İki deli,iki yaralı,iki yalnız ikiside ölüme aşık ikisininde ruhu yok kalpleri yok o kalpler o ruhlar nasıl canlanacak nasıl olacak kimse bilmiyor ölüm mezarlıklar hüzün yeridir ama kim bilir mezarlıklar iki ruhu iki kalbi yeniden nasıl canlandıraca...
Yeni ve uppuzunn bir bölüm ile geldim o kadar uzun ki msmdmdmdmms ve en altta bir açıklama var bu bölüm sadece_dalya ithafen yavrum oku sondaki açıklamayı oku seni seviyorum
✿°•∘ɷ∘•°✿ ... ✿°•∘ɷ∘•°✿
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Rüzgarın kaskatı kesilen vücudu ile kötü olduğunu anlamıştım ikizini öldürmekle itham ediliyordu. Rüzgar yapmazdı, yapmamıştır yapsa bile kesinlikle bir açıklaması vardı kesinlikle. Onun yanına usulca yaklaştım zaten yanımdaydı, ama onun yanında olduğumu başka bir şekilde ifade etmek istedim. Herkes toplanmıştı melisin dediği şeyle aptaldı bu kız gerçekten.
Elini tuttum ve sıktım, irkildi donmuştu kaskatı kesilmişti. Ona olan dokunuşum onu kendine getirmişti. Yüzünde muzip bir ifade belirdi, muzip bir gülümseme yeni maske takmıştı hemen kimse anlamasın diye yüzüne anında maske takması bana bunu başlarda çok yapmıştı ama bilmiyordu ki hep maske olduğunun farkındaydım.
"Aynen öyle bir katile bulaşmadan önce iki kere düşün derim meliscim doğru yoldasın."
Soğuk çok soğuk bıçak gibi bir ses, ürkütücü, korkutucu gözüken ama aslında içindeki acıyı saklamaya çalışan bir ses bu sefer elimi sıkan oydu benden güç almış gibiydi bu beni nedensizce çok mutlu etti ve bende onun elini daha sıkı kavradım yavaşça o kalabalığın içinden geçip okula girdik.
Dayanamayıp konuşmaya başladım ondan uzaklaşmak için susuyordum ama yeter be.
"Neden melis öyle dedi ikizin mi var yani vardı?"
O da bunu bekliyormuş gibi bana döndü dönmez olaydı, gözleri kıpkırmızı kendini ağlamamak için sıkan bir rüzgar beklemiyordum o kadar sıkmıştı ki kendini yüzü kızarmıştı.
"Okul birincisi derslerine odaklan sen kimseye kaptırma birinciliğini bu konuyu sonra konuşalım mı iyi değilim."
Açıkça iyi olamdığını söylemesini elbette beklemiyordum ama bende buna karşin bir şeyler yapacaktım.
"Sebi yalnız bırakacağımı düşünüyorsan yanılıyorsun rüzgar bey. Gel çatıya çıkalım."
Gözlerime derince baktı yine o yıkılmışlık ifadesiyle ne yaşamıştı sevdiğim diye düşünmekten ben de o da yorulmuştu belki anlatma vaktiydi ama ben hazır değildim nasıl diyebilirdim ki ona babam,annemi öldürdü ve bana dokundu. Aklıma anılarımın en acısı geldi en derini annemin ölüşü kaskatı kesildim.
Geçmişten kesit
Küçük kız daha ortaokul üçe gidiyordu herşeye rağmen neşe saçıyordu annesi ona öyle öğretmişti "Herşeye rağmen gülümse güzel kızım hakkettiğin tek şey gülmek olsun." derdi o da annesi mutlu olsun diye hep gülümserdi herşeye rapmen babasının dayaklarına,annesinin ağlayışına,can çekişlerine,yara bere içindeki vucuduna evet o güçlüydü buna inanıyordu inanacaktı annesi ona öyle öğretmişti.
