Gerçek ailem kitabı.
''Katranı kaynatsan olur mu şeker, cinsine tükürdüğüm cinsine çeker.''
...
"Kendi içinde kabullendiğini biliyorum. Sen de bildiğin sürece bana 'abi' demesen de olur ufaklığım. Ben seni yine her zaman çok seveceğim ve ömrüm yett...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sabah erken uyanıp abimle konuşmuştum her sabah yaptığım gibi. Her gün konuşuyorduk ve ona burda olanlardan bahsediyordum az çok. Buraya elbet bir gün geleceğini ve geldiğinde Yankı'yı ağır sikeceğini söylüyordu her konuşmamızda. Yankı'nın Allah yardımcısı olsun diyordum ben de.
Şu sıralar sürekli erken uyanıyordum.
Evin ortamının atmosferinden mi kaynaklanıyordu yoksa son zamanlarda yaşadığım şeyler uyku düzenimi mi etkilemişti, bilemiyordum.
Her zaman, 7/24 ve sabah akşam her saniye olduğu gibi şu anda da açtım.
Adımlarımı mutfağa yöneltirken Yankı'nın odasından bir şeylerin düşme sesi gelmişti. Ne olduğunu zerre merak etmeden aşağı indim.
Kesinlikle merak etmiyordum.
Mutfağa girip önce bir su içmiştim. Ardından buzdolabını karıştırıp yiyecek bir şeyler aramaya başladım.
Birkaç meyve çıkarıp yediğim sırada mutfağa Yankı'nın girmesiyle tedirgin olup yediğim şeyi sertçe yuttum.
''Ne işin var senin burada?'' diye sordu yüzündeki yorgun edayla.
Kaşlarımı çatıp ''Sana ne?'' dedim. ''Acıkmış olamaz mıyım? Ayıp bir şey mi bu?'' dedim. Tamam biraz fazla sert olmuş olabilirdim şu an ama 2 gün önceki halim aklıma geldikçe oh olsun diyordum.
''Tamam, bir şey demedik. Afiyet olsun.'' dedi ve dolaptan süt çıkardı. O sütü tezgahın üzerine bırakıp ardından üstteki dolapların birinden bir bardak çıkardı. İki bardak soğuk sütü içtikten sonra onun her hareketinden sonra göz deviren bana baktı. Ona tekrar göz devirip meyvemi yemeye devam ettim.
"Gözlerin bi yerinde dursun!" diyip arkasını döndü. Arkasından el hareketi çekmiştim ama bunu sessiz yapmıştım. Yüzüne karşı ve sesli bir şekilde yapmayı, ne yalan söyleyeyim, yemiyordu.
Mutfaktan tam çıkarken "Elin de bi yerinde dursun." demesiyle şaşkınlıktan küçük dilimi yutucaktım.
Arkasında da gözleri var sanki!
Yankı'nın insan olmadığına karşı olan inancımda haklı çıkmıştım sanırım
...
"Almeda yaa! Benimdi o!" diye sızlandı Batı.
"Artık benim!" diyerek çikolatadan bir ısırık aldım.
