6- ÇOCUKLUK

25.2K 2.1K 275
                                    

Güneşin doğuşuyla gözlerini açtı, kafasını yasladığı yumuşak yerden kaldırdığında hala derin bir uykuda olan Deltayı gördü. Gözlerini çevirdi, yan yana duran patilerine baktı. Deltanın pençeleri kesinlikle kendi pençelerinden üç kat daha büyüktü. Uçurum tarafında yattığını fark edince içtenlikle gülümsedi. Savaş, Feza'nın ne kadar deli uyuduğunu bildiği için kendini bariyer gibi Alfanın etrafına sarmıştı.

Aklına çocuklukları gelince eğilip Savaş'ın boynuna sığındı, Delta o zamanlar bile Feza'ya karşı dikkatliydi.

Feza sekiz, Savaş on bir yaşındayken...

Feza başlangıç çizgisinde dururken etrafa toplanmış kalabalık arkadaş gruplarına baktı, bugün okulda düzenlenen bir koşu yarışırı vardı. Katılmak istiyordu ama ayağı oyun oynarken burkulmuştu. Kurda dönüşürse daha çok acıyacağını biliyordu.

Geri arkasını dönüp gidecekken okulun popüler Deltasını görmesiyle durdu. Yanında kendi kuzeni olan Omegayı görünce küçük kaşlarını çattı. Kaç kere o Delta ile konuşmaması konusunda uyarmıştı!

Yanlarına doğru adımlamaya başladığında Savaş'ın gözleri ona döndü, yüzündeki rahatsız ifade sekiz yaşındaki Alfayı görmesiyle kayboldu.

"Ne konuşuyorsunuz?" dedi yanlarına geldiğinde. Delta karşısındaki miniğin çatılmış kaşlarına ve büzülmüş dudaklarına baktı. Çok tatlı gözüküyordu.

Omega, kuzenine döndü. "Savaş'ta yarışmaya katılacakmış, kesin o birinci olacak! Deltalar herkesten daha hızlı koşar."

Feza kuzeninin söylediği sözlere burnunu kıvırdı, çevresindeki herkesin Deltayı öve öve bitirememesi artık sinirlerini bozuyordu. Alt tarafı Delta olarak doğmuştu, yaptığı başka hiçbir şey yoktu.

Savaş hakkında söylenen cümlelerle ilgilenmek yerine Alfanın üstüne basamadığı ayağına bakıyordu. Bu sefer kaşlarını o çattı. "Ayağına ne oldu? Biri bir şey mi yaptı yoksa?"

Alfa gözlerini Deltaya döndürdü, duyduğu sorularla birlikte ayağını yere sağlam bastı. Canı acısa da belli etmemeye çalıştı. "Kimse bana bir şey yapamaz. Yok bir şeyi ayağımın."

"Yalancı."

"Yalan değil! Yarışta seni yendiğim de görürsün." Bağırarak konuşup arkasını döndü, kolları bağlı bir şekilde başlangıç çizgisinde beklerken dakikalar sonra yarışacak kişiler çizgide toplandı.

Herkes kurt formuna dönüştüğünde zorda olsa o da dönüştü. Ayağının acısıyla ağlamamak için dişlerini sıktı. Yanındaki kısıma Delta geldiğinde fark etmemiş gibi davranak karşıya bakmaya devam etti. Öğretmenlerinin işaretiyle herkes koşmaya başlarken ilk başta sıkıntısı yok gibiydi, ama sonlara doğru yavaşlayıp topallayarak koşmaya başladı.

Savaş, Feza'nın arkada kaldığını fark ettiğinde kafasını çevirip geriye baktı, ikisi de çok hızlı koştuğundan Feza ne kadar topallasa da hala diğerleri ile aynı yerdeydi. Bedenini döndürüp Feza'nın yanına koştu. Bu kadar inatçı olması ne kadar komiğine gitse de bazen minik Deltayı delirtebiliyordu.

Alfa gözlerini devirdi, onunla dalga geçeceğini düşünürüken ensesinden tutulmasıyla çırpınmaya başladı. İşe yaramadığını anladığında çırpınmayı bıraktı.

Delta biraz eğilip Alfanın sırtına çıkmasına yardımcı oldu. Bedeni Alfanın bedeninde bir hayli büyüktü. Tamamen yerleştiğine emin olduğunda koşabildiği kadar hızlı koşmaya başladı. Herkesi geçtiklerinde birazda olsa yavaşladı.

Bitiş çizgisine geldiklerinde durdu, eğilerek Feza'yı sırtından indirdi. Çizgiyi geçmesi için ittirdiğinde Alfa tereddütte olsa da topallayarak çizgiyi geçti. Herkes alkışlamaya başlarken bazıları kendisine kıskançlık ile bakıyordu.

Deltada hemen arkasından çizgiyi geçtiğinde yavaşça yanına yaklaştı. Teşekkür amaçlı küçük diliyle yanağını yaladı. Tekrar yüzüne bakmadan öğretmenine doğru topallayarak koşarken Deltanın kendisine bakarak dona kalmış vücudunu görmedi.

...

Savaşa karşı ne hissettiğinden emin değildi, olsa da ne yapacağını bilmiyordu. Ondan uzak kalma düşüncesi kalbine ateş düşürse de yakın olma düşüncesi sinirlerini birazcık bozuyordu. Bu zamana kadar sürekli kavga edip, arkadaşlarına ve ailesine Deltanın ne kadar sinir bozucu olduğunu anlatmıştı. Sanki Deltaya iyi davranınca tükürdüğünü yalamış gibi hissediyordu.

Yavaşça ayağa kalktı, Deltaya son bir kez bakıp arkasını döndü. En iyisi bunları törenden sonra düşünmekti. Hem belki düşünmesini bile gerek kalmazdı.

----

16.12.21

yazıyom ama hic icime sinmiyo

soulmate | boyxboyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin