DAĞLARIN ARDINDAKİ DUMAN

-42-

Heyyyooo merhabalar nasılsınız 🧡 keyifli okumalar 🧡 vote atmayı unutmayalım 🧡

Telefonu kapattıktan sonra camdan dışarıya baktığımda etrafın şuan temiz olduğunu gördüm rahat bir şekilde olduğum yere yayıldım. Sabahın ilk ışıkları odaya girmeye başladığında bizimkilerde hafif hafif uyanmaya başlamışlardı yanıma doğru gelip oturduklarında bir kişi eksikti oda Emirdi yerimden kalkıp Emire yaklaştım elimle yanağını okşayıp yavaş yavaş konuşmaya başladım.

-Emir canım uyan hadi.

EMİR : Yapma kız şimdi olmaz.

Hınzır bir tonda söylemişti bunu, timden kırkırtılar iştittiğimde dönüp ters ters onlara baktım.

-Hadii bak dün gecede uyudun kaldın olmaz böyle.

EMİR : Kız dur yapma bak huylanıyorum işin sonu çok kötü biter.

-Hadii bekletme beni.

Emir gözlerini açtığında şok olmuş bir ifadeyle bana bakıyordu yanaklarına kan hücum etmişti gülmemek için yanaklarımın içini ısırıyordum oturduğum yerden ayağa kalktım benim harekete geçtiğimi gören Emirde kalktı.

EMİR : Komu... Komutanım özür dilerim.

-Kes! özür diliyormuş bak şuna.

En sonunda Burağın kahkahası tüm ciddiyetimi bozmuştu bende gülmeye başladığımda emir ne kadar kızarabilirse o kadar kızarmıştı. Arkamı dönüp eski yerime oturdum hala gülüyordum eminimki bütün gün tim Emirle dalga geçecekti kim bilir neler görüyordu rüyasında pekte iyi şeyler görmediği kesindi. Edilen kahvaltıdan sonra herkes yerlerine geçmiş gelecek olan şerefsizleri bekliyorduk ben ve Burak evde kalmıştık Emir bir çatıya geçerken Tunç çaprazdaki evdeydi Barış bir arabanın içerisinde konumlanırken Ferit yıkık bir evin çatısındaydı Ömer karşımdaki evin ilk katındaydı Sertaç bir ahıra girmişti şimdilik güzel bir şekilde dağılmıştık plana göre geldiklerinde 4 bir yandan saracaktık etraflarını hareket alanlarını kısıtlamaktı maksat birde sivillere zarar gelmemesiydi. 1 saat geçmesine rağmen bir kıpırtı dahi yoktu.

EMİR : Kuzey saat 2 yönünde hareketlilik var.

-Görüşün net mi?

EMİR : Henüz değil komutanım.

Geliyorlardı Allah yardımcımız olsun diye geçirdim içimden olduğum yerde kıpırdamadan gelecek olanları beklemeye başladım.

EMİR : Yuva 1 görüşüm net komutanım.

-Anlaşıldı yuva 1 , kaç kişiler?

EMİR : 4 komutanım.

-Tamamdır şimdilik harekete geçemiyoruz.

Bakışlarımı gelen araçlara çevirdim  bir evin önünde durmuşlardı araçtan inen iki kişi kapıyı çalıp açılmasını bekledi kısa süre sonra bir adam açtı kapıyı içeriye girdiklerinde planı değiştirmeye karar verdim.

-Beyler plan değiştiriyoruz. Adamları içerideyken alıyoruz ben Burak Barış Ferit giriyoruz geri kalanlar bizi bekliyor.

-EMREDERSİNİZ KOMUTANIM.

Burağa dönüp kafamla ileriyi gösterdim aynı anda harekete geçerek evden çıktık diğer evin arkasından dolanacaktık böylelikle kimse bizi göremeden içeriye giriş sağlayacaktık hızlı adımlarla evin arka tarafına geçtik Barış Ferit buradaydı işaret parmağımla ileriyi gösterdim ip gibi dizilmiş yürüyüyorduk evin bahçe kısmından atlayıp etrafa göz attım bakışlarım çatıda son buldu buradan girmek daha kolay olurdu bizim için time döndüğümde ne demek istediğimi anlamış olduklarını gördüm bu yüzden çok seviyordum timimi.
Çatıya çıkarken ses yapmamaya özen gösteriyorduk gizli bir kapı vardı çatının taban kısmında Ferite işaret verdiğimde sessizce kapıyı açtı ilk olarak ben girdim içeriye tavan arası gibi bir yere gelmiştik küf kokusu burnumdan içeriye dolduğunda midemden boğazıma bir sıvının yükseldiğini hissettim yutkunarak geri gönderdim. Alt katı görebileceğim bir yere konumlandım çok net olmasada görüşüm vardı içerisi cephanelik gibiydi resmen iki kişi karşılıklı oturmuş bir adam ayakta dikiliyordu ne konuştuklarını duyamıyordum.