထံ ပြန်​မယ့်​အ​ကြောင်းအသိ​ပေးရဦးမည်​။​သွေးက သာ​ချေမိုး​နေ​ပေမယ့်​မောင်​ရာဇာတို့များ ကူညီခိုင်းတာ​တောင်​သိပ်​ပြောစရာပင်​မလိုဘူး။
​ရေကန်​ဘေးမှာ အ​ဆောင်​မှူးအမှိုက်​လှည်း​နေတာကို​တွေ့သဖြင့်​
"အန်​တီ သမီး ပြန်​တော့မယ်​ရှင့်​"
တံမျက်​စည်းလှည်း​နေရာမှ အန်​တီက​သွေးကို လှည့်​ကြည့်​လာသည်​။
"ဟင်​သမီး ဘာလို့ မြန်​မြန်​ကြီးပြန်​ရတာတုန်း ခိုင်​တို့​တောင်​မပြန်​ကြ​သေးတာကို မလည်​တော့ဘူးလား"
"ဟူတ်​မလည်​တော့ဘူးရှင့်​"
"​အေးပါကွယ်​ကျောင်းပြီးသွားပြီဆို​တော့​အေး​ဆေးဖြစ်​သွားပြီ​ပေါ့"
"အလုပ်​ပဲရှာဖို့ကျန်​တော့တယ်​အန်​တီရ""
"အလုပ်​ရရင်​လဲ​သေချာဂရုစိုက်​ပြီးလုပ်​ကျောင်းပြိးပြီးချင်​အိမ်​ထောင်​လဲမပြု​သေးနဲ့ဦး မိဘလဲလုပ်​ကျွေးပါဦး"
"ဟူတ်​အိမ်​ထောင်​ပြုဖို့က​တော့ အ​ဝေးကြီးလိုပါ​သေးတယ်​ရှင်​"
"ခု​နေ​တော့ သမီးက​အေး​ဆေးတည်​ငြိမ်​တာကို အန်​တီလဲသိပါတယ်​ကွယ်​ကဲ သမီးပြန်​မယ်​ဆိုလဲဂရုစိုက်​ဦး​နော်​"
"ဟုတ်​ကဲ့ အန်​တီ သမီး သွားပြီ​နော်​"
"​အေး​အေး"
အန်​တီ့ကို နှုတ်​ဆက်​ပြီး အ​ဆောင်​ရှေ့ထွက်​လာ​တော့ ခိုင်​တို့အုပ်​စုက တစ်​ယောက်​ယောက်​ကို​စောင့်​နေဟန်​တူသည်​။ အကုန်​လုံးတိုင်​ပင်​ထားကြသလားမသိ။​သွေးကို​ယောင်​၍မျှပင်​လှည့်​မကြည့်​ကြ။ သူတို့ချင်းသာ စကားစမြည်​ပြော​နေကြတာ။ ရာဇာလဲ မ​ရောက်​လာ​သေး။​ဗိုက်​ကလဲ မ​နေ့က ညစာမစားထားသည့်​အပြင်​မနက်​စာပါမစားရ​သေး​တော့ အသံစုံပင်​ဟစ်​ကြွေးလို့​နေတာ။
ဟိုကြည့်​သည်​ကြည့်​နဲ့ ထိုင်​မလို ထမလို ဘယ်​သူကမှအဖတ်​မလုပ်​တော့​နေ​နေရတာ တစ်​မျိုးကြီးကို ဖြစ်​လို့​နေသည်​။ ထိုအခိုက်​ဖုန်းဝင်​လာလို့ ကြည့်​မိ​တော့....
"ဟလို စစ်​"
"ဟီး မ ဘာလုပ်​နေလဲ မနက်​စာ စားပြီလား"
ဒီက​လေးမ​တော့​စော​စောစီးစီး အသံ​လေးကိုက ရွှင်​မြူး​နေ​တော့တာပါပဲ။ သူ့အသံ​လေး ကြားလိုက်​တိုင်း အင်​မတန်​ပြုံးဖို့ဝန်​လေးတဲ့ နှုတ်​ခမ်းအစုံက ပြုံးလို့မှချိုလို့ရယ်​။
"မစားရ​သေးဘူး အိမ်​ပြန်​တော့မလို့"
"​စောကြီး​ကော"
"အင်း ဆယ်​နာရီကား​လေ...အာ့ သူငယ်​ချင်းလာကြိုမယ်​ဆိုလို့ အ​ဆောင်​တံခါးဝမှာ​စောင့်​နေတာ"
"ဪ...ဂရုစိုက်​ပြီးပြန်​နော်​မ သတင်းထဲကြည့်​တာ ရှမ်း​မြောက်​အ​ခြေအ​နေသိပ်​မ​ကောင်းဘူး မကို စစ်​စိတ်​ပူတယ်​"
"အ​ဝေးက​နေတဲ့သူ​တွေပဲစိတ်​မှန်းနဲ့​တွေး​ကြောက်​နေကြတာပါ ဘာမှမဖြစ်​ပါဘူးကွယ်​"
"ပူရ​တာ​ပေါ့ မရဲ့ စစ်​က မနဲ့ဆုံချင်​သေးတယ်​လေ ဒီတစ်​ခါဆုံရင်​အရင်​လိုသူစိမ်းသက်​သက်​ကြီး​တော့ ဖြစ်​မ​နေတတာ့ဘူး​ပေါ့​နော်​"
"အင်း​ပေါ့ ခုကရင်းနှီး​နေပြီပဲ "
စကား​ပြော​ကောင်း​နေတုန်း ရာဇာ့ကားကြီး​ရှေ့​ရောက်​လာသဖြင့်​
"စစ်​ရေ မ သူငယ်​ချင်း​ရောက်​လာပြီမိူ့ အိမ်​ရောက်​မှပဲဖုန်းပြန်​ခေါ်လိုက်​မယ်​နော်​"
"ဟုတ်​ကဲ့ မ စစ်​မျှော်​နေပါ့မယ်​ရှင့်​"
"အွန်း ဒါပဲ"
ဖုန်း​လေးချပြီး ရာဇာ့ကား​ပေါ် အထုတ်​ကြီး​တွေ တင်​နေ​တော့ ခိုင်​တို့အုပ်​စုရဲ့ အကြည့်​တွေက ရာဇာ့ကားနဲ့တကွအကုန်​ကို ကြည့်​နေကြ​တော့တာ။​သွေးမှာ သူတိူ့အပြင်​ခင်​တဲ့သူမရှိဘူးလို့ ထင်​ထားတာကိုး။​သွေးလဲ​သွေးရဲ့ကိုယ်​ရေးကိုယ်​တာ​တွေကို သူများ​ရှေ့ဖွင့်​ပြောပြတတ်​သူမဟုတ်​။ ဒါမဲ့ စစ်​တစ်​ယောက်​ကလွဲလို့​ပေါ့။ အဲ့က​လေး​ရှေ့ကျ ဘာမှဟန်​ဆောင်​ခြင်းမရှိပဲ​ပြောချင်​ရာကို​ပြောဖို့စိတ်​တွေကတွန်းအား​ပေး​နေတတ်​တာမို့ စစ်​နဲ့စကား​ပြော​နေရင်​ပဲ အလိုလို​ပျော်​ရွှင်​တာ။
"မိ​သွေး နင့်​အထုတ်​ကလဲ ဒါပဲလားဟ"
"​အေ့​လေ အဝတ်​အစားတစ်​ထုတ်​အိပ်​ယာလိပ်​တစ်​ထုတ်​ရေချိုးပစ္စည်းနဲ့ သနပ်​ခါး​တွေက တစ်​ခြင်း ဒါပဲ​လေ"
"နင်​ကလဲ မိန်းက​လေးမဟုတ်​တာကျလို့ဟာ "
"စကားရှည်​မ​နေနဲ့ ကားကထွက်​တော့မယ်​ဟ သွားမယ်​"
​ပြောဆိုရင်း​ရှေ့ခန်းတံခါးကိုဖွင့်​ဝင်​လိုက်​သည်​။ ဘယ်​သူ့ကိုမှလဲ မနှုတ်​ဆက်​ချင်​တော့။ သူတို့​တောင်​ပိုယ့်​အခက်​အခဲမသိပဲ ထင်​ရာ​တွေးပြီးစိမ်းပြ​နေမှ​တော့ ကိုယ်​က ဘာလို့​ဖြေရှင်းပြ​နေရမှာလဲ၊ ဒါမျိုးအလုပ်​မိ​သွေးမလုပ်​။ လုပ်​မိရင်​လဲမိ​သွေးမဟုတ်​။
"လမ်းမှာ တစ်​ခုခုစားရ​အောင်​ငါ​ဗိုက်​ဆာလို့"
မျက်​နှာသစ်​ပြီးကာစမို့ ဆံပင်​အစပ်​က​လေး​တွေမှာ​ရေစို​နေတုန်း။ ညကဘာ​တွေလုပ်​ထားမှန်းမသိ။ မျက်​စိကြီးကိုနီရဲ​နေတာ။
"နင်​ကလဲ ငါ့ကိုပို့ပြီးမှ စား​တေယ့​လေ"
"ငါကနင့်​ကိုလဲ​ကျွေးချင်​လို့ပါဟာ...ငါတို့တစ်​ခါမှမဆုံဖြစ်​သေးဘူး​လေ...​နော်​သီ​ပေါ​ရောက်​ရင်​လဲ နင်​က မာနခဲဆို​တော့​တွေ့ရမှာလဲမဟုတ်​"
​ပြော​နေပုံက မသိရင်​သွေးကပဲ သူ့ချစ်​သူကျလို့။
"ငါ့မှာ နင့်​ကို​ကျွေးချင်​ပေမယ့်​ကားခပဲကျန်​လို့ အ​ကြွေးမှတ်​ထားလိုက်​"
"မလိုပါဘူး​ဗျာ​သွေးတို့များ သူငယ်​ချင်းအချင်းချင်းကို အမှတ်​ကြီးချက်​""
"အဲ့လိုလဲမဟုတ်​ပါဘူး"
"ဒါနဲ့ ခဏက ဖုန်း​ပြော​နေ​တော့မျက်​နှာထားက ဒီလိုမဟုတ်​ပါဘူး ကွာချက်​"
"ရည်းစားနဲ့ဖုန်း​ပြော​နေတာကိုမျက်​နှာကစူပုပ်​နေစရာလားဟဲ့"
အဲ....စစ်​က​လေး​ရေ ပါးစပ်​နဲ့မရည်​ရွယ်​ပဲပစ်​မှား​နေမိပြီ။ ကန်​တော့​နော်​။
ဒိလိုမှမဟူတ်​ရင်​ဒိ​ကောင်​က အစတည်းကမှ​ကြောင်​ချင်​ချင်​ရယ်​။
"ဟင်​သွေး နင့်​မှာ ရည်းစားဘယ်​လိုဘယ်​တုန်းကရသွားတာလဲ သိ​တောင်​မသိလိုက်​ပါလား"
"အင်းသိပ်​မကြာ​သေးဘူး ငါရည်းစားရှိတဲ့အ​ကြောက်းတိုင်းသိပြည်​သိ​ကြေငြာရ​အောင်​ကမ္ဘာ​ကျော်​မင်းသမီးလဲမဟုတ်​အေ"
"နည်းနည်း​တော့​ပြောသင့်​တာပ"
"​နောက်​မှ​ပေါ့...နင့်​ကားကလဲ မူးချင်​လာပြီ မှန်​ချ​ပေးဟာ"
ရာဇာ ပြတင်းမှန်​ချ​ပေး​တော့မှ အပြင်​ဖက်​ကို မျက်​နှာမူကာ​တွေးရင်း​ငေးရင်းနဲ့လိုက်​ပါလာ​တော့ရာဇာလဲဘာမှ​မ​ပြော​တေယ့​ပေ။ ဒီလမ်း ဒိမြို့​လေး​တွေက​သွေးအတွက်​လွမ်း​မောတသစရာ​လေး​တွေဖြစ်​လာပြီ​ပေါ့။ သီ​ပေါနဲ့လားရှိုး နီးနီး​လေး​ပေမယ့်​အိမ်​မှာပဲ​နေတတ်​တဲ့​သွေးအတွက်​တော့​တော်​တန်​ရုံမ​ရောက်​ဖြစ်​တဲ့​နေရာ​လေး​တွေ​လေ။
လွမ်းကျန်​ရစ်​ပေဥိး​တော့ လားရှိုး​မြေ​လေး​ရေ။
...မ ကားစီးရင်​ပြတင်း​ဘေးမစီးနဲ့​နော်​...​အေးတယ်​ပြီး​တော့ ဖွဟဲ့​သေနတ်​နဲ့​ချောင်းပစ်​ရင်​ဘယ်​လိုလုပ်​မလဲ
အရမ်း စိတ်​ပူတာပဲ မရယ်​အိမ်​ရောက်​ရင်​ဖုန်းဆက်​ဦး​နော်​....
ဖုန်းထဲဝင်​လာတဲ့ စာ​လေးကို ဖတ်​ရင်း​သွေး ပြုံးမိပြန်​သည်​။ ကမ္ဘာမှာ တစ်​ယောက်​တည်း​သော​သွေးအတွက်​စိတ်​ပူ​ပေးတတ်​သော လူသားငယ်​လေးပါလား။
တစ်​ကြိမ်​တစ်​ခါ​လေးဆုံဖူးရုံနဲ့ ရစ်​ပတ်​တတ်​တဲ့ ဒီက​လေးရဲ့ သံ​ယောဇဉ်​တွေကို​သွေး နားမလည်​နိုင်​တော့။
.....
Next

ထင်းရှူးမြေမှာ လွမ်းရိပ်တို့ဝေ ထင္းရွဴ းေျမမွာ လြမ္းရိပ္တို႔ေ၀Donde viven las historias. Descúbrelo ahora