Almeda

33. Bölüm

Otobüste bölümü düzeltip yayınladım. Sanki az önce yeni evin banyo tuvaletini yıkamamışım gibi KNXJXKAOQANQKAK

Bol bol Ömer ve Almeda'lı bölüm. Alın okuyun içiniz rahat etsin artık dhxhsuajjqsjns

Bölümle ilgili bir kesit...

tokan güzelmiş
sahibi daha da güzel...

İyi okumalar <3

...

Sabahın ilk ışıklarıyla uyanmıştım. Yatağımın yanındaki komidinin üzerinde bir çakmak görmüştüm. Yankı koymuş olmalıydı. Yine dengesizliğini ortaya koymuş, gece soğuk davranmış üzerine çakmağını vermişti.

Şu an ise sabahın köründe okula gelmiştik ve otobüs bekliyorduk.

"Neden ben işe yaramayan okulumun yaptığı her etkinlikte beklemek zorundayım?" dedi havaya bakarak.

Evet, Alper'in en nefret ettiği şeydi: Beklemek.

Deniz ise banklardan birinde oturmuş, otobüslere binme emrini bekliyordu. Dondurucu soğukta buraya getirtilmiş üzerine bekletiliyorduk. Deniz'e kendi montumu bile vermiştim üşümesin diye.

"Kız sen üşümüyor musun?" Alper'in sorusuyla daldığım yerden ayrıldım.

"Ha?" dedim. Elini alnına vurdu.

"Neyle uğraşayım bilmiyorum ki!"

"Alper ne diyorsun yine?" dedim bıkkınlıkla.

"Yok bir şey." dedi gözlerini kısarak. Bu haline aldırış etmedim. Kısa bir sürede alışmıştık ona ben ve Deniz.

Gözlerim etrafta onu arıyordu. 11. sınıf olduğuna göre o da gelecekti herhalde kampa. Ama ortalıkta gözükmüyordu.

Bu halde daha fazla ayakta durmayıp Deniz'in yanına ilerledim.

"Ben markete gidiyorum. Yol için bir şeyler alcam." dediğimde başını salladı.

Alper'in önünden geçip gittiğimde arkamdan bağırmaya başladı.

"Kız nereye gidiyorsun?"

"Markete!" diye bağırdım.

"5'li sakızlardan da al! Fallı olanlarından!" diye bağırdı.

"Tamam!" diye bağırdım. Okul kapısından çıktım ve karşıdaki büfeye gittim.

Eren de gelecekti normalde ama 2 günlük çadır etkinliği yerine uyumayı tercih etmiş, evde kalmıştı.

Büfeden birkaç atıştırmalık, çikolata, cips, içecek ve Alper'in malum 5'li sakızlarından alıp çıktım ve okula yürüdüm. Fakat kimsenin olmadığını gördüm. Otobüsler oradaydı.

Sinirle otobüslere doğru ilerledim. Bindirileceğimiz otobüsler önceden belirleniyordu ve karışıktı. Yani 9'lar da 10'lar da 11'ler de aynı otobüste yer alabilirlerdi.

Kendi otobüsümü plakasından tanıyıp oraya yürüdüm.

Bindiğim sırada "Binmek için gitmemi bekliyordunuz değil mi?" dedim ortaya sinirle. Alper ve Deniz en arka ikili koltuklarda oturmuşlardı ve boş yer kalmamıştı. Onun yanı hariç...
O da buradaydı.