Multi: Ömer :))
Hayal ettiğim Ömere benziyordu koyayim dedim nasıl?
Düştünüz mü pauhushxjssn
Oy verdiyseniz iyi okumalar *_*
...
"Tamam, şimdi biraz acıyabilir. Sararken kolunu kıpırdatmamanı istiyorum." diyerek sargı bezlerini gösterdi Toprak.
Başımı olumlu anlamda salladım.
Yankı'nın kırdığı kırık kolumu sarmaya gelmiştik bizim hastaneye. Batı'yla yolda ağlaya sızlaya buraya kadar gelmiş, Yankı'ya bildiğimiz bütün küfürleri etmiştik.
Buraya gelince de zaten olan bitenden haberi olan Toprak, beni görünce hemen bir serum yapmıştı.
Sanırım abim onlara krize girdiğimde serum almadan kendime gelemediğimi söylemişti.
Yaklaşık bir 25 dakika kadar süren serumdan sonra koluma bakmıştı.
Tam Toprak kolumu sarmaya başlamıştı ki odaya adeta dalanlar ile bölünmüştü.
İçeriye gelenleri görmemle kendimi ağlamaya hazırlamıştım.
Annem, Eren ve biyolojik babamdı gelenler.
Annemin gözleriyle beni baştan aşağı süzüp "Kızım..." demesiyle gözlerim tekrar dolmuştu.
Yavaş adımlarla yanıma gelip ellerimi avuçları arasına aldı ve öptü.
"Güzel kızım, özür dilerim." dediğinde hemen sarıldım tek kolumla. Annem de bana sarılıp saçlarıma bir öpücük kondurdu.
"Anne..." diye mırıldandığımda donduğunu hissettim. Sanki nefes almıyordu.
"Ne dedin sen?" diyip beni kendinden uzaklaştırdı ve gözlerimin içine baktı. Gözlerinin içinin parladığını görünce bir daha "Anne..." dedim. "Annem."
Beni kendine çekip sımsıkı sarılmasıyla kollarımı boynuna doladım. Annemin ağlamalarıyla geçen bir sarılma faslından sonra biyolojik babam da gelip sarılmış, ah vah etmişti. Ve Yankı'yı kendi odasına götürüp fena döveceğinden ve bulduğu yerde gerçekten bir daha döveceğinden bahsediyordu.
Eren de gelip sarılınca kollarımı boynuna doladım.
Gözlerinin kızarması ve arada hıçkırması ağladığını belli ediyordu.
Canım kardeşim ya!
"Abla..." diye mırıldandığında daha çok sarıldım.
Bana abla dedi!
Abla dedi abla!
"Ablam..." dedim ben de.
Eren ile olan sarılma faslımız da bitince Arat'ı aradı gözlerim. Gelmemişti sanırım.
"Almeda, şimdi bize olan biten her şeyi anlatıyorsun kızım. Ne olduysa." dedi annem.
Onlara olan biten her şeyi eksiksiz bir şekilde anlatırken Toprak da kolumu sarıyordu. Batı da kolumun sabit durmasını sağlamak için tutuyordu.
"İşte böyle." dediğimde annem yine ağlıyordu. Göz yaşlarını sağlam elimle sildikten sonra beni kendine çekip tekrar sarılmıştı.
"Merak etme Almeda. Yankı bu yaptıklarının hesabını verecek. Biz sana inanıyoruz, güveniyoruz." dediğinde Timur Bey ona gülümsedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Almeda
ChickLitGerçek ailem kitabı. ''Katranı kaynatsan olur mu şeker, cinsine tükürdüğüm cinsine çeker.'' ... "Kendi içinde kabullendiğini biliyorum. Sen de bildiğin sürece bana 'abi' demesen de olur ufaklığım. Ben seni yine her zaman çok seveceğim ve ömrüm yett...