Clover your'e my clover[Completed]

Part-100 (Final)

(Zawgyi)🍀🍀🍀

(Final)

Part-100
(ကိုယ္..ခ်စ္ေသာ clover..!!..)

အေမွာင္ခ်ထားေသာအခန္းတစ္ခုထဲတြင္ျဖစ္သည္။
တိတ္ဆိတ္ေနၿပီး မည္သည့္အသံမွမၾကားရေသာ
အခန္းလြတ္တစ္ခုျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္အခန္းအလယ္
တြင္ေတာ့ ေနာက္မွီကုလားထိုင္တစ္လံုးႏွင့္တြဲခ်ည္
ထားခံရေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္႐ွိေန၏။

အခန္းအတြင္းပိန္းေမွာင္ေနသည္က စိတ္ကသိက
ေအာက္ျဖစ္ဖြယ္ရာေကာင္းသည္။ လက္ျပန္ႀကိဳး
တုပ္ခံထားရေသာ ရြက္စိမ္းကေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ေပ။
အေၾကာင္းမွာ အလင္းေရာင္႐ွိလ်ွင္ပင္ သူျမင္ႏိုင္
မည္မဟုတ္ေသာေၾကာင့္။

ေဆးမႈန္႔ႏွင့္ပတ္ခံထားရေသာရြက္စိမ္း၏ မ်က္လံုး
ေလးမ်ားမွာ ပံုမွန္ထက္ပိုကာေဖာင္းမို႔ေနၿပီး ေယာင္
ေနသည္။ မနာက်င္ဘူးဟုဆိုပါက လိမ္ရာက်ေပလိမ့္
မည္။ သို႔ေသာ္ ရြက္စိမ္း မ်က္ရည္မက်သလို နာက်င္
ညီးျငဴသံတစ္စက္မထြက္ေပ။

ရြက္စိမ္း သတိရရျခင္းတြင္ေတာ့ မ်က္လံုးမ်ားမျမင္
ရသည့္အတြက္ထိတ္လန္႔သြားရသည္။ ရြက္စိမ္း
စိတ္ကိုၿငိမ္ၿငိမ္ထားကာ အေျခအေနကိုသံုးသပ္
လိုက္ေသာအခါ..မအနီရင့္လုပ္ႏိုင္သည္က ရြက္စိမ္း
ကိုစိတ္ဒုကၡေပးျခင္း အကုန္သာျဖစ္သည္။

ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္သည္က ပိုဆိုးဝါးသည္မ်ားလုပ္ရန္ အခ်ိန္မတန္​ေသးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္သလို သူမ
မလုပ္ရဲေသာ​ေၾကာင့္လည္းျဖစ္ႏိုင္သည္။

ေသခ်ာသည္က ပထမအေၾကာင္းျပခ်က္က ပိုျဖစ္ႏိုင္
ေခ်မ်ားသည္။ အခ်ိန္မတန္ေသးျခင္း တစ္နည္းအား
ျဖင့္ သူမတစ္စံုတစ္ခုကိုေစာင့္ဆိုင္းေနသည္။ ရြက္စိမ္း
အနည္းငယ္ စိတ္ေအးသြားရသည္။ ရြက္စိမ္းတြင္
လက္တေလာေတာ့ အနၱရာယ္မ႐ွိေသးေပ။

ကိုကိုေရာ ရြက္စိမ္းေလးကို လိုက္႐ွာေနတယ္မလား
...။

တံခါးဖြင့္သံတိုးတိုးထြက္​ေပၚလာၿပီး ေျခသံသ့ဲသ့ဲက
ေနာက္ကလိုက္လာသည္။ ရြက္စိမ္း အာရံုစိုက္ကာ
နားေထာင္ေနလိုက္သည္။ ေျခသံက ျပင္းကာ​ေလး
လံသည္။ တစ္ျဖည္းျဖည္း ေျခသံကနီးကပ္လာ၏။