-----Ellaine's POV-----
1 year later
Nasa harapan ako ngayon ng salamin, pinagmamasdan ang napakaganda kong gown. Kasama ang kolorete sa aking mukha at napakagandang pagkakaayos sa aking buhok. Im wearing a violet gown. Today, im turning eighteen. I cant wait to meet him. I cant wait to do my plan, well, kung di gagana ang plano, edi wala. But! Sabi niya mahal niya ako.
Yeah, its been a year pero di pa rin sa makamove on sakin, pano ko nalaman? Dahil sinusundan niya ako, kahit nung andito na ako sa Paris. Sinundan niya ako para magpaliwanag at sabihing mahal na mahal niya ako. Pero di ako nakinig. Why? Ang hirap nang magtiwala. Kahit pa sabihin kong mahal ko rin sya. Pero ngayon, alam kong di ko na sya mahal. Sinabi ko yun sa sarili ko.
Flashback
"Are you ready ija?" Tanong ni lolo.
"Yes, lolo. We can go now." Sabi ko. Pero lumingon muna ako sa bahay. Huminto ako at may ibinulong.
"Babalikan kita Evan, i'd love you, pero kailangan kong pigilan. Tandaan mo ang araw na to. Babalik ako, pero sisiguraduhin kong wala na akong nararamdaman sayo. Tandaan mo yan. Papakita ko sayong wala ka lang sakin. Babalik ako"
At nagsimula na akong maglakad ulit. Yeah, flight na namin ngayon. Papuntang Paris.
End of flashback
"Hi babe, are you ready?" Sabi ni Nathan. Ex ko.
Nakilala ko sya dito sa Paris at ginamit ko sya para makalimot kay Evan. Yeah, im bad. Pero tanga rin to ey, lakas ng loob lokohin ako. Nakita ko syang may kahalikan sa bar, habang ako, hinihintay ko sya nun dahil may date kami kaso yun ang nakita ko ey. So we broke up. But its end with friends. Di maiiwasan ey, nagtatrabaho sya sa company ko. And he asks for another chance. Ang maging friends.
"Mukha bang di pa ako handa? Tsk -.- " sabi ko.
"Babe naman, ang init ng ulo, birthday na birthday ey." Sabi niya.
"Tigil- tigilan mo nga yang pagbi-babe mo sakin -.- nakakarindi" sabi ko. Well, ganyan na talaga tawag niya sakin. Ayaw niya lang tigilan.
"Why do i need yo do so? Ayaw mo ba BABE?" sabi niya at talagang pinandiinan yung babe. Kapal talaga nito ey -.-
"Ewan ko sayo." Sabi ko.
"Babe naman ey, meron ka ba ngayon? I love you muaaahhh " sabi niya.
"Ewan ko sayo." Sabi ko, mapang asar talaga yan.
"Ayy! Sige! Magsungit ka, di kita bibigyan ng favorite mong choco nestea" sabi niya. Natigilan ako.
(Imbento lang po ni author yun. Di ko alam kung meron talagang choco nestea xD"
"Huh? Sinong masungit? Wala naman ahh? Diba? Halika nga dito BABE *insert sarcasm* " sabi ko at niyakap ko pa sya. For the sake of choco nestea. Sya kasi gumawa niyan. Walang mabibiling ganyan dito, well, he's a chef ey. Marunong sa mga inumin at pagkain.
"Wala, iniisnob mo ako ey" sabi niya. Arrgg!
"Ayy! Bahala ka nga jan. Sayo na yang choco nestea mo -.-" sabi ko at tumalikod. Alam ko namang di niya ako matitiis ey.
"Eto naman, biro lang. Oh ayan na yiiiiieeee! Yiiiieee" sabi niya at inaabot yung choco nestea tas nangiliti. Waaaahhhh!
"Hahahahahahahahahaha! Na-hahah -than. Hahahaha stop! Hahahaha" tawa alang ako ng tawa. Hahaha!
"Ehem! Ehem!" Napalingon ako bigla at nakita ko yung event organizer. Tae! Nakakahiya. PDA -.-
"Magsisimula na daw po yung program" sabi niya. We just nod. At pagkalabas niya ay tumawa na naman kami wahahaha!"
BINABASA MO ANG
The Rejection (Completed)
Teen FictionNareject ka na ba? Anong gagawin mo kung ang buong buhay na pagsunod mo sa kanya ay ilang beses ka na niyang nirereject? Magtatanga-tangahan ka pa rin ba sa kanya o magbabago para sa makakabuti? o magREREVENGE? just to be satisfied sa pananakit na g...
