ထျန်းတိပိုင်ကျူ (Transl.)

~{38}~

UNICODE

မင်းအတည်ပြောတော့မယ် ထင်ခဲ့တာ

အနာဂတ်

"ဦးလေးကြားခဲ့ဖူးတာတော့ မောင်ရင်က တရုတ်မှာ ရှေးဟောင်းအနုပညာလက်ရာတွေ ရောင်းတယ်ဆို?"

ချန်ဗျောင်ကျင်းက ကျိုးလော့ယန်အား ထိုမေးခွန်းမေးရာ၌ စိတ်အားထက်သန်မှုများက ထိုးထောင်ထွက်ပေါ်နေ၏။

မွန်းတည့်ချိန်ရောက်သော် ကျိုးလော့ယန်က ချန်ဗျောင်ကျင်းအား နေရောင်များတစ်ပိုင်းတစ်စပြန့်ကျဲနေသည့် သူ့အခန်းဆီ ဖိတ်ကြားခဲ့သည်။ ချန်ဗျောင်ကျင်းက စားပွဲထက်ရှိ ကျိုးလော့ယန်ပုံ မျက်နှာဖုံးပါရှိသော ဖတ်လက်စရှေးဟောင်းသုတေသနမဂ္ဂဇင်းကို ကောက်ယူကာ တစ်ရွက်ချင်းစီ စိတ်ဝင်တစား လှန်လှောဖတ်ရှုနေ၏။ ထို့နောက် အလျင်စလို လက်ကာပြလိုက်သည်။

"ဦး အရက်မသောက်တတ်လို့"

"ဒါဆို လက်ဖက်ရည်ဖျော်ပေးရမလားဗျ?"

အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာကတည်းက တုကျင့်က အသံတိတ်နေ၏။ ပြတင်းပေါက်နံဘေးရှိ ဆိုဖာထက်၌ စိမ်ပြေနပြေ ထိုင်နေတော့သည်။

ချန်ဗျောင်ကျင်းက အမေးပြု၏။

"ဦးကို ပစ္စည်းတစ်ခု ကူရှာပေးနိုင်မလား? အကူအညီတောင်းတာပါ"

ကျိုးလော့ယန်က စိတ်ထဲမှ တွေးလိုက်သည်။

__ဂွင်ပဲ! သူက ဓာတ်တော်မွေတော်ထိန်းသိမ်းရေးနှင့်သုတေသနဌာနကဆိုတော့ ငါတို့ ဟိုချီမင်းမြို့ထဲ ဝင်လို့ရအောင် ဖိတ်ပေးနိုင်လောက်တယ်။

ချန်ဗျောင်ကျင်းမှာတော့ ကျိုးလော့ယန်၏အဖြေကိုပင် မစောင့်ဆိုင်းတော့ဘဲ ဖွင့်ဟပြောလာတော့၏။

"အဲ့ဒါ ဟိန္ဒူဆင်းတုတော်ပဲ.. ဦးတို့ လိုက်ရှာနေတာ အခုဆို တစ်နှစ်ပြည့်တော့မယ်"

ကျိုးလော့ယန်က escape room အတွင်းရှိ သံဖြင့်သွန်းလုပ်ထားသည့် ရှီးဗားဆင်းတုတော်အား သတိရမိသွားလေသည်။ ထို့နောက် နောက်ပြောင်လျက် မေးမြန်းလိုက်၏။

"ရှီးဗားဆင်းတုတော်တော့ မဟုတ်ပါဘူးနော်?"

"ဟုတ်တယ်!"