Panter Adam _ GAY - MPREG

FİNAL

Finale geldik bu bölüme herkesten yorum bekliyorumm 🧚‍♂️🧚‍♀️

Pars geldiğinden beri aylar geçmişti, iyice kendine gelmişti bu süreçte. Sadece üzerinde yoğun bir kaybetme korkusu vardı. Ve orada ne yaşadıysa ara sıra irkiliyor ve boş boş bakıyordu.

Ama kötü günleri atlatmaya başlamıştık.

" Harun adına çok sevindim. "

" Bir de bana sor, suratı beş karış olan adam mutluluk sarhoşu oldu. Tüm panter adamların üzerinden bir yük kalktı."

" Senin sayende Pars, sen eğer o dosyayı getirmeseydin hala ürememeye devam edilecekti."

" Tek istediğim sizinle ilgili hiç bir bilginin ellerinde kalmamasıydı. Bu konuyla alakalı bir şey olabilecegi aklımdan bile geçmemişti."

Gülümsedim. Her hareketi ailesi içindi. Yani bizim için. O tesisten çıkarken panter adamlarla ilgili olan dosyaları yanında getirmişti ve Zerrin'in incelemesiyle neden üreyemediklerini bulmuş oldular.  Tükettikleri bir bitkiden kaynaklanıyormuş yıllar önce yerleşkelerinde bitmeye başlayan bitkiyi tüketmeye adeta bağımlısı olmaya başlamışlar. Ama hiç birinin aklına bu yüzden üreyemedikleri gelmemiş.

O tesisin tek iyi yanı canice yaptıkları araştırmaların sonuç bulmuş olmasıydı. Ve tabi bu yüzden Pars'ın ne kadar büyük işkencelere maruz kaldığınıda anlamış oldum. Kanını süzmüşlerdi ve yerine başka birinden aldıkları kanı vermişlerdi. Bu aşamadan sonra aldıkları sperm örnekleriyle hamile kalabilmiştim.

Aklıma geldikçe ürperiyordum.

" Sen iyi bir adamsın. Ve her şeyden öte çok iyi bir babasın."

Babalık zor bulunan bir meziyetti. Her çocuk sahibi olan adam baba olamıyordu ve bence babalık eh çok Pars'a yakışıyordu.

" Senin sayende. İlk günden beri sen çekip çevirdin her şeyi."

" Hayır Pa.."

Cümlemi tamamlayamadan araya girdi.

" Ştt. Biliyorum asıl ebeveynliği hep benim yaptığımı düşündün ama doğru değil bu. Sen bizi hep birleştirdin. Boşluğa düşmemizi engelledin. Ne olursa olsun yine sen toparlayıp kendime getirdin beni. Bir mecburiyetin olmasa bile beni bekledin, gitmemişim gibi kabul ettin.

Seni ilk gördüğümden beri hissedebiliyordum içindeki olgunluğu. Çok kötü bir şey belki ama o tesistekilere kızamıyorum artık. Ya sen olmasaydın."

Gözlerimi kaçırdım. Bu sorusu bana tam tersini düşündürmüştü. Ya o olmasaydı? Şimdi ne yapıyor olurdum kim bilir. En önemlisi. Üç tane oğlum olmazdı mesela. Bana koşulsuz şartsız güvenen bir adamda olmazdı.

Ellini tutup kucağıma çektim.

" Yinede öyle söyleme, sana yaptıklarını düşününce acı çekiyorum."

" Pamir, yemin ederim değerdi. Sizin için değerdi."

Buğulu sesi benide etkilemişti.

Ellerimi avucuna alıp öptü.

" Pamir, ben gerçek bir aile olmak istiyorum."

Dediği şey yutkunmama neden olmuştu.

" Her şekilde yanındayım ama bu zamana kadar hiç bir şeyi içimde tutmadım sana karşı. Bu sıralar yok sayamıyorum bu dürtümü."

Doğurganlık başlayınca herkes bir bir aile kurmaya başlamıytı. En yakın örneğide abisi Harun'du. Etrafını gördükçe böyle bir itirafta bulunmasını yadırgamamıştım. Bu en çok onun hakkıydı.