vow-26

3.5K 290 25
                                        

Zawgyi //

" မင္း သိပ္ကဲတာပဲ ဂြၽန္ "

ထယ္ေယာင္းက ေမာဟိုက္တဲ့အသံနဲ႔ မပြင့္တပြင့္စကားဆိုလာတယ္ ။ ေဂ်ာင္ကုက ထယ္ေယာင္းရဲ႕ရင္ၫြန္႔ေနရာတစ္ဝိုက္ကို တမြမြစုပ္ယူနမ္းရႈိက္ရင္း ခပ္ေသာေသာရယ္သည္ ။

" အခ်စ္ေတြက သိပ္မ်ားေနတယ္ ။ ကိုယ္ ငယ့္ကို ထပ္ခ်စ္ခ်င္ေသးတယ္ "

" မင္း မခံရတိုင္း သာယာမေနနဲ႔ ဂြၽန္ ။ ငါ ေမာေနၿပီ "

မြစိမြစိလုပ္ေနတဲ့ဂြၽန္႔ကို ရင္ဘတ္ေပၚကေနတြန္းခ်ရင္း အိပ္ခန္းထဲကိုသြားဖို႔ ထထိုင္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ က်ိန္းစပ္ေနတဲ့ခံစားမႈက မ်က္ရည္ဝဲသည္ထိခံစားလိုက္ရတယ္ ။ ပထမဆံုးလည္း မဟုတ္ပါဘဲ ပထမဆံုးေသာနာက်င္မႈလိုမ်ိဳး အသည္းခိုက္သည္ထိ ဂြၽန္ကၾကမ္းတမ္းတယ္ ။

" ကိုယ္ခ်ီသြားေပးမယ္ ကိုယ့္ခါးကိုခြလိုက္ "

ခပ္စူးစူးအၾကည့္နဲ႔မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ကို သာယာတဲ့ဆဲဆိုသံေလးနဲ႔လိုက္ဖက္စြာပဲ ေဂ်ာင္ကုက ရရိွလိုက္တယ္ ။

" မင္း ငါ့ကို ေသေစခ်င္ေနတာလား ဂြၽန္ "

နွစ္ေယာက္လံုးရဲ႕ခုလိုအေနအထားမ်ိဳးနဲ႔သာ အိပ္ခန္းထဲလိုက္ပို႔ခိုင္းလ်ွင္ အခန္းျပင္မွာတင္ ေနာက္တစ္ခ်ီထပ္ၿပီး ၿပီးေလာက္သည္ ။

" ကိုယ္ ကတိေပးပါတယ္ ။ စိတ္မထိန္းနိုင္ရင္ေတာ့လည္း.. "

" fu** !! မီးေတြသာ ဖြင့္ေပး ။ ငါ့ဘာသာ သြားမယ္ "

ဆြဲေဆာင္မႈရိွတဲ့သစ္ၾကားသီးေရာင္ဝတ္စံုေလးကို လက္ထဲပိုက္ရင္း ေထာ့နဲ႔ေထာ့နဲ႔နဲ႔ ဝင္သြားတဲ့ငယ့္ကို ေနာက္ကေနၾကည့္ၿပီး စိတ္ကထန္လာျပန္တယ္ ။

ေဂ်ာင္ကုက သူ႔ရိုးတံဖူးကိုသူ႔ဘာသာကိုင္ၿပီး တအီးအီးပြတ္ဆြဲကာ ေျဖေလ်ွာ႔ပစ္လိုက္တယ္ ။ ငယ့္ကိုခ်စ္ရတာ တကယ္ပင္ပန္းတယ္ ။

ေျခလက္ေဆးၿပီးတာနဲ႔ ေဂ်ာင္ကုက ဝိုင္ပုလင္းကိုယူၿပီး ထယ္ေယာင္းရိွတဲ့အခန္းထဲကိုဝင္ဖို႔ဦးတည္လိုက္တယ္ ။ အခန္းကလင္းထိန္ေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ မီးအိမ္အေရာင္ေၾကာင့္ ျမင္ရရံုဝါေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးသာရိွသည္ ။

' VOW '  ( completed )Onde histórias criam vida. Descubra agora