Loving the Night

Special Chapter

[ MARRIAGE LIFE ]

STOLEN’S POV

#NOLSC2

• • •

Time flies so fast when you're feeling happy... that's what they said and I truly believe in it.

Nine months passed and I gave birth to our first born. Unang tingin ko pa lang sa kanya, alam kong manang-mana siya sa ama niya.

The pain's too much while labouring but it's worth it after seeing him cried on my chest. It's all worth it after hearing this words;

"Congrats Mr.&Mrs. Montevello, it's a boy."

I close my eyes after it. Sobra ang pagod na nadama ko pero masaya ang buong kaluoban ko.

"I love you, my wife. Thank you for being strong." Sib said and planted a kiss on my forehead.

Napangiti na lamang ako at pumikit na para matulog.

"Omg! Ang cute naman ni baby!"

"Nako! Ang gwapo ng apo ko!"

"Diyos ko! Paglaki nito, habulin ito ng mga babae panigurado."

"Mana sa akin."

Unti-unti kong minulat ang aking mata dahil sa ingay na naririnig sa paligid.

I whimpered. Sobrang sakit ng buong katawan ko. But I remembered, I just gave birth to my son earlier and I instantly smiled.

Wala man akong alam sa pagiging ina because it's my first time being a mother, itinuro naman sa akin ni nanay at mommy ang tamang pag-alaga ng bata. All my life, I've been filled of love and knowledge by my mother at gagawin ko 'yong inspiration para sa pagiging ina ng anak ko.

"Tita! Gising na po ang gaga—"

"Heinah! May baby!"

Nagtawanan sila. Napailing na lang ako sa best friend ko. As usual, hindi talaga mabubuo ang araw namin kapag wala si Heinah. It's like, she's the joy for us because of her jolly attitude.

"Babe how are you? Something's hurt?"

Umayos ako ng higa kaya tinulungan niya ako at inalalayan para sumandal sa headboard ng kama. I'm about to answer his question but a nurse opened the door.

"Good afternoon, ma'am, sir. Ahm paki-fill up lang po 'yong form regarding po sa name ng baby."

Nagkatinginan kami ni Sib. Before giving birth or actually noong unang buwan ko pa lang sa pagbubuntis, nag-plano na ang lahat para sa ipa-pangalan sa baby.

Ravinder Simeon Montevello

That's what we name to our son. Ravi means sun at siya ang nagsisilbing liwanag sa amin. Dinugtungan lang namin ng ‘nder’ at isinunod namin ang first name ni Sib.

Nang matapos mag fill up sa form na binigay, nakangiting inabot ko ang papel sa nurse at hinayaan siyang kausapin ang mga magulang namin. I look at my son na ngayon ay naka breast feed na sa akin. I can now really feel that I'm a mother.

***

"Babe it's okay. Ako na. You should sleep more."

In the middle of the night, bigla na lang kaming nagising dahil sa iyak ni Ravi. Una pa lang, alam na talaga namin na ganito ang mangyayari. Before Ravi came, we've done our research at natural lamang daw iyon sa mga bagong panganak.. ang mag-iiyak sa madaling araw. It says na baka kailangang palitan ng diaper or kailangan ng i-breast feed.

It's been weeks and weeks na rin kaming ganito pero hindi pa rin ako nasasanay. We're adjusting to the situation. At palaging si Sib na lang ang gigising ng ganitong oras para kay baby. Rason niya, ako naman daw 'yong nagpakahirap ng siyam na buwan at nagpakahirap sa paglabas kay Ravi kaya siya naman daw 'yong babawi ngayon.

When morning came, nagtimpla kaagad ako ng kape para sa asawa ko. He's up early kasi kailangan ibilad sa init ng ilang minutes si baby. Nasa veranda sila ngayon habang nasa kitchen ako.

After I prepared the food, umakyat na rin ako para puntahan sila. Ito na 'yong naging routine namin araw-araw. Indeed, it's hard but it's fulfilling.

As the years go by, I've realized many things in life. Sa buhay may-asawa, napatunayan kong hindi talaga madali ang lahat. Hindi maiiwasan ang away, sigawan, iyakan pero never naging option ang hiwalayan. Dumating man kami sa puntong napagod na pero hindi 'yon naging dahilan para sumuko na at sukuan ang isa't isa.

All the way, the struggles are tough but we are tougher than the struggles that's why we did overcomes it. And now, we are happy with our little angel. Our sun.

"Ang cute-cute naman talaga ng baby namin. Manang-mana ka sa daddy anak, gwapo."

Tumigil ako sa pagtangkang lumapit sa kanila at napangiti na lang. Karga niya si baby habang sinasayaw-sayaw ito. What a cute scene.

I walk slowly until I reach them and hug my husband from the back. Hinalikan ko si Sib sa pisngi at gano'n din kay Ravi. Nakuha niya kay Sib ang abong mata, tangos na ilong at mapupulang labi. Nakuha naman sa akin ni Ravi ang kakapalan ng eyebrows at eyelashes at ang straight kong buhok. But above all, Ravi still looks like Sib when he grow up.

Inabot sa akin ni Sib ang bata at ako naman ang niyakap niya. He hug me from the back and kiss my lips quickly.

"I never imagined na dadating tayo sa puntong ganito. I mean, you as my wife and this little one as my son. Parang kailan lang, college pa tayo at pabalik-balik sa Paraiso River, Happiness Park at iba pang lugar but now we can travel along with this cute one."

"Yes. Parang ang bilis ng panahon, 'no? Ang dami nating napagdaanan. Some people are against our relationship. Dumating sa puntong nagkahiwalay. Nagalit sa isa't isa. Nagkatampuhan. Nagkahiwalayan. Nagkasiraan. Pero sa huli, nagkabalikan. Life maybe unpredictable but still destiny favor us and gave us our chance. Chance to prove to anyone that there's always a chance for a second love." I said, teary eyed.

Tumawa siya nang makitang unti-unting bumubuhos ang mga luha ko. He chuckled and wipe the tears and kiss my both eyes.

"We vow to love each other unconditionally. I love you, Mrs. Montevello."

"Maraming hadlang. Maraming ayaw. Pero nangako ako sa harap ng altar na mamahalin kita sa abot ng aking makakaya. So yes, I vow to love you unconditionally, my Mr. Montevello."

It's not always too late to start again. Second chance is not for everyone but I'm glad we belong to those people who works in second chance.

It's hard but we survived. Hindi man kami perpekto pero alam namin sa sarili namin na kaya naming gawin ang lahat para sa pamilyang binuo namin. Loving him wasn't bad. Hindi ko pinagsisihang minahal ko siya, unang gabi pa lang. I won't ever forget, I experienced that night of love. Sib, Ravi and I are now starting to build the family we've been dreaming of. They're my home.