"Mommy! Si Avi oh" napapikit ako agad pagkakita ko sa itsura ng isa sa kambal puno ng putik ang katawan at buhok nito.
"Mavi, halika dito anong nangyari?" Lumapit ito at yumakap sa akin.
"Mommy, Avi pushed me"
"No! Mommy sabi nya gusto nya maglaro ng putik kaya nakipaglaro ako" lumabi ito at yumakap din ito sa akin.
"No, Mommy!"
"Yes, Mommy!" Magkapanabay na wika nilang dalawa.
"Okay, kayong dalawa na ang walang kasalanan,maligo na kayong dalawa"
Inakay ko na sila papunta sa bahay para malinisan na silang dalawa.
Pagkaraan na malinisan ko sila ay naghanda na ako nang hapunan.
Nang makahain na ako ay tinawag ko na sila.
"Mommy, sabi ni Leo po mag aaral na sya sa kinder next month" sabi ni Mavi sa akin habang kumakain ito.
"Oo nga po Mommy kami po kelan mag iiskul?" Natigilan ako at ngumiti sa kanila.
"Next year?" sagot ko sa kanila na ikinalabi at ikinabagsak ng balikat nila.
"Hey kids, wag na malungkot okay, four years old pa lang kayo, kaya ienjoy nyo yun mga time na maglalaro lang kayo kasi gusto ko pag nag aaral na kayo eh may limit na ang paglalaro, okay po ba?" Dahil nasa pagitan nila ako ay niyakap ko silang dalawa sa mga bisig ko.
"Yes po Mommy" niyakap ako ng mahigpit ni Mavi.
"Ako din Mommy" sumiksik din sa akin si Avi.
"Sya kain na kids para matulog na tayo okay, nang mabilis lumaki para makapasok na sa school next year?" Nakangiting tumango ang mga ito at pinagpatuloy na ang pagkain.
Pagkaraan ay pinag tootbrush ko na lang sila at pinagpalit ng damit since kakapaligo lang nila kanina.
"Goodnight, Mommy"
"Mommy,night, night" kapwa ko sila ginawaran ng halik sa pisngi pagkaraan ay nahiga na din ako sa gitna nila at niyakap silang dalawa ng mga braso ko.
Napapangiting kinintalan ko nang halik ang mga ito sa noo.
My two adorable and hyper sweet lovable twin boy and girl babies.
Kahit di ko alam kung sino ang lalake na nakabuntis sa akin at iniwan na lang ako basta nang malaman daw nito na nabuntis nya ako.
Daw kasi I suffered amnesia five years ago dahil sa isang aksidente at magpasahanggang ngayon ay di pa rin bumabalik ang alaala ko.
Tapos kinailangan pa na sumailalim ako sa recontructive surgery dahil nasira ang mukha ko at nasunog pa ang balat ko dahil daw sa nasama ako sa nasabugan sa isang highway incident five years ako.
Nagulat pa raw sila nang malaman ang balita sa TV kaya agad silang pumunta sa ospital na sinabi ng announcer.
Nanglumo sila sa nabungaran na ayos ko,
Dahil sa buntis daw ako that time nahirapan ang mga doktor kung papano ako lalapatan ng first aid,
I suffer a second degree burn dahil nakatakbo daw ako ng kaunti pero tinamaan pa rin daw ako ng mga sharpnel sa mukha at katawan ko mula sa halos sumabog na kotse at dahil sa impact nun ay napahagis ako sa malayo pagkaraan ay nagpagulong gulong daw ako tapos napalayo pa ako sa aksidente kaya natagalan bago ako makita ng mga rescuer.
Nakilala lang daw nila ako dahil sa bracelet na hawak hawak ko that time.
At laking panglulumo nila sa sinapit ko.
Tapos nalaman pa nila na buntis pa ako kaya mahirap talaga ang sitwasyon ko dati.
Sa durasyon ng pagbubuntis ko ay naka complete bed rest ako.
Dahil nga sa buntis ako matagal bago maghilom ang mga sugat ko kaya di talaga ako makagalaw buti na lang nandyan ang mga magulang ko kahit di ko pa sila natatandaan ay di nila ako iniwan at pinabayaan kahit pa puro na lang daw kahihiyan ang binibigay ko sa kanila.
Pagkapanganak ko ay sunod na inayos nila ang surgery ko.
At after six months ay naayos na rin ang mukha ko.
Sa durasyon nang panahon na yun ay ang alam ko lang sa sarili ko ay ako si
Amanda Anne Peralta, Twenty two years old, dropout sa college,kasi tamad daw akong mag aral kaya di ako makatapos tapos at solong anak nang mga magulang ko na sina Dante at Helga Peralta,
At ang aking twins na si Avery Venice at Mavix Andrei, nakuha ko ang mga name nila sa isang magazine na nabasa ko na nacover ang mag ama na sina Mr.Z...
Ah di ko na maalala yung apelyido tapos yun name nang anak nito na Vanessa Andrea at ang name nang ama nito na Vincent Andrew.
Binasa ko yun magazine kasi nang matitigan ko ang mukha ng mag ama na yun ay biglang sumipa ang mga babies ko sa aking sinapupunan,
kaya binasa ko ang article sa kanila at yun nga nang tinanong sya sa kung sakali na magkakaanak siya ulit ay anung ipapangalan nya at nang mabasa ko yun naramdaman ko na sumipa sila kaya sa tingin ko gusto ng mga babies ko yung mga name kaya ganun ang ipinangalan ko sa kanila.
Di rin daw ito ang unang beses na nabuntis ako dahil,
At the age of seventeen daw ay nakunan daw ako nalaman na lang nila nang isugod nila ako sa ospital dahil di ko na kaya ang sakit ng tiyan ko, yun pala ay uminom daw ako nang pangpalaglag,
And this is the second time daw kaya todo bantay sila sa akin kasi ayaw na daw nila na mawalan nang apo kahit na wala daw kilalaning ama ang mga anak ko ay okay pa rin sa kanila.
Kaya nang maisilang ko na ang kambal ay tuwang tuwa sila kasi parang binalik daw sa akin ang anak na winala ko.
Ewan ko pero ni isa sa ikinuwento nila na pagkatao ko at pag uugali ay para namang di ko kayang gawin kasi parang ni isipin di ko kayang pumatay ng kahit pa sya ay fetus.
Ang cucute at kalulusog nga nang maisilang ko sila mabuti at di sila nagkaroon ng kumplikasyon dulot ng aksidente ko.
Tuwang tuwang nga sila ng makita nila ang kambal kasi ang gwapo at ganda ng apo nila ewan ko nga kung saan nagmana kasi daw kayumanggi daw ang complexion ng skin ng mga magulang ko at saka daw ako,
Pero ang kambal ay kaypuputi at mamula mula ang mga cheeks.
Sabi ni Mom ay baka sa ama nila kumuha nang itsura,
Di sila magkamukha na dalawa kahit pa kambal sila.
Pag nga tinitignan ko si Mavi ay biglang sumisikdo at kumakabog ang dibdib ko, kasi pakiramdam ko kamukha nya yun nasa magazine na kinunan ko nang name nila kaya naisip ko na baka yun lalaki na yun ang napaglihan ko,
Ganun din ang sabi ni Dad nang ikinuwento ko sa kanya ito kasi naman daw ang gwapo daw nun kaya sabi nya sa akin good job, dahil sila raw ang unang mga apo sa pamilya namin na saksakan ng gwapo at ganda as if may iba pa syang anak bukod sa akin.
Natawa naman si Mom sa biro nito, di ko talaga lubos maisip kung papaano ko sila nagawang bigyan ng kahihiyan at maraming beses na biguin kasi ramdam ko na mahal na mahal nila ako at tanggap nila ang mga kapintasan at kakulangan ko.
Nang maghilom na ang inopera sa akin ay napansin ko na maputi din pala ako kaiba sa mga pictures ko dati pero pinagwalang bahala ko na lang kasi nga baka dahil lang ito sa sumailalim kasi ako sa surgery.
After kung gumaling at makarecover ay pinagpatuloy ko na ang pag aaral ko at nakagraduate agad ako kasi parang napag aralan ko na ito dati pa kaya madali na lang sa akin ito.
At last year nga ay natanggap agad ako sa kumpanyang pinapasukan ko ngayon buti na lang at si Mom ay katuwang ko sa pag aalaga sa kambal kaya di ako masyadong nahirapan.
Napatitig ako uli sa mga babies ko ang gwapo at ganda talaga nila malayo sa itsura ko na simple lang,
Masuyo kong kinintalan ang mga ito nang halik at inaayos ko na ang mga kumot nila pagkaraan ay pinikit ko na ang mga mata ko para makatulog na rin ako.
Whoever the man that give you babies to me, I think I feel grateful to him even if he was left me, he give me my two adorables and cute Babies,
I think I love him enough to make me want to have bear his baby,
I don't feel any bitterness, regret,pain, even if I want to feel angry to him for leaving me all this time,
I have this feeling that,
Here in my heart I feel that I want to see him,
I want to touch him,
I want to hug him,
I want to kiss him,
I want him to know about Mavi and Avi,
I want us to be a family, me, him, and our children,
But sadly I don't know his name, his face,
Even if we bump into each other only him will recognize me,
Will he greet me,
Will he smiled at me, or choose to ignore me, I really want to know,
How I wish that all of my memories comes back to me,
If that happens I want to find him,
