buralar gitsin sen gitme/bxb

13

Hastanenin önüne park ettiğinde dönüp emniyet kemerimi açtı.Hastanaye gidip bir de orda soru yağmuruna tutulmak istemiyordum.Titrek bir sesle"İstemiyorum."dedim.

"Saçmalama.Dikiş atılması gerekebilir,doktorun görmesi gerek."

Bir şey dememe izin vermeden arabadan indi ve benim için kapımı.Yardım etmek istediğini görebiliyordum ama şu anda tek istediğim uyumak ve olanları unutmaktı.

Onun gelmesini beklemeden acile girdim,fazla sıra yoktu.Kayıt kısmında kaydımı yaptırırken yanımda durdu.Kayıt bittikten sonra sıramızı beklemek için oturduk,yol boyunca ağladığım için burnum akıyordu.Cebinden bir mendil çıkartarak bana uzattı.

"Sümüğün ağzına girecek."

Dediği şey ile gülmek istesem de kendimi tuttum.Peçeteyi almadığımı görünce burnuma tuttu,kendi kaşınmıştı.Elinde peçeteyle beklerken bir anda peçeteye hönkürdüm.Çocukça bir davranış olduğunu biliyordum ama yapmadan edememiştim.Birinin benimle ilgilenmesi de içten içe hoşuma gitmişti.

Hiçbir şey olmamış gibi burnumu sildi ve peçeteyi çöpe attı.Sanırım biraz midesizdi.O yanıma oturmadan  sıra bize geldi ve içeri geçtik.Doktor pansuman yaptıktan sonra ağrı kesici verip gidebileceğimizi söylemişti.Boran doktordan yazdığı reçeteyi alırken ben de kapının önünde bekliyordum.Hastanaden çıkarken söylenmeden edemedim"Gelmek istememekte haklıymışım.Bak bir şey yokmuş."

Dediklerime karşı göz devirdi,benim silahımı bana karşı kullanıyordu.

"Ciddi bir şey de olabilirdi.Bir doktorun görmesi gerekiyordu."

İçten içe haklı olduğunu bildiğim için bir şey demeden arabaya bindim.

"Yemek yiyelim."

"Niye,hem sen okulda yemedin mi?"

Gerçekten öküzdüm.

"Doktor ağrı kesici ve  kas gevşetici yaptı.Bir şeyler yemeni söyledi.Hem sen sadece tatlı ve kahveyle durmuyor musun,aç olman gerek."

Dudak büzdüm,haklıydı.

"Açım,döner yiyelim."

Kafasını sallayıp arabayı çalıştırdı.İlaçların etkisi ile mayışmıştım bu yüzden kafamı koltuğa yaslayıp onu izlemeye başladım.Yakışıklıydı,havalıydı,zeki ve popülerdi.Kıskanmıştım.Araba kullanırken de çok havalı ve rahat görünüyordu.Böyle görünmediğime emindim.

"Bir şey mi oldu?"

Ona bu kadar uzun süre bakmamı garipsemiş olmalıydı.

"Hiç,güzele bakmak sevaptır."

Ne dediğimi fark ettiğimde hızla önüme döndüm.Çenem olur olmadık yerlerde düşüyordu.

"Yani güzel bakmak sevaptır.Ben de bakıyorum öyle genel.Dağa taşa falan yani sana özel değil. "

Alayla"Anladım."diyerek önüne döndü.Günlük rezillik kotamı doldurmuş olmam lazımdı.

Arabayı sonunda bir restoranın önüne park ettiğinde inip içeri geçtik.İkimiz de iskender söylemiştik.Bir şey söylemek istediğini ama söyleyemediğini görebiliyordum.Ne var anlamında kafamı salladım.

"Kimdi o adam?"

Ow shit here we go again.

"Dedim ya tanıdık."

"Normalde insanlar tanıdıkları ile karşılaşınca böyle olmaz."

"Demek ki normal değilim."