I dedicate this chapter to my number one Reader. HAHA. Kauna-unahan kong reader :D
________________________
Chapter 44 "I need you now"
"I can't."
Pagkasabi nya non. Bigla na lang siyang nag-iiyak. Umiiyak na naman siya. Umiiyak na naman ang babaeng pinaka-mamahal ko.
Kahit na nasasaktan ako sa word na sinabi nya. Syempre, I expected na this time pagbibigyan nya ko. Pagbibigyan nya kong itama lahat ng mali ko. That she will give me another chance to make it better. To make things right. But instead, I heard the words that really breaks my heart.
Tumayo ako. At nilapitan ko siya. Then, I hug her tightly. Na para bang ayaw ko siyang mawala. Na para bang sinasabi ng mga yakap na yon na "Please. Let me have the second chance. Please, bawian mo yung 'Ican't'"
Habang yakap ko siya. Umiiyak pa din siya. At ako? Wala akong paki kung maraming tao dun. Gusto ko siyang yakapin.
After one minute, pinilit nyang tumahan siya. Pinilit siyang pigilan yung iyak siya. I guess, she was trying to say something.
Kumawala siya sa pagkakayakap sakin. Then, pinunasan nya yung luha siya na parang batang nagpunas ng luha. Siya pa din si Me-anne. The girl I used to like. The girl I only love.
NOW PLAYING: MORE THAN WORDS CAN SAY BY SIX PART INVENTION
"Here I am at six o'clock in the morning
Still thinking about you
It's still hard, at six o'clock in the morning
To sleep without you
And I know that it might
Seem too late for love
All I know"
After nyang punasan ang luha nya. She smiles. And I smile too. Parang nag authomatic yung bibig ko e. Then, she speaks..
"Mr. John Bryan Samaniego, I want you to know that I can't" The she smiles sweetly.
"I need you now
More than words can say
I need you now
I've got to find a way
I need you now
Before I lose my mind
I need you now"
"Mr. Samaniego, I want you to know that I really can't live without you. Noong iniwan kita. Pinagsisihan ko yun. Para akong mamatay. Tinatanong ko yung sarili ko kung bakit. Bakit ko yun nagawa sayo?. Bakit pinairal ko yung pride at pagka-immature ko."
Natulala ako. Natulala ako habang sinasabi nya yun. Para bang inutusan ako ng puso ko na makinig muna sa sasabihin nya.
"Here I am, I'm looking out my window
I'm dreaming about you
Can't let you go, at six o'clcok in the morning
I feel you beside me
And I know that it might
Seem too late for love
For love Oh, Oh, Oh"
"JB, ayoko ng maranasan yung mga taong lutang ako. Ayoko nang mabuhay ako sa napaka lungkot na mundo na ako din ang gumawa. Alam mo, gusto kitang hanapin. Gusto kitang balikan. Pero, iniisip ko na baka late na. Baka may mahal ka ng iba." After saying those words umiyak na naman siya.
BINABASA MO ANG
Saving Forever For you
RomanceLove Story po ito ng dalawang taong parang ewan lang. Lihim na pagtitinginan. At kung ano-ano pa. This story will show you that LOVE CAN LAST FOREVER. And the word FOREVER is still existing. Hanggang saan ang kaya mong gawin sa pagmamahal? Anu-ano a...