The Mafia Lord's Pet|✔

CHAPTER 26

Chapter 26

Cassidy Pov

Dumaan ang araw ng mini bazaar na kami ng mga anak ko ang may pinakamalaking naibenta sa mga paninda namin. Cupcakes lang ang display namin at ang booth namin talaga ang dinumog at marami pa ang kumukuha ng pictures doon dahil nakakakuha talaga ng atensyon ang aming booth. Well, sa tulong iyon ni Tyson. Ewan ko ba kung pwede iyong ginawa niya na nag-utos pa talaga siya ng mga tauhan para itayo ang booth namin. Okay lang naman sa teacher ng mga anak ko kaya naging kampante ako na hindi nag-violate sa anumang patakaran si Tyson.

Masyadong magastos iyong ginawa niya at di ko naman siya pinigilan gusto niya, kaya gawin niya. Siya ang nag-asikaso sa booth at kami naman ng mga anak ko ang nagtulong-tulong sa paggawa ng mga cupcakes. Tyson tried to help us pero natapon niya lang ang icing na ginawa ko kaya pinatigil ko na lang siya sa pagtulong kasi matatagalan kami kapag tumulong pa siya doon. Sinabi ko na lang sa kanya na siya na sa marketing strategy at naging successful naman kami.

Sobrang saya ng mga anak ko sa mini bazaar na iyon sa school at doon din sa kauna-unahang pagkakataon ay niyakap ni Zenver si Tyson. Biglaan iyon at sandali lang pero sa ginawa ng anak ko. Tumulo talaga ang luha ni Tyson. At sa unang pagkakataon nakita kong tumulo ang luha ni Tyson. Tumulo ang butil ng luha mula sa isang mata niya nang niyakap siya ni Zenver. Sa araw na iyon ay unang beses din na tinawag na Daddy ni Zenver si Tyson.

"Thank you, Daddy." Iyon ang inusal ng anak ko nang niyakap niya si Tyson sa hita niya at mabilis naman na umalis si Tyson sa kanya at niyakap ako.

Si Tyson nga ay di magawang mayakap si Zenver dahil saglit lang iyon at tulala rin si Tyson sa sobrang gulat. Di niya magawang mayakap si Zenver dahil nang matauhan din siya si Zenver ay nakayakap na sa akin at tumutulo ang luha. Umupo ako upang aluin ang anak ko.

Parang may kumusot sa puso ko nang masaksihan ko ang pangyayaring iyon. Sa wakas ay unti-unti na ring binubuksan ng anak ko ang kanyang dibdib para sa kanilang ama. Kaya pati ako ay napaluha na lang din.

Si Zhuri at Zyrho ay sabay naman na lumapit kay Tyson.

"Thank you. Thank you so... much." Zhuri ngunit di makatingin kay Tyson.

Yakap ko pa rin n'on si Zenver na umiiyak na sa balikat ko. Nakita ko na tiningnan ni Zhuri si Zyrho.

"T-Thank you." Napaka-bland lang n'ong pagkakasabi ni Zyrho pero isang butil na naman ng luha ang lumabas sa mata ni Tyson.

Nag-squat si Tyson saka pinalis ang luha niya sa harap mismo ng dalawang anak ko.

"Can... I hug the both of you?"

Hindi nagsalita sina Zhuri at Zyrho pero tumango si Zhuri. Kinuha iyon na go signal ni Tyson saka naman sabay niyang niyakap ang dalawang anak.

"You don't have to thank me. You don't have to." Pabulong niyang saad sa dalawang anak at saka pinaghahalikan ang ulo ni Zhuri at Zyrho.

Nakatayo ang si Zyrho at di gumagalaw habang si Zhuri ay inunan ang kanyang ulo sa balikat ni Tyson. Muling tumulo ang luha ko sa saya ko. Napapalis na lang ako sa luha ko.

Matapos ang pangyayaring iyon ay hinatid kami sa bahay ni Tyson. At sa loob ng sasakyan ni Tyson at sobrang tahimik naming lahat. Iba sa nakasanayan ko kapag sumasakay kami sa sasakyan ni Tyson.

Pagdating sa bahay ay dumiretso kami sa kwarto at inutusan ko sina Zyrho at Zenver na maghalf-bath at si Zhuri naman gaya ng nakagawian ay naghihintay huli siya lagi kapag naliligo ang dalawang kapatid niya o kung hindi naman ay nagha-half bath.