Unexpected/Minsung√

~28~

Minho:

Elimdeki poşetleri bakarak bir şey unutmadığımı kontrol ediyordum. Jisung'un istediği beyaz çikolataların bütün çeşitlerinden almıştım. Çünkü beğenmeyip beni tekrardan geri göndermesini hiç istemiyordum.
Acaba şuan nasıldı? Kurdunu artık hiç hissetmiyordum. Neden olduğu bir türlü aklıma gelmiyordu?

Evimiz görüş alanıma girdiğin de adımlarımı hızlandırdım. Jisung'un bana geç kaldın diye kızmasını istemiyordum. Yoksa koca gün trip atıyor, sonrasında kendisi gelip kollarımın arasına giriyor boynuma öpücüklerini sıralıyordu.

Bunu düşündükçe yüzüme istemsizce bir gülüş hakim olmuştu. Bir süre sonra görüş alanıma giriş kapısı takılmıştı. Gördüğüm bedenlerle gözlerim şaşkınca açıldı.

"Felix?"

Ona doğru seslenip yanlarına kadar hızlıca yürüdüm. Felix sesimle birlikte hızlıca arkasını döndü ve gülümsedi.

"Hyung, Jisung Hyung evde değil mi? Kapıyı ne kadar çalsakta açmıyor?"

Açmıyor mu? Bir şey mi olmuştu? Ama evde Hee Young Abla vardı? Bir sorun olsaydı beni arardı.

"Nasıl açmıyor?"

"Evet, açmıyor işte Hyung."

Kapının önüne gelerek cebimde ki -her türlü ihtimale karşı- anahtarı çıkarıp kapıya taktım. Hızlıca çevirip kapının açılmasını sağladım.

"Minho, bir sorun mu var?"

Hyunjin'in sesiyle ona dönüp bilmiyorum anlamında kafamı salladım. Ardından hiç beklemeden içeri girip elimdeki poşetleri kenara fırlatır gibi bıraktıktan sonra etrafa bakınmaya başlamıştım.

"Felix, Hyunjin ile üst kata bakar mısın?"

Felix kafasını onaylar şekilde sallayıp Hyunjin'in elini tuttu ve beraber merdivenlere doğru ilerlediler. Bende hızlıca salona girip etrafa baktım. Hiç kimse yoktu. Ardından mutfağa ilerleyip içeri baktım. Farklı feromon kokuları mutfakta hakimdi. İçimde ki kurt sinirle hırlayarak içeri de gezinmeye başlamıştım. Ne olmuştu burada?

Mutfak masasının üstünde gördüğüm kağıtla gözlerim seğirmeye başlamıştı. Masaya ilerleyip sinirle kağıdı alıp okumaya başladım.

Sevgili Delta;

Mühürlün olan Sigma ve karnında taşıdığı lanet yaratığa son kez veda etmeni tercih ederim. Bu dünya da bir düzen vardı ve siz ikiniz bu düzenin bozulmasını sağladınız. Mühürler bozulabiliyor biliyorsun değil mi?
Aslında onu senin elinden bir ay önce alacaktım ama senin lanet kızgınlığın yüzünden verdirtiğim bütün ilaçlar etkisiz hale geldi. Ama bu bir yandan iyi oldu. Daha fazla araştırma yaptım.

Seni aptal Delta! Eşinin kurdunun neden böyle davrandığını bile anlamadın? Seni hiç böyle tahmin etmezdim, zeki akıllı sanardım aslında ama sen tam bir salak çıktın. Ve bu salaklığın eşini ve bebeğini elinden alacak. Şuan bunu o kadar zevk ile yazıyorum ki, bunu okurken ki yüz ifadeni muhtemelen tahmin edebiliyorum. Neyse çok uzun oldu, iyi kudurmalar Delta :)

Okuduklarım ile kağıdı sinirden elimde buruşturarak ani sinirle masayla birlikte savurmuştum. İçimdeki kurt her yeri parçalama isteğiyle kavruluyordu.

"SİZİ BULACAĞIM OROSPU ÇOCUKLARI!"

Hızlı nefeslerimin arasında hırlayarak bağırmıştım.

"Hyung?"

Duyduğum sesle kapının girişine baktım. Felix'in yüzümü görmesi ile bir kaç adım geriledi.

"H-hyung ne oldu? Bu...bu halin ne?"