Almeda

31. Bölüm

Geçmiş olsun Türkiye! Kimsenin kanı, kimsenin hakkı yerde kalmayacak.

Sizden ricam biraz yorum yapar mısınız? Kendimi çok yalnız hissediyorum.

Kafanızın bir nebze de olsa dağılması dileğiyle iyi okumalar ❤️

...

"Bu kızdan kurtuldum derken bir de okula geliyor!" dedim sinirle Deniz'e. Beni tutmaya çalışıyordu. Çünkü biliyordu, bıraksa Yaprak'a uçacaktım.

"Almeda kurban olayım dur bir, mantıklı düşünelim! Alper yardımcı olur musun!?"

"Kanka bırak Almeda'yı gitsin! Canım kız kavgası izlemek istiyordu zaten." dedi ve ayak ayak üstüne attı Alper.

"Kankan bile diyor ki bırak gitsin ağzını burnunu dağıtsın şu kızın! Ya bırak işte!" Kolumu ondan kurtarmaya çalıştıkça daha çok çekiştiriyordu.

Arkama döndüğümde Yaprakla göz göze geldik. Ona içinden alevler fırlayan bakışlarımı yönlendirdim. Aileme yaptıklarından sonra onu görmeye tahammülüm yoktu.

O ve yanında biri erkek biri kız iki arkadaşıyla bize doğru sırıtarak yürümeye başladılar.

"Kendileri geliyor zaten."

"Aman Allah'ım! Olay çıkacak ya! Alper koş git Batı'yı çağır!"

"Batı kim Deniz?" dedi Alper telaşla. O bile ayağa kalkmış korkmuştu.

"Sakın Alper!" diyerek ona döndüm. Sonra önüme dönüp bize doğru gelen gruba baktım. Sonra da sesi çıkan Yaprak'ı duydum.

"Oo Almeda hanım? Görmeyeli uzun zaman oldu. Özlettiniz kendinizi."

"Sana göstercem şimdi hanımı!" diyip öne atıldığında Deniz, kollarından tuttum.

"Ne yapıyorsun? Bir de beni tutmaya çalışıyordun!"

"Şu bok suratlının yüzünü görmeye dayanamıyorum, ne yapayım?"

"Hangisi daha bok suratlı ölçmeye çalışıyorum şu an." dedi Alper, yüzünü buruşturarak gözlerini üçünün üzerinde gezdiriyordu. "Beni aydınlatır mısın Deniz aşkım?"

Yaprak Alper'e gözünü devirdi ardından yüzüne sahte gülümsemesini taktı. Gözlerime bakıp "Onlar yerine sen konuş tatlım. Ben senin sesini duymak istiyorum." dedi Yaprak. Sinir bozucu gülümsemesi yüzünden silinmiyordu.

"En son konuştuğumda kolunu kırmış, seni bütün mağazanın içinde rezil etmiştim." dememle yüzü kasıldı. Unutmuştu sanırım.

"Oha gerçekten mi?" dedi Alper.

Yaprak bir an ne diyeceğini bilemedi ve öylece sustu. "Acemi şansıydı." demesi sinirlerimi iyice açmıştı.

"Lan seni!" diyip öne atıldığımda erkek arkadaşı önüme geçti. Bir bakış attı, "Bence yapmak istemezsin." dedi.

"Fikirlerini kendine sakla ve çekil önümden!" dedim. Onu iteklediğimde kolumdan tutup geriye ittirdi. Sendeledim fakat düşmedim, Deniz ve Alper kollarımdan tutmuşlardı.