Panter Adam _ GAY - MPREG

Özel Bölüm 3

Yorum yapmayı unutmayın🌟

" Nasıl yani, şimdi kardeşlerimiz birbirini mi yemiş."

Tufan'la konuştuğumda yorulduğum kadar hiç bir şey yormuyordu beni.  Çok kuvvetli bir yıldırma gücü vardı. Ama çokta tatlıydı sıpa.

" Hayır Tufan,  güçlü olan hayatta kalır felsefesi, hiç kitap okumuyor musun sen."

Turan'ın dedikleriyle gülmemek için zor tuttum gülmemi.

" Yoo. Babam akşamları kitap okuyor ya zaten, benim okumama gerek yok."

Turan ve Turgay aynı anda suratlarını kapattılar avuçlarıyla. Tufan aynı kesede büyüdüğü candaşlarını da yıldırmıştı.

" Anne biz anladık. Üzülme ama sevindikte. Sana bir şey olacağı için korkuyorduk. Böylesi daha iyi."

Turan bürokrat gibi konuştuğunda Pars'a baktım. Koca kafalı oğlumun bu bilmişliği azıcık ürkütücüydü.

" Peki konuşma bitmiştir dağılabilirsiniz."

Pars'ın yüzüne inanamıyormuş gibi baktım. Son zamanlarda koca olan Pars baba Pars'a üstün gelmeye başlamıştı.

" Çocukları neden kovdun?"

"Dün gece aramızda yattıkları için gıcık oldum."

Ensesine çarptım bir tane.

" Saçmalama, doğum günleriydi, ben istedim bizle yatmalarını."

" Ama sana gıcık olamıyorum ki ben."

Çocukların yanımızda olduğu her ânı sevdiğini biliyordum ama yine de bana takılma fırsatını hiç bir zaman kaçırmıyordu.

Her gece çocuklarını öpüp koklamadan yatağa giremezdi. Bazen tüm gününü onlara ayırıp dışarıda enerjilerini attırırdı. Doğalarını benimsemeleri için her şeyi yapıyordu. Eğer o olmasaydı ne yapardım bilmiyorum. Çünkü oğullarım aynı babaları gibiydi, panter kanı taşıyorlardı.

"Bugün annemlere gitmişsin."

Bir de bu vardı tabi, artık yavaş yavaş insan içine karışıyordum. Kabuğumu kırmaya çalışıyordum. Bana kalsa bu halimden memnundum ama oğullarımın böyle olmasını istemezdim. Her insanla bağlarını kurabilmelilerdi. Bunun önemini biliyordum.

Yinede fazla kalabalıktan hoşlanmıyordum.

"Çocukları götürdüm. Akraba ilişkilerinden mahrum kalmalarını istemiyorum."

Anlımdan öpüp beni göğsüne çekti.

" Sorun değil Pamir, kendini sıkmana gerek yok, ben götürürüm bir dahaki sefere bu tarz şeylerden hoşlanmadığını biliyorum."

Öyleydi ama buna rağmen kendi kalabalık ailemi seviyordum. Oğullarım , Pars ve karnımdakiler tahümmülüm dahilindeydi her zaman.

Elimi karnıma götürüp okşadım.

" Hissedebiliyor musun onları?"

" Hissedebiliyorum aşkım."

Dediği kelimeyle arkamı döndüm. O böyle kelimeler kullanmazdı.

" Ne?"

Elini ensesine götürüp ovdu.

" Sevmedin mi? Hoşuna gider diye düşündüm."

" Yok ondan değil ama garip hisettim. Sen hep Pamir, eşim ya da çocuklarımın güzel annesi dersin bana. Şaşırdım o yüzden."

"Anladım ben, sevmedin."

Sevmemiş değildim ama adımı ağzından duymayı seviyordum. Bana kim olduğumu hatırlatıyordu.

" Harun eşiyle öyle konuşunca daha önce sana böyle hitap etmediğimi farkettim. Belki bekliyorsun diye düşündüm. Sonuçta aramızda yaş farkı var."

Elimle yüzüm kapattım. Yıllar önceki konu yine açılmıştı. Hay dilimi eşek arıları soksaydı da ima etmeseydim büyüksün diye. Ben söylediğimi unutmuştum ama onun fil hafızası hiç bir dediğimi unutmuyordu.

" İyi o zaman kendime daha gencini bulayım. Madem kendini yaşlı hissediyorsun."

Kolunun altından çıkacakken engel oldu bana.

" Pamir."

Sesi yine yankılı çıkmıştı.

" Seni içime katmışım, sen ne diyorsun."

" O zaman başkalarından özenip kendini eksik görme. Sev sadece."

Kafasını salladı.

" Adının verdiği lezzeti hiç bir şey vermiyor zaten. Bir an hep böyle hitap etmem gerekecek diye korktum. İsminden mahrum kalamam."

Anlaşılmıştı. Yine adımı tekrarlaya tekrarlaya sevecekti beni.

"Aferin."

"Sana sürekli itaat etmek istiyorum. Üzerimdeki gücün çok büyük."

O ne zaman böyle konuşsa irkiliyordum. Zamanında içimdeki panteri görmeyeceksin diye söz vermişti bana, tutamadığı ilk sözdü bu olmuştu. Her gün içindeki enerjiyle doluyordu içim. Her geçen gün içindeki panterle daha fazla vakit geçiriyordum.

Ve bunu seviyordum.

"Hmm."

Kendini koltuğun koluna yaslayıp beni bacaklarının arasına çektikten sonra belimi sardı.

"Öyle, zamanında içimde yoğun bir minnet vardı sana karşı, şimdiyse elimi üzerinden çekemiyorum. Şanslı bir adamım"

Bunu elleri bedenimi okşarken söylüyordu.

"Pars?"

" Söyle eşim."

"Oğullarımız olacak."

Buruk gülümsemesini hissettim.

" Tanrı bize oğllarımızı geri mi yolladı sence?"

Kafamı yukarıya kaldırıp yüzüne baktım. İkimizde hissettik. Bizden alınanlar bize geri verilmişti.