Saving Forever For you

Chapter 27

Author's EPAL: I dont know, kung napaiyak kayo. Ang KORNY ng lines nu? Bwahaha. Salamat po sa pagbabasa nito.

At para sa mga napapangitan. Naiintindihan ko po kayo. Hindi po kasi ako PRO. Baguhan lang po ako. Tyaka, ang pagsusulat ko po ay LIBANGAN ko lang. Pampatanggal ng Stress. ^o^

============================================================================

(Author's Note: Baka po maguluhan kayo. Yung mga naka-BOLD at ITALIC. Yun po ang flashback. Yung mga nagfa-flashback sa utak ni JB.)

Chapter 27:

JB's POV

"PERO MAHAL KITA. JB.. I-try mo lang oh. I-try mo lang na... na m-mahalin ako."

Nag-shot pa ko ng isa pang baso. Naalala ko pa rin ang mga sinabi ni Me-Anne. Ang pagsasabi nya na I-TRY ko. Hindi na naman kailangan na i-try na mahalin siya kasi nagagawa ko na. Ang hindi ko na lang nata-try.. ang ipaglaban tong nararamdaman ko. :'(

"Bakit ba hindi mo ko kayang Mahalin? Sino ba siya? Sino? Sino hinahanap mo. Kahit katiting na pagmamahal lang JB."

Parang naawa din ako sa kanya. Nagmamakaawa na siya na mahalin ko siya. Ganun nya ba ko kamahal? Bakit ba kasi sa ganitong sitwasyon pa? Bakit kame nalagay sa sitwasyon na to? Hindi ba talaga kame pwede?

Nasabihan ko pa siya ng Tanga. Wala e. No choice na ko. Kapag sinabi ko na mahal ko siya. Lalo lang gugulo. Naiintindihan nyo ba?

"Oo. JB. TANGA AKO. Nagpapakatanga ako sayo. Dahil Mahal kita."

Nagsalin pa ko ng alak sa baso ko. Mag-isa lang akong nag-iinom. Nandito ako sa Condo ko.

"DAMN!!!" Bigla ko na lang tinulak ang lamesa gamit ang paa ko.

"Ang duwag duwag mo JB!! Ikaw ang TANGA!" Pagkasabi ko non, binato ko ang baso na may laman pang alak kung saan.

"Hey! JB! What happened?" Pagkalingon ko. Nakita ko si Ate Clare. Nag-aalala ang expression ng mukha nito. Hindi ko man lang namalayan ang pagdating nito.

*********

Clare's POV

"Hey! JB! What happened?" Tanong ko sa kanya. Pagkabukas ko kasi ng Condo nya. Nakita ko agad ang pagbato nya sa baso na may laman pang kung anong liquid.

Inutusan kasi ako ni Mommy nya na ire-check sya. At tinatawagan siya nito. Pero, hindi ito sumasagot.

"Are you okay?" Tanong ko pa sa kanya. Hindi nya kasi ako pinansin e. Umupo ako sa tabi nya.

"Hey! What's going on? Come on! Tell me!" Wika ko sa kanya. Tumingin lang ito. Halata na may problema. Napansin ko ang namumuong luha sa mga mata nya.

Bigla itong yumakap sakin. Hinimas ko naman ang likod nya. Kapatid ang turing ko sa kanya. Napatira ako sa kanila dati. At ako na rin ang nag-alaga sa kanya at kay Ericka.

"Now. Tell me what's happened. Makikinig ako." Ang gusto ko lang gawin ngayon ay i-comfort sya.

"Ate. Ang duwag-duwag ko. Na-hurt ko na naman siya. And I rejected him AGAIN" Bigla na lang itong humikbi. Senyales na umiiyak ito.

Hindi ako nagsalita. Nakikinig lang ako. Tyaka na. Kapag tapos na siya. Mamaya ang sermon ko. HEHEHE.

"Ate. Hindi ko kayang mawala siya. Pero hindi ko din kayang masira ang friendship namin ni Drick. Naawa ako sa kanya. Alam ko na mahal na mahal siya si Me-Anne." Lalong nadagdagan ang paghikbi nya. Parang syang bata. Para siyang 5years old na na-bully sa school. At nagsusumbong sa ate nya.

"Ate? Mali ba ang ginawa ko?" Bigla itong bumitaw sa pagkakayakap at tumitig sa akin. Ngayon, naghihintay siya sa isasagot ko.

Ngumiti lang ako sa kanya ng bahagya. "Tama ang ginawa mo!" Tama naman talaga ang ginawa nya e. Kahit kasi anong gawin ng isang tao. Sa isang desisyon nya, may masasaktan at masasaktan din.

"E bat parang hindi ako masaya. Di ba? Sabi mo dati. Malalaman mo lang na tama ang desisyon mo kapag masaya ka?" Nalilitong sabi nito. Tama! Sinabi ko sa kanya yun dati.

Ngumiti ulit ako sa kanya. "oo. Sinabi ko sa yun sati di ba. Hindi ka masaya kasi. Mali din ang desisyon mo!"

"Huh?" Yan lang ang nasabi nya.

"JB.. Kaya ka malungkot kasi.. hindi ka kontento.. Tyaka.. Hindi kasi yun ang gusto mong desisyon. Hindi mo ginawa ang DAPAT. Ang ginawa mo, yung KAILANGAN mong gawin!"

Tumungo ito. "So? Mali pala ako."

"Ahuh!" Sagot ko. "Pero tama ka din."

"Hmmm?" Natatawa ko sa kanya. Halatang nalilito siya. Lilinawin ko na nga.

"Tama ka. Kasi.. mas pinili mo ang friendship. Pinili mong maging masaya ang iba, kapalit ang kasiyahan mo. Pero, mali ka! Kasi.. hindi mo pinaglalaban ang nararamdaman mo!"

Tumitig ito sa kin. May pagtatanong ang mga mata. Hinawakan ko naman siya sa balikat nya.

"JB.. There's always a right time. Sabi nga ng friend ko... The RIGHT THING in the WRONG TIME... is the WRONG THING. So? Aanhin mo pa.. ang sa tingin mong tama kung wala naman sa tamang panahon. You have to learn to wait. Tell you what. Alam ni Lord ang ginagawa nya. Magtiwala ka sa kanya."

============================================================================

Author's EPAL: Dapat po... hahabaan ko pa. Kaya lang, feeling ko tama na e.. HEHEHE. :D

FEEL FREE to leave your COMMENT. have your VOTE. To FOLLOW me. or/and PUT MY STORY TO YOU READING LIST ^o^