İki deli,iki yaralı,iki yalnız ikiside ölüme aşık ikisininde ruhu yok kalpleri yok o kalpler o ruhlar nasıl canlanacak nasıl olacak kimse bilmiyor ölüm mezarlıklar hüzün yeridir ama kim bilir mezarlıklar iki ruhu iki kalbi yeniden nasıl canlandıraca...
Bu kalp artık dayanmıyordu kırılmaya parçalanmaya uzak duracaktım ne olursa olsun herşeyi içime gömmecektim kirlenmiş kalbime... 🖤 Rüzgar Y. Keskin
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Selammmm bölüm biraz geçikti birkaç sorun var kusura bakmayın veren diğer bölüm bir hafta ara ile değil birkaç güne gelecek bu bölümde az rüzgarın duygularını anlayacağız keyifli okumalar🤍
(Rüzgarın ağzından) Ordan çıktıktan sonra artık kaçmanın bir manası kalmayacağını anlamıştım o adamdan korkuyor muydum? Korkmuyor muydum? Hiçbir fikrim yoktu aslında o adamdan korkan kişi ben değildim ki içimdeki çocuk beş yaşından beri bin türlü işkenceye maruz kalan çocuk korkuyordu tehdit ediliyordu öz babası tarafından ne kafar acınası bir durumdu yüsraya bana acıyor musun dediğimde tam aksini söylemişti oysa gören herkes acırdı kardeşim şeyma bile sana acıyorum abi dediği günü unutamıyorum unutmam da ben onu bu kadar korurken bunu demesi koymuştu baya hemde yüsra ne güzel girmişti öyle hayatıma içimden ona hep melek diyordum öyleydi kimse onun yaptığını yapmazdı sabah uyandığımdaki şapşal hali aklıma geldikçe gülümsüyordum gerçi aklımdan hiç çıkmıyordu ki....
Sigaramı ararken bişey fark ettim kolyem kolyem yoktu yoncamın kolyesi yoktu. Bu kolyeler bizi birleştiriyor galiba. Sırıttım.
Hemen yolu geri dönmeye başladım o kolye benim herşeyimdi onu kaybedemezdim yüsrada düşürmüştüm kesin yani umarım evine vardığımda bağırış sesleri geliyordu o kaçık arkadaşının sesini duymuştum.
"Yavrum sadece soruyorum bu çocuğu seviyor musun?"
Bunu duymuştum yüsra birini mi seviyordu? Peki neden kalbim sızlıyordu? Severdi tabiki hayatında neyim ki ben yüsranın onaylayan sesini duyduğumda daha da yıkılmıştım bir an sadece bir an acaba o kişi ben miyim diye düşünmüştüm sonra beni kimsenin sevmeyeceği gerçeği geldi aklıma o kimse değildi belki ama sevdiği adam ben değildim buna emindim ona yaklaşmak gibi bir saçmalık yapamazdım içimdeki bu duyguyu öldürmeliydim çünkü artık bu kalp dayanamıyordu kırılmaya parçalanmaya uzak duracaktım ne olursa olsun bir daha darbe almak istemiyordum gömmecektim herşeyi kirlenmiş kalbime.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
