Panter Adam _ GAY - MPREG

Bölüm 40

Yorum yapmayı ve

beğenmeyi unutmayın 🌟🌟

Uyandığımızda bizi üç çift cin gibi gözün izlediğini gördüm. Bakışlarını Pars'tan ayırmıyorlardı.

" Günaydın anne."

" Günaydın."

Ben yavaş yavaş doğrulduğumda üçüde babalarının etrafını sarıp incelemeye devam ettiler. Bu tavırları beni hüzünlendirmişti. Uzun zamandır onun gelmesini beklediklerini biliyordum.

Ben yataktan kalkarken peşime Tufan takıldı. Gözleriyle anlaşıp onu peşime gözcü olarak vermişlerdi. Belli ki babalarını bırakmak istemiyorlardı, yoksa üçü de peşimde olurdu.

Beni korumayı kendilerine görev edinmişlerdi.

" Tufan babanın yanında kal sende. Ben kahvaltı hazırlayacağım."

" Olmaz anne. Biz anlaştık, Turan ve Turgay babamın sayında duracak. Ben senin yanında."

Kafamı salladım.

" Anne, babam çok değişmiş, resimlerine hiç benzemiyor. "

Öyleydi. Çok zayıflamış çok darbe almıştı.

" Sadece zayıflamış oğlum, biz ona çok iyi bakıp eski haline döndüreceğiz merak etmeyin siz."

Hızlı hızlı kafa salladı.

" Tamam ama çok iyi bakalım. Yaralarıda iyileşsin daha beraber koşacağız ama onu zorlamak istemiyoruz ."

Yere çömelip onunla aynı hizaya geldiğimde yanaklarını öptüm.

" İyi kalpli oğlum benim. Artık yanımızda, en önemliside buydu zaten. Biz bir aileyiz ve o ailesini çok seviyor. Bizim ilgimizle kısa zamanda toparlayacaktır."

"Güzel o zaman."

Bana kahvaltı hazırlamamda yardımcı olduğunda aklım odadaydı. Kısa zaman sonrada Pars uykulu gözlerle iki miniğimizi kucağına alıp mutfağa girmişti.

" Günaydın."

Eğilip Tufan'ı öptükten sonra onu da kucakladı. Gözüm bir an bacağına değmişti. Ona çocukları bırak diyip kırmak istemediğim için sesimi çıkarmadım.

"Günaydın Pars."

İzin istermiş gibi yanıma yaklaştığında yanağımı uzattım. Temasa ihtiyacı olduğunu biliyordum. Orada yaşadıklarını düşünmek bile beni ürpertiyordu. Vucudundaki yaraların tamamını bile görememiştim ama berbat halde olduğunu biliyordum. Eskisi gibi hızlı iyileşmiyordu.

Bu durumda temastan kaçınması gerekirken onun ihtiyacı tam tersiydi. Kötü dokunuşların yerini temiz dokunuşlarla değiştirmek istyordu. Özlemini görüyordum.

" Pamir bir dahaki sefere yanımdan kalkmadan uyandır beni."

Sesi kısık çıkmıştı. Yüzü tedirgindi. Çocukları öperek sandalyelerine koyduktan sonra yanıma geldi.

" İlk defa yanımdan kalkışını hissedemedim. Uzun zamandır uyuduğum tek gerçek uykuydu."

Ona bakmadan kafamı salladım.

" Ne yemek istersin?"

Çocukların olduğu ortamda bu konulardan bahsetmek istememiştim.

" Her şeyi yemek ister anne. Patatesli yumurtada yaptın mı?"

" Peki ıspanaklı?"

Turan ve Turgay isteklerini sıralarken Tufan cevapladı onları.

" Yaptık. Peynirli omlette yaptık. Hem belki babam ister diye haşladıkta. Tüm yumurtalar bitti."