Panter Adam _ GAY - MPREG

Özel Bölüm 9

Rüya ve Turgay cinsiyet değiştirme operasyonu için yurtdışına çıkmıştı. Dünya ve Turan insanların arasında bir hayat kurmuştu kendine.

Tufan ve Buse'yse ayrı kaldığı yılların öcünü alırcasına bir an olsun ayrılmıyorlardı. Çok iyi bir baba olmuştu Tufan. Aynı söz verdiği gibi öz babaları gibi sahip çıkmıştı onlara. Bu aşk çok olgun bir insana çevirmişti en fırlama oğlumu. Ama o mutlu olduğu için bende mutluydum.

Ve birde tavşan gibi üreyen Tuncay ve Nalan vardı. Bir insan nasıl yıllardır karnı dolu gezebiliyordu anlayamıyordum.

Tüm çocukların kırkları birbirine karışmıştı. Nalan'ın karnını boş gördüğüm bir anı hatırlamıyordum bile.

" En sevdiğim oğullarım buradamıymış."

Canım oğullarım Turhan ve Tugay benim bekar ve akıllı oğullarımdı.

" Annecim biz bir şey yaptık."

" Ne yaptınız bakayım?"

"Biliyorsun uzun zamandır küçük bir internet butiği işletiyoruz. İyi para geliyor. Şehir merkezinde bir ev kiraladık hem evde biraz rahatlar. Çocuk gürültüsünden yorulduk."

Canım oğullarım beni de götürün dememek için dilimi ısırdım. Artık kocamla başbaşa kalmak istiyordum. Ev çocuk yuvası gibiydi.

"İyi yapmışsınız, akşam babanızada söyleriz."

İkiside birbirine kaçamak bir bakış attığında kaşlarım çatılmıştı ister istemez. Dört oğlum yeterince şey yapmıştı yeni bir kaosu kaldıramazdım.

" Anne bir de ben birini hamile bırakmış olabilirim."

Elimi kalbime koydum. Bu çocuklar beni bu yaşımda anjiyo olmaya sürüklüyordu.

"Yaptın mı, yapmadın mı?"

Gözyerimden nasıl bir ateş çıktıysa geriye bir adım atmıştı Turhan.

" Anne valla anlamadım nasıl olduğunu. Ben enerjimi atmak için ormanları dolaşıyorum biliyorsun. Köyün birine 6ğirmişim, bir kız vardı ben ne olduğunu anlayamadım bile. Irzıma geçti birden."

Ağzım beş karış açılmışken yanında aynı şekilde kala kalan Tugay'a baktım.

" Anne yemin ederim bilmiyordum. Bende şimdi öğrendim."

"Yalan söyleme, namısını kirletmişler git kapılarına dayan, kız seni ortada bırakmasın demedin mi bana?"

Ayağımdaki terliği çıkardığım gibi alınlarının çatından vurdum ikisinide.

" İmdatt! Yeter artık, yeter! Sizi hadım etmek gerek evi çocuk yuvasına çevirdiniz. Ne haliniz varse görün. Ölüm kalım olmadıkça aramayın bizi."

Artık burama kadar gelmişti, biri bitmeden diğeri başlıyordu. Kalabalıktan anevrizma geçirecektim.

Bu çocuklar küçükken aklı başında koca kafalı çocuklardı. Şimdi beyinlerinden çok çükleri çalışmaya başlamıştı.

" Koca kafalılar."

Bavulumu toplerken kendim kaşındığımı düşünüyordum. Oysaki Pars defalarca uzaklaşmayı teklif etmişti ama ana yüreği işte onları bırakırsam ölüp gideceklermiş gibi geliyordu.

Hiç biri bana çekmemişti. Evin tek akıllısı olarak koca kafalı oğullarım tarafından çıldırtılmak üzereydim.

" Ah Pars ah, hepsi senin yüzünden üç çocuk yetmemiş gibi bir posta daha yaptık."