DAĞLARIN ARDINDAKİ DUMAN

-57-

Heyyyyyyoooo merhabalar nasılsınız 🧡 keyifli okumalar 🧡 Vote atmayı unutmayalım 🧡

Timin bakışlarındaki donukluk Alp'in gözlerindeki kavuşma duygusu tezatlıkta sınır aşıyordu. Sahi ben ne düşünüyor yada hissediyorum ! Karışık sadece karışık bir yanım koşup sarılmak isterken diğer yanım gözlerine dahi bakmak istemiyordu. Alp çok değişmişti mesela sakalları uzamış hatta birbirine girmişti saçları neredeyse ensesine  geliyordu birazda kilo vermişti sanki. Ne yapıyorsun Umay kendine gel kızım.

FERİT : Komutanım ne yapıyoruz?

- Alıyoruz Ferit, alıyoruz.

SERTAÇ : Komutanım kelepçe?

-Gerek yok Sertaç nede olsa bizden daha iyi biliyordur kelepçelerden nasıl kurtulacağını.

Alp'e bakarak konuşuyordum ve eminim ki oda koşup bize sarılmak istiyordu. Time şu an için bir şey diyemiyordum kesin olarak banada bir şey demedikleri için.

Bindiğimiz helikopterde bakışlarını bir an olsun üzerimden çekmeyen Alp'e ters ters bakmaktan ben yorulmuştum ne yazık ki kendileri bakışlarını çekmek adına bir eylemde bulunmamıştı.

ENES : Komutanım Vildan yanına uğramanızı istedi.

Alpten çektiğim bakışlarımı Enese sabitledim umarım bebek adına ağzından en ufak bir şey kaçırmazdı yoksa bu onun son görevi olurdu.

-Anladım, uğrarım.

Sesimdeki imadan ne demek istediğimi anlamıştı bunu gözlerini yavaşça açıp kapayarak banada belli etmişti. Karşımdaki adamı azda olsa tanıdıysam çakalın tekiydi hemen bir şeyler olduğunu sezer, üzerine giderdi ve sonuç olarak benim hamile olduğumu öğrenir buda benim felaketim olurdu... Elbette söyleyecektim ama ondan önce hain olup olmadığını öğrenmeliydim. Albayın tepkileri sürekli karşımıza çıkması onu sağ bırakmamız bunların hepsi görevde olduğunun bir göstergesiydi ama işte aması vardı en yakınlarımız öğretmişti bizlere güvenmemeyi.

SERTAÇ : Komutanım büyük başlar yoktu.

-Gelmeyip maşalarını yollamışlar Sertaç.

Sürekli farklı sıfatlarla alttan alttan ayar veriyordum ben her ayar verdikçe yüzü kasılıyor, çenesi seğiriyor gözleri başka tarafa dönüyordu benim istediğimde buydu zaten huzursuz olması. İndiğimizde bizi karşılayan Binbaşı Harun ve Albay Melihti.

-Görev başarı ile sonuçlanmıştır komutanım.

ALBAY MELİH : Aferin Asker !!

-Sağol !!!

Alp'i Haruna teslim edip timle beraber mühimmat odasına ilerledik eminim ki hepsinin aklında tek bir soru vardı  "Biz bu adamı neden sağ bıraktık" belkide çoğu benimle aynı düşünceyi paylaşıyor ama dile getiremiyordu , nede olsa çıkardı kokusu yakında sadece o zamana kadar sabretmek gerekiyordu.

-Beyler Bebekten bahsetmek yok Alp'e Albay Melih zaten sağlık durumumu yakında görür o görene kadar birinizden bırakın bir kelime duymayı bir harf duyarsam bu durum ile ilgili hepinizin sonu olurum.

-EMREDERSİNİZ KOMUTANIM.

-Oğlum sessiz ; bütün alaya duyurdunuz bile.

Üzerimizdekileri bırakıp mühimmat odasından çıktık, ilerleyen zamanlarda belkide burayı çok özleyecektim nede olsa 6 aydan sonra göreve göndermeyeceklerdi o zaman kadar ikna edebilirsem gidebilirdim ama bu çok zor.

EMİR : Komutanım sanki biraz ben acıktım, bence sizde acıktınız yani yemeniz lazım bunu kesinlikle sizin için söylüyorum asla bir çıkar güt -.