-----Carla's POV-----
Paglabas ko sa lumang warehouse ay dumeretso ako sa hospital kung saan nakaconfine ang kapatid ko.
Pagkapasok ko sa kwarto nya ay kitang kita ko ang hirap na nadarama niya.
Natutulog lang sya kaya lumapit ako sa kanya at hinawakan ang kamay niya. Hay!
"Zius, mahal na mahal ka ni ate. Sorry kung ginusto kong sumuko. Pero dahil sayo, di ako susuko. Diba ako ang superman mo? Diba ako ang idol mo? Kaya di kita papabayaan Zius. Sorry sa lahat. I love you " sabi ko kasabay ang pagpatak ng mga luha ko. Hinalikan ko ang kamay niya.
Alam kong mamaya pa sya gigising dahil umatake na naman ang sakit nya kanina at pinainom sya ng pampatulog at pampakalma.
Hinalikan ko sya sa noo at nilisan ang kwarto niya.
--
Kukuha ako ng ibang damit para kay Zius. Kaya nagpasya akong umuwi sa dati naming tinitirhan.
Im on my way na papunta sa bahay namin nang biglang--
BOOGGGGSSSSHHHH!
Napapikit ako at napahinto ko ang sasakyan ko.
"Arrraaayyy!" Sabi ko nang maramdaman ang pananakit ng ulo ko. Naiwas ko ang kotse ko. Kaya bumangga ito sa bakod lang. At di ako napuruhan.
"Ahhh-ahh ouchhh! Shit! Anong nangyayare! "
And memories flashed in my mind.
"Family bonding lang princess :)"
"Family bonding? YEHEEEYYY!"
*BEEEPPP* *BEEP*
WAAAAAAAHHHHHHHHHHH
BOOOOGGGGGGSSSHHHH
"A-Ate! Gising!"
Dugo. Usok. Kotse. Bata. Mommy. Daddy.
"Waaaahhhhh!!!" Napasigaw ako sa sobrang sakit ng ulo ko.
Masakit man pero pinili kong magdrive ulit at umuwi sa bahay. Kailangan ko nang kasagutan. Sino ba sila? Sino ba talaga ako?
Bigla na lang akong napaiyak. Pano kung sila ang tunay kong pamilya? Kinalimutan ko ba sila? Ang sama ko.
--
Pagkapasok ko sa bahay ay agad agad akong kumuha ng damit ni Zius. Ilang buwan na rin akong hindi umuuwi dito. Para saan pa? Para maalala ko ang nanay ko at mag-iiyak?
Habang naghahalungkat ako ng mga damit ni Zius ay may nakita akong isang silver na kwintas. Kinuha ko naman iyon. At tiningnan ang pendant nitong hugis bituin.
Again, memories flashed ni my mind.
"Diana, halika dito. Nathan, lumapit ka rin. May ibibigay si Mommy sa inyo."
"Talaga mommy? Wow!!"
"Ang ingay mo ate -.- tsk!"
."heh!"
"Kids! Tama na. May gift ako sa inyo. Eto sayo, Diana. At eto sayo Nathan"
"Eh mom! Ang panget naman. Necklace na moon sakin? Tas kay ate? Star? Ano ba yan mom! Lalaki ako. I dont like this kind of stuffs."
"Remembrance niyo yang dalawa. Star at moon, dapat lagi kayong magkasama at walang iwanan."
"Yehey! Thank you mommy."
"Tsk!"
" oy! Nathan. Ang arte mo. Daig mo pa ako. Ako nga itong babae tsk! Tanggapin mo na lang. NATNAT!"
BINABASA MO ANG
The Rejection (Completed)
Teen FictionNareject ka na ba? Anong gagawin mo kung ang buong buhay na pagsunod mo sa kanya ay ilang beses ka na niyang nirereject? Magtatanga-tangahan ka pa rin ba sa kanya o magbabago para sa makakabuti? o magREREVENGE? just to be satisfied sa pananakit na g...
