İki deli,iki yaralı,iki yalnız ikiside ölüme aşık ikisininde ruhu yok kalpleri yok o kalpler o ruhlar nasıl canlanacak nasıl olacak kimse bilmiyor ölüm mezarlıklar hüzün yeridir ama kim bilir mezarlıklar iki ruhu iki kalbi yeniden nasıl canlandıraca...
"Ölüm kadar gerçek yaşam kadar güzel kokuyorsun deniz gözlü çocuk." Yüsra D. Sakın
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Benim dediğim şeyden sonra ikimiz kısa bir şok geçirdikten sonra konuşmaya o başlamıştı"Tek mi yaşıyorsun ki sıkıntı olmasın?"
Ayakta durmakta zorlanıyordu salak içme dedik o kadar ama içimden iyiki demiş olabilirim napayım yani benle konuşmayan çocuk konuştu.
"Ailem yok. Öldüler ikiside evde tekim yani sıkıntı olmaz."
Gitmişti annem babam yüzünden beni bırakmıştı bende o adamın sonu olmuştum.
"Neden bunu yapıyorsun bana nasıl güveniyorsun sen?"içimdekini hemen diyecektim hemen demezsem asla demeyeceğimi bildiğim için en iyisi hemen demekti.
"Gözlerin bana güven veriyor ve bana zarar vermeyeceğini biliyorum." ve ona tatlı tatlı gülümsemeye başladım.
Baktı uzun uzun baktı içimi görüyormuş gibi ama o fırtınayı göremez şimdilik...
"P-peki rahatsız olmayacaksan sadece bugün."kekelemişti ona destek oldum çünkü yürüyemiyordu bile o kadar mı içmişti duygular demişti duygular. Evim zaten sahile yakındı hemen varmıştık yol boyunca sessizdi konuşmuyordu sadece düşünüyordu ama artık gözlerindeki ve yüzündeki maskeyi çıkarmıştı bu beni sevindirmişti en azından.
Eve girdiğimizde hemen onu koltuğa yatırıp mutfağa gitmiştim su içip ona kahve yapmaya başladım kahvedenn nefret ediyordum aşkın sağolsun evimde bulunduruyordum hemen kahveyi yapıp salona geçtim etrafa baygın baygın bakıyordu ve bu hali çok tatlıydı.
"Yarın evime zorla girdin dicem hatta zorla ırzıma geçtiğini."
Dememle kahkaha atmam bir oldu çünkü öyle şaşkın bakmıştı ki ha demişti bide elimdeki kahveyi unuttuğumu fark ettiğimde çok geçti üstüme dökülmüştü ve yanıyordum hemen üstümdeki hırkayı bide cropu çıkardım ama çıkarmaz olaydım. Onun orda olduğunu bir anlık unutmuştum ve ben şuan karşısında sadece sütyen ile duruyordum rezillik. Göğüslerim gereğinden büyüktü zaten taşıyorlardı. Ben genellikle sütyenimi eve gelir gelmez çıkaran biriyim Allah'tan bugün öyle olmadı. Sanki çok umrundaydı o şuan kötü şans diye geçiriyorsun sus Maria sus evet iç sesine Maria ismini vermiştim. (SNMSMDMDMDMDMMS AAA VER VER)
Ama şimdi kahkaha atan taraf oydu Allah kahretsin ve benim göğüslerime mi bakıyordu? pis sapık sırıyordu bide. Ayağa kalktı ve karşıma dikildi. Bismillahirrahmanirrahim noluyordu? Elini kaldırdı ve taşan yerden göğsümü okşamaya başladı anında çekildim.
