Chapter 42

72 3 2
                                    

Author's EPAL: Pasensya na po sa mahabang paghihintay ng UPDATE ko. Masyado lang po talaga akong busy sa WORK at STUDIES ko po. HAHAHA. Pero eto na!!! Maya na yung CHAPTER 43...

=============================

Chapter 42

After 1year...

Me-Anne's POV

Isang taon na pala ang lumipas. Isang taon ko nang hinahanap si Benedict. Isang taon na rin ang nakakaraan ng mangyari sa kin yun. Isang taon ang lumipas na wala sa tabi ko si JB.

Mahirap!! Mahirap pala na wala siya sa tabi mo. Yung feeling na wala sa tabi mo ang taong pinakamamahal mo. Kapag may success ka o na-a-achieve ka sa buhay mo. Wala kang ma-share-an. Kundi ang bestfriend mo at ang boyfriend nya. Pati na rin ang pamilya mo na nasa ibang bansa. Pero, iba pa rin kasi ang feeling na sa taong mahal mo siya nababahagi o naku-kwento.

Ang dami ko ngang gustong i-kwento sa inyo e. Oo nga pala! Hanggang ngayon, wala pa rin akong boyfriend. Kasi, pag may nagtatangkang manligaw. Hinaharang ko na agad at binabasted. Ganun din naman sila Bessy at Endrick. Ewan ko sa dalawang yun. Sila kasi unang kumikilatis sa mga manliligaw ko.

Kung tatanungin nyo ko kung mahal ko pa si JB. Hindi ko yun itatanggi sa inyo. I will honestly say that "I still love him. I never stop loving him.". Pero, ganun talaga e. Hindi nya na rin naman ako hinanap. :'( Sabagay, ginusto ko naman to e.

"Bessy. Wag kang mawawala mamaya huh!!!" Pangungulit ni Bessy. Sa totoo lang, nakakarindi na nga siya. Lagi nya kong pinapaalalahanan para sa event mamaya. Kahapon pa siya ganyan. And, kapag nagtatanong ako kung anong meron, ang sasabihin nya lang. "Basta. Its your special day!!"

Haler???!!!! Special day??? Hindi ko naman birthday e. Bukod sa na-promote sa trabaho ang lola nyo. Hihih. E wala nang ibang special day.

"Okay na po Boss!!! Ano ba kasing meron mamaya??"

"Basta. Suprise yun. Regalo namin sayo ni Endrick." She said smiling. Para bang excited na excited siya.

Di ko alam pero mas lamang ang KABA kaysa sa pagka-excite ko.

"Okay.. Di na nga magtatanong. Di mo rin naman sasabihin e." Tama! Kahit kasi kulitin ko yan.. Di nya naman sasabihin e.

"Okay Bessy. Bye na. I have to go huh!!! May aasikasuhin pa kame e. Babush na !!!" Pagkasabi nya nun ay tumayo na siya at hinalikan ako sa pisngi.

"Tetex na lang kita. Kung maliligo ka na huh.. Susunduin ka namin ni Endrick. Bye Bessy." Pagkasabi nya nun ay unti-unti na siyang nawala sa paningin ko. Tignan nyo yung babaeng yun. Hindi nya binayaran ang kinain namin. Hmmmm. Mukhang ako ang magbabayad a..

Oo nga pala!! Hindi din nila sinabi sakin kung anong oras ang event. At kung saan. Kaya naman, I have to be free the whole day. Kasi nga, di ba??? Itetex lang nila ko. Welenye telege yeng mge yen..!! :D

********

Angeline's POV

I'm on my way on Endrick's place. Hindi ko alam kung matatawa ba ko o maawa kay Bessy. Alam nyo ba kung bakit??? How come that she forgot her own birthday??? Kaawa-awang bata. Tama po ang nabasa nyo. Birthday po ng loka-loka kong birthday.

Pero, simula nung isang buwan. Mukha namang di nya alam e. Katulad last year. Alam nyo bang naalala nya lang na birthday nya nung the-day-after na binati ko siya. Nakalimutan ko din kasi e.

At ang reaction na nabigay nya sakin ay... "Oooppss.. Birthday ko pala.."

Ewan ko ba sa babaeng yun. Simula kasi na magbreak sila ni JB. Parang wala ng special occassion sa buhay nya. Parang, it always an ordinary day to her. Kahit nga ma-promote pa siya. Wapakels yun!!! Oo, pinapakita nya na happy siya. Pero, para bang wala siyang dahilan magsaya... Ayun!!!

Saving Forever For youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon