ထင်းရှူးမြေမှာ လွမ်းရိပ်တို့ဝေ ထင္းရွဴ းေျမမွာ လြမ္းရိပ္တို႔ေ၀

18

ဘာလိုလိုနဲ့ ဒီ​တောင်​တန်းကြီး​ပေါ်​သွေး​ခြေချမိပြန်​ပါပြီ။ ရှမ်းပြည်​တစ်​နယ်​တည်း​တောင်​မှ​သွေးက​သွေး​နေထိုင်​ရာ​မြောက်​ပိုင်းရှမ်းပြည်​ထက်​တောင်​ပိုင်းရှမ်းပြည်​ကို ပို၍သ​ဘောကျသည်​။​မြောက်​ပိုင်းမှာ​တောင်​တန်းရှိတိုင်းသစ်​ပင်​လေး​တွေစိမ်းမြမ​နေ​တော့။​တောင်​ပိုင်းမှာကစိမ်းမြ​နေ​သေးသည်​။​လောပန်​နှင့်​ခရီးအတူမသွားချင်​ပေမယ့်​စန်းစန်းနှင့် သန်းသန်း ဟု​ခေါ်​သော
​သူ့ညီမ​အပျိုကြီး​တွေပါလာ​သော​ကြောင့်​နည်းနည်းအသက်​ရှူ​ချောင်​ရ​သည်​။ အိမ်​လာရင်​အမြဲလိုက်​ကြည့်​တတ်​တဲ့​လောပန်​ကြိးကဒီတစ်​ခါ​တော့ဖြင့်​သွေးကိုပုံမှန်​လိုသာဆက်​ဆံ​ပြောဆိုတာ​ကြောင့်​စိတ်​သက်​သာရ​သေးတာပင်​။
တည်းခိုခန်းတစ်​ခုတွင်​နေရာချ​ပေးခဲ့ပြီး သူက​တော့နာ​ရေးအိမ်​ကိုအရင်​သွားနှင့်​ပြီ​။​သွေးတိူ့ကိုနားခိုင်းတဲ့သ​ဘော။
​တောင်​ကြိးကို​ရောက်​လာတဲ့အ​ကြောင်း စစ်​ကိုလဲမ​ပြောဖြစ်​။​တွေ့​တော့​တွေ့ခဲ့ချင်​သေးသည်​။ စစ်​မအားမှာလဲစိုးရသည်​။
ထို​ကြောင့်​ရောက်​တာနဲ့အထုတ်​ချပီးသာအရင်​နားရ​ပေမည်​။ ကားမူးတတ်​သူမို့​သွေး အခန်းထဲ​ရောက်​ပြီးတာနဲ့​ခြေလက်​ဆေးပြီး ကုတင်​ပေါ်လှဲလိုက်​သည်​။
ခရီးထွက်​ရင်​ဖုန်းပိတ်​ထားတာမို့လို့ ပါဝါဖွင့်​ပြီးတာနဲ့ စစ်​ရဲ့စာ​လေး​တွေအစုအပြုံလိုက်​တန်းတက်​လာ​တော့သည်​၊
​သွေး ကိုဖုန်းဆက်​၍ မကိုင်​လျှင်​ပဲဖြစ်​ဖြစ်​သွေးလိုင်း​ပေါမတက်​လျှင်​ပဲဖြစ်​ဖြစ်​စစ်​၏ ချစ်​စရာ​ကောင်း​သောအချစ်​လေးက​တော့ဖြင့်​လိုင်း​ပေါ်မှာပဲသာ​တွေပလူပျံ​နေ​အောင်​မပို့တတ်​ပဲ message​တွေကိုသာအပုံအပင်​ပို့တတ်​တာပင်​။
မ​နေ့ည က​စော​စောအိပ်​မယ်​စစ်​ရေ မနက်​ကျအ​စောထရမယ်​ဟုစာ​ရေးပို့ထားခဲ့ပြီး စစ်​နဲ့လိုင်းတက်​ချိန်​ပင်​မဆုံလိုက်​။ ပါဝါတန်းပိတ်​ထားခဲ့တာ​လေ။
"မနက်​ဘယ်​သွားမှာလဲ မ​ရေ...
စက်​ပိတ်​ထားတယ်​..မိုးရွာလို့လား....
ပန်းပို့လား မ ပန်း​ပေါ်​နေပြီလား ဆိုင်​ကယ်​စီးရင်​ဂရုစိုက်​ပါ​နော်​ဦးထုပ်​လဲ​ဆောင်းအရင်​ခါကလိုမိုးမိ​နေမယ်​....ဆံပင်​စိုပြီး​ခြောက်​အောင်​မသုတ်​တတ်​တဲ့မကို စစ်​ကစိတ်​ပူ​နေရတယ်​...မနက်​ကျ လိုင်းတက်​ရင်​စစ်​ကိုစာပို့ခဲ့ဦး​နော်​😘😘😘"
ရိုးရိုးစာပို့ရင်​ဘေကုန်​သော​ကြောင့်​သွေးကတစ်​ခုခုဆိုလိုင်း​ပေါ်က​နေပဲပို့တတ်​တာ​လေ။ စာပို့တိုင်း အနမ်း​ပေး​သောပုံ​လေးကို ခုရက်​ပိုင်းစစ်​က တအားထည့်​သုံးလာသည်​။ အဲ့အရုပ်​ပုံ​လေးကိုကြည့်​မိတိုင်းလဲ​သွေးပါး​တွေနီရဲပြီးရှက်​သွေးဖြာရတာပါပဲ။
စစ်​နဲ့​သွေးများ ချစ်​သူဖြစ်​သွားခဲ့လျှင်​......
သည်​အ​တွေး​လေးနဲ့တင်​ကို ရင်​ထဲမှာ​ပျော်​ရွှင်​ရဖို့​ဝေးစွ။
အရင်​ဆုံးအ​ဖေ့မျက်​နှာကို​ပြေးမြင်​လာရသည်​။
အမိုက်​မ မိန်းမချင်းကြိုက်​ရတယ်​လို့ ...
​လေ​ပေါ်​မြှောက်​တက်​လာမယ့်​လက်​ဝါးချက်​ကို မြင်​ပြီးလန့်​ဖျပ်​ကာ ပါးပြင်​ကို​ယောင်​နနဖြင့်​လှမ်းကိုင်​လိုက်​ရ​သေးသည်​။
ဟင့်​အင်း....မဖြစ်​ဘူး....စစ်​ကို ချစ်​မိလို့မဖြစ်​ဘူး
စစ်​စစ်​စစ်​ဆိုတာနဲ့ပဲ ရင်​ခုန်​သံမြန်​နေရတဲ့အ​ကြောင်း​တွေကိုလဲ မသိချင်​ဟန်​ဆောင်​ရသည်​။
မ လို့​ခေါ်ခံရတိုင်း​ပြေ​ပြေ​လေးဖြတ်​ပြေးသွားတဲ့ကြည်​နူးမှုသံစဉ်​လှိုင်း​တွေလဲ ဖြတ်​ရသည်​၊
အနမ်း​ပေး​နေတဲ့ပုံ​လေး​တွေ ပို့လာရင်​လဲ နီရဲတွက်​သွားတဲ့မျက်​နှာကိုလဲ ဖုန်းမျက်​နှာပြင်​မှာ​ပေါ်​နေတာကိုမသိကျိုးကျွန်​ပြုရသည်​။
တကယ်​က ဒါ​တွေ​သွေးတစ်​ယောက်​တည်းဖြစ်​ပျက်​နေတာ​ပေမယ့်​စိုးရွံ့လှ​ပေသည်​။ စစ်​ကိုနှလုံးသားကချစ်​ချင်​နေသည်​၊ သို့​သော်​ဦး​နှောက်​ကခွင့်​မပြု။ သူ့မှာလဲရည်းစားရှိသည်​။
စစ်​မှာရည်းစားရှိသည်​ဆိုတဲ့အသိ​ကြောင့်​သာ သူမ ဦး​နှောက်​က ချစ်​သည်​ဟုထုတ်​မ​ပြောဖြစ်​ဖို့ တစ်​ခုတည်း​သောအသိက​လေးသာပင်​။ တကယ်​ချစ်​ပြီ​ဟေ့ဆိုတာနဲ့ မိသားစု ပတ်​ဝန်းကျင်​ဆိုတာက အ​ရေးကမပါ​လေ​တော့မှန်း​သွေးနားလည်​ပြီးသား။
နားတယ်​ဟုအမည်​ခံပြီး ပင်​ပန်းနွမ်းနယ်​နေသ​လောက်​တ​ရေးတ​မောလဲမအိပ်​ပျော်​ဖြစ်​ပါ။ အ​တွေး​တွေဟိုတစ်​စသည်​တစ်​စနဲ့ပါပဲ မိုးချုပ်​လေပြီ။
တဖက်​ခန်းမှ မစန်းနှင့်​မသန်းတို့​တော့ ငြိမ်​ချက်​သား​ကောင်းလွန်းလှသည်​။ အိပ်​လို့လဲမရ​တော့တာနဲ့ လူကမလန်းသလိုလိုရှိ​သော​ကြောင့်​ရေချိုးရန်​စိတ်​ကူးလိုက်​သည်​။
​ဒေါက်​ဒေါက်​
တံခါး​ခေါက်​သံ​ကြောင့်​အဝတ်​ချွတ်​မယ့်​ဆဲဆဲကို မချွတ်​ဖြစ်​တော့ပဲတံခါးဖွင့်​ပေး​တော့ အပြင်​ဖက်​တွင်​သနပ်​ခါးအ​ဖွေးသားနဲ့မစန်း
"ဟယ်​သွေး အိပ်​နေတာလား"
"အထဲလာ​လေ မစန်း​သွေး​ရေချိုးမလားလို့ပါ နည်းနည်းငြီးစီစီဖြစ်​နေလို့​လေ"
"မလာ​တော့ဘူး မစန်းတို့ကချိုးပြီးပြီ​သွေးကို ညစာစားမလို့ လာ​ပြောတာ...."
သူတိူ့ကပြင်​ဆင်​ပြီး​ပေမယ့်​သွေးမှာဘာမှမလုပ်​ရ​သေးသဖြင့်​အားနာသွားရသည်​၊
"အာ ညစာသွားစား​တော့မှာလား ဟို​သွေးမလိုက်​တော့ဘူး​လေ ကားမူးတာမ​ပြေ​သေးဘူးမို့ "
"မဟုတ်​တာ​သွေးရာ....​ရေချိုးလိုက်​လေ​နော်​...လန်းသွား​အောင်​အစ်​မတိူ့​စောင့်​နေမယ်​ကိုခန့်​လဲမလာ​သေးပါဘူးခုမှအ​ဒေါ်အိမ်​ကထွက်​နေတုန်း"
"ဟိူ​လေ..."
'ဟို​လေဒီ​လေ လုပ်​မ​နေနဲ့​တော့ ချိုးလိုက်​ပြီးရင်​အစ်​မတို့အခန်းထဲလာခဲ့​နော်​"
သူ့ဟာသူအမိန့်​ချပြီး ထွက်​သွား​လေပြီ။ တံခါး​လေးပြန်​ပိတ်​ရင်း
မလိုက်​ချင်​ပါဘူးဆိုမှ​လေ.....
မလိုက်​ချင်​ဘူး​တွေးကာမှစားစရာ​တွေမြင်​ယောင်​ရင်း​ဗို​ကထ​အော်​လိုက်​တာ​ကြောင့်​အမြန်​ပဲ​ရေချိုးခန်းဝင်​ပြေးရတော့သည်​။
​ရေမိုးချိုးပြီး ညစာထွက်​စား​တော့လဲ တလမ်းလုံးစရိတ်​မှမ်​သမျှ​လောပန်​ပဲထုတ်​ရှင်းသွားတာပင်​။​သွေး စားသမျှကုန်​သမျှကို ထုတ်​ရှင်းပါ​သော်​လဲရှင်းခွင့်​မပြု၍​အောင့်​သက်​သက်​နှင့်​ပင်​လက်​ခံလိုက်​သည်​။ ညစာစားပြီး​ရွှေဘုန်းပွင့်​စံ​တေင်​ထိပ်​သို့တက်​တော့​သွေးမှာကားမူးလိုက်​သည့်​ဖြစ်​ခြင်း။ အ​ပေါ်​ရောက်​မှပဲ နွမ်းနယ်​တာတစ်​ချို့​ပျောက်​ရသည်​။ စိမ်းစိမ်းစိုစို​တောအုပ်​ရယ်​အ​ပေါ်စီးကမြင်​ရတဲ့​တောင်​ကြီးမြို့ရှု့ခင်းရယ်​ကြောင့်​အရင်​တစ်​ခေါက်​ကခိုင်​တို့နှင့်​သာလာဖြစ်​ခဲ့လျှင်​ပဲ ပုံရိုက်​၍ ဆုံး​တော့မည်​မထင်​။
လျှပ်​စစ်​ရောင်​စုံမီး​ရောင်​တွေ ဖြန့်​ကျက်​ထားတဲ့​တောင်​ကြီးမြို့အလှကား​ဝေဟင်​မှကြယ်​က​လေး​တွေ​မြေပြင်​သက်​ဆင်းသည့်​အလား။
​သွေး​နေတဲ့ သီ​ပေါမြို့ထဲ​တောင်​ကြီးမြို့ကိုပိုချစ်​သည်​။
​တောင်​ကြီးသူဖြစ်​တဲ့ စစ်​ကို​ကော ချစ်​နေ​လေပြီလား။
...
"စစ်​ရေ....မမအသိ​ဒေါ်ငယ်​လေးရဲ့နာ​ရေးဆွမ်းယင်​ကို သွား​ပေးဦး​နော်​"
​အေး​အေး​ဆေး​ဆေးဇာတ်​ကား​လေးကြည့်​ပြီး မနက်​စာစား​နေတုန်း မမကလာ​ပြော​တော့ ဆက်​စားရမှာ​တောင်​ပျင်းသွားသည်​။
"ဟာ...စစ်​မှမသိတာကို...မမနဲ့သိတာပဲ မမပဲသွား​ပေါ့"
"မမ မအားဘူး​လေ....ဆိုင်​ကို​တောင်​နန်းတို့နဲ့ထားခဲ့ရမှာ...အကြီး​ကောင်​ကလဲ မမမပါရင်​စိတ်​ချရတာမဟုတ်​"
စာ​မေးပွဲ​တောင် မ​ဖြေရ​သေး​ကျောင်းပိတ်​တာနဲ့အကြီး​ကောင်​တို့က လည်​ပတ်​ဖို့ပဲ​ချောင်း​နေသည်​။ သီတင်းကျွတ်​ကျောင်းပိတ်​ဖို့က အ​ဝေးကြီးလို​သေးတဲ့ဟာကို။​ကျောင်းပိတ်​ရင်​လည်​ပတ်​ဖို့အတွက်​အဝတ်​အစား​တွေလိုက်​ဝယ်​ပေးဖို့ မ​နေ့ညတည်းကမကြီးကို ပူဆာ​နေတာပဲ ကြားလိုက်​ရ​သေး။ ဒီ​နေ့ဖြင့်​တော့ချက်​ချင်းကို သွားဝယ်​ပေး​တော့မှာ။
ခဲအိုကမအား​လေ​တော့ မကြီးကပဲက​လေးထိန်းလိုက်​ရ​တော့မည်​။
"စစ်​သွားရင်​သူတို့လဲသိတာမှမဟုတ်​ပဲကို...မသွားချင်​ပါဘူး "
"သွားလိုက်​ပါ လိမ်​မာတယ်​လေ​နော်​.....အ​မေလဲ အ​ဖော်​မရှိ​တော့သွားလို့လဲမရ....စစ်​ပဲ ဆိုင်​ကယ်​စီးပြီးသွားလိုက်​ခဏ​လေးပဲမျက်​နှာပြပြီးပြန်​လာရုံကို....​နော်​..."
"အင်း ပါ အင်းပါ....ခဏပဲ​နော်​ကူ​ငွေ​ပေးဦး စားပြီးရင်​သွားလိုက်​မယ်​....​တော်​ကြာဆိုင်​မှာ လို​နေမှ ခုတ​လော​ကျောင်းသူ​လေး​တွေတအားလာကြတာကို"
"ဟုတ်​ပါပြီကွယ်​...​ဖြေး​ဖြေး​မောင်းဦး ဆိုင်​ကယ်​ကို...မကြိးငါးဝယ်​ထားတယ်​အ​မေ​ပေါင်း​ပေးလိုက်​မယ်​စစ်​အတွက်​"
"ဟုတ်​.ဘယ်​မှမလည်​ဘူး ကူ​ငွေထည့်​ပြီးတန်းလစ်​လာမယ်​"
သွားမည်​ဟု ကတိ​ပေးကာမှ မကြီးမျက်​နှာရွှင်​ပျလို့လာတာ။ နာ​ရေးဆို​တော့လဲ မသွားလို့မ​ကောင်းဘူး​လေ။ ဒီနှစ်​မှမိုးကလဲ စရွာတည်းကရင်းကိုတိတ်​တဲ့ရက်​ကခပ်​ရှားရှားရယ်​။
ထမင်းမြန်​မြန်​စားပြီးတာနဲ့ ဆွမ်းယင်​သွားဖို့ပြင်​ရသည်​။
အနက်​ရောင်​ရှပ်​အင်္ကျီနဲ့ အပြာရင့်​ရောင်​ခပ်​လွှင့်​လွှင့်​ဂျင်း​ဘောင်းဘီကိုတွဲဝတ်​လိုက်​သည်​။ ဆွမ်းယင်​ဆို​တော့ အနီလွှင့်​အဝါလွှင့်​တွေနဲ့ သနပ်​ခါး မိတ်​ကပ်​ထူလ​ဗျစ်​နဲ့လဲ သွားလို့မ​ကောင်း​ပေဘူး​လေ။ လိမ်း​နေကျကိုပဲ မျက်​နှာပြင်​လည်​ပင်းလည်​ဂုတ်​မကျန်​ပွတ်​လိမ်းလိုက်​သည်​။
ဒါ​တွေက စစ်​ရဲ့လှပ​ချော​မောမှုအတွက်​ပြင်​ဆင်​လိုက်​ပေခြင်းပင်​။
စစ်​ရဲ့ စီး​တော်​ယာဉ်​ကို မကြီးကယူသွားမည်​မို့ စစ်​က နန်းဆိုင်​ကယ်​ကို သုံးရ​တော့မည်​။
ကလစ်​ဘီး​လေးက​မောင်းရတာလဲအဆင်​ပြေသ​လောက်​လမ်း​ကောင်း​တော့ညက်​ညက်​က​လေးနဲ့ စက်​သံသဲ့သဲ့​လေး​ကြောင့်​စီး​ကောင်းလှသည်​။ ပိုက်​ဆံစုပြီး တစ်​စီး​လောက်​ဝယ်​ဦးမှပါ။
"နန်း​ရေ...နင့်​ဆိုင်​ကယ်​သော့​ပေးဦး"
ဆိုင်​ထဲမှာ ဆံပင်​ပေါင်းတင်​နေသူ​တွေရှိ​နေသည်​။ နန်းက မိန်းက​လေးတစ်​ယောက်​ကို ဆံပင်​အား​ဆေး​အ​ကြောင်း​ပြောပြ​နေရင်းနဲ့မှ စစ်​ကိုကြည့်​ကာ
"အမယ်​စတိုင်​မလိုင်​နဲ့ ဘယ်​သွားမလို့တုန်း"
"ဘာစတိုင်​မှမလုပ်​ရဘူး မကြီးအသိရဲ့ဆွမ်းယင်​သွားမလို့ကို"
"ဟုတ်​လား မြန်​မြန်​ပြန်​လာ​နော်​ဆိုင်​မှာလူများ​နေတာ မြင်​တယ်​မလား စားပွဲ​ပေါ်မှာ​သော့က"
"ဟုတ်​ကဲ့ သူ​ဋ္ဌေး ကျမလဲသွားချင်​လွန်းလို့မဟုတ်​ရ​ကြောင်းပါ...ကူ​ငွေထည့်​ပြီးတာနဲ့ တန်းပြန်​လာမှာရှင့်​ဂရုစိုက်​ပြီး​ကောင်း​ကောင်းလုပ်​ပေးလိုက်​ဦး ဆိုင်​အမည်​ပျက်​နေဦးမယ်​"
"ဟင့်​...နန်းတို့​ကြောင့်​ပဲ နာမည်​ပိုကြီးလာတာကိုးများ..သွားမှာဖြင့်​မြန်​မြန်​သွား ကြာမ​နေနဲ့"
"အင်းပါ...သွားပြီ..နင်​ကျူ ရှင်​မရှိဘူးမို့လား​အေး​ဆေး​ပေါ့ ဟဲဟဲ"
နန်းကို မစပဲမ​နေနိုင်​။ သူကလဲဆတ်​ဆတ်​ထိမခံဆို​တော့ စလို့​ကောင်းမှ​ကောင်း။
မကြီး​ပြောတဲ့ရပ်​ကွက်​ထဲ တလမ်းပြီးတစ်​လမ်းပတ်​ဝင်​ရှာပြီးမှ ပဲ ဆွမ်းယင်​အိမ်​ရှာ​တွေ့​တော့သည်​။ ကား​တွေနဲ့ချည်း လမ်းကပြည့်​နေ​တော့ ကား​တွေကြားထဲ အတင်းမရမကဝင်​ရင်း ဆိုင်​ကယ်​ရပ်​လိုက်​ရသည်​။ လူကလဲများ အိမ်​ထဲမှာစစ်​နဲ့သိတဲ့သူလဲမရှိ။ ဝင်​ရတာလဲအူ​ကြောင်​ကြောင်​။ အ​ပေါက်​ဝမှာဟိုကြည့်​သည်​ကြည့်​လုပ်​နေတုန်း
"ဟယ်​ချစ်​ရဲ့ညီမ​လေးမဟုတ်​လား"
မကြီးအရွယ်​မိန်းမတစ်​ဦးက စစ်​လက်​မောင်းကိုလာဖက်​ရင်း​ပြော​လေ​တော့ ပြန်​ပြီးနှုတ်​ဆက်​ရင်း
"ဟုတ်​ကဲ့ မမ မကြီးက အကြီး​ကောင်​ကို​ဈေးလိုက်​ပို့ရလို့ စစ်​ကိုလွှတ်​လိုက်​တာ"
"ဟုတ်​ပါပြီ လာလာ အထဲကို စား​သောက်​ပါဦး..."
"​တော်​သေးတယ်​စစ်​က ဘယ်​သူ့ကိုမှမသိ​တော့လာရတာခပ်​လန့်​လန့်​ရယ်​ခေါ်သူ​တောင်​ရှိပါ့မလားလို့"
ထိုအစ်​မ​နေရာချ​ပေးတဲ့စားပွဲဝိုင်းမှာဝင်​ထိုင်​လိုက်​ရင်း​ပြောလိူက်​သည်​။
"ညီမကသာမသိတာ အစ်​မကညီမကိုသိတယ်​လေ ...ချစ်​ဖုန်းထဲမြင်​ဖူးပြီးရင်းနှီး​နေတာ"
"ဟုတ်​ကဲ့ စစ်​ကသိမ​နေတဲ့အတွက်​ခွင့်​လွှတ်​ပါ​နော်​"
"ဟုတ်​ပါပြီကွယ်​စား​နော်​အစ်​မ ညီမ​သောက်​ဖို့အ​အေး​ဗူးသွားယူလိုက်​ဦးမယ်​ကွယ်​ပြန်​လာခဲ့မယ်​"
"ဟုတ်​ကဲ့"
ထိုအစ်​မ ထွက်​သွား​တော့ ထမင်းစားပွဲဝိုင်းမှာ လူ​တွေရှိ​နေ​ပေမဲ့လဲမသိကြ​လေ​တော့ စစ်​တစ်​ယောက်​တည်းလိုလိုဖြစ်​နေသည်​။ ဆွမ်းယင်​အိမ်​က ထမင်းကိုစား​ပေးပြီးကုသိုလ်​ယူပါ ဟု ကြားဖူး​သော​ကြောင့်​အိမ်​မှာစားလာပြီဖြစ်​သော်​လဲ နည်းနည်းထပ်​စားလိုက်​သည်​။ စားပွဲ​ပေါ်သိူ့အ​အေး​ဗူး​တွေ​ရောက်​လာ​သော်​လဲဟိုအစ်​မကပြန်​ရောက်​မလာ​တော့။ တခြားသူ​တွေကိုလိုက်​ပြီးဧည့်​ခံ​နေသည်​။
စားပြီး အိမ်​ထဲခဏဝင်​ဟိုကြည့်​သည်​ကြည့်​နဲ့ ပျင်းလာ​တော့ဟိုအစ်​မကိုနှုတ်​ဆက်​ပြီးပြန်​တော့မည်​ဟု​တွေးကာ ထပြီးရပ်​လိုက်​တော့
ဟင်​....မ
ဟုတ်​သည်​။ မ ပုံစံ​လေးက လူကြီးထဲမှာ ထင်းလို့​နေသည်​။ သိပ်​ချောသိပ်​လှ​နေလို့​တော့မဟုတ်​ပေမယ့်​ဘယ်​လောက်​ပဲလူများများ စစ်​မျက်​စိထဲမှာ စစ်​နှလုံးသားထဲမှာ မပုံရိပ်​ကိုအလွယ်​တကူဖမ်းယူလို့ကိုရ​နေတာ။ အနက်​ရောင်​ခံမှာ အပွင့်​နုပ်​လေး​တွေပါ​သော ရင်​စေ့အင်္ကျီနဲ့ ထမီ​လေးနဲ့ ချပ်​ချပ်​ရပ်​ရပ်​က​လေးဝတ်​ဆင်​မြန်းထားတဲ့ စစ်​ရဲ့မက​လေး။
ဆက်​ပဲထိုင်​ရမလို ထပဲထွက်​ရမလို​တွေဖြစ်​နေ​တော့ စစ်​အနားသို့ခဏကအဝင်​ဝမှာလာကြိုတဲ့အစ်​မ​ရောက်​လို့လာ​တော့သည်​။
"ညီမ​လေး ပြန်​တော့မလို့လား"
"ဟင်​...ပြန်​...အဲ မပြန်​သေးဘူး အစ်​မ"
စကားသာ ပြန်​ပြော​နေတာ အကြည့်​တို့က အ​အေး​ဗူးလိုက်​ချ​ပေး​နေတဲ့ မဆီမှကိုမခွာ။ ထိုအစ်​မလဲစစ်​အကြည့်​ရှိရာလိုက်​ကြည့်​ပြီး
"ဘာကိုကြည့်​နေတာလဲ ညီမ​လေး အသိ​တွေ့လို့လား"
"အာ...မဟုတ်​...အဲ ဟုတ်​တယ်​အစ်​မ တူ​နေတာလား​တော့မသိဘူး "
"ဘယ်​ဟာ​လေးလဲ ညီမရဲ့"
"အနက်​ရောင်​လေးနဲ့​လေ...အဲ့ဒါ အစ်​မတို့အမျိုးလား"
စစ်​လက်​ညိုး​လေးထိုးပြကာမှ ထိုအစ်​မကမြင်​သွားဟန်​ဖြင့်​
"ဪ​သွေးကိုလား ညီမ သိမယ်​မထင်​ဘူး သူကသီ​ပေါကလာတာ​လေ"
​သေချာတာ​ပေါ့။ မပဲကို။ တစ်​စောင်းအ​နေအထားနဲ့အ​အေး​ဗူးလိုက်​ချရင်း ပြုံးပြ​နေခိုက်​ပါးချိုင့်​လေးခွက်​နေ​အောင်​ပေါ်​နေတာကိုမြင်​နေရတာပဲ။
"အစ်​မနဲ့အမျိုး​တော်​တာလား ညီမ သိတယ်​လိုင်း​ပေါ်မှာခင်​တာ​လေ မနှစ်​ကတန်​ဆောင်​တိုင်​လည်​ရင်းဆံပင်​ပီ​ကေကပ်​သွားလို့ ဆိုင်​မှာဆံပင်​လာညှပ်​ဖူး​သေးတာ မှတ်​မိ​နေတယ်​"
"ဟယ်​ဟုတ်​လား အမျိုး​တော့မ​တော်​ဘူး အရင်​က အစ်​မတို့အ​မေရဲ့လူယုံကြီးရဲ့သမီး​ပေါ့..အစ်​မရဲ့အစ်​ကိုဝမ်းကွဲ​တွေနဲ့လိုက်​လာတာ...ဒါ​ပေမဲ့..ခင်​ရာ​ဆွေမျိုး​ပေါ့ကွယ်​"
"ဪ...ဒါနဲ့ အစ်​မ လုပ်​စရာ ရှိတာလုပ်​ပါ​နော်​..စစ်​လဲ​နေဦးမှာ"
"ဒါဖြင့်​လဲ လဖက်​ရည်​လေး​သောက်​ပါဦး အစ်​မကိုခွင့်​ပြုဦး​နော်​"
"ဟုတ်​"
တကယ်​က ထိုင်​လဲမထိုင်​ဖြစ်​။ မီးဖိုခန်းထဲ အ​အေး​ဗူးသွားယူသည်​လားမသိ၊ မအရိပ်​လေးက​ပျောက်​သွားသဖြင့်​စစ်​လဲ​ယောင်​လည်​လည်​နဲ့လိုက်​ဝင်​လိုက်​သည်​။
"​သွေး နား​တော့​လေ မပင်​ပန်း​သေးဘူးလား"
"ဟုတ်​..ရပါတယ်​ဦး​လေး...ဒါပင်​ပန်းတယ်​မ​ခေါ်​သေးပါဘူး"
"နားချင်​ရင်​ပြော​နော်​တည်းခိုခန်းလိုက်​ပို့​ပေးမယ်​အ​ပေါ်ထပ်​မှာနား​နေလဲရတယ်​"
"ရပါတယ်​ရှင်​"
​ယောက်ျားတစ်​ယောက်​နဲ့​ပြော​နေ​သောအသံ​ကြောင့်​စစ်​
ရပ်​ပြီးနား​ထောင်​နေလိုက်​သည်​။​ယောက်ျားသံကတအား​တွေရင်းနှီးဟန်​ပြ​နေသ​လောက်​မအသံက​တော့ပုံမှန်​ပင်​။ စစ်​ရပ်​နေစဉ်​ပဲ​ယောက်ျားတစ်​ယောက်​ထွက်​လာကာ စစ်​ကိုတချက်​ကြည့်​ရင်းအပြင်​ဖက်​သို့သွား​လေသည်​။ စစ်​လဲလည်​ပြန်​ကြည့်​မ​နေပဲ မီးဖိုခန်းထဲသို့​ရောက်​တော့ မ တစ်​ယောက်​တည်းအ​အေး​ဗူး​တွေဂျပ်​ဖာပုံးထဲကထုတ်​နေ​လေသည်​။
"မ....."
တကယ်​က မကို​တွေ့ရလို့ အားရဝမ်းသာလှိုက်​လှိုက်​လှဲလှဲ​ခေါ်လိုက်​တာဖြစ်​ပေမယ့်​ခေါ်မယ့်​ဆဲဆဲ​တောင်​ကြီး​ရောက်​နေတယ်​ဆိုတာကိုစစ်​ကိုအသိမ​ပေးဘူး ဆို​သောအသိကတန်းဝင်​လာတာနဲ့ မဟု​ခေါ်သံ​လေးက အက်​ရှရှ​လေးဖြစ်​သွား​လေသည်​။ မတိုးလွန်းမကျယ်​လွန်း​သော စစ်​အသံ​လေးက အခန်းထဲနှစ်​ယောက်​သာရှိ​သော​ကြောင့်​သွေး​ကောင်းစွာကြားရမည်​လေ။
သို့​သော်​လှည့်​မကြည့်​ပဲ လုပ်​မြဲလုပ်​နေသည်​။
"မ...လို့"
စစ်​ထပ်​ခေါ်လိုက်​သည်​။ ဒီတစ်​ခါ​တော့​ခေါင်း​ထောင်​လာပြီးပြန်​ကြည့်​လာ​သောအခါ
"ဟင်​စစ်​....ဘယ်​လိုလုပ်​ပြီး​ရောက်​လာတာလဲ"
လက်​ထဲအ​အေး​ဗူးကိုင်​လျက်​သား စစ်​ရောက်​လာတာကိုပဲသူကအထူးအဆန်းပုံစံနှင့်​မေး​နေရ​သေး။
"မကို​မေးရမှာ​လေ...စစ်​က​တောင်​ကြီးသူမို့လို့ဒီ​နေရာ​ရောက်​နေတာ မထူးဆန်းပါဘူး မကသာ သီ​ပေါသူကဒီကိုဘယ်​လိုလုပ်​ရောက်လာရတာလဲလို့"
"အာ...ဒီဆုံးသွားတဲ့အ​ဒေါ်က အ​ဖေ့ရဲ့​ကျေးဇုးရှင်​လေ ပြီး​လောပန်​ကလဲသူ့ရဲ့တူ​လေး ဒါ​ကြောင့်​ကြုံ​နေတာနဲ့ပဲ သူ့နာ​ရေးကို မတို့​လောပန်​ကားနဲ့လိုက်​လာခဲ့တာ "
"မက​ရောက်​နေတာကိုမ​ပြောဖူး​နော်​စစ်​ကိုမ​တွေ့ချင်​လို့လား"
"မဟုတ်​ပါဘူးကွယ်​...မ​နေ့ည​နေကမှ​ရောက်​တာပါ.ညကလဲလိုင်းမတက်​ဖြစ်​မတက်​တဲ့အချိန်​ကလဲစစ်​နဲ့မကြုံတာနဲ့"
စကားပြိုင်​ပြီးအနိုင်​လုရလျှင်​လဲ မကို စစ်​နိုင်​မည်​မဟုတ်​၍
"ခု စစ်​နဲ့လိုက်​ခဲ့ပါလား"
"ဟာ ဘယ်​လိုလိုက်​မလဲ မက ကူ​နေရတာ​လေ"
"ခဏကပဲနားလို့ရတယ်​လို့​ပြောတယ်​လေ ခဏ​နေကျရင်​ပဲတရားနာ​တော့မယ့်​ဟာကို လူလဲကုန်​သ​လောက်​ရှိ​နေပြီ မ ထွက်​လို့ရပါပြီ လာပါ မရယ်​နော်​"
ဒီတစ်​ခါ​တော့ မရဲ့လက်​ကိုစစ်​ရဲရဲကြီးဆုပ်​ကိုင်​ပြီးဆွဲ​ခေါ်ရ​လေပြီ။ မက​တော့.မလိုက်​ချင်​လိုက်​ချင်​နဲ့ ပါလာပြီ။ ဟိုအစ်​မကိုလဲနှုတ်​ဆက်​ဖို့သတိမရအား​တော့။
ဆိုင်​ကယ်​နား​ရောက်​မှမလက်​ကိုလွှတ်​တော့ မက
"စစ်​ကွာ လုပ်​လိုက်​ရင်​ဇွတ်​ပဲ..."
"ဘာလဲ မက စိတ်​တိုလို့လား မကြိုက်​တာလားဟင်​"
"မဟုတ်​ပါဘူး...ခဏ​နော်​မ.ပိုက်​ဆံအိတ်​တွေသွားယူရင်း​လောပန်​ကို အကျိုးအ​ကြောင်း​ပြောပြခဲ့ဦးမယ်​..မ​ပြောပဲထွက်​ရင်​မ​ကောင်းဘူးမို့""
"ဟုတ်​ကဲ့ပါ မ ပြန်​လာမယ်​မလား စစ်​စောင့်​နေမယ်​နော်​မြန်​မြန်​သွား"
ဆိုင်​ကယ်​လေး အပြန်​လမ်းဖက်​သို့ လှည့်​ပြီး မအလာကို​စောင့်​နေလိုက်​သည်​၊ ခဏကြာ​တော့ မ ပြန်​ထွက်​လာသည်​။ ပိုက်​ဆံအိတ်​က​လေးနဲ့ဖုန်း​ကို ကပိုကရို​လေးကိုင်​လို့​လေ။
"ကဲ ရပြီ ဘယ်​သွားမှာလဲ မကိုတည်းတဲ့​နေရာပို့​ပေးမလို့လား"
ဆိုင်​ကယ်​နောက်​တက်​ထိုင်​ရင်း​ပြော​တော့
"စစ်​အိမ်​ကို​ခေါ်မလို့​လေ....မက မလိုက်​ချင်​ဘူးလား"
"ဟာ ဖြစ်​ပါ့မလား သိလဲမသိပဲနဲ့"
"ဒါဖြင့်​စစ်​က​ကော မအိမ်​ကမိသားစုကိုသိလို့လား...မပူနဲ့ စစ်​အိမ်​ကလူ​တွေလဲ သ​ဘော​ကောင်းပါတယ်​"
"စစ်​ကလဲ​နော်​မကိုကျ ဆိုင်​ကယ်​စီးမယ်​ဆို ဦးထုပ်​ဆောင်းဖို့အမြဲသတိ​ပေးတတ်​ပြီး ကိုယ်​တိုင်​ကျမ​ဆောင်းဘူး"
"စစ်​က ဦးထုပ်​ဆောင်းလို့မရဘူး​ဆောင်းပြီးသွားရင်​ခေါင်းက​လေးပြီးမူးသွားတတ်​လို့"
"​မော်​တော်​ပီကယ်​ကောမဖမ်းဘုးလား"
"ဖမ်းတဲ့အချိန်​မထွက်​ဘူး​ပေါ့ တကယ်​လို့ထွက်​ဖို့လိုရင်​လဲခဲအိုကားနဲ့ပို့ခိုင်းရတာ"
စကား​ပြောရင်း​မောင်း​နေ​တော့ မြန်​မှန်းသတိထားလိုက်​မိတာနဲ့ စစ်​ရဲ့အင်္ကျီစ​လေးကို မရဲတရဲဆုပ်​လိုက်​ရ​တော့သည်​၊
"​ဖြေး​ဖြေး​မောင်းဦး မထက်​တောင်​မြန်​နေတယ်​လမ်းကရှုပ်​ပါတယ်​ဆို"
"မကို​ကော်​ဖီ​လေး​ဖျော်​တိုက်​ချင်​လို့​လေ...မြန်​ပါဘူး ဒါ​နှေး​နှေး​လေး​မောင်းတာကို ကိုင်​ထား​နော်​ပြုတ်​ကျခဲ့ဦးမယ်​"
ကိုင်​ခံချင်​တာကို ဆိုင်​ကယ်​ပဲမြန်​မြန်​မောင်း​ပေး​နေရတာလဲအ​မော၊
စကားတစ်​ပြော​ပြောနဲ့စစ်​နေထိုင်​ရာအိမ်​က​လေးသို့​ရောက်​လာပါပြီ။ ဆံညှပ်​ဆိုင်​လေးထဲမှာ​တော့ လူကများ​နေသည်​။ မကြိးလဲပြန်​ရောက်​မလာ​သေး။ ဆိုင်​ထဲမှ လူအချို့လဲ စစ်​တို့နှစ်​ယောက်​ကိုကွက်​ကြည့်​ကွက်​ကြည့်​နဲ့။
"မ အိမ်​ထဲ သွားရ​အောင်​နော်​အ​မေ​တော့ရှိတယ်​မမ​တော့ပြန်​မလာ​သေးဘူးထင်​"
"စစ်​သ​ဘော​လေ...မ​တော့နည်းနည်းလန့်​တယ်​သိလား "
"မလန့်​ပါနဲ့ မရဲ့...အ​မေတို့ကလဲမအ​မေတို့လိုသ​ဘော​ကောင်းပါတယ်​နော်​လာ"
ဆိုင်​ကယ်​ရပ်​ပြီး မ လက်​က​လေးကိုဖွဖွဆုပ်​ကာ အိမ်​ထဲလှမ်းဝင်​တော့မည်​အပြု နန်းတစ်​ယောက်​အ​ပြေးအလွှား​ရောက်​လာကာ
"အမ​လေး မမစစ်​ရဲ့....ခုမှပြန်​ရောက်​တော်​မူတယ်​လား ဒီမှာ ဆံပင်​ညှပ်​ချင်​လို့​စောင့်​နေသူ​တွေမှပုံလို့...."
စစ်​ဘေးက​သွေးကိုသတိမထားမိပဲ သိပ်​ပြီးအလုပ်​ရှုပ်​စိတ်​ရှုပ်​လေဟန်​ဖြင့်​လာ​ပြော​နေ​သောနန်း​ကြောင့်​မကို အားနာသွားရသည်​။
"ဟဲ့ ဆံပင်​လေးညှပ်​တာများနင်​လဲညှပ်​တတ်​သား ဟိုအစ်​မ​တွေလဲညှပ်​တတ်တယ်​လေ ဘာလို့ငါ့ကိုမှလဲ"
"​ဟော​တော့ ညှပ်​မယ်​ဆိုရင်​ဖြင့်​ပြီး​လောက်​ပြီ ခုက လာတဲ့သူကဖြင့်​စစ်​ဆိုမှစစ်​ပါ​သော်​မို့​စောင့်​ခိုင်းလိုက်​ရပါတယ်​ရှင်​"
"ငါ ဧည့်​သည်​ပါလာတာနင်​မမြင်​ဘူးလား"
နန်း နားရွက်​ဆွဲ၍ မ မကြား​အောင်​ခပ်​ကြိတ်​ကြိတ်​ပြောလိုက်​မှ နန်းက မကိုမြင်​သွားဟန်​ဖြင့်​
"အဲ ဟို....အစ်​မကြိးပါလား....ဘယ်​က​နေ ဘယ်​လိုလုပ်​"
နန်းအထူးအဆန်းဖြစ်​မယ်​ဆိုလဲဖြစ်​ချင်​စရာပဲ​လေ။ စစ်​နဲ့မတို့ရဲ့​ရေစက်​အရ​တွေ့ဆုံခန်းက ဆန်းကြယ်​လှသကို။ မကလဲအပြုံးလှလှ​လေးဖြင့်​
"ဆွမ်းယင်​မှာ ဆုံကြတာပါ ညီမ....စစ်​လုပ်​စရာရှိရင်​လုပ်​လေ မကိုအားမနာနဲ့ မ​စောင့်​မှာ​လေ"
"ဒါဆို လာ မမက ဆိုင်​ထဲလိုက်​ပြီး​စောင့်​မမစစ်​ကမြန်​မြနိညှပ်​ပေးလိုက်​နန်း​ကော်​ဖီ​ဖျော်​တိုက်​မယ်​နော်​လာလာ"
​မရဲ့လက်​ကိုနန်းကဆွဲပြီးဆိုင်​ဖက်​သွား​တော့ စစ်​လဲလို​ပါလာရ​တော့သည်​။ ဘယ်​သူကများစစ်​မှစစ်​ဆိုပြီး ဂျီတိုက်​နေပါလိမ့်​။ သာသနာဖျက်​ကြီး
စိတ်​ထဲမှ မ​ကျေမနပ်​ကျိန်​ဆဲရင်း ဆိုင်​ထဲ​ရောက်​တော့ ထိုင်​ခုံမှာမိန့်​မိန့်​ကြီးထိုင်​နေတဲ့သူကို​တွေ့လိုက်​ရ​တော့သည်​။
"ဟင်​မိုး ဘယ်​တုန်းက​ရောက်​တာလဲ"
ဖုန်းသုံး​နေရာမှစစ်​အသံ​ကြောင့်​မော်​ကြည့်​လာသည်​။
"ကြာလှ​ပေါ့ မိုး ဆံပင်​လာညှပ်​တာ​လေ...ခမ်းအိမ့်​ကစစ်​ရှိ​နေတယ်​ပြောလို့ကို"
"အားနာလိုက်​တာ စစ်​ကိစ္စ​လေးရှိလို့သွား​နေတာခုမှပြန်​ရောက်​တာ လာ​ထိုင်​ဘယ်​လိုပုံစံညှပ်​ချင်​လဲ"
"ဒီမှာ....ဒီလို​လေးညှပ်​မလို့"
ဖုန်းထဲက ပုံ​လေးပြရင်း ထိုင်​ခုံဝင်​ထိုင်​လိုက်​သည်​။ ဆံပင်​ညှပ်​နေရင်းနဲ့ မ ဖက်​သို့လဲခဏခဏအားနာပြုံးဖြင့်​ပြုံးပြရ​သေးသည်​။ နန်းလဲမကိုဧည့်​မခံနိုင်​ရှာ။ သူ့အလုပ်​နဲ့သူရှုပ်​ကျန်​တဲ့သူလဲရှုပ်​နဲ့။ နန်းချ​ပေးထားတဲ့​ကော်​ဖီကိုလဲနည်းနည်း​ပဲ​သောက်​ထားသည့်​ပုံ။ ဟိုကြည့်​သည်​ကြည့်​နဲ့ပျင်း​နေရှာ​လေပြီထင်​။
"ကဲ ပြီးပြီ မိုး​ခေါင်း​လျှော်​လိုက်​ဦး"
"အိမ်​မှာ​လျှော်​ခဲ့ပြီ စစ်​ရဲ့ မ​လျှော်​တော့ပါဘူး"
"နန်း​ရေ...ဒီမှာ​ခေါင်း​လျှော်​ပေးလိုက်​ဦး
​လျှော်​ပြီးမှပုံလှမှာ​ပေါ့ မိုးရဲ့​လျှော်​သွားလိုက်​ပါ​နော်​"
နန်းကိုလဲ​အော်​ပြောရင်း​ခေါင်းကိုအတင်း​လျှော်​ခိုင်းလိုက်​ရသည်​။ မိုးကိုလဲ စစ်​ဆီတွင်​အကြာကြီးမ​နေ​စေဖို့ဆု​တောင်းရ​သေးသည်​။ မနဲ့ကြုံ​တောင့်​ကြုံခဲအေုခအ​နေ​လေးကိုအလုပ်​တွေကြားမှာပဲအချိန်​မကုန်​စေချင်​။ ဒီ​နေ့မှ ဆိူင်​ကလဲလူကများ။ အရင်​လိုစစ်​ဖုန်းသုံးချိန်​လေး​တောင်​မရ။ ညှပ်​သူကများများလာသည်​။​ကောင်​မ​လေး​တွေချည်း။​ကျောင်းတက်​ချိန်​ဆိုစစ်​တို့ဆိူင်​လေးက လက်​မလည်​တော့။
"စစ်​ဘယ်​လောက်​ကျလဲ "
"ဟာ....​ပေးစရာမလိုပါဘူး​နော်​...."
"ဘယ်​ဟုတ်​မလဲ အပြင်​က​ရောက်​ရောက်​ချင်းညှပ်​ပေးရတာကို...မယူလို့မရဘူး"
ပိုက်​ဆံအတင်းကမ်း​ပေး​နေ​သော မိုးလက်​ကို အသာအယာ ဖယ်​ချကာဖြင့်​
"အချင်းချင်းပဲ မိုးရာ​နော်​....မ​ပေးပါနဲ့​ပေးရင်​စစ်​ကစိတ်​ဆိုးမှာသိလား အကြာကြီး​စောင့်​စေခဲ့မိလို့အားနာရတဲ့အထဲ ထပ်​ပြီးအားနာ​အောင်​မလုပ်​လိုက်​ပါနဲ့"
"အယ်​.မိုးကသာအားနာရမှာ တမင်​ကြိးစစ်​ကို​စောင့်​နေတာ့ကို"
"စစ်​ကိုခင်​ရင်​မ​ပေးနဲ့​နောက်​ကြုံရင်​အရင်​ခါလို ဘီယာတိုက်​ပေါ့​နော်​"
ရယ်​ဟဟ​လေး​ပြောလိုက်​တာ​ကြောင့်​မိုးကအသဲယားသွားသဖြင့်​စစ်​ပုခုံးကိုတစ်​ချက်​ထုလိုက်​ပြီး
"​ကောင်းတာ​လေးဝယ်​ကျွေးပါ့မယ်​ဒါဖြင့်​မိုးပြန်​တော့မယ်​သွားစရာရှ်​သေးလို့"
"ဟုတ်​ကဲ့ပါ​ဖြေး​ဖြေးပြန်​ပါရှင်​"
ဆ်ုင်​ပေါက်​ဝထိမိုးကိုလိုက်​ပို့ရင်း ရင်​ထဲ​ပျော်​နေရသည်​။
​တော်​ပါ​သေးရဲ့...ချက်​ချင်းပြန်​ပေလို့ပဲ
ခုဏကိုင်​နေတဲ့​ခေါင်းကိုပဲပြန်​လက်​စသပ်​လိုက်​ပြီးမှ မကိုအချိန်​ပေးရ​တော့သည်​။
မ​ဘေးနားသွားထိုင်​တော့
"စစ်​တို့ဝင်​ငွေတအား​ဖြောင့်​တာပဲ​နော်​"
"အာ ဘယ်​ကလာ​ဖြောင့်​ရမလဲ မရဲ့...ဒီ​နေ့မှ လူနည်းနည်းများလိူ့ပါ....အရင်​ကဆို တရက်​လုံး​နေမှ ငါး​ထောင်​ရတဲ့ရက်​လဲရှိပ"
"ခဏ​လေးတင်​က​လေးမ​လေးတစ်​ယောက်​ငွေရှင်းသွားတာ ငါး​သောင်း​တောင်​မှ ဒါ​တောင်​တစ်​ယောက်​ပဲရှိ​သေးတာ​နော်​....ဆံပင်​ကောက်​သွားတာအဲ့​လောက်​ကျလား"
"​ဆေး​တွေဝယ်​သွားလို့ အဲ့​လောက်​ကျသွားတာပါမရဲ့....ဒါနဲ့ မ​ကော်​ဖီ​သောက်​လေ"
"အင်း မ သိပ်​မကြိုက်​လို့...မ​သောက်​တတ်​လို့"
ဟုတ်​သားပဲ။ မက​ကော်​ဖီ​သောက်​တတ်​သူမဟုတ်​။ နန်း​ဖျော်​ပေးလို့သာ မ​ကောင်းတတ်​၍ တစ်​ငုံနှစ်​ငုံ​သောက်​တာဖြစ်​လိမ့်​မည်​။
"ဟုတ်​တယ်​နော်​မ မှ မကြိုက်​တာ ဒါဖြင့်​ရင်​စစ်​သောက်​လိုက်​မယ်​နော်​"
"အယ်​မ​သောက်​ပြိးသား​လေ"
မ စကားမဆုံး​သေးခင်​စစ်​ကို ယူ​သောက်​လိုက်​ပြီဖြစ်​သည်​။ မက​တော့မျက်​လုံးဝိုင်းကြီးဖြင့်​အံ့သြ​နေရှာသည်​။
"မရွံဘူးလား"
"ရွံစရာလား.မရဲ့....မ​သောက်​ပြီးသားမို့လားမသိဘူး အရသာကိုရှိ​နေ​ရော"
"အမယ်​က​လေးလိုလုပ်​မ​နေနဲ့ သွားလုပ်​လေ..."
"မလုပ်​ပါဘူး ကျန်​တဲ့သူ​တွေလုပ်​ပါ​စေ​တော့....စစ်​က မ အနားပဲ​နေချင်​တယ်​လာ အိမ်​ထဲသွားရ​အောင်​"
အိမ်​ထဲသို့​ရောက်​တော့ အ​မေက မီးဖိုထဲမှာတကုပ်​ကုပ်​နဲ့ဘာ​တွေလုပ်​နေသည်​မသိ။
"မ ထိုင်​ဦး​နော်​....စစ်​မအတွက်​စားဖို့သွားယူဦးမယ်​"
မကိုဧည့်​ခန်းထဲထားခဲ့ပြီးမီးဖိုထဲဝင်​လာ​တော့ အ​မေက
"ပြန်​လာပြီလား "
'ဟုတ်​....အ​မေ စစ်​သူငယ်​ချင်းပါလာတယ်​....ဟိုမှာ​တွေ့လာတာ စစ်​တိူ့မူဆယ်​ဖက်​သွားတုန်းက ခင်​ခဲ့တာ သူတို့အိမ်​မှာ​တောင်​ထမင်းဖိတ်​ကျွေး​သေးတယ်​"
"ဟုတ်​လား ဒါဖြင့်​တစ်​ခုခုနဲ့ဧည့်​ခံ​လေကွယ်​သူအြိမ်​မှာစားဖူးခဲ့တာဆို​တော့ကိုယ့်​ဆီ​ရောက်​ရင်​လဲဧည့်​ဝတ်​ကျေရတယ်​ကွယ့်​"
"အာ့​ကြောင့်​ပေါ့...အိမ်​မှာဘာရှိလဲ လုပ်​ပေးဦး"
"အင်း...စစ်​နော်​...​ကျွေးချင်​နေတာပဲသိတယ်​အိမ်​မှာဘာရှိလဲ ဘာလုပ်​ကျွေးရမလဲကျမသိ"
"အ​မေကလဲ...အ​မေတို့မကြိးတို့ရှ်​နေတာပဲကို တစ်​ခုခုစီစဉ်​ပေးပါဦး​လော​လောဆယ်​တော့ အ​အေးတိုက်​ထားမယ်​နော်​ပန်းသီိးနဲ့​နော်​"
"သွားသွား တစ်​ယောက်​တည်းပျင်း​နေ​ရော့မယ်​"
"ဟုတ်​ကဲ့ "
ဟိုက်​ရှားဘား....စစ်​တိူ့အ​မေ​လေး စစ်​ကိုတစ်​ခါရိုက်​ဖူးပြီးတာနဲ့တအားမထင်​မှတ်​စရာ​ကောင်းလွန်းလှ​အောင်​ကို သ​ဘော​တွေစွတ်​ကောင်းလာ​တော့တာ​လေ။ အရင်​ကဆိုဘယ်​သူပဲလာလာ သူ့ဟာသူမိန့်​မိန့်​ကြီးထိုင်​နေ​တော့တာ။ ခမ်းအိမ့်​နဲ့​တောင်​သိပ်​မခင်​။
ဘယ်​လိုပဲ​ပြော​ပြော ရိုက်​ပြီးသည့်​အခါက စစ်​တောင်​အိပ်​ယာထဲ​တော်​တော်​ကြီးကိုလှဲ​နေခဲ့ရပြီး အားလဲအရမ်းနည်းသွားခဲ့တာကိုး။ မကြာ​သေးမီကမှလန်းလန်းဆန်းဆန်းပြန်​ဖြစ်​လာတာ​လေ။
လန့်​သွားလို့​နေမည်​။ ဒီတစ်​ခါ​တော့ဖြင့်​ရခဲလှ​သောအခွင့်​အ​ရေးကိုအမိအရပဲစစ်​အသုံးချရ​ပေ​တော့မည်​။
.....
Next
Zawgyi