Panter Adam _ GAY - MPREG

Bölüm 18

Biraz gecikti kusura bakmayın.🙏

İyi okumalar🧚‍♀️🧚‍♂️

" Ben hazırım hadi gidelim."

O gün öğleye kadar mışıl mışıl uyumuştum. Zaten bebekler neredeyse kış uykusuna yatıracaktı beni.

Pars üzerime giydiğim hamile tulumuma bakıp gülümsedi.

" Çok güzel olmuşsun, hadi çıkalım."

Anladığım kadarıyla her şeyi hazırlamıştı. Bazen bir oyuncak bebek gibi hissediyordum. İstiyordum ve oluyordu. Müşterek bir hayat yoktu sanki. Kendimi işlevsiz hissetmiştim. Sanırım olayların içine biraz daha girmem gerekiyordu.

" Pars koluna girebilir miyim?"

Pars ikiletmeden kolunu açıp bana yardımcı oldu, her şeyi tek eline almıştı şimdi.

" Sana git dediğim,  kendi evinden kovduğum için özür dilerim."

Durduk yere bu nereden çıkmıştı bilmiyorum ama o zaman özür dilemediğim gelmişti aklıma. Saygısızlık etmiştim. Yeni yeni aklıma dank ediyordu. Hemen hemen benim iki katım yaşımdaki adama yaptığım tavırların haddi hesabı yoktu.

Üstü kapalı şekilde yaşlı bile demiştim adama.

Bakışlarını bana çevirip kaşlarını çattı.

" Neredan çıktı bu şimdi?"

" Hiç, sadece senden doğru düzgün bir özür dilemediğim aklıma geldi. Yeni bir başlangıç yapmak istiyorum."

Biraz duraksayıp düşünür gibi yaptı.

" Özrün kabul edildi. "

" Ve bence sen yaşlı değilsin hatta çok gençsin. Bu zamana kadar evlenmemene anlam veremiyorum."

Yandan bir gülüş attı bana.

" Seni beklemişim işte,  bunda anlamayacak ne var."

" Yaa Parss."

Yüzüm kızarınca öbür tarafa çevirdim kafamı. Bu ani tavır değişikleri beni hep utandırıyordu.

" Haklıyım ama, kücük bedeninde altı çocuk taşıyacak kimi bulacakmışım başka? Tek seferde tüm çocuk işini halletmiş oldum."

Bana takıldığını bildiğim için art niyet aramadım sözlerinde. Haklıydı.

" Ama ben kız çocuğuda istiyorum tam halledilmemiş bence."

Son söylediğim şey aramıza sessizlik olarak geri döndü. Aynı çizgi filmlerdeki gibi bir ses doldurmuştu zihnimi.

" Yani .. eğer istersen.. ilerde o da olur tabi.. Sonuçta gençsin.. hayatın devam ediyor."

Duraksayarak konuşunca ona bakakalmıştım. Dediklerinden emin değil gibiydi.

" Yok canım bu kadarı bana ömür boyu yeter. O da olmayıversin."

Derin bir nefes alıp gülümsedi.

" İyi o zaman."

" İyi."

Garip sohbetimizden sonra önceden geldiğimiz göl kenarına gelmiştik.

Pars elindekileri bırakıp altıma kalın sergiyi serdikten sonra oturmama yardımçı oldu.

" Sabah erkenden gelip mangalı ayarlamıştım. Önce hafif bir şeyler atıştırırsın bir kaç saat sonra mangalı yakarım."

" Yarım saat sonra olmaz mı?"