ထျန်းတိပိုင်ကျူ (Transl.)

~{31}~

UNICODE

ငါနေနေတဲ့ ဒီကမ္ဘာကြီးက ငါ့အမြင်နဲ့ တခြားစီဖြစ်နေခဲ့တာပဲ

ပစ္စုပ္ပန်

အောက်တိုဘာ (၁)ရက်နေ့ဖြစ်၏။ ကျိုးလော့ယန် အိပ်ယာမှနိုးထလာသည့်အခါ တူညီသော နေ့တစ်နေ့သို့ ထပ်မံမရောက်ရှိတော့ကြောင်း နားလည်လိုက်သည်။

ဘေး၌ အိပ်နေသည့် တုကျင့်အား တစ်ချက်ကြည့်လိုက်၏။ ယခုအချိန်ထိ အိပ်မောကျလို့ ကောင်းတုန်းပင်။ ကုတင်နံဘေးရှိ စားပွဲပုလေး၌ ထားထားသည့် 'ဖော်ဆက်တီမျက်လုံး'ကို ကောက်ကိုင်ကာ အတွေးများနက်ရှိုင်းစွာဖြင့် စူးစိုက်ကြည့်နေမိသည်။

အကယ်၍များ ကျိုးလော့ယန်သာ နာရီ၏အပြင်ဘက်ဆုံးအဝိုင်းပတ်လေးကို လက်ဝဲရစ်လှည့်ပတ်လိုက်မည်ဆိုသော် နေ့လည်ခင်းအချိန်သို့ ရောက်သည်နှင့် ယမန်နေ့၏နေ့လည်ခင်းသို့ တဖန် နောက်ပြန်ဆုတ်သွားလိမ့်မည်။

မည်မျှ ထူးခြားဆန်းကြယ်လိုက်လေသနည်း။ ဤနာရီက မည်သည်ကို ဖုံးကွယ်သိုဝှက်ထားကြောင်းကို သူမသိရှိ။ ရှေးပဝေသဏီက နတ်ဘုရားများ ထားခဲ့သော အမွေအနှစ်မျိုးဖြစ်လေမည်လော? သို့တည်းမဟုတ် ဂြိုလ်သားမျိုးနွယ်စုများက ကမ္ဘာမြေ၌ ကျန်ခဲ့သည့် နည်းပညာတစ်မျိုးဖြစ်လေမည်လော? ဤထင်မြင်ချက်နှစ်ခုစလုံးက သာမန်လူတစ်ယောက်၏ဘဝသက်တမ်းအတွင်း စွဲမြဲစွာ ယုံကြည်ခဲ့သော ရုပ်ဝါဒီသဘောတရားကို ကပြောင်းကပြန်ဖြစ်စေခဲ့၏။ လောကကြီးအပေါ် မြင်သောအမြင်တို့ကို တစ်စစီကွဲပြားအောင် စွမ်းဆောင်နိုင်သည့်အပြင် ပြန်လည်ပုံသွင်းဖို့ရာလည်း လုံလောက်ပေသည်။

__ငါနေနေတဲ့ ဒီကမ္ဘာကြီးက ငါ့အမြင်နဲ့ တခြားစီဖြစ်နေခဲ့တာပဲ။

ကျိုးလော့ယန်လည်း အတိတ်ကို ပြန်ပြောင်းတွေးတောရင်း နံနက်ခင်းနေခြည်များ ထိုးဖြာကျဆင်းနေသည့် နေရာတစ်နေရာသို့ လေးလေးနက်နက် ငေးကြည့်နေမိ၏။

တုကျင့်က မေးလိုက်၏။

"အရင်နေ့ကို ပြန်သွားချင်နေတာလား?"

"အားအားယားယား မသွားချင်ပါဘူး.. တစ်ခါတည်းနဲ့တင် လုံလောက်နေပြီ.. ငါ့ကို လာမရှုပ်နဲ့ သွား"