soulmate | boyxboy

7- RUH EŞİ

Üç gündür evden çıkmıyordu, kafasını camdan bile uzatmamıştı. Ne Deltayı görmek istiyordu ne de onun gibi koktuğu için ailesinin attığı imalı bakışları...

Bir kaç saat sonra yapılacak tören için üzerini giyinmiş odasında bekliyordu, kapının tıklanmasıyla yerinde kıpırdandı. "Gel." Kapının dışındaki kişi izni alınca kapıyı açıp içeri girdi. Annesinin elindeki çilekli sütü görünce dudakları kıvrıldı. Küçüklüğünden beri ne zaman mutsuz olsa annesi ona elleriyle çilekli süt yapardı.

Sütü uzatıp yanına oturdu, oğlunun gerginliğini hissedebiliyordu. "İyi misin?"

Feza kafasını annesine döndürdü, yüzünü süzdü. "Bilmiyorum, hep bu anı beklemiştim ama şimdi istemiyorum." İstememesinin tek sebebi aklındaki Deltaydı.

"Bebeğim, istemiyorsan öğrenmek zorunda değilsin. Öğrensen bile o kişi ile mühürlenmek zorunda değilsin. Senin hayatın bu, kiminle olmak istiyorsan onunla olursun."

Annesinin söyledikleri ile biraz rahatladığını hissetti, o sanki öğrendiği an mühürlenip eş olmak zorundalarmış gibi hissediyordu. Kafasını sallayıp çilekli sütünden bir yudum aldı.

"Sana hiç söyledim mi bilmiyorum, büyük büyük Alfa dedemin ruh eşi bir Deltaymış. Çok aşıklarmış birbirlerine."

Feza duyduklarıyla kaşlarını havaya kaldırdı, daha önce hiç böyle bir şey duymamıştı. "Ee." dedi meraklı bir tonda, hikayenin devamı var gibiydi.

"Eesi yok, onlar savaşta ölmüşler ama konumuzla bi' alakası yok. Ben Alfa ve Delta eşleşmelerinin de olabileceğini söylemek istedim."

Annesinin söyledikleriyle gülüp kafasını salladı. Ailesini Delta ile aralarında bir şey olduğunu anladığını zaten tahmin ediyordu. Geri kalan saatlerde bir daha hiç konuşmadılar. Feza bitirdiği çilekli sütünü masasına bırakıp ayağa kalktı.

Ruh eşi törenleri yalnız yapılırdı, aileler gelmezdi. Sadece bilge kişiler ve büyücüler törende kullanılacak suları hazırlamak için orada bulunurdu.

Törenin yapıldığı yere geldiğinde çoktan başladıklarını fark etti, hatta bazılarının ruh eşleriyle sarılmasına tanık oldu. Yakın arkadaşı olan iki kişinin öpüştüğünü görünce onlara bakarak gülümsedi. Her zaman içinden o ikisinin ruh eşi olduğunu geçiyordu. Gözleri Deltayı aradığında çevrede bulamadı.

Bir yarım saat sonra sıra kendisine geldiğinde sürünün yaşlarından biri kendisini ametistten oluşan su kabının önüne getirdi.

"Düşüncelerinden arın, hiçbir şey düşünmemeye çalış." dedikten sonra yanda duran mor renkli bir yaprağı alnına sürdü. Alfa ne yapacağını şaşırırken kafasından bastırılmasıyla suya daldı. Ellerini kabın iki yanına koyarken yavaşça gözlerini açtı.

İlk başta etraf karanlıktı, sonra bir ormanın içinde olduğunu fark etti. Tanıyordu burayı, evlerinin arkasındaki çocukken kendisine yasaklı kısımdı. Gözünün önüne on bir yaşındaki hali geldi, yere oturmuş kanayan dizine üflüyordu. Dudakları kıvırıldı, küçükken çok yaramazdı.

Bir kaç saniye sonra gördüğü bedenle kalbi yerinden çıkacak gibi oldu, on dört yaşındaki Savaş koşarak yanına yaklaştı. Bir şeyler söyledi, sonra bedenini kucağına aldı.

Tüm bedeni titrerken ağaçlar hareket etmeye başladı. Şimdi gördüğü yer lise tuvaletiydi, etrafta kimse yoktu. Kabinlere doğru ilerlerken açık olan kapıya gitti. Gördüğü bedenlerle vücudu tekrar titredi. Deltanın dudakları boynundaydı, bu anıyı adı gibi biliyordu.

Delta okulda ettiği bir kavgada çok sinirlenmişti, kimse onu tutamayınca elinden tutup bir tuvalet köşesine çekmişti. Rahatlaması için yaydığı feromonlar sonucu ilk defa Deltanın dudaklarını boynunda ağırlamıştı.

Mekan yeniden değişti, bu sefer gölde yüzdükleri an gözünün önüne geldi. O anıyı da saniyesi saniyesine izlerken saçlarından tutulup çekilmesiyle kafasını sudan çıkardı. Nefes nefese kalırken yüzüne tutulan havluyu alıp yüzüne bastırdı.

"Görebildin mi? Kimmiş?"

Kendisine yöneltilen soruyu cevaplamadan havluyu bilgeye uzatıp adımlarını ormanın dışına yönlendirdi. Alfası özlem ile kavruluyordu, bir yanı çok mutluyken diğer yanı nasıl anlaşacakları konusunda çelişkideydi.

---

18.12.21

ruh eşi törenini ben uydurdum bu aradajzxvlnzc yani varsa da ben görmedim böyle