BAŞIMIZA GELENLER (TAMAMLANDI) 🖤

|15|

İki katlı, oldukça lüks gözüken villanın önünde durdular. Talha, iki tarafa açılan demir kapıdan içeri girmiş garaj yoluna arabayı park etmişti. Duran arabayla birlikte Hazel arabanın kapısını açıp yemyeşil bahçeye ilk adımını atmış oldu.

Mayıs ayında olduklarından mı bu bahçeye bahar gelmişti yoksa her ay böyle miydi emin olamadı. Geniş bahçenin bir köşesinde oturma grubu varken, villanın yan tarafında bulunan havuzun ucu gözüküyordu. Bir kaç aslan heykeli eve giriş yolunun etrafını süslemişti. Renk renk çiçekler ile ağaçlar yüksek duvarların etrafında konumlandırılmış, duvarın çirkinliğini kapatırken enfes bir manzara sunuyordu. Vay be Tlc'deki evlere benziyor aynı. Evin dışı o kadar ilgisini çekmişti ki bir kaç saniyeliğine de olsa içinde ki telaşı ara vermişti. Sürücü kapısının kapanmasıyla daldığı ev incelemesini bırakıp gerçek hayata geri döndü. Heyecan ve korkusu tekrar zihnini sararken Talha'nın arabayı kilitlemesini izledi. Yanına gelen adam güneş gözlüğünü çıkarıp cebine koydu. Eliyle yolu gösterirken Hazel'in geçmesi için yana çekilmişti. Hazel arkasında Talha'yla evin modern büyük kapısına kadar yürüdü. Önünde ki kapı normal ev kapılarının yaklaşık bir buçuk katıydı. Kapının etrafı küçük şerit halinde buzlu camla döşenmişti. Ne gereksiz. Bu olduğundan daha lüks görünmesini sağlıyordu. Allah'ım sen yardım et.

"Hazır mısın?"

Hazel kaçmak ister gibi Talha'nın gözlerine baksa da başıyla onayladı. Talha kapıyı çalacaktı ki Hazel'in telaşlı sesi eli havada kalmasını sağladı.

"Dur bir saniye! Ailenle ilgili bilmem gereken bir şey var mı? Yani ne bileyim nelerden hoşlanmazlar, neleri severler falan filen işte?"

Talha endişeli gözlerle bakan Hazel'e gülümsedi. Havada kalan elini kapıyla buluştururken Hazel'in gözlerini büyütmesini izledi.

"Kendin ol yeter."

Hazel tam çıkışacaktı ki kapı bir altmış boylarında, yeşil gözlü, sade bir etek ve şık bir bluz giyen kadın tarafından açıldı. Kadın gülümseyen yüzüyle Hazel'i uzun uzun süzdü. Kadının bakışlarından bir parça rahatsızlık duyan Hazel yerinde kıpırdandı. Bu incelemenin bir an önce bitmesini istiyordu. Talha boğazını temizleyip annesinin dikkatini çekti.

"Anne içeri buyur etmeyecek misin?"

Nesrin Hanım karşısında gördüğü kızla biraz şaşırmıştı. Oğlunun getirdiği kızın böyle tesettürlü olmasını beklemiyordu. Oğlunun sözleriyle utançla kızarırken kızcağıza ayıp olmadığını ümit etti.

"Ahh, buyurun buyurun , hoş geldiniz." İçeri giren Hazel ve Talha ayakkabılarını çıkartırken Hazel buna şaşırmıştı. Evde ayakkabıyla dolandıklarını düşünmüştü. Ah diziler!
"Hoş geldin kızım , ben Nesrin Hancıoğlu. Talha'nın annesiyim. " derken Hazel'e çoktan sarılmıştı.

Hazel böyle sıcak bir karşılamayı beklemiyor olduğundan bugün şaşırmalara doyamıyordu. Hemen yüzünün ifadesini toparlayıp o da kadına sarıldı. "Tanıştığımıza memnun oldum efendim. Ben de Hazel."

Kadın başıyla onaylayıp onlara salonun yolunu gösterdi. Hazel gergin bir şekilde Talha ve annesini takip ederken ailenin kalan üyelerinin de kendisini böyle içten karşılamaları için dua etti.

Mermer koridordan salona girdiklerinde altın işlemeli krem renkte avangart koltuk takımı onları karşıladı. Etrafa hızlıca göz atarken bir duvar parçalı aynalarla süslenmiş önünde uzun, oymalı bir konsol ve konsolun üzerinde de süs eşyaları vardı. Salonun diğer duvarı boydan boya bahçeye bakan camla kaplıydı. Muhtemelen buradan direk bahçeye çıkılabiliyordu. Koltuk takımının ortasında cam bir orta sehpa mevcuttu. Yine koltukların arasında yüksek çini işlemeli bir vazo süs amaçlı konulmuştu. Salonun diğer köşesinde on iki kişilik bir yemek masası vardı. Üzeri hazırlanmıştı. Bir kaç saniyelik göz gezdirmenin ardından koltuklarda ki insanların kalkmalarıyla tekrardan ortama odaklandı. Kalbi yine hızlı hızlı atmaya başlamıştı. Derin bir nefes alıp yüzüne bir tebessüm oturttu.