The Mafia Lord's Pet|✔

EPILOGUE II

Epilogue II

"Abort that. Abort the child in your womb." That was the last word I left with Cassidy. I was gone for weeks because of my work and when I got back to the country. Cassidy welcomed me with the news that he was pregnant. Due to the distress, anger, and outrage I felt because all of my missions failed, thinking of only one person (Cassidy) while doing the job. Nabuhos ko lahat ng iyon kay Cassidy. I wasn't thinking straight anymore. The problem got filed up. Hindi naman iyon ang unang pagkakataon na nagkaroon ako ng ganoong problema pero napuno ako. Nagwala pa ako noong gabing iyon. Sa kanya ko nabunton ang galit ko, which I regret for the rest of my life.

Pakiramdam ko kasi noon labis na akong naging mahina. And I can't get weak. I don't want to be like Mommy, who became a prisoner of foolish love. Mahirap sa mundong ginagalawan ko ang maging mahina. Mahirap na may kahinaan ka.

Hindi ako makagalaw sa kinauupuan ko at pinagmasdan ko lang noon na umalis siya. I don't know how many minutes or hour since Cassidy left the library pero nang makolekta ko na ang utak ko sa mga ginawa at nangyari sa library. Hahabulin ko na si Cassidy nang may makita akong maliit na papel sa sahig na lukot na. Pinulot ko iyon at saka ko napagtanto na isa pala iyong sonogram. Our babies sonogram photo.

The last time I cried was when my mommy was gone. And that night, again, after a long time, I cried. Habang tinitingnan ko ang sonogram pakiramdam ko may importanteng bahagi sa akin ang nawala. After that hinanap ko si Cassidy sa bahay pero hindi ko siya makita. Inutusan ko ang mga tauhan ko na hanapin siya sa buong bahay kaso di nila ito makita. Uutusan ko na rin sana si Pike n'on kaso wala siya kasi may pinalakad ako sa kanya at matagal siya bago nakabalik.

Days, weeks, and months have passed, and I still haven't found him. It was like there was someone hiding him from me. Hindi ko talaga nakita n'on si Cassidy pero I keep the sonogram of our baby like a treasure. Simula noong nawala si Mommy nahihirapan na talaga ako sa pagtulog. There are nights na gising lang ako at takot na ipikit ang mga mata ko dahil lagi akong na nanaginip kay Mommy na nanghihingi sa akin ng saklolo. At minsan naman ay iyong tinu-torture ako. At ngayon para akong bumalik bumalik sa dati. Sa naalala ko nakatulog lang ako ng mahimbing noong kasama ko si Cassidy; kapag katabi ko siya. I knew I needed a treatment pero di ko ginagawa. The thing that kept my mind intact and sane was the sonogram I had; thinking of my angels.

Until one day, Raven's troops barged into my mansion at nakaroon ng malalang ingkwentro at nasunog pa ang bahay ko. Nanalo kami pero marami ang nawala. Kahit na nasusunog na ang bahay ko noon. Nang maalala ko na nasa kwarto ko pala ang sonogram ng baby namin sinuong ko ang umaapoy kong tahanan just to save the sonogram. Kasi kung pati iyon mawala baka tuluyan na akong mabaliw.

"I have heard about what happened to your troops, Tyson. Humina na ba ang organisasyon mo? Anong klaseng tao na ang mga kinuha mo? There's no training anymore? Or does the Mafia Lord per se is the weak." My no good of a father said. I was so happy that I was able to face him with no fear in my head. I can now look into his eyes without blinking.

Daay and I met here in Italy. Pike words made me do a treatment for myself. I know how psychologically ill I was but I was just too stubborn before para makinig sa iba. Pero nang panahon na iyon sinunod ko ang sinabi ni Pike na magpagamot. I don't want to burden myself anymore with the painful memories. I want to change myself. At gusto ko rin na maging matigas at matapang kapag kaharap ko na ang ama ko. Aminin ko man kasi o sa hindi takot ako kay Daddy. Siguro dahil bata pa lang ako saksi na ako sa mga pinaggagawa niya. At ako nakatikim na kung gaano siya kalupit.  Kahit na anong tapang ng katawan ko na malampasan ang lahat ng iyon, hindi naman nakaligtas ang utak ko doon. Ang utak ko nanatiling submissive kay Daddy.