Panter Adam _ GAY - MPREG

Özel Bölüm

Hikaye ve karakterler hakkındaki düşüncelerinizi merak ediyorum yorum yapmayı unutmayın 🧚‍♀️🧚‍♂️

Kendimi bulmam zamanla olmuştu. En korktuğum şey çevrenin beni gördüğü şeye dönüşmekti. Bir erkekten hoşlanmaksa tamda onların beni sınıflandırdığı şeydi. Sesimin inceliği, hareketlerimin feminenliği, hormonlarımdan kaynaklı hatlarım, hep bu yaftanın yapışmasını sağlamıştı bana. Bende kendimi hep bastırmıştım.

Çünkü onların dediği gibi olmam gerekmediğine ikna etmiştim kendimi, böyle yaparken aslında onların ekmeğine yağ sürdüğümün bilincine yeni yeni varıyordum.

Meyve soyup çocuklara yediren Pars'a baktığımda aklımdan geçenler bunlardı işte.

" Çocuklarımın annesi, aç ağzını."

O böyle diyince kızarsamda ağzımı açtım. Bu aralar üzerine eksta bir rahatlık gelmişti. Ve bana sürekli çocuklarımın annesi diyip sırıtıyordu. Çocukların önünde olmasak sarılacaktım ona, bu çocuksu neşesi mutlu ediyordu seni.

"Baba annemin karnında tam yedi tane kardeş mi var?"

Ah bir de bu vardı. Konuşmamızın ertesi günü aşılama yatırmıştık ve şimdi yedizlere hamileydim. Aynı anda hem korkudan ölürken hem mutluydum. Artık tehlikede değildik. Yine herkesle bir arada yaşayabileceğimiz bir yerleşke kurulmuştu ve çocuklarımız dolasıya koşup oynayabiliyordu.

Bence yedi çocuk buraya fazla gelmezdi.

" Evet oğlum. Tüm yedi kardeş daha gelecek."

Pars elini karnıma koyduğunda tüm ruhumda enerjisini hissettim. Beni güçlü kılıyordu.

"Hepsi birbirine mi benzeyecek, üzücü bir durum."

Tufan'ın dediğine gülmeden edemedim.

"Oğlum sizde üçüzsünüz üçününüzde birbirimize benziyorsunuz."

" Yoooo."

Üçüde aynı anda itiraz ettiğinde yanaklarını öptüm. Ailemle otururken tüm tabularımdan kurtulmuş hissediyordum. Korktuğum gibi olmamış çocuklar beni sorgulamamışlardı.

Ama Pars'ın onlarla bir konuşma yapmıştı. Oğullarımızın bu kadar akıllı olması bizim şansımızdı.

  Tüm gerginliğim Par'ı kabul ettiğim günden sonra kuş olup uçmuştu sanki. Özgürleşmiştim.

Kimliğimi her zaman kabullendiğimi düşünürdüm ama şimdi anlıyordum ki içten içe toplum tarafından yönlendiriliyordum. Her ne kadar olduğum şeyi kabul edip benimsesemde ruhumu hapsetmeye çalışmak gibi bir hata yapmıştım.

Şimdiyse özgürdüm.

Çocuklarımla ve eşimle yeniden doğmuş gibiydim.

" Pamir, o zibidi yarın yine gelecek mi?"

Bir de bu vardı tabi. Bu kadar çok çocukla okula gitmek istemesem bile çocuklarıma bilinçli bir ebeveyn olmak icin açıktan okuyacaktım. Bu yüzden özel ders alıyordum. Pars'sa kendi kendine kıskançlık yaşıyordu.

" Pars geleceğini zaten bilmiyormuş gibi neden soruyorsun."

Omuz silkip beni kollarının arasına aldı.

" Üzerinde başka bir erkeğin kokusunu alınca içimdeki panter deliriyor "

Tesisten kurtulduktan sonra bana olan tüm bakışı değişmişti. Biliyordum ki bundan önce beni sevip sayıyordu ama şimdiki anlamda bir hissi olmamıştı bana karşı. Kendiside söylemişti bunu. Daha küçüktüm,  Pars asla öyle bir şey yapmazdı.

Ama son gelişinde büyümüştüm oysa hasret doluydu,  gittikçe hal ve tavırları değişmiş bana yakın olmak istediğini gösterir olmuştu. Onun ilgisine karşılık vermişti içimdeki ruh. İyiki de onun için çarpmıştı kalbim.

" Biliyorum. Aslan'a bile saldırmaya kalktın."

" İçgüdülerim kaynıyor senin için. Sen gönlüme düştüğünden beri zaptedemiyorum."

Yüzüm gülmüytü o böyle söyleyince. Bu huyundan çok keyif aldığını biliyordum. Ama ben her seferinde alamıyordum malesef. Aslan'a ayıp etmişti. Gerçi o da aynı soydandı kahkaha atıp üzerine daha fazla gitmişti.

" Bugün ormana inelim mi ?"

Boruyu ben sormama rağmen yüzüm kıpkırmızı olmuştu ama Pars'la beraber olduğumdan beri hormonlarım tavan durumdaydı. Daha önce böyle bir deneyimim olmadığı için kendimi tutmak kolaydı ama şimdi hamilelik döneminde en çok aşerdiğim şey bu oluyordu.

" Pamir var ya.."

Yerinde kaskatı kesilip beni iyice yanına çekti. O bendende beterdi. Yıllardır sürdürdüğü cinsel perhizini bozunca bambaşka birine dönüşmüştü. Evlilikten önce ve sonra diye ikiye ayırıyordum Pars'ı.

Öncesi suyla şimdisi alevdi. Ve temas bağımlısıydı.

"Tamam demedim bir şey."

" Çok geç."

Beni kucağına aldığı gibi ormana götürürken çocuklara seslenmişti.

" Sermin ablanızı çağırıyorum, sakın kadınla oynamayın, en sonunda tımarhaneye gideceğim diyip duruyor."

Kadının üzerinde akıl oyunları oynuyorlardı ve bu biraz ürkütücüydü.

Sinsi bakışlarını gördüğümde ormanın içine varmıştık bile.

__________________

Havada bir şey kalmasın diye saldım bölümü.

Arada özel bölüm atarım. Aklınızda kalan bir şey olduysa söyleyin 😘