DAĞLARIN ARDINDAKİ DUMAN

-44-

Heyyyooo merhabalar nasılsınız 🧡 keyifli okumalar 🧡 vote atmayı unutmayalım 🧡

Eve geçtiğimde direkt odama geçip üzerimi değiştirdim bu aralar pek birşey yiyesim yoktu kitabımı elime alıp salondaki koltuğuma geçtim ilk sayfasını açıp okumaya başladım,kendimi kitaba veremiyordum aklımı sürekli kurcalayan Alp beni buradada rahat bırakmıyordu kitabımı kapatıp son bir umut diyerek telefonumu elime aldım tekrar Alp'in numarasını bulup aramaya başladım sonuç beni şaşırtmamıştı aynı sesi belkide defalarca duyacaktım kendimi bunu hazırlamalıydım. Salonda oyalandıktan sonra direkt olarak uyku moduna geçiş yaptım aksi takdirde düşünerek delirecektim.

Sabahın ilk ışıkları odamdan içeriye süzülürken gözlerim açılmıştı yataktan çıkasım gelmiyordu neler oluyordu bana böyle bu kadar uyuşuk bir insan değildim ben tekrar kendime kızıp yataktan kalktım kendimi banyoya atıp kısa bir duş aldıktan sonra üzerime kamuflajlarımı çekip hızlıca evden ayrıldım.

Askeriyenin içerisine girdiğimde ilk olarak odama geçtim. Görev tarihimiz belli olmadığı için eğitim yaptırmak istemiyordum yorgun olmamaları gerekiyordu süresiz bir görev olacağı için dinç ve zinde olmaları gerekiyordu. Masamın başında geçirdiğim saatlerde kapının tıklanma sesini duydum "GEL" komutunu verdikten sonra içeriye Ömer girdi.

-Komutanım Albay Melih bizi toplantı odasında bekliyor.

-Tamam Ömer geliyorum şimdi.

Yerimden kalkıp Ömerler birlikte hızlıca toplantı odasına doğru ilerledik az çok ne hakkında konuşacağımızı bildiğim için sakindim. Odaya girdiğimde tüm tim buradaydı bende yerime geçip oturduktan sonra Albay konuşmaya başladı.

-Yıkım timi süresiz göreve gidiyorsunuz yapacağınız şey bölgedeki kampları temizlemek kimseyi alıp getirmenizi istemiyorum. Yarın gece itibariyle yola çıkacak ve göreve başlayacaksınız ona göre hazırlığınızı yapın ailelerinizle konuşun.

-EMREDERSİNİZ KOMUTANIM.

Toplantımız görev konulu devam etmişti haritada nerede ne olduğunu görmüştük bir kaç yer için planı kafamda kurmuştum bile bunu arkadaşlarımada anlattıktan sonra toplantımız bitmişti, tim ile beraber odadan ayrıldık.

SERTAÇ : Komutanım kahve içeceğiz bize eşlik etmek istermisiniz?

-Olabilir Sertaç, odamdan telefonumu alıp geliyorum.

Timden ayrılıp odama doğru yol aldım Harun Binbaşının odasının önünden geçerken telefonla konuştuğunu gördüm el kol hareketleri yapıyordu hararetli bir konuşmanın içerisinde olduğunu düşünüp yoluna devam ettim. Aynı hızla telefonumu alıp geri döndüm ve timin yanına ilerledim. İçimdeki şüphe beni yiyip bitiriyordu sürekli aklımda dönüp dolaşan Alp'in istifası kafamda git gide kocaman bir soru işaretine  yol açıyordu, düşüncelerimle birlikte timin yanına gelmiştim sandalyeme geçip oturdum.

-Eeee beyler konuştunuzmu ailelerinizle, kız arkadaşlarınızla.

SERTAÇ : Hallettik komutanım.

Kafa salladım kız arkadaş meselesini Enes için açmıştım ailesi olmadığı için kendisini yalnız hissetsin istemiyordum. Enesin yüzü benim sorumla kızarmıştı Allahım ergenler gibi gülmemek için zor tutuyorum kendimi. Biraz daha timle sohbet ettikten sonra tekrar odama ilerledim sandalyeme yerleştim ve bakışlarımı önümdeki haritaya odakladım süresiz bir görev bizi bekliyordu işaretleri yerlerin üzerinde bakışlarımı gezdirdim patlatacağımız yok edeceğimiz bir sürü kamp vardı her birinde daha çok rahatlayacaktım bütün düşüncelerimi arkamda bırakarak gidecektim. Evrak işleriyle geçen dört saatin sonunda yerimden kalkıp erleri dolaşmaya çıktım çoğu görevinde veya nöbet yerlerindeydi koridorda ilerlerken Önder önümde durup tekmilini verdi demekki.. annesini görüp gelmişti bir askerin daha sorununu çözüme kavuşturmanın rahatlığımı desem sevincimi desem bilemedim ama birşey vardı üzerimde ellerim arkada bağlamış yürürken aynı zamanda koğuşların temizliğinede bakıyordum. Odama çıkmak istemiyordum bu yüzden rotamı bahçede sigara içen timimin yanına çevirdim beni görenler ayaklanmaya çalıştıklarında elimle kalkmamaları için işaret verdim yanlarına geçip oturdum ve bende bir sigara yaktım.