Hold Me Tight

CHAPTER 1

Beginning

"Saan ka pupunta Haziran?"Mabilis kung pinunasan ang luha sa pisngi ko, nilingon kosi Shenna, ang assistant ko, kumunot ang noo nito .

"Ahm,uuwi ako ng maaga , pasensiya na talaga"Kita ko ang pagtitig niya saakin kaya nginitian ko siya.

"Segi,ako na ang bahala dito "Tinapik ko ang balikat niya at umalis na sa bake shop.

"Ang gwapo"Bulong ko sa sarili ko habang nasa byahe, kitang-kita ang napakalaking billboard ng The Band at kasali doon ang asawa ko, si Poseidon.

Yes ,my husband is a singer, they also dance pero maskilala ang grupo nila na magaling kumanta, gwapo din ito kaya pangmasa talaga sa mga kabataan ngayon.

Nakahinto ako ngayon sa isa sa mga malaking Billboard dito sa edsa, traffic kasi kaya malaya kong natitigan ang asawa .

Who wouldn't thought na ang crush ko noon, na ang kinababaliwan ko noon ay magiging asawa ko pala. It feels like ironic, I'm just a fan, I idolizing him, mesmerizing his handsomeness and cherishing his songs. I'm such a fan who became his wife but then.................

Am I happy?

Before masasabi kong obsessed akong fan, hindi man sa masama na way ,pero I have been imagining to be his wife, imbes na mangarap ng iba ,siya ang ginawa kong pangarap. Ang buong buhay ko ay nakasentro kay Poseidon noon, kahit nga ngayon,siya parin.

Kaya nasabi kong kapag magiging asawa lang niya ako I'm gonna be the happiest woman in the world, kahit na hindi niya ako mahal basta maging asawa ko lang siya, masaya naako . Basta uuwi lang siya sa bahay namin, bahala na kung may iba siyang mahal, bahala na kung marami ang nagkakagusto sa kanya basta sa huli saakin ang uwi niya.

Pero ngayon...............masaya baako?

My dream are now happening, impossible man na matupad ang pangarap ko noon pero naging asawa kona talaga siya. He's my husband but why do I feel like parausan lang ako?

I thought na magiging masaya naako kapag maging asawa kona siya, pero bakit ganun?

Tiningnan ko muna ng huling beses ang billboard bago pinaandar ang sasakyan.

Pagkauwi ko sa bahay ay mabilis kung binuksan ang pintuan, lumundag kaagad ang puso ko ng makita si Poseidon sa sala. Naglakad ako papalapit sa kanya,I smiled at him ng nasa tapat kona siya.

"Ahm, aalis kana, ipagluluto pasana kita"Kumirot ang puso ko ng umiling ito, dapat sanay naako sa kanya,pero bakit ganun nasasaktan parin ako, dahan-dahan akong lumapit sa kanya ng mailagay ang bag sa couch.

"Ahm, may practice bakayo?"Nilingon ko ang dala niya, isang maliit na maleta.

"May meet and greet kami bukas, tatlong araw"Lumunok ako at tumango na para bang naiintindihan siya, kahit ang totoo hindi naman talaga . Ngumiti ako at tumango para patahanin ang sarili.

Namumuo kaagad ang luha sa mata ko pero tinatagan ko ang sarili para hindi umiyak sa harapan nito. Kaya mo iyan Haziran, you love him so you should understand his work.

"Ahm, sana sinabi mo iyan kahapon" Gusto ko mang pigilan ang sarili sa pagsalita ay hindi kona nagawa dahil sasakit. Kumunot ang noo nito, napatitig tuloy ako sa gwapong mukha niya, no wonder kung bakit marami ang nagkakagusto sa kanya,at isa naako roon, sobrang gwapo niya.

They have a meet and greet pero hindi niya sinabi iyon saakin? Nandito naman siya kahapon pero bakit hindi manlang niya naipaalam saakin?

"Aalis naako" Malamig nitong saad.

Bago pa makuha ni Poseidon ang maleta ay mabilis kung hinakawan ang braso niya. Namumungay ang mata ko at nangungusap na sana mapagbigyan niya ako, na sana may awa siya sa puso niya at mahalin din ako pabalik.

Marami akong gustong sasabihin sa kanya pero hindi ko kaya, hindi ko kayang mapagsabihan niya ako ng masasamang salita.

I wanna be a good wife to him.

"Ahm, sana magtext ka"Halos bulong kong saad kahit mahigpit na ang pagkahawak ko sa kanyang braso.

Please huwag mo akong iwan dito sa bahay.

Dahan-dahan niyang nilapit ang kamay niya saakin, ngingiti nasana ako ng inalis niya ang kamay ko sa braso.

"I try"Tumalikod kaagad ito , nilingon ko siya para makita ang pag-alis niya sa bahay .Napaupo nalang ako sa sofa ng umalis nanga ito, I tried to calm myself, pero bumuhos parin ang luha ko, minsan naiitatanong konalang sasarili ko, kung deserve koba ang buhay nato, worth it paba ang marriage nato? Maybe Haziran.

Nagmahal lang naman ako, pero bakit ganun? Bakit hindi niya ako kayang mahalin pabalik?

Anong klaseng babae ba ang gusto niya at ni kunti hindi niya ako kayang kaawaan o mahalin?

Am I not enough for him?

Sa gabing iyon,I messaged him pero kahit ni isang text manlang hindi niya ako nireplyan.

Mahigpit kong niyakap ang unan, nakapatay na ang aircon sa kwarto pero bakit ang lamig parin?

Sobrang laki ng bahay namin dito kaya ramdam na ramdam ko talaga ang lungkot at pighati, nakakaumay na ,ganito nalang palagi.

Palagi nalang akong nag-iisa, umiiyak at gusto ko mang ilabas ang galit na nararamdaman ko hindi ko rin kaya dahil in the first place ako rin naman talaga ang may kasalanan.

Hi , thank you.