The Badass Twins

Chapter 83

Godee's POV

“Everyone! Go to at Heaven's Hideout, now!” sigaw iyon ni Tokyo. Pinagbabato niya rin ang mga laptop niyang kanina niya pa kinukulikot. “Within 60 seconds! Sasabog itong mansion.” aniya pa dahilan upang mataranta ang ilan sa'min. Hindi pa man kami kumilos ay may narinig na kaming nagpaulan ng putok ng baril dito sa mansion namin mula sa himpapawid at sa labas.

“Fuck!”

Nagkanya kanyang murahan ang ilan sa'min ngunit nanatili pa rin kaming kalmado. This mansion is made of Bullet proof so no need to worry about it. Maliban na lang sa bomba.

“Bilisan niyo ng kumilos! Pumunta na kayo sa garden! 30 seconds remaining before the explosion!” sambit pa ni Tokyo. Sinulyapan ko si Dana, mabuti naman at kalmado rin siya. Sininyasan ko siyang manguna sa garden kung nasaan naroon ang hideout ni twin. Sumunod siya sa'kin at sinundan na siya ng ilan sa pagpunta sa garden.

May mga nagpapaputok pa rin mula sa labas at himpapawid, I look at my wrist watch, tinansya ko ang oras ng pagsabog nitong mansion. 20 seconds,  mabilis akong pumanik sa taas upang kunin ang paborito kong Bow and arrow. Hindi ko na pinansin si Ryder na nakasunod sa'kin.

“10 seconds.” aniya. Nagtungo ako sa terrace ng kwarto namin ni twin at doon tinarget ang dapat targetin. Hinanda ko ang Bow and Arrow ko, at tinapat iyon sa isang Helicopter na kanina pa kinakawawa ang mansion namin.

“5 seconds.” 4....3....2....1 kasabay ng pagbitaw ko sa arrow patungo sa Helicopter na iyon ay pagsabay ng pagtalon namin ni Ryder. Bumagsak kami sa mga halaman dito sa garden at isang nakakabinging pagsabog ang nangyare. Mula sa Mansion at sa Helicopter.

Napa-ubo kami ng mahina ni Ryder dahil sa usok at apoy. Hindi na kaming nag-aksaya ng oras upang tignan ang mansion namin na tinutupok ng apoy. Agad na kaming nagtungo sa Hideout ni Twin.

“Damn. Hindi ko akalain na aabot sa ganito ang paghihigante ni Mr. Sandro.” sambit ni Owen. Kasama namin sila ni Sandara, kailangang protektahan din namin sila dahil walang bisa lahat ng plano kung mapapahamak ang dalawang batang ito.

“Maraming tauhan niya ang nagkalat ngayon dito sa Skyline Village. Good thing, nagawa agad ni Silversmith ang i-Lock down itong buong village.” saad ko at pabagsak na umupo sa sofa. Sinulyapan ko ang mga inosenteng taong nadamay sa kaguluhan na ito. “Sorry for this mess, hindi dapat kayo nadadamay dito. Huli na ang lahat upang pauwiin kayo sa inyo. Naging kampante kami at hindi namin lubos akalain na mas maaga ang pagdeklara ng digmaan ni Mr. Sandro. Tsk. A fucking dick head.” inis kong sambit sa kawalan. Sa isip ay pinapatay na ang matandang hukluban na iyon. Muli kong tinignan sila Jun, Ozi, Song, at Dk. Alam kong mga lalaki sila pero hindi pa rin nila maiwasang matakot sa kaguluhang ito. Lumaki at namuhay sila bilang mga ordinaryong mamamayan dito sa Pilipinas. Hindi tulad sa'min na, nasa sinapupunan pa lang ng mga ina namin ay magulo na ang mundong ginagalawan namin.

“It's okay, Godee. Alam na naming mangyayare ito. Unexpected nga lang kaya hindi kami nakapaghanda.” wika ni Jun kaya napatango ako at inihilig ang batok ko sa sandalan nitong sofa. Tumingala  ako sa kisame at nag-iisip sa maaari naming hakbang.

Naalala ko kung paano namin plinano ang lahat ng ito.

“Kailangang dakipin ka namin, Heaven para maniwala sa'min si Mr. Sandro, right now, nararamdaman naming nagdududa siya sa'min ni Lord.” Kinabukasan, pagkatapos ng night swimming namin ay pumarito sina Kill at Owen sa mansion. “Nagkaroon ng negotiation sa World Government at nabalitaan naming magdedeklara ng digmaan si Mr. Sandro laban sa Hunterose Clan. Dahil, numero uno niyong kalaban ang World Government 7 over 13, Pito sa Big Bosess ang pumayag na magkaroon ng digmaan.” Nagkatinginan kaming magkakapatid, even Lord is here. Pero aalis din siya mamaya dahil kailangan niyang bumalik sa Russia upang pamunuan ang Snake Mafia ni Mr. Sandro.