Saving Forever For you

Chapter 25

Author's EPAL:

I dedicate this Chapter to my FR(Favorite Reader) Hehehe. JiemhelPotch :)))) ^o^ namiss ko talaga siya. Kaya eto gift ko. :))))

Eto na ang Chapter 25. Hindi ko matiis si FR(FavoriteReader). HAHAHA. Kaya eto at nag a-update ako.

Salamat sa mga nagbabasa nitong STORY. Sana po support nyo din yung ibang mga WORKS ko. :D Salamat ^o^

===========================================================================

Chapter 25:

Me-Anne's POV

Upo dito. Tayo doon. Lakad dyan. Titigil. Tapos... Upo na naman. Tayo na naman.At magla-lakad-lakad na naman. Ganyan lang ako simula pa kaninang umaga. Sana naman hindi mahilo ang mga nakakakita sakin. Simula kasi ng kinausap ako ni Ate Clare. Ayun lalo lang akong binagabag ng konsensya ko. Tama naman kasi siya e. Bakit kailangan ko pang itago ang nararamdaman ko. Bakit kailangan kong humantong sa gantong sitwasyon. Ang problema lang. Paano ko sasabihin kay Endrick. Gusto ko ngang mag-practice e. Hayy. Buhay!!!!

Paano ko ba sasabihin sa kanya? Kahapon nya pa nga ako tinatawagan simula ng dumating siya. Pero di ko sinasagot. Di ko alam sasabihin ko. Tinetex nya din  ako. Pero, ang tipid ng mga reply ko. Hay. Paano ko ba sasabihin sa kanya na naguguluhan ako? Paano ko ba sasabihin sa kanya na mas mahal ko si JB? 

Try ko kayang magpractice. Kunwari kaharap ko siya...

One.....

Two...

Three...

Game...

"Endrick. Break na tayo!!!" 

Wait nga! Parang hindi ko kayan yun pag harapan na. Ulit-ulit!

"Endrick *Buntong-hininga* May sasabihin kasi ako sayo. Pwede bang cool-off muna tayo. Kasi.. mahal ko bestfriend mo e.." Aaaaaahhhh... Kaloka!!! *Shake ng Head* Hindi ko talaga kaya to.!!! Help! Help! Help!

Paano ko ipapaliwanag na magkakilala talaga kame ni JB? Ay Potek!!! Gulo talaga tong pinapasok ko. 

"Aray ko namam!!!!!"; Nasabi ko na lang habang hinahawakan ko ang ulo ko. May namatok kasi sakin. Tae! Nagmumuni-muni ako dito e. 

Pagtingin ko si.. Angeline pala. "Bessy. Bat mo naman ginawa yun?" Sabi ko sa kanya habang naka-pout. Nakatayo siya sa may gilid ko. 

"Pasalamat ka nga e. Binatukan kita. Mukha kang timang dyan. Nagsasalita ka mag-isa!!! Nako!! Pinagkakamalan ka na atang baliw ng mga tao dito." Tumingin naman ako sa paligid. Nasa may shed kasi ako ng school. Wala namang nakatingin sakin. Pero, may point siya. Di man lang ako nag-isip na public place to.

"Hehehe." Yan na lang nasagot ko sa kanya. Habang kinakamot ang batok ko.

Tumabi ito sakin. "Ano ba kasing nangyayari sa yo Bessy? Kahapon ka pa ganyan. Tsaka. Alam mo ba.? Nagtex sakin si Endrick. Tinatanong ka kung may problema ka ba daw, pano kasi ang Cold mo daw sa kanya. Bessy. Okay ka lang ba?" Halatang may pag-aalala sa boses nya.

"Aaa.. Eee.. Bessy." Nag-aalangan akong sumagot e. Pano ko ba sasabihin sa kanya? Anong intro gagawin ko.? DAanin ko kaya sa Do-Re-Mi-Fa-So-La-Ti-Do. HAHAHA. Syempre joke lang. Hay.. Kahirap naman umamin.

"Hmmm." Wika nya, sabay taas ng kilay. Pag mga ganyang pagkakataon. Alam kong gusto nya na kong magsalita.

"Kasi Bessy.. Bumabalik yung dati. Naguguluhan ako. Baka masaktan ko si Endrick."