Panter Adam _ GAY - MPREG

Bölüm 2

İçeriden gelen adım sesleriyle adını bilmediğim adam işaret parmağını susmam için ağzına götürdü.

Hızlı hızlı başımı sallayıp onaylamıştım onu. Etrafa bakınıp yatağın altını açtığında benim oraya girmem için aşağıyı göstermişti.

" Yatağın altına gir ben gelene kadar asla çıkma."

Ellerini iki yanağıma koyup gözlerimizi sabitlediğinde iyice anladığıma emin olmak istermiş gibiydi.

Belinden bir bıçak çıkarıp bana uzattı, korkarak bıçağa baktım.

" Korkma. Kullanmana gerek kalmayacak ama ben gelene kadar sende dursun."

Mecburen istemesemde bıçağı elinden alıp çıkmış göbeğim yüzünden anca sığabileceğim yatağın altına girdim. Hemen üzerime örtüyü kapamıştı.

İçeriden gürültüler geliyordu, silah seslerini duyduğumda gözlerimi sıkıca yumup iki elimi kulaklarıma kapadım. Bir an önce buradan çıkmak istiyordum.

Aradan 15 dakika geçtikten sonra örtü aralanınce korkuyla en dibe gitmeye çalıştım. Bıcağı elimde sıkıca tutuyordum sanki bir şey yapabilirmiş gibi.

" Korkma benim. Hadi çıkaralım seni oradan."

İçgüdüsel olarak göbeğime zarar gelmesin diye yavaşça sürünerek dışarıya çıktım.

Üzerime yapışan tozları silkeledikten sonra karşımdaki adama bakabilmiştim.

Kıyafetlerinde yer yer kan vardı kendi kanı olmadığına emindim çünkü bir yoğunluk ya da delik görememiştim.

Ama bu bile miğdemi bulandırmaya yetmişti. Zaten hafif kilolu bir çoçuk olmama rağmen 4 aydır kusmaktan iyice zayıflamıştım.

Daha fazla duramayıp banyoya doğru koşturduğumda odanın ortasında kanlar içinde yatan dört adamı görmemle banyoya yetişemeden orta yere kustum.

Kendini panter sanan adam bir eliyle gözlerimi kapamış bir eliyle de sırtımı sıvazlıyordu.

"Bunu görmemen gerekiyordu. Sakin ol şimdi çıkacağız."

Kusmam bitince tüm enerjim çekilmiş gibi hissediyordum.

Beni bir bebek gibi kucağına alıp banyoya soktuğunda eline su doldurup yüzümü yıkadı.

İşi bitince tekrar doldurup ağzımı çalkalamam için su dolu avucunu ağzıma yaklaştırdı. İtiraz etmeye mecalim olmadığı için beni yönlendirmesine izin verdim.

" Aşağıda arabam var seni alıp yaşadığım yere götüreceğim. Orada güvende oluruz."

Güvende olmak mı? Daha neden belada olduğumu bile idrak edememiştim.

Karnımda onun bebeğini taşıdığımı düşünen bir deli vardı ve ben hamileydim.

Bayılmamak için lavabola tutunduğumda düşmeyeyim diye belime kollarını sarmıştı.

" Gitmemiz gerek. Yürüyebilecek halde değilsin. Kucağıma alacağım seni."

Belimdeki elini iteleyip geri çekildim. Hala ayakta durmak için bir yere tutunuyordum.

" Seninle gelmek istemiyorum."

Sıkıntılı bir nefes verdi. İçerdeki adamları o hale getiren adam kolaylıkla beni kucaklayıp götürebilirdi ama o benim iznimi istiyordu. Bu ilginç gelmişti.

" Bak bu daha başlangıçtı. Yine gelecekler hatta içerideki adamlardan haber alamadıkları için gelmeleri yakındır. Bana güvenmediğini biliyorum. Haklısında ama başka şansın var mı?"

Doğru bir noktaya ayak basmıştı. Annem vefat ettiğinden beri yani 2 aydır tek yaşıyordum ama arkadaşlarım vardı. Onlara gidebilirdim bir süre için.

" Arkadaşıma giderim."

Sabrının sınırlarında geziyordum. Başım dönüyordu ama kendimi bir yol bulabileceğime inandırmıştım.

" Peki öyleyse ben gidiyorum. Sende arkadaşına gidersin içerideki adamları gönderenler seni orada da bulur.  Arkadaşını öldürür seni ve bebeğimizi bir labaratuar faresi gibi kullanır. "

Arkasını dönmüş giderken seslendim.
Blöf yaptığının ne kadar farkındaysam dediklerinin doğruluğunun da o kadar farkındaydım.

" Dur. Tamam geleceğim ama yürüyemiyorum."

Bunu derken bile yere çökmek üzereydim. Zaten bir şey daha söylememe gerek kalmadan gelip beni kucaklamıştı.

" Gözlerini kapat  aşağıya iniyoruz."

Dediğini yaptım. Zaten gözlerim kendiliğinden kapanıyordu. Kendimden geçmeden ağzımda bir şeyler gevelemiştim.

" Adın ne?"

En azından karnımda çoçuğunu taşıdığım adamın adını bilmek istiyordum.

Şuurum iyice kapanmadan " Pars" dediğini duyabilmiştim.

Başladık hadi hayırlısı🙏