One more summer (Summer Series #1) (Hernandez Series #1)

Chapter 50

Chapter 50

Yesterday, we spent the rest of the day together. Wala naman kaming ginawa kundi ang manuod nang movie at ang kumain habang nakahiga. Buong araw ay ganoon lang. Naghihintay lang kaming matapos ang araw. Minsan, sumasagi din sa isip ko kung ano na bang nangyayari sa Central. I wonder kung tumatawag na ba sila sa cellphone ko dahil naka-off ito.

Most of the days are like that. We didn't do much. Nasa hotel lang kami. Mas mabuti sa akin 'yun. Mas okay sa akin ang nakakasama sya kahit na wala naman kaming ginagawa. There's only three days left at nagsisimula na akong kabahan. Minsan, nagtatanong ako kung bakit kapag kasama ko sya ay bumibilis ang araw. Parang ang bilis matapos ng sandali kapag magkasama kaming dalawa at kung kaya ko lang ay gusto kong mabagal 'yun. Gusto kong pabagalin o pahintuin ang oras.

Ayaw kong ipahalata o sabihin sa kanya. I know, she have her worries too. Ni, hindi ko nga alam kung anung dinahilan nya kay Pastor David sa isang linggo nyang pagkakawala.

"I should have bring my guitar." Bulong nya habang nakahiga kami sa kama at nanunuod nang TV. Binalingan ko sya nang tingin. Nakaunan sya sa braso ko at nakanguso.

"I can buy you one." Sabi ko.

Umiling sya.

"You're wasting your money." Ani nya.

"I'm not wasting my money, Faith. You're worth it. I don't mind. Pagkakagastusan kita kahit magkano." Sabi ko.

"M-may gitara naman ako, nakalimutan ko lang dalhin." Sagot nya

Suminghap sya at tumingin sa akin. Ngumiti ako at humarap sa kanya shaka sya mas hinapit palapit.

"I love you." Bulong ko.

Nagkagat sya nang labi. "I k-know."

"Paulit-ulit kong sasabihin para di mo makalimutan." Sabi ko at hinawakan ang kamay nya. Hinalikan ko ang singsing doon.

"Baby, I want to marry you." Sabi ko.

Tumigil sya at lumunok.

"Me too."

Ngumiti ako at mas lumapit sa kanya.

"Then, let's get married." Sabi ko.

Tumingin sya sa akin. Mukhang gulat sa sinabi ko. Seryoso lang akong nakatingin sa kanya. If she say yes, then, I'm really going to marry her, for real. Kahit na magkapatid kami.

"W-we are siblings. How's that possible." Nauutal ang kanyang boses at nagiwas nang tingin.

Hindi na ako nagsalita. Yeah. Sige, Faith. Isampal mo pa sa akin ang katotohanan. I know, we are siblings but I am trying to forget that just for now.

Hindi ko na i-nopen pa ang topic na 'yun. I don't want her to feel anxious and sad. Isang araw pa ang natapaos. Lumubog ang araw at sumikat muli. Nag-gabi at nagumaga. Isang araw na naman ang nalagas saming dalawa. Ininda ko ang sakit habang nasa shower. Two days left. How's that possible? The time is running so quickly. Nakakapagtaka.

"You paint your nails." Sabi ko nang makita ang pink na kulay doon.

Tumingin sya sa akin at ngumiti. She have lipstick too. Ngumuso ako. She's so pretty.

"Let me paint your nails too."

Ngumiwi ako.

"No way, baby."