Almeda

11. Bölüm

Selaammm sonunda bölümü atabildin aq yazarı dediğinizi duyar gibiyim

Oylayıp direkt bölüme geçebilirsiniz.

Multi: Deniz

Oy ve yorum yapanlara şimdiden teşekkür ederimm ❤️

İyi okumalar :*

...

Sınav başlamadan en az 9 dakika öncesinde sınıfımda gelmiştim. Tarih sınavıydı ve kopya çekmem lazımdı. Aynı zamanda bugün coğrafya yazılısı da vardı. Arkamdakilerin konuşmasını duyuyordum yine her zamanki gibi. Korkmayın, benden bahsetmiyorlar.

"Bu sınav bize net girer! Bak sana söylüyorum Ferhat!" diye bağırdı kız.

"Hem de nasıl..?" dedi Ferhat dediği çocuk. O sırada öndeki bir kızın sırasından kalkıp yanıma yaklaşmasıyla tedirgin olsam da çaktırmadan ne yapacağını bekledim.

"Selam." dedi içten gülümsemesiyle. Benden biraz daha kısa görünüyordu, fakat çok tatlı bir kızdı.

"Merhaba." dedim tebessümle.

"Şey, oturabilir miyim?" diye çekinerek sorduğunda alnıma vurarak yana kaydım. Kız konuşmak için gelmişti yanıma.

Yanıma oturup elini uzattı ürkekçe.

"Bendeniz, Deniz." dediğinde gülümsedim. Tatlı bir kıza benziyordu.

"Ben de Almeda." diyip elini sıktım.

"Biliyorum." dediğinde başımı salladım anlayışla. Şaşırmadım çünkü herkes biliyordu beni.

"Nasılsın? Nasıl gidiyor yeni hayatın?" diye sorduğunda başımı eğdim ve ellerimle oynamaya başladım.

"Alışmaya çalışıyorum." demekle yetindim. Anladığını belli eder mırıltılar çıkardı.

"Çok zor olmalı gerçekten." dediğinde ona döndüm. "Ama ben ne yalan söyleyeyim, böyle bir şey başıma gelsin isterdim. Hayatımda biraz aksiyon, biraz heyecan olsun isterdim yani!" diyip güldüğünde ben de onunla beraber gülmüştüm.

"İnan hiç istemezdin böyle bir şeyi!" dedim.

"İsterdim, isterdim. Hele ki Aslankılıç'ların kızı olmayı, her şeyden çok isterdim!" dediğinde tekrar gülmüştük karşılıklı.

Aramızda ufak bir sessizlik yaşandıktan sonra yine bir şey sormuştu.

"Şey, yanımdaki ile anlaşamadık da bir de sana sorayım dedim." dedi ve elleriyle oynamaya başladı.

"Dinliyorum?" dedim.

"Ya biz birlikte kopya çekelim mi?" diye yükseldi bir an.

"Kopya?" dedim.

"Kopya." dedi.

"Nasıl yapacağız? Ben burda, sen iki sıra önümde. Nasıl kopya verebiliriz ki birbirimize?"

"Senin yanındaki, Ömer yani." dediğinde yutkunarak cevap verdim,

"Evet?"

"Hah işte onun tarihi de coğrafyası da matematiği de bütün dersleri de çok iyi, İngilizce hariç. Neyse çok da önemli değil şu an. Kısacası ikimiz de ondan kopya çekeceğiz."

"Nasıl?" dedim. Hiçbir şey anlayamıyordum.

"Ben ve arkamdaki kağıtları değiştireceğiz. Ben onun sınavını yapacağım. Sonra kağıdı sizin önünüzdekilere vereceğiz, yani bizim arkamızda oturanlara. Sizin önünüzdekiler benim çok yakın arkadaşlarım zaten. Daha sonra onlar da kağıtları size verecekler, Ömer halleder zaten. Biz onunla konuştuk Almeda'yla konuşun siz dedi." dedi bir çırpıda ve sonda bir bakış attı bana. Bu bakışın altında yatan anlamı çözemesem de çok irdelemeden başımı olumlu anlamda salladım.