The Rejection (Completed)

chapter 26: Sudden Turn of events

-----Evan's POV-----

Earlier

"Dad, do i really need to do this? Do i need to be engage to a girl that i've never met before?" Tanong ko kay Dad.

"You're a Sanchez, Evan. You need to do this. For me. Please?" Sagot niya. Tsk! May magagawa pa ba ako? -.-

" alright then"

--

Andito na ako ngayon sa Paris. Kung saan ang debut ng future fiancee ko. Andito na ako sa venue. Maganda ang pagkakadesign. Its white and violet themed.

And here I am. Waiting for the girl. And there she goes. A beautiful lady wearing a violet gown and her charmest smile walking down the stairs. Its perfect. Teka! Bat nag-islow motion? What the? Bat may nagkakarera sa puso ko? And what is this? Love at first sight? So gay -.-

Napatingin siya sakin. Tumingin din ako sa kanya. Geez! Its her! I knew it. Her eyes telling me that its her. Bigla akong kinabahan pero di ko matago ang tuwa sa mga mata ko. So, its her? The girl im gonna marry?

Iniwas na nya ang tingin niya sakin. Its her. Sh*t! I really miss her. I want to hug her. Touch her. To make sure if it is true. For real?

--

Nagsimula na ang party and still. Di pa rin ako makamove on. Sya nga. Sya nga ang papakasalan ko. Well, i will b e the happiest man in the world.

Pero, i knew her. Hindi na nya ako mahal. Papayag kaya sya? Pero kung oo, para sa pamilya nila. Magiging masaya kaya ako? Kami?

Ayoko namang ikulong sya sa isang relasyong walang kasiguraduhan. Ayokong makasal siya sa isang taong di niya mahal at pinakaayaw niya. Im a jerk! Kahit pa mahal ko sya, kung liligaya sya sa ganun. Papayag ako. Kahit pa ikawasak ng buo kong pagkatao. Dahil para sakin, sya pa rin ang mahal ko. Sya lang. Sya ang nagparamdam at nagpakita ng totoong buhay. Sana, di sya nagbago. Sana, sya pa rin si Ellaine na sumungkit ng puso ko. Sana..

--

Hindi ko napansin ang oras. Tapos na ang iba pang part ng program. 18 roses na. Im sure, wala ako sa 18 na yun. Kaya gumawa ako ng paraan.

And now. Papunta na ako sa kanya. 18th rose na kasi. Yeah, i choose the last dance. Sabi nga, "save the best gor the last". Kahit siguro ito na ang huli. Kung gusto niyang lumaya. Gagawin ko. Basta pagbigyan niya lang ako sa huling sayaw na ito. Bakas sa mukha niya ang pagkalito. Dahil alam kong sya ang pumili ng isasayaw niya. At wala ako dun.

Nasa harapan ko na ang babaeng gusto ko, ayy mali! Mahal ko.

"I miss you. Happy birthday." Yan lang ang nasabi ko. Kinakabahan ako. Natatakot akong mareject ulit. Di niyo lang alam ang nangyari sa akin nung nireject niya ako.

Flashback

"Anak, are you okay? Sabi ni manang, di ka pa kumakain. Ilang araw na. Okay ka lang ba?" Sigaw ni dad habang nakatok.

Andito lang ako sa may bintana nagmumuni- muni. Habang may tumutulong mga luha.

"Ellaine. Gusto kong mag usap tayo. Mahal kita. Mahal na mahal. Sana naman maniwala ka.. lahat ng sinabi ko sayo ng prom kasinungalingan yun. Di ko kayang wala ka Ellaine. I love you. I really do" sabi ko.

" alam mo! Nakakainis ka na! Di ko na alam kung alin ang totoo sa mga sinasabi mo. O baka wala naman talagang totoo? Dahil isa kang napakalaking sinungaling. Ang kapal ng mukha mooo! G*go ka! " sabi niya.

"Àaaaaahhhh! Sh*t! Ahhhh! "Hahahahahahahaha!! Bakit Ellaine? Bat mo ko ginanito? Bakit? Huhuhu. Hahahaha!" "Mahal naman kita ellaine ahh! Hahahaha. Huhuhuhu T.T"

"Anak, ayos ka lang ba? *tok tok tok* *click* (tunog ng nasusian na pinto xD)"

"Hahahaha! Di niya ko mahal. Huhuhuhuh" sabi ko habang natawa na naiyak.

"God! Anong nangyari sayo!!." And everything i can see is black.

--

Nagising ako sa isang rehab. Oo! Hindi sa hospital. Sa rehab. At naistress lang daw ako kaya ganun. Tas binigyan ako ng ibat ibang medicines. Kaya. Okay na ako.

End of flashback

"Ellaine, can you give me another chance? Please? I really love you. Let me explain. Please" sabi ko. Ito na lang ang tamang oras. Para di niya mainterrupt ang sasabihin ko. Dahil maraming tao.

Wala syang response. At ang tugtog ay natapos na. Binitiwan na niya yung kamay ko. Pero hinila ko sya. At.. hinalikan. Sorry! Lalaki ako ey. Ganito ako magparamdam ng pagkamiss. De jowk lang!

A passionate kiss. Hindi ko alam kung pano naging ganto. Kasi nagreresponse sya sa galaw ng bibig ko. Kahit sabihin niyang wala na syang nararamdaman para sakin . Nararamdaman ko sa mga halik niya na namiss niya ako. Geez! I also miss her. That much!!

Pero, nagstop sya magrespond sa kiss. Kaya bumitaw ako. At dun ko lang narealize na totoo pala toh. Ang gago mo Evan! Malamang totoo yan! Ang tanga mo -.-

"S-sorry! I didnt mean to do that. I just.. arrgg! I jusst f*ckin miss you! " geez! Napamura ako. Ngayon lang bumalik ang ulirat ko. Nakakalasing kasi ang halik niya.

Pero bigla syang tumakbo. Hindi ko na sya hinabol dahil alam kong ayaw niya rin akong makasama.

--

Medyo nagtagal ay bumalik sya. At dumeretso sa lolo niya. I keep my eye on her.

"We are here to witness our debutant to become a lady. Ms. Ellaine Weidsman Delos Santos." Sabi ng emcee. Palakpakan ang mga tao.

"But wait, there's more. We also here to witness there signing in contract. Contract of engagement. She will be engage with Mr. Evan Dave Sanchez of the Sanchez group of companies." Palakpakan ulit ang mga tao.

Nakita ko si Ellaine. Parang nag iisip. Di ba sya sigurado? Bigla akong kinabahan. Geez!

"Ms. Weidsman and mr. Sachez, come here in stage. And let them witness the signing of the engagement contract." Sabi ng emcee. Kusang naglakad ang mga paa ko papunta sa stage.

Sa stage ay may isang malaking table. Na may folders and sign pen. Sa normal na engagement party, di na talaga pinapakita to. Pero since nirequest ni MR. Weidsman. Ang lolo ni Ellaine na ipakita sa mga tao. Kaya pumayag naman.

Paakyat palang din si Ellaine sa stage. At ako na ang nag-usog ng upuan para maupuan niya ito. Nagulat sya at tumingin sakin. I just smile. Pero di niya ako pinansin.

Binigay na samin ang mga sign pen. Ako muna ang unang nagsign. Maraming mga papel iyon.

Susunod na dapat si Ellaine. Pero parang nag iisip pa rin sya hanggang ngayon. Tas tumingin sya sa lolo niya. Nanginginig ang mga kamay niyang ilagay sa contract. But suddenly. Someone caught my eye! A sniper! Geez! Pano nakapasok toh dito. Mahigpit ang security dito kaya paano.. pano?

Nakatutok ang baril kay Ellaine and i waited. Ito na!

"BANGGG" Humarang ako. Ahhh! Teka. Parang may namamanhid.

Unti-unti akong napaupo sa sahig. Habang ang mga tao ay nagkakagulo na. Niyakap ko kanina si Ellaine. At hanggang ngayon.

"E-E-Evan, ayos ka lang??" Sabi niya. Pero di ako makapagsalita. Namamanhid ang buo king katawan. Nakakapanghina at unti-unti na ring lumalabo ang mga mata ko. Am i going to die? And everything went black.

*****

Thanks for the comment, ClarizzaCassandraGal last chapter. :) Nakakaoverwhelm po. Thanks! I love you :* thanks for the readers, voters and followers.

Thanks for reading!

Vote and comment ♥