The Mafia Lord's Pet|✔

CHAPTER 24

Chapter 24

Cassidy Pov

"Don't come near us!" Ang matalis na tinig ni Zhuri ang nagpagising sa akin.

Napabalikwas ako sa pagbangon dahil sa narinig kong tinig ng anak ko. Malabo pa ang mata ko at pagkaupo ko ay agad kong hinagod ang mata ko dahil nanlalabo iyon at mahapdi pa ang mata ko dahil matagal akong nakatulog kagabi o siguro madaling araw na iyon.

Napapangiwi ako dahil mataas na talaga ang sikat ng araw at maliwanag na ang silid. Gagalaw na sana ako nang maramdaman ko ang mga kamay na pumulupot sa akin. Pagbaba ng mata ko sa may tiyan ko kung saan may yumakap sa akin. Doon ko nakita ang mga kamay ng mga anak ko.

"Good morning mg-"

"Papadad, why is he here?" Di ko na natuloy ang pagbati ko sa kanila ng magsalita si Zyrho. Isa-isa ko silang tiningnan at ang mga mata nila ay nasa harap lang namin.

Kaya napatingin din ako sa kanilang tinititigan. Doon ko nakita si Tyson. Umiigting na ang kanyang panga habang nakatingin sa amin ng mga anak niya. Saglit kong pinadaan ang kamay ko sa buhok ko at napahimalos sa mismong palad na ginamit ko.

Bakit ko nga ba nakalimutan na may ekstranghero pa lang natutulog dito sa kwarto namin? Bakit ko ba nakalimutan na nandidito pala si Tyson? Na di to pala siya pinatuloy ni Pike kagabi? Nag-iinarte pa kasi na hindi uuwi! Tsk! Alam ko namang kaya n'yang umuwi ng Manila kahit na anong oras pa 'yan.

Masama kong tiningnan si Tyson kaso ang mga mata niya ay palipat-palipat sa mga anak ko na humihigpit ang pagkakayakap sa katawan ko. Halos gusto ng dumagan ni Zhuri sa akin.

Binaba ko ang tingin ko kay Zhuri na ang sama ng tingin kay Tyson. Di ko maintindihan. Bakit ganito siya kay Tyson, sina ni Zenver. Sa pagkakaalala ko si Zyrho lang naman ang may galit kay Tyson pero ngayon, bakit silang tatlo na? Tandang-tanda ko pa nga kung paano siya nakiusap na sumakay na lang kami sa kotse ni Tyson.

"Zhuri, Zen, Zy..." isa-isa kong binanggit ang mga pangalan nila at nilipat nila ang mata nila sa akin na may halong kaba at takot. Halos maiyak na nga sila. "What's wrong? May ginawa ba si... si... m-mister sa inyo?" tanong ko sa kanila.

Sabay nila akong inilingan. "Papadad." wika pa nila at niyakap ako ng mas mahigpit.

"Cass, I just want to hug them... but-"

"Bakit mo naman-"

"Is he going to take us away from you, Papadad?" nagulat ako sa tanong ni Zen sa akin. Kaya bumaling ako sa mga anak ko at pinunasan ko ang basang pisngi ni Zen.

"What? No, that's not going to happen... and he's just a visitor, anak. He is Papa Pike's visitor from... from a very far place, and he could not go home last night."

"You're lying, Papadad. I thought lying was bad. You taught us that, Papadad. You taught us not to lie, but why are you lying to us!?" malakas na saad ni Zhuri sa akin. Napakurap-kurap ako doon dahil kahit kailan ay di pa sila nagtaas ng boses sa akin.

Parang sinuntok ako sa dibdib dahil sa narinig ko kay Zhuri at awtomatik na umulan ng luha ang mata ko. Pero agad ko rin naman iyong sinunod ng punas.

"Zhuri, don't shout at Papadad!" si Zenver naman ay sinigawan ang kapatid na malapit sa kanya.

Humiwalay sila sa akin at nagtatagisan sa mga titig nila. "Why Kuya? Papadad is lying! He lied! And he let him sleep in our room.He doesn't belong to us! He doesn't belong here! We don't need him! We don't want a daddy that doesn't want us, right?! Right? We only want Papadad, Papa Pike, and Papa Owell."